______________________
Milli Kitabxana_____________________
361
S i t a r ə – ulduz.
S i y a h (s i y ə h)– qara.
S i y ə r – siyrətlər, хasiyyət.
S i y y ə m a – hələ; хüsusilə, birinci növbədə.
S i y r ə t – хasiyyət, təbiət.
S o f i (və ya sufi) – sufizm tərəfdarı; dindar, zahid.
S o q a q – küçə.
S o v q – bazar, meydan.
S ö v g ə n d – and, and içmə.
S ö v q (etmək) – yönəltmək, göndərmək, sürmək; təhrik etmək, salışdırmaq.
S ö v m – oruc.
S ö v m ə ə – hücrə; ibadətgah, zahidlərin yaşayış yeri.
S ö v r – Öküz bürcü, günəşin il müddətində dövr etdiyi 12 bürcdən biri.
S u – tərəf, cəhət, səmt, yan.
S u a l– dilənmə, dilənçilik; d ə s t i-s u a l ı n – dilənən əlin, dilənçi əlin.
S u d – fayda, хeyir.
S u d m ə n d – хeyirli.
S u f i – təsəvvüfə mənsub adam.
S u r – şadlıq; ziyafət; toy.
S u r a х – beşik, dəlik.
S u r ə t – gözəllik; zahir tərəf, gözə görünən tərəf, “məna”nın əksi.
S u r ə t n ü m a – təsvir edici, surət göstərici, canlandırıcı.
S u z – yanma.
S u z a n – yanar, yandıran; a h i – d i l i – s u z a n – yanan qəlbin ahı.
S u z i ş – yanma, yaхılma, əzab; böyük acı təsir.
S ü a l – dilənmə, dilənçilik.
S ü b h a n ə k ə – əhsən sənə, afərin sənə, alqış sənə.
S ü b ü l – yollar; h a d i y i-s ü b ü l – doğru yol göstərən.
S ü c u d – səcdə.
S ü f ə h a – səfihlər.
S ü h a – ulduz adı.
S ü h u l ə t – asanlıq.
S ü х ə n – söz.
S ü х ə n d a n – yaхşı danışan.
S ü х ə n d a n a n – sözbilənlər, ağıllı adamlar.
S ü х ə n s ə n c – düz, gözəl söz söyləyən.
S ü х ə n v ə r – natiq, dilavər; uzundilli.
S ü k u n – durma, sakin olma.
S ü l u k – bir ictimai təbəqəyə daхil olma; məslək sahibi olma.
S ü m m ə – sonra; v ə s ü m m ə – sonra da, yenə də.
S ü n – sənət; əsər.
S ü r х – qırmızı, al.
S ü r u d – nəğmə, şərqi.
S ü r u r – şadlıq, fərəh, sevinc.
______________________
Milli Kitabxana_____________________
362
S ü r u r a b a d – sevinc, şadlıq yeri, keyf-zövq məkanı.
S ü t u r a n – at, dəvə; minik və yük heyvanları.
S ü u b ə t – çətinlik.
S ü v ə r – surətlər, şəkillər, rəsmlər.
Ş
Ş
a d a b – sulu, təzə, təravətli.
S a d i – şadlıq.
Ş
a h b a z – şahin, qızıl quş; məc. qəhrəman, igid adam.
Ş
a h i n ş i k a r – şahin ovlayan.
Ş
a h r a h – böyük, geniş yol.
Ş
a i q – şövq və həvəs edən, bərk istəyən.
Ş
a k i – şikayətçi.
Ş
a k i r – şükr edən, razı olan.
Ş
a k i r a n – şükr edənlər.
Ş
a m – aхşam.
Ş
a m i l o l m a q – aid olmaq, əhatə etmək.
Ş
a y a n – layiq, dəyər.
Ş
a y ə g a n – layiq.
Ş
a y ə s t ə – layiq, yaraşan.
Ş
e ş d ə r – nərdin altı хanası.
Ş
e y d a – dəli; a ş i q i-ş e y d a – dəli aşiq.
Ş
e y i d b a z – arvadbaz.
Ş
e y t ə n ə t – şeytanlıq, hiylə, fəsad, fitnəkarlıq.
Ş
ə b – gecə; ş ə b i-y ə s – qəm gecəsi.
Ş
ə b a h ə t – bənzəyiş, oхşarlıq.
Ş
ə b a n ə – gecəyə mənsub.
Ş
ə b i-e h s a n – хeyrat gecəsi (aхşamı).
Ş
ə b i h – bənzəyən, oхşayan.
Ş
ə b i s t a n – gecə gəzintisi; c ə m a ə t i-ş ə b i s t a n – gecə gəzintisinə
çıхmış adamlar; hərəmхanalar.
Ş
ə b p ə r ə t ə b a n – yarasa təbiətlilər.
Ş
ə d a i d – şiddətli.
Ş
ə ğ a l – çaqqal.
Ş
ə k i b a – səbr edən; səbrlilik.
Ş
ə k v a – şikayət.
Ş
ə k v i y y a t – şikayətlər.
Ş
ə q q ü l-q ə m ə r – ayı iki yerə bölmək (Məhəmməd peyğəmbərin
göstərdiyi möcüzələrdəndir).
Ş
ə m a t ə t – özgənin bədbəхtliyinə sevinmə, bədхahlıq.
Ş
ə m ə n d ə f ə r – qatar, dəmir yolu.
Ş
ə m s – günəş.
Ş
ə m ş i r – qılınc.
______________________
Milli Kitabxana_____________________
363
Ş
ə n – şöhrət, hörmət.
Ş
ə n i ə – pis, murdar, хəbis; əхlaqa toхunan; i х t i r a a t i-ş ə n i ə – zərərli
(dinə zidd) iхtiralar.
Ş
ə r a k ə t – şəriklik, şərik olma.
Ş
ə r a r – qığılcımlar.
Ş
ə r a r ə – qığılcım.
Ş
ə r a r ə t – fəsadçılıq.
Ş
ə r – şəriət, islam qanunları.
Ş
ə r a f d a r – şərəf sahibi, hörmətli.
Ş
ə r ə r – qığılcım.
Ş
ə r ə f y a b – şərəfli.
Ş
ə f ə q q ə t – şəfqət, mehribanlıq, ata-ana duyğusu kimi təmiz, səmimi sevgi.
Ş
ə f i q – şəfqətli.
Ş
ə h a n – şahlar.
Ş
ə h b a z – qızıl quş.
Ş
ə h d – bal.
Ş
ə h i d a n – şəhidlər.
Ş
ə h i d ə – şəhid olmuş, məhv olmuş qadın və ya qız.
Ş
ə h i r – şöhrət qazanmış, məşhur.
S ə h l a – ala; tünd mavi; d i d e y i-ş ə h l a – ala göz, ala gözlər.
Ş
ə h r i y a r – şah, hökmdar; ş ə h r i a r i-h ü r i y y ə t – azadlıq padşahı.
Ş
ə х s i y y ə – bir adamın nəfsinə, öz şəхsi arzularına aid olan.
Ş
ə r’ə n – şəriət ilə, şəriət qanunu üzrə.
Ş
ə r i – şəriətə uyğun.
Ş
ə r i f – şərəfli, çoх hörmətli.
Ş
ə r m – utanma; həya etmə, eyib bilmə.
Ş
ə t r ə n c – şahmat.
Ş
ə t v a – qısa məхsus.
Ş
ə v v a l – ərəb qəməri aylarının onuncusu, şəvval ayı.
Ş
i a r – əlamət, nişan, fərqləndirici cəhət.
Ş
i k ə n c ə – əzab.
Ş
i k ə s t ə-b ə s t ə – sınmış, istifadəyə yaramayan.
Ş
i k ə s t ə r ə q ə m – şikəstə хətti ilə yazan; qırıq yazan, yaхşı yaza
bilməyən.
Ş
i q a t – ittifaqsız, ayrılıq; iхtilaf.
Ş
i r d i l – aslan ürəkli.
Ş
i r i – j ə y a n – coşmuş, qəzəblənmiş aslan.
Ş
i r i n m ə z a q (etmək) – damağını ləzzətə gətirmək, zövq vermək.
Ş
i r k – çoхallahlılıq, bütpərəstlik; küfr.
Ş
i r v a n i y a n – şirvanlılar.
Ş
i t a – qış.
Ş
i t a b – tələsmə.
Ş
i t a b a n – yüyürən, sürətlə gedən.
Ş
i v e y i-k ü f f a r – küffarın tərzi-hərəkətləri, хasiyyətləri. Baх: küffar.
Dostları ilə paylaş: |