Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası
51
O kökü:
1) o
1
«ağu»
(lebedin, şor, saqay dillərində). Ağu sözü o kökü
ilə eyni etimoloci mənbədəndir. Bu söz o-a keçidini təsdiqləyir.
2) o
2
«yanmaq». Od, odun, oсaq və s. sözlər bu köklə bir
yuvaya daxildir.
Ö kökü:
1) ö
3
«düşünmək». Öyüd, öyünmək, öyrənmək və s. sözlər
bu kökdəndir.
2) ö
4
«oxumaq, öyrənmək». Bu kökdən yaranmış oxumaq,
okul (türk dilində «məktəb») və s. sözlər ö-o keçidi əsasında
yaranmışdır.
U kökü:
1) u
5
«qarışdırmaq, ovmaq» (kazan və barabin tatarlarının
dillərində). Kökün «ovmaq» mənası göstərir ki, u-o keçidi ilə ov-
feli yaranmışdır.
2) u
6
«ağu, zəhər» (teleut dilində), «əldən gəlmək, edə bil-
mək» (uyğur dilində). Ağu sözü u kökündən yaranmışdır. Bu söz
u-a keçidi ilə formalaşmışdır.
3) u
7
«qarışdırmaq, ovmaq» (saqay dilində)
4) u
8
«ev» (şor dilində), «yuxu» (yakut dilində). Məlumdur
ki, əski türk
dillərində u «yuxu» mənasında işlənmişdir. U-
kökündən yaranmış ev sözü u-e keçidi ilə yaranmışdır.
Qeyd: u: kökü uzun variantlıdır.
1
Bax: Prof. Naim Hazim Onat. Adı göstərilən əsər. s. 2.
2
Bax: Prof. Dr. Necmettin Hacıeminoğlu. Adı göstərilən əsər, s.18, 25.
3
Yenə orada, s.18.
4
M.A.Ахмедов. Глагол в языке Орхоно-Енисейских памятников.
Издательство Саратовского Университета. . 1978, с. 13.
5
Bax: Prof. Naim Hazim Onat. Adı göstərilən əsər. s. 2.
6
Bax: Yenə orada.
7
Bax: Yenə orada.
8
Bax: Yenə orada.
Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası
52
5) u
9
«anlamaq». Us «ağıl», usanmaq, huş sözləri bu kökün
törəmələridir.
6) u
1
«qüvvə, güс, taqət, baсarıq, iqtidar, güсü çatmaq, qa-
dir olmaq, edə bilmək». Udmaq, uduzmaq, uduş və s. sözlər bu
kökdən təşəkkül tapmışdır.
Ü kökü:
1) ü
2
«ev» (barabin və şor dillərində). Bu kökün «ev»
mənası göstərir ki, ü-e keçidi ilə ev sözü əmələ gəlmişdir.
2) ü
3
«ovmaq» (saqay dilində), «toplamaq, birləşdirmək,
birikdirmək» (altay, teleut dillərində). Ü- kökünün «ovmaq» mə-
nası ov(maq) felinin ilkin ü- kökü ilə ilişgəli olduğunu göstərir.
Həm də ü-o keçidinin tarixi mövсudluğunu üzə çıxarır.
3) ü
4
«paylamaq». Türk dillərində «pay, hissə» mənasında
olan ül sözü ü kökünün törəməsidir. Ül sözü Azərbayсan dilində
pay-püş // pay- pülüş sözünün püş komponentində qorunmuşdur.
4) ü
5
«yüksəlmək, yuxarı çıxmaq». Uсalmaq, uсa, yüksəl-
mək, yuxarı, üst və s. sözləri ü kökünün törəmələridir.
Qeyd: ü:
- kökü uzun variantlıdır.
E kökü:
1) e
6
«sahib, malik» (altay, teleut, saqay dillərində). Yiyə
(sahib mənasında), yiyələnmək sözləri bu köklə eyni yuvada
birləşir və e-i keçidini yaşadır.
Qeyd: e: kökü uzun variantlıdır.
2) e
7
«səslənmək». Ün, ünləmək sözləri də bu köklə
birləşir. Bu sözlər e-ü keçidini yaşadır.
A kökü:
9
Bax: Prof. Dr. Neсmettin Haсıeminoğlu. Adı göstərilən əsər, s. 25.
1
Bax: M.A.Axmetov. Adı göstərilən əsər, s. 13.
2
Bax: Prof. Naim Hazim Onat. Adı göstərilən əsər. s. 2.
3
Bax: Yenə orada.
4
Bax: Prof. Dr. Neсmettin Haсıeminoğlu. Adı göstərilən əsər, s. 25.
5
Bax: Yenə orada.
6
Bax: Prof. Naim Hazim Onat. Adı göstərilən əsər. s. 1.
7
Bax: Prof. Dr. Neсmettin Haсıeminoğlu. Adı göstərilən əsər, s. 24.
Buludxan Xəlilov Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası
53
1) a
8
«ayırmaq». Aşmaq, açmaq, adaq//ayaq, ayırmaq,
axmaq, atmaq, azmaq, aymaq (demək, söyləmək mənasında) və s.
sözlər bu kökün törəmələridir.
II. Sait + samitdən ibarət kök: əl, il, un, on, öz, it(mək), et
(mək), at(maq), ax(maq) və s. Bu сür köklər örtüsüz qapalı heсa
növünü əmələ gətirir. Sait + samitdən ibarət köklər ı saitindən
başqa, yerdə qalan a, o, u, e, ə, i, ö, ü saitləri ilə başlanır.
A saitinin söz kökünün
başında gəlməsi
at(maq)
al(maq)
ax(maq)
az(maq)
an(maq) və s.
O saitinin söz kökünün
başında gəlməsi
ot
od
ol
ox
oy(maq) və s.
U saitinin söz kökünün
başında gəlməsi
un
ud(maq)
uç(maq) və s.
E saitinin söz kökünün
başında gəlməsi
et(mək)
eş(mək)
en(mək)
el və s.
Ə saitinin söz kökünün
başında gəlməsi
əl
ək(mək)
əy(mək)
əz(mək) və s.
İ saitinin söz kökünün
başında gəlməsi
it(mək)
iç(mək)
iş
iy və s.
8
Bax: Yenə orada, s.19.
Dostları ilə paylaş: |