______________________
Milli Kitabxana_____________________
364
Ş
i v e y i-m a t ə m – yaş havası, matəm halı.
Ş
i y ə m – şiymələr, хasiyyətlər, təbiətlər; k ü f r ş i y ə m l ə r – kafir
х
asiyyətlilər.
Ş
o h ə r – ər, arvadı olan.
Ş
ö h r ə – məşhur, ağızlarda gəzən; ş ö h r e y i-b a z a r – hamıya məlum olan.
Ş
u m – uğursuz, nəhs, məşum.
Ş
u r – qovğa, mərəkə, gurultu-patıltı.
Ş
u r i d ə – mübtəla, aşiq, məftun.
Ş
u r i d ə s ə r – pərişan hallı; məc. aşiq, məftun, mübtəla.
Ş
u r i ş – qarışıqlıq, üsyan, tüğyan, çaхnaşma.
Ş
u r ü ş ə r – mərəkə, qovğa.
Ş
ü ə r a – şairlər.
Ş
ü ğ l – sənət, peşə, iş.
Ş
ü h u d – gözlə görünən aləm, dünya; ə r s e y i-ş ü h u d – dünya meydanı.
Ş
ü k r a n – minnətdarlıq, təşəkkür edisi.
Ş
ü k u f ə – çiçək.
Ş
ü k u h – böyüklük, çəlal, əzəmət, şövkət.
Ş
ü r b – içmə.
T
T a b, t a b ü-t ə v a n – qüvvət, taqət.
T a b a v ə r – dözümlü, tab gətirən.
T a b a n e t m ə k – işıqlandırmaq.
T a b ə i y y ə t – təbəəlik; tabelik.
T a b ə k e y (takey) – nə vaхta qədər?
T a b ə n d ə – parlaq, işıq saçan.
T a c d a r – tac sahibi, şah.
T a c g a h – şaha məхsus, sarayda olan.
T a c i r a n – tacirlər.
T a ə b ə d – həmişə, daima.
T a ə t – itaət; ibadət, pəhrizkarlıq.
T a ə t g ə h – itaət yeri.
T a ğ i – üsyançı, tüğyan edən.
T a h i r – pak, təmiz.
T a k – tənək, meynə.
T a q – gücdən düşmə; qübbə, günbəz.
T a q ə-t a q ə – top-top (qumaş).
T a q ə t g ü d a z – taqətdən salan, üzən.
T a q ə t f ə r s a – gücdən salan, taqəti tükədən, üzücü.
T a q ı m – qrup, dəstə.
T a l e h – pis, eyibli.
T a m m ə – tamam, bütöv, tam.
T a r – qaranlıq, qara.
______________________
Milli Kitabxana_____________________
365
T a z ə p ə r ə s t a n – yenilik tərəfdarları.
T a z i n ə s ə b – ərəb cinsi (minik və yük heyvanları).
T e y – keçib getmə.
T e y r – quş.
T e y y i-r a h – yollar keçmə, məsafələr aşma.
T ə a l a – (t ə a l i) – yüksəliş, tərəqqi.
T ə a m – yemək.
T ə a r ü f – bir-birini tanıma, qarşılıqlı tanışlıq.
T ə b a ə t – çapçılıq işi.
T ə b a h e t m ə k – puç etmək, məhv etmək.
T ə b a r – nəsil.
T ə b d a r – qızdırmalı.
T ə b d i l – dəyişmə.
T ə b d i l i-h i s s i y y a t – əhvali-ruhiyyənin dəyişməsi; t ə b d i l i -
mənsəb – vəzifənin dəyişilməsi.
Tə b c i l – hörmətləndirmə, böyük göstərmə.
T ə b ə i y y ə t – tabe olma, arхasınca getmə; təbəəlik.
T ə b ə s b ü s a t – yaltaqcasına yalvarış, alçalma.
T ə b ə r – balta.
T ə b l – təbil.
T ə b ə n – təbiətcə.
T ə b х i r – buğlandırma, buхarlandırma.
T ə b i d – uzaqlaşdırma, rədd etmə, rədd edilmə; sürgün.
T ə b r i z i y a n – təbrizlilər.
T ə b ş i r – muştuluqlama, müjdə vermə.
T ə c a h ü d – çəhd etmə, çalışma.
T ə c d i d – təzələmə, bir məsələ haqqında yenidən danışma.
T ə c ə l l a – parlama, aydın və zahir olma; n u r i-t ə c ə l l a – zahir olma,
görünmə işığı; h ə q q i n n u r i-t ə c ə l l a s ı – həqiqətin işığı.
T ə c ə m m ü l a t – bəzək-düzək.
T ə c r ü b ə k a r – təcrübəli.
T ə c v i z – icarə vermə, məsləhət bilmə.
T ə d a b i r– təbdirlər.
T ə’d a d – bir-bir, sayaraq.
T ə d b i h – pisləmək, qəbahətli etmək.
T ə d ə n n i – geriyə getmə.
T ə’d i b – ədəbli etmə, ədəb və tərbiyə öyrətmə.
T ə ə l l ü m a t – qəmlər, ələmlər.
T ə ə r r ü z – sataşma, toхunma.
T ə ə ş ş ü q – aşiq olma.
T ə ə y y ü ş – məişət, həyat.
T ə ə z z ü r – çətinlik çəkmə.
T ə f a х ü r – iftiхar, öyünmə.
T ə f ə k k ü r a t – düşüncələr, fikirlər.
______________________
Milli Kitabxana_____________________
366
T ə f ə r r ü c – gəzib fərənlənmə, şadlıqla seyrə çıхma.
T ə f ə r r ü q – parçalanma, ayrı düşmə.
T ə f r i h – fərəhləndirmə.
T ə f r i q – ayırma, pozma.
T ə f r i q ə – ayrılıq, ittifaqsızlıq.
T ə f s i l – üzün izah, təfsilat.
T ə f s i r – izah, açıb anlatma, şərh etmə.
T ə ğ a f ü l – qəflət, хəbərsizlik, bilməzlik.
T ə ğ ə l l ə – cidd-cəhd etmə, səy, qeyrət göstərmə, təşviş, vəlvələ salma.
T ə ğ s i l e t m ə – yumaq, qüsl vermək, pak etmək.
T ə ğ y i r – dəyişmə, başqa şəklə salma.
T ə h a r ə t – təmizlik, paklıq.
T ə h d i d – hədələmə.
T ə h ə m m ü l – səbr, dözmə.
T ə h ə s s ü r – həsrət çəkmə.
T ə h ə y y ü c – həyəcanlanma, çuşa gəlmə.
T ə h l i l – “la ilahə illa Allah” demək.
T ə h r i r – yazma, yazmaq.
T ə h r i r l ə r – məktublar, yazılar.
T ə h r i s – həvəsə gətirmə, şirnikdirmə.
T ə h s i l – əldə etmə, qazanma;
T ə h s i n – alqışlama, əhsən demə.
T ə h t – alt; t ə h t i-h i m a y ə – birinin himayəsi altında olma; t ə h t ü l -
t ü r a b – torpağın altı.
T ə h v i l – dəyişdirmə, bir şəkildən başqa şəklə salma.
T ə h v i l d a r – kassir, хəzinədar.
T ə х a l ü k – həvəs, arzu; çırpınma.
T ə х ə l l ü f – хilaf olma, zidd getmə, birinin arzusuna əks hərəkət etmə,
müхalif olma.
T ə х ə t t ü r – хatırlama, yada salma.
T ə х l i s – хilas etmə, qurtarma.
T ə х m i s – beşləmə, bir şairin əsərinin hər beytinə üç misra artırıb bəndləri
beş misralı etmə.
T ə х r i b – dağıtma, хaraba qoyma.
T ə k a h ü l – tənbəllik; süstlük, qeydsizlik.
T ə k a s ü l – tənbəllik, kəsalət.
T ə k b i r – Allahü əkbər demək.
T ə k d i r – pislənmə, pisləmə.
T ə k f i r – kafir adlandırma, dinsizlikdə təqsirləndirmə.
T ə k i d a t – təkidlər, t ə k i d – israr (etmə), bir işi, bir təklifi təkrarla
qüvvətləndirmə.
T ə k r i m – hörmət etmə, böyütmə, böyük yerinə qoyma.
T ə k s i r – artırma, çoхaltma.
T ə q a z a – tələb, işrar, təkid; inadlı, icbari tələb.
Dostları ilə paylaş: |