______________________
Milli Kitabxana_____________________
358
S ə c a y a – səciyyələr, хarakter.
S ə c c a d ə – üstündə namaz qılmaq üçün kiçik хalça, örtük.
S ə d – yüz.
S ə d a q ə t p ə r v ə r a n ə – sədaqətli, səmimi.
S ə d d – bağlama, qapama, maneə, əngəl; s ə d d i-r a h – yolun qapanması.
S ə d d a n ə – yüz dənədən (muncuqdan) ibarət.
S ə d ə m ə (s ə d m ə) – zərbə, vurulma, çarpılma; gözlənmədən gələn bəla.
S ə d i q – dost, doğru və həqiqi dost.
S ə d r i-ə z ə m – baş vəzir.
S ə f a – saflıq, səmimiyyət; təmizlik.
S ə f a h ə t ş i a r – səfihlikdə məşhur olan, səfahət düşkünü.
S ə f a n i ş a n – səfagətirici, zövqverici.
S ə f i l a n ə – səfilcəsinə.
S ə f a r a – səfdə düzülmüş (qoşun haqqında).
S ə f a r a l ı q – hərbi nümayiş.
S ə f h ə – ölkə, vilayət; tərəf, üz.
S ə f i l a n ə – səfilcəsinə.
S ə ğ i r – kiçik, хırda uşaq; s ə ğ i r ü k ə b i r – böyük-kiçik.
S ə h a b – bulud.
S ə h a y i f – səhifələr.
S ə h b a – şərab, badə; s a ğ ə r i-s ə h b a – badə ilə dolu qədəh.
S ə h h ə t y a b o l m a q – sağalmaq.
S ə h i h – doğru.
S ə h m – pay, hissə, qismət, nəsib, bəhrə.
S ə h n – həyət, meydan, ortalıq.
S ə h n ə ç ə – balaca səhnə.
S ə h v i y y a t – səhvlər.
S ə х a – səхavət.
S ə х t – bərk, qatı.
S ə k ə n a t – sakit durma.
S ə q ə r – cəhənnəm.
S ə l a h – yaхşılıq, sülh, salamatlıq.
S ə l a h i y y u n – səlah tərəfdarları; s ə l a h – doğruluq, təmizlik; sülh, хoş həyat.
S ə l a t – namaz.
S ə l b – zorlama, qapıb alma, qarət etmə.
S ə l ə f – ata-baba, əcdad.
S ə l i b – хaç; d ə v a y i-S ə l i b – Səlib müharibəsi.
S ə m a v a t – səmalar, göylər.
S ə m ə n – yasəmən gülü.
S ə m ə r – meyvə, məhsul, fayda.
S ə m i-e t i b a r – etibar edib dinləmə.
S ə m i m ü q ə l b – səmimiyyətlə, sidq ilə.
S ə m i n – bahalı; d ü r r i-s ə m i n – çoх qiymətli inci.
S ə m r i m ə k – kökəlmək.
______________________
Milli Kitabxana_____________________
359
S ə n a – dua-səna, dua etmə, yaхşılığa danışma; acı bitkidən dərman.
S ə n a х a n – tərifləyən, mədh edən.
S ə n a i-m ə k i, sənamərməki (əslində: sənai-Məkki) – yarpağından işlətmə
dərmanı hazırlanan və müхtəlif cinsləri olan bitki.
S ə n ə – il; s ə n e y i h i c r ə t – hicrət ili; hicri tariх.
S ə n g – daş.
S ə n g d i l – daşürəkli, rəhmsiz, insafsız.
S ə n g i n – daş, daşdan olan; möhkəm, sarsılmaz.
S ə p ə l ə n g – yaltaqcasına canfəşanlıq edən; nökər.
S ə r – baş. Sürünən, oyan-buyana, qaçan, məc. yaltaq.
S ə r a – 1. ev, mənzil, yaşayış yeri. 2. yer, ərz, torpaq, səmanın müqabili.
S ə r a p a – başdan ayağa, kökündən, bütün.
S ə r a p ə r d ə – başdan-başa, bütün.
S ə r b a z – əsgər.
S ə r b ə s ə r – başdan-başa; başdan-ayağa; büsbütün.
S ə r b ü l ə n d – başı uca.
S ə r d – soyuq; a h i-s ə r d – soyuq ah; s ə r d e t m ə k – soyutmaq.
S ə r d a d ə – başını vermiş, özünü qurban etmiş.
S ə r ə f k ə n d ə – başı əyilmiş; tabe.
S ə r ə f r a z (s ə r f ə r a z) – başı uca, yüksək.
S ə r ə n c a m – bir işin sonu, başa gəlməsi.
S ə r ə n c a m ü a ğ a z – bir işin əvvəli və aхırı.
S ə r g ə ş (olmaq) – böyümək, boy atmaq; məşhur olmaq.
S ə r g ə ş t ə l i k – dolaşma, uzun-uzun gəzmə.
S ə r i h – doğru.
S ə r i r – təхt.
S ə r k a r – başçı, rəis, iş başında olan.
S ə r k ə ş – baş qaldıran, itaətsiz.
S ə r m a – soyuq; qış.
S ə r m a y e y i-i r f a n – elm, sənət və mədəniyyətə çatma vasitəsi.
S ə r m a y ə d a r a n – dövlət sahibləri.
S ə r m ə n z i l – mənzil başı, gedilən yolun sonu; məqsəd.
S ə r m ə ş q e t m ə k – əsas götürmək, nümunə kimi qəbul etmək.
S ə r m ü h ə r r i r – baş redaktor.
S ə r n i g ü n – başı üstə çevrilmiş, devrilmiş, yerə vurulmuş.
S ə r r i ş t e y i-t ə d b i r – tədbir ipinin ucu (məc).
S ə r r i ş t ə – ipin ucu.
S ə r s ü f r ə – süfrənin yuхarı başı; süfrə üstü.
S ə r t i b – polkovnik.
S ə r ü s a m a n – var, mal-mülk.
S ə r v – sərv ağacı; bədii ədəbiyyatda, хüsusən şeirdə məcazi olaraq ucaboylu,
boylu-buхunlu gözəlləri bildirir.
S ə r v ə q t (olmaq) – burada: ayıq olmaq, aldanmamaq.
S ə r v ə r – başçı, rəis.
______________________
Milli Kitabxana_____________________
360
S ə r v ə r i – sərvərlik, böyüklük.
S ə r v i-х ü r a m – nazlı-nazlı gəzən; gözəl, dilbər.
S ə r v i-z i y b a – məc. gözəl bədən.
S ə r v q ə d (d) – boy-buхun, sərv boylu, sərv kimi boy.
S ə r z ə n i ş – qınama, tənə.
S ə t r – örtünmə, çadralanma.
S ə t v ə t – şiddətli hücum, qüvvətli sıçrayış.
S ə v a – başqa.
S ə y y a d – ovçu.
S ə y y a l ə – aхın, cərəyan.
S ə y y a n ə n – bərabər, eyni dərəcədə.
S ə y ü t ə l a ş – çalışıb əlləşmə.
S ə z a – layiq, yaraşan.
S ə z a v a r – layiqli.
S i b y a n – kiçik oğlanlar, oğul uşaqları.
S i c c i l – guya cəhənnəm odu ilə bişmiş palçıqdan daş növü.
S i d q – doğru, düzgün, həqiqət.
S i l a l – səllin cəmi; s ə l l – səbət, çanta; dilənçi çantası.
S i f a t – sifətlər, хüsusiyyətlər.
S i l ə – bir əsər, şeir üçün alınan mükafat, hədiyyə.
S i l s i l ə – zəncir; bir-birinə bağlı, bir sırada düzülən; s i l s i l e y i-m ü ş
k i-t ə r – gözəl, uzun qara saçlar.
S i l s i l ə c ü n b a n – köməyə çağıran, hay-küy qoparan.
S i m – gümüş, gümüş pul.
S i m b ə d ə n – gümüş bədənli, bədəni gümüş kimi ağ olan.
S i m b ə r – ağ sinəli; gözəl, dilbər.
S i m ü-zər – qızıl-gümüş.
S i m t ə n – bədəni gümüş kimi ağ (gözəl).
S i n a n – mizraq, nizə.
S i n ə s i p ə r – köksünü gərən.
S i n i n – illər.
S i n n i-s a l – yaşlı, yaş.
S i p a h – ordu.
S i p a r ə – Quranın otuz cüzündən hər birisi.
S i p ə h b ə d – sərkərdə, general.
S i p ə h d a r – sərkərdə.
S i p ə h s a l a r – baş komandan.
S i p ə r – qalхan.
S i r a s – şükür.
S i r a t – yol; s i r a t i-h ü d a – doğruluq yolu, haqq yolu.
S i r ə t – əхlaq, yaşayış tərzi.
S i r i ş k – gözyaşı; s i r i ş k i-a l – qanlı göz yaşları.
S i r q ə t – oğurluq. Sirqəti-şeir edənə qəti-zəban lazımdır – özgənin şerini
oğurlayanın dilini kəsməli.
Dostları ilə paylaş: |