Azərbaycan Tarixi
21
əşyalar baxımından Naxçıvan mədəniyyətinin Xocalı –
Gədəbəy mədəniyyəti ilə oxşarlığı vardır. Naxçıvan
mədəniyyətinin əhatə etdiyi ərazidə əkinçilik və maldarlıqla
yanaşı dulusçuluq, metalişləmə, toxuçuluq və b. sənətkarlıq
sahələri də inkişaf etmişdir.
Hələ Erkən Tunc dövrünün axırlarında
özünü göstərən
Orta Tunc dövründə xeyli dərinləşən əmlak bərabərsizliyi Son
Tunc və Erkən Dəmir dövründə daha da güclənir, iri soy
birləşmələri yaranır, sosial təbəqələşmə baş verir. Tayfa
başçıları varlanır, onlar öz təsərrüfatlarında var-yoxdan çıxmış
icma üzvlərini və qulları işlədirlər. İlk qullar müharibələr
zamanı əsir düşmüş düşmən soylarının döyüşçülərindən ibarət
olurdu.
Beləliklə, sosial təbəqələşmə, soy ittifaqlarının
yaranması, hakimiyyətin ayrı-ayrı nüfuzlu şəxslərin əlində
cəmləşməsi nəticəsində e.ə. II minilliyin sonlarında Azərbay-
canda ibtidai icma quruluşu dağılmağa başlayır, sinifli cəmiy-
yətin təşəkkülü prosesi baş verir.
Ədəbiyyat:
1. Azərbaycan tarixi. 7 cilddə, 1-ci cild, s. 54-165.
2. Azərbaycan tarixi. Dərslik, 1-ci cild, s. 19-57.
3. Ə.Cəfərov. Quruçay dərəsində. Bakı, 1991.
4. M.Hüseynov. Azıx mağarası. Bakı, 1981.
Qəzənfər Rəcəbli
22
II FßSÈL
AZƏRBAYCAN ƏRAZİSİNDƏ
ƏN QƏDİM DÖVLƏTLƏR
2.1. Azərbaycan ərazisində qədim soylar. E.ə. IV
minillikdə Mesopotamiya sivilizasiya mərkəzinə məxsus
Oveyd (Üveyd), yaxud protosümər arxeoloji mədəniyyətinin
ünsürləri Suriya, Anadolu, Türkmənistan və Ön Qafqaz, o
cümlədən Azərbaycana da yayılmışdı. Ehtimala görə həmin
mədəniyyət Azərbaycana sümər soyları tərəfindən gətirilmişdir.
Qərb oriyentalistlərindən (şərqşünas alimlərindən) Kra-
mer, Lleyd, Çayld, Reklü, Betitski və başqalarının qənaətinə
görə tarixdə ilk Sümər dövlətini yaratmış soylar prototürklərin
əcdadları olmuşdur və Cənubi
Mesopotamiyaya Tibetdən, ya-
xud Mərkəzi Asiyanın başqa bir ölkəsindən gəlmişlər. Onlar
Mesopotamiyaya gəlməmişdən öncə köçəri maldar soyları
imişlər.
Son dövrün tədqiqatları müəyyən etmişdir ki, prototürklə-
rin əcdadları olan sümərlər Mesopotamiyaya Mərkəzi Asiyadan
deyil, Mesopotamiyadan şimalda yerləşən Zaqros dağlıq ölkə-
sindən - Cənubi Azərbaycandan gəlmişlər. Rus dilli tarixi
ədəbiyyatda onlar e.ə III minilliyin birinci yarısında Cənubi
Azərbaycan ərazisində yaşayan “su” soyları kimi təqdim edilir-
lər. Qədim Mesopotamiya sivilizasiyasını yaratmış sümərlər ilə
“su” (“sü”) “soylarının” əlaqəsini görməyən rus tədqiqatçıları
“sümər"ləri də “şumer” kimi qeyd etmişlər. Azərbaycan tarix-
şünaslığındakı “şumer” anlayışı da bizə rus tarixşünaslığından
gəlmişdir. Əslində bu “sümər”dir. Həm də sübut edilmişdir ki,
qaynaqlarda “sümər” soy adı deyil, “hərbçilər”
sosial təbəqəsini
Azərbaycan Tarixi
23
bildirən anlayış kimi işlədilmişdir. “Sü” qədim türk dillərində
“qoşun” mənasını verir, “ər” isə “igid”, “kişi” mənasında
işlədilmişdir. “Sü + ər” qoşun igidləri, əskərlər, hərbiçilər
mənasını verir. Türk dillərində sözün ortasında saitlər yanaşı
işlədilmir. Alınma sözlərdə və düzəltmə sözlərdə sait səslər
yanaşı düşdükdə aralarına diləyatımlı samitlərdən biri əlavə
edilir. Türk dillərindəki bu qanunauyğunluqlara əsasən “sü” və
“ər” sözlərinin arasına “m” samiti əlavə edilməklə “sümər”
(hərbçilər) anlayışı yaranmışdır.
Ehtimal edilir ki, Cənubi Azərbaycanın Zaqros dağlıq
bölgəsində yaşayan maldar kuti soylarının “sümər” adlanan
hərbçilər sosial təbəqəsi
Cənubi Mesopotamiyaya getmiş,
bataqlıqdan ibarət olan bu ərazinin mənimsənilməsində iştirak
etmişlər. (Geoloqlar müəyyən etmişlər ki, Mesopotamiya e.ə. X
minilliyədək su altında qalmış ərazi olmuşdur. Onun səthi dəniz
səviyyəsi ilə bərabər olub körfəz təşkil etmişdir. Dəclə, Fərat və
Harun çayları Mesopotamiya körfəzinə tökülmüşlər. Dənizin
suyu çəkildikdən sonra yaranmış bataqlıq ərazi e.ə. VI
minillikdən insanlar tərəfindən mənimsənilməyə başlanıb,
əkinçilik üçün yararlı sahələrə çevrilmişdir). Piktoqrafik
kitabələrdən məlum olur ki, sümərlər
Cənubi Mesopotamiyada
Uruk şəhər-dövlətini yaratmışlar. Sonralar isə Uruk şəhər-
dövləti Cənubi Mesopotamiyanın digər şəhər-dövlətlərini
özlərinə tabe edərək dünyanın ilk dövlətini - Sümər dövlətini
yaratmışlar. Böyük şərqşünas alim Samuel Kramer “Tarix
Sümərdən başlanır” adlı kitabında dövlətçilik tarixinin Sümər
dövləti ilə başlamasını sübut etmişdir. Biz fəxrlə deyə bilərik
ki, dünyanın bu ilk dövlətini azərbaycanlıların əcdadları olan
protatürk soyları yaratmışlar.
Məlumdur ki, e.ə. IV minilliyin sonu – III minilliyin
əvvəllərinə, yəni Eneolit dövrünün sonu və İlk Tunc dövrünə
aid edilən Kür-Araz mədəniyyəti
Cənubi Qafqazdan tutmuş,
Cənubi Azərbaycan, Şərqi Anadolu və Orta Asiyanın cənub –
qərbinə kimi böyük bir ərazidə təmsil olunmuşdur. Kür-Araz
Qəzənfər Rəcəbli
24
mədəniyyəti yayılan ərazidə müxtəlif etnoslar yaşamışlar.
Tarixi ədəbiyyatda Kür-Araz mədəniyyətinin bir çox soylarla
bərabər hurri soylarına da mənsub olması haqqında fikir vardır.
Eyni zamanda alimlər Hind-Avropa dil ailəsinə aid olan
xalqların ilk vətəninin Mərkəzi və Ön Asiya olması fikri ilə
əlaqədar, onların əcdadlarını da bu mədəniyyəti təmsil edənlər
sırasına daxil edirlər. Son illərin tədqiqatları
müəyyənləşdirmişdir Kür-Araz mədəniyyəti ərazisində qədim
zamanlarda türk dilli soylar da yaşamışlar.
Sümər kitabələrində Cənubi Azərbaycan ərazisində Urmu
gölü
hövzəsində kuti, lullu və turukki soylarının yaşamaları
haqqında məlumat vardır. Bu soyların qədim türk dilli etnoslar
olmasına dair tarixi qaynaqlarda kifayət qədər dəlillər
mövcuddur. Kutilər və lullubi soyları ilə bağlı ilk məlumatlar
e.ə. III minilliyin birini yarısına aiddir.
Qaynaqlarda e.ə I minilliyin başlanğıcında Urmu
gölündən cənubda və şərqdə mannalıların yaşamaları qeyd
edilir. Azərbaycan tarixşünaslığında belə bir yanlış fikir vardır
ki, guya onlar kuti, lullu və turuxki soylarının nəsilləridirlər.
Lakin 1994-cü ildə Moskva Dövlət Universitetinin nəşr etdiyi
“Etnologiya” dərsliyində xəbər verilir ki, Ərəbistan yarımadası
e.ə. II minillikdə, müasir sami dilli xalqların əcdadları
tərəfindən məskunlaşdırılan zaman
orada manalar və səbailər
yaşayırdılar. Sami dilli soyların əcdadları tərəfindən sıxışdırılan
manalar və səbailər şimal istiqamətində köç edirlər. Onlar
Cənubi Azərbaycan ərazisindən keçən zaman, artıq Kuti və
Lullubi dövlətləri süqut etmiş və kiçik hökmdarlıqlara
bölünmüşdülər. Tarixdən məlumdur ki, səfərə çıxan, yürüş
edən, köç edən soylar daha hazırlıqlı olurlar, keçdikləri
ölkələrin pərakəndə soylarından hərbi-siyasi baxımdan güclü
olurlar. Görünür manalar Cənubi Azərbaycan ərazisindən
keçərkən burada mərkəzləşmiş dövlətin olmamasından istifadə
edərək və etnik cəhətdən qohum soyların tez-tez Assur və
Urartu təcavüzünə məruz qaldıqlarına görə onları öz ətrafla-