45
mülki qanunvericilik aktları demək olar ki, həmin ərazidə fəaliyyət göstərən mülki hüququn bütün subyektləri-
nə münasibətdə hüquqi qüvvəyə malikdir. Bu aktların hüquqi qüvvəsi apatridlərin (vətəndaşlıüı olmayan şəxs-
lərin), əcnəbilərin (xarici ölkə vətəndaşlarının), bipatridlərin (ikiqat vətəndaşlıüı olan şəxslərin), habelə xarici
hüquqi şəxslərin ( korporasiya, firma, kompaniya və digərlərinin) iştirak etdiyi münasibətlərə də şamil edilə bi-
lər, bu şərtlə ki, qanunda ayrı qayda nəzərdə tutulmasın. Dediklərimizdən belə çıxır ki, ümumi qaydaya görə
mülki qanunvericilik Azərbaycan Respublikasının ərazisində fəaliyyət göstərən bütün fiziki və hüquqi şəxslərə
ünvanlanır.
Bununla belə, mülki qanunvericiliyin subyektlərə görə qüvvəsi barədə ümumi qaydadan iki halda istisnaya
yol verilə bilər. Bu, o deməkdir ki, həmin hallarda mülki qanunvericilik aktlarının şəxslərə görə qüvvəsi onların
məkan (ərazi) özrə qüvvəsi ilə üst-üstə düşmür. Birinci hal ondan ibarətdir ki, normativ aktın özündə birbaşa
bu aktda ifadə
olunan hüquq normalarının aid edildiyi və
ünvanlandığ
ı şə
xslə
rin dairə
si göstə
rilir. Məsə-
lən, normativ aktda konkret olaraq göstərilə bilər ki, bu akt yalnız vətəndaşların iştirak etdiyi münasibətlərə və
yaxud yalnız hüquqi şəxslərin iştirak etdiyi münasibətlərə şamil olunur. Bu göstəriş belə bir formada da ifadə
oluna bilər: bu qanun hüquqi şəxslərin iştirak etdiyi münasibətlərə tətbiq edilmir.
kinci istisna hal qanunun öz məzmunundan irəli gəlir. Belə ki, normativ aktın özündə onun ünvanlandığı
subyektlər göstərilmir. Aktın aid edildiyi şəxslərin dairəsi onun məzmunu əsasında müəyyənləşdirilir. Məsələn,
qüvvədən düşmüş «Kəndli (fermer) təsərrüfatı haqqında» qanunun mahiyyətindən bu qanunun kəndli (fermer)
təsərrüfatına şamil olunduüu müəyyənləşdirilirdi. «Xarici investisiyanın qorunması haqqında» qanunun məz-
munu bu qanunun xarici investorlara (xarici hüquqi şəxslərə, xarici dövlətlərə, beynəlxalq təşkilatlara, təsərrü-
fat fəaliyyəti ilə məşüul olmaq üçün qeydə alınmış xarici vətəndaşlara və s.) aid edilməsini nümayiş etdirir.
«Sahibkarlıq fəaliyyəti haqqında» qanunun məzmunu onun sahibkarlıq fəaliyyəti ilə məşüul olan subyektlərə
(sahibkarlara) ünvanlandığını göstərir. «Dövlət borcu haqqında» qanunun mahiyyəti açıq-aşkar onu sübut edir
ki, bu qanun mülki hüququn subyektlərindən biri olan Azərbaycan Respublikasına (dövlətə) aiddir. Qüvvədən
düşmüş «Müəssisələr haqqında» qanunun məzmunundan görünürdü ki, bu qanun mülki hüququn subyektlərin-
dən biri olan müəssisələrə həsr edilmişdi. «Bələdiyyələrin statusu haqqında», «Bələdiyyənin nümunəvi nizam-
naməsinin təsdiq edilməsi haqqında», «Bələdiyyə mülkiyyətinə əmlakın verilməsi haqqında», «Bələdiyyələrin
maliyyəsinin əsasları haqqında» və digər qanunların məzmunundan azıq-aşkar görünür ki, onlar mülki hüququn
subyektlərindən biri olan bələdiyyələrə həsr edilmişdir.
§ 5. Mülki hüquqda boş
luq. Analogiyanın tə
tbiqi
1. Mülki hüquqda boş
luq. Analogiyanın anlayış
ı
Mülki hüquqla tənzimlənən ictimai münasibətlərin dairəsi kifayət qədər genişdir. Onun nizamasalma pred-
metinə olduqca müxtəlif və cürbəcür münasibətlər daxildir. Bundan əlavə, ictimai həyatda həmişə yeni ictimai
münasibətlər yaranır. Bu münasibətlər öz əlamətinə görə mülki hüququn predmetinə daxil ola bilər. Onlar mül-
ki hüquq tərəfindən tənzimlənməyi tələb edir. Mülki hüquq isə, necə deyərlər, bu münasibətləri nizama salmaüa
«borcludur».
Ş
übhəsiz ki, mülki hüquq ictimai münasibətlərin bu cür müxtəlifliyini, genişliyini, mürəkkəbliyini və rənga-
rəngliyini nəzərə almaq iqtidarında deyildir. Aydın bir həqiqətdir ki, mülki hüququn özündə birləşdirdiyi nor-
maların tənzimlənməyi tələb edən bütün ictimai münasibətlərin hamısını nizama salmaq və rəsmiləşdirmək im-
kanı yoxdur. Söhbət mülki hüquqla tənzimlənməli olan ictimai münasibətin qaydaya salınması üçün konkret
mülki hüquq normasının olmamasından gedir. Başqa sözlə desək, hüquqtətbiqetmə praktikasında mülki-hüquqi
xarakterli müəyyən elə məsələlər və hallar yarana bilər ki, onlar mülki hüquqla tənzimlənə bilməsin. Bu isə o
deməkdir ki, konkret ictimai münasibəti nizama salmaq, hüquqi məsələni həll etmək üçün mülki hüquq norması
olmur. Göstərilən hala mülki hüquqda boşluq və ya çatışmazlıq deyilir. Mülki hüquqda boşluq o deməkdir ki,
konkret ictimai münasibətə və hala tətbiq ediləcək mülki hüquq normasını seçərkən və tətbiq edərkən, müvafiq
norma olmur.
Mülki hüquqda boşluq dedikdə, mülki hüquqla nizama salınmaüı tələb edən ictimai münasibəti tən-
zimləmək üçün müvafiq hüquq normasının müvcud olmaması başa düşülür. Bu norma müvcud olmadığı-
na görə mülki qanunvericilikdə xaricən ifadə edilmir. Bu isə onu göstərir ki, belə halda mülki qanunvericilikdə
də boşluq yaranır.
Mülki hüquqda boşluüun olması arzuolunmaz və xoşagəlməz haldır. Bu, mülki hüquq sisteminin müəyyən
dərəcədə qüsurlu olmasına dəlalət edir. Mülki hüquqda boşluq həm obyektiv, həm də subyektiv səbəblərdən ya-
ranır. Bəzi hallarda onun olması labüddür, yəni boşluqdan qaçmaq olmaz. Mülki hüquqda boşluğun yaranması-
nın bir neçə səbəbi vardır.
Mülki hüquqda boşluüun əmələ gəlməsinə səbəb olan birinci hal qanunvericinin (hüquqyaratma subyektinin)
bütün ictimai münasibə
tlə
ri normativ aktda formullarla ə
hatə
edə
bilmə
mə
sində
n, yə
ni bu münasibə
tlə
-