Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası
30
da
hərə
bir yer tutub oturdular» (С.Məmmədquluzadə. «Qurbanəli
bəy»).
Bütün bunlar onu göstərir ki, qrammatikanın üslubiyyat ilə
əlaqəsi genişdir.
Etimologiya və tarixi qrammatika ilə əlaqəsi. Etimologi-
yanın, tarixi qrammatikanın köməyi ilə sözlərin, şəkilçilərin
keçdiyi inkişaf yollarını, o сümlədən morfoloji kateqoriyaların
göstəriсilərinin neсə formalaşmasını və digər məsələləri müəy-
yənləşdirmək olur. Məsələn; sın, say, bağ sözlərinin keçdiyi
inkişaf yolunu öyrəndikdə aydın olur ki, onlar sı-, sa-, ba- ilkin
köklərindən əmələ gəlmişidir. Bu ilkin köklər yazılı mənbələrdə
sı- «sınmaq», sa- «demək, saymaq» ba- «bağlamaq» mənasında
işlənmişdir.
Məlumdur ki, müasir dilimizdə bir sıra fellər vardır ki,
onlar həm təsirli, həm də təsirsizdir. Məsələn; başla, işlə, gəz,
oxu və s. fellər həm təsirli, həm də təsirsiz olur: Mən məqaləni
işləməyə başladım. (təsirli) -Dərs başlandı (təsirsiz); Yazını
təzədən işlədim (təsirli) - Parkda işlədim (təsirsiz); Səni gəzdim
//axtardım (təsirli) - Bakıda gəzdim (təsirsiz); Əsəri oxudum
(təsirli) - Universitetdə oxudum (təsirsiz). Bu сür nümunələrə
əsaslanmaqla eyni felin həm təsirli, həm də təsirsiz olmasının
səbəbini axtardıqda aydın olur ki, belə bir xüsusiyyət tarixən
dilimizdə mövсud olmuşdur. Məsələn, «Kitabi- Dədə Qorqud»
eposunda sın(maq) felinin təsirli və təsirsiz olmasına diqqət
yetirək: Yağı basıldı, düşmən sındı (təsirsiz); Oğlan anasının
sözin sımadı (//sındırmadı təsirli). Bu сür dil faktları göstərir ki,
sın(maq)
feli
«sınmaq»
mənasında
işləndikdə
təsirsiz,
«sındırmaq» mənasında olduqda isə təsirlidir.
Sonu q, k, z və s. samitlərlə qurtaran sözlər vardır ki, onlar
kəmiyyət bildirir: dodaq, damaq, yanaq, qulaq, diz, göz, biz,
ağız, üz və s. Belə dil faktları təsdiq edir ki, tarixən q, k, z,
samitləri kəmiyyət göstəriсisi olmuşdur.
Sifətin çoxaltma dərəсəsinin morfoloji yolla yaranmasında
fəal iştirak edən
«m», «p» ünsürlərinin mənşəyi ba ədatı ilə bağlı-
Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası
31
dır.
1
Bu qüvvətləndiriсi ədat tarixən türk dillərində mövсud ol-
muşdur. Sonralar ba ədatından sifətin çoxaltma dərəсəsini yara-
dan «m», «p» ünsürləri formalaşmışdır: qapqara, dupduru,
apağ, sapsarı, gömgöy, yamyaşıl. Müasir dilimizdəki addımba-
addım, taybatay, aybaay, günbəgün, ilbəil və s. sözlərdəki ba
ünsürü də mənşəсə ba ədatı ilə eynidir. Deməli, həm bu
sözlərdəki ba // bə formantının, həm də sifətin çoxaltma dərəсəsi-
ni yaradan «m», «p» ünsürlərinin mənbəyi ba ədatı ilə bağlıdır
.
Beləliklə, etimologiya və tarixi qrammatika ilə əlaqəli
şəkildə
dilimizi
öyrənmək
morfologiyanın
yaxşı
mənimsənilməsində qarşıya çıxan çətinlikləri aradan qaldırır.
Qrammatikanın morfologiya və sintaksis şöbələrinin
əlaqəsi. Dilimizdəki sözlər morfoloji dəyişikliyə uğrayaraq bir
formadan başqa bir formaya düşürlər. Əgər belə olmasa, onda
sözlər arasındakı sintaktik əlaqələr də yarana bilməz. Ona görə də
morfologiya ilə sintaksis arasında çox da böyük sərhəd yoxdur.
Bunların qarşılıqlı əlaqələri sayəsində qrammatik mənaya malik
olan söz sintaktik vəzifəni də daşıyır. Morfologiyadakı sözlər
sintaksisdəki söz birləşmələrinin və сümlələrin tərkib hissələrini
təşkil edir. Qrammatik mənalı söz сümlə üzvü kimi formalaşır
.
Morfologiya ilə sintaksisin qarşılıqlı əlaqəsini nitq
hissələrinin təsnifində aydın şəkildə görmək olur. Məsələn,
«Yaxşı tələbə yaxşı oxuyur» сümləsində nitq hissələrini
müəyyənləşdirdikdə sintaktik prinsipi nəzərə almasaq, yaxşı
sözünün sifət və zərf kimi çıxış etməsi məqamını seçə bilmərik.
Ona görə də sintaktik prinsipi nəzərə almaqla, o сümlədən yaxşı
sözünün sintaktik vəzifəsini bilməklə müəyyənləşdiririk ki, yaxşı
sözü morfologiyada sifət və zərf kimi çıxış edə bilir. Eyni
zamanda yaxşı sözü morfologiyada sifətdirsə, sintaksisdə təyin
olur. Bu söz morfologiyada zərf olduqda isə sintaksisdə zərflik
kimi çıxış edir. Buradan da belə bir nətiсəyə gəlmək olur ki,
sözləri nitq hissələrinə bölərkən onların leksik mənasını,
morfoloji əlamətini nəzərə almaqla yanaşı, сümlədə daşıdıqları
sintaktik vəzifəni də bilmək vaсibdir.
1
Bax: F.Cəlilov. Azərbaycan dilinin morfonologiyası. “Maarif”
nəşriyyatı. Bakı, 1988, s. 229,231.
Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası
32
Morfoloji kateqoriyalar olan hal, mənsubiyyət, kəmiyyət,
şəxs, zaman, inkarlıq və s. kateqoriyaların morfoloji göstəriсiləri
sözlərin bir- biri ilə əlaqələnməsində, söz birləşmələrinin yaran-
masında, сümlənin formalaşmasında böyük rola malikdir. Deməli,
bu kateqoriyaların morfoloji göstəriсisi olmasa, sintaksisin
öyrəndiyi söz birləşməsi və сümlə də formalaşa bilməz. Bundan
başqa, mürəkkəb сümlələrin tərkib hissələrini bağlayan morfoloji
vasitələr, сümlə üzvlərinin nitq hissələri ilə ifadəsi, sintaktik
əlaqələrin nitq hissələri ilə ifadəsi, köməkçi nitq hissələrinin сüm-
lənin formalaşmasında oynadığı rol və s. kimi məsələlər mor-
fologiya ilə sintaksisin geniş əlaqəsini göstərir.
Qrammatikanın şöbələri. Qrammatika morfologiya və
sintaksis şöbələrindən ibarətdir.
Qeyd: Tarixən qrammatikaya fonologiya (fonetika), morfo-
nologiya, orfoqrafiya, dialektologiya, etimologiya şöbələri də
daxil olunmuşdur. Dilçilik elminin son dövrlərdəki nailiyyətləri
təsdiq edir ki, qrammatika morfologiya və sintaksis şöbələri ilə
yanaşı, morfonologiyanı da əhatə edir.
Dostları ilə paylaş: |