26
Aktinomisetlər və ya şüalı göbələklər torpaqda suda və peyində geniş
yayılmışdır. Aktinomisetlər humusun əmələgəlməsində fəal iştirak edir. Göbələklər
torpaqəmələgəlmə prosesində böyük əhəmiyyətə malikdir. Onlar mürəkkəb üzvi
maddələrə mineral birləşmələrə qədər parçalaya bilir.
Yosunlar. Yuxarıda göstərilən bitki orqanizmlərdən fərqli olaraq yosunlar öz
hüceyrələrinə xlorofil saxayır. Onlar işıq şəraitində mineral birləşmələrindən üzvi
maddələr yaratmaq qabiliyyətinə malikdir. Yosunlar torpaqda. ən çox torpağın üst
qatında hərtərəfli yaranır. Bəzi göbələklərlə birlikdə yosunlar da CO
2
istifadə
edərək üzvi maddələrin toplanmasında iştirak edir.
Mamırlar. Şibyə və yosunlarda daha inkişaf etmiş vegetativ və çoxalma
üzvləri ilə seçilir. Mamırlar və şibyələr yararsız sahələrdə, daşlar üzərində pioner
bitki kimi inkişaf edir. Mamırlar-bataqlıqlarda və bataqlıq meşələrdə əsas torf
ə
mələ gətirən bitki sayılır.
Heyvanat alə
mi. Torpaqda çoxlu miqdarda soxulcanlar, qurdlar, gəmiricilər,
qarışqalar və həşəratların sürfələri yaşayır. Onlar öz həzm yolundan xırdalanmış
üzvi maddələri keçirərək torpaqları ifrazatları ilə zəngiləşdirir və torpağın mikro və
makro strukturunun yaranmasına şərait yaradır.
Antropogen amil. Çox yerdə təbii torpaq tipi qalmamışdır. Yeni mədəni
torpaqlar yaranmışdır: bataqlıqlar qurudulmuş, səhra çöl torpaqlarına suvarılma
tətbiq olunmuşdur. Dağ ərazilərdə meşələrin yerində bağlar, üzümlüklər
yaradılmış, bəzi yerlərdə təbii relyef dəyişmiş, yamaclar terraslara çevrilmişdir.
1.6.Böyük Qafqazın ş
imal-şə
rq və
cə
nub-qə
rb yamaclarının bitki örtüyü
və
heyvanat alə
minin antropogen tə
sir nə
ticə
sində
də
yiş
mə
si. Böyük Qafqazın
cənub yamacına daxil olan rayonların (Balakən, Zaqatala, Qax, Şəki, Oğuz,
Qəbələ) ərazisində bitki örtüyü dağlıq əraziyə məxsus yüksək zonallıq qanununa
uyğun olaraq dəniz səviyyəsindən yuxarı qalxdıqca dəyişir. Balakən, Zaqatala, Qax
rayonlarının cənub hissəsində düzən meşələrinin qalıqlarına (qızılağac, yalanqoz,
ağyarpaq qovaq, uzunsaplaq palıd) rast gəlinir. Burada pozulmuş düzən meşələri
çox yerdə bağlar, kənd təsərrüfatı sahələri, törəmə tipli kolluqlar (şibləklər) və
yaşayış məntəqələri ilə əvəz olunmuşdur. Qax, Şəki, Oğuz, Qəbələ rayonlar
ə
razisində Bozqır yayla ərazisində ardıc-saqqız seyrəklikləri və qismən iberiya
palıdı meşələrinin qalıqlarına rast gəlinir. Bu rayonlarda da Qanıx-Həftəran
vadisində düzən meşələri mövcuddur. Dağlıq zonanın dəniz səthindən 1000-1100
m yüksəkliyə qədər yerləşən aşağı dağ-meşə qurşağmda iberiya palıdı və qafqaz
vələsinin üstünlük təşkil etdiyi meşəliklər, 1000-1800 m yüksəklikdə yerləşən orta
dağ-meşə qurşağında əsasən fıstıq meşələri, 1800-2000 (2300) m yüksəklikdə, yəni
yuxarı dağ-meşə qurşağında şərq palıdı, Trautvetter ağcaqayını və tozağac meşələri
yayılmışdır. Bu qurşaqda respublikamızın ərazisi üçün yeganə sayılan qafqaz
rododendronunun kiçik sahələrinə Zaqatala qoruğunda təsadüf olunur. Yüksək
dağlıq zonada üç bitki qurşağı ayrılır: subalp qurşağı 1800 (2000)-2600 m, alp
qurşağı 2600-3000 (3200) m yüksəklikdə və alp qurşağının üstündə 3500 m-dən
hündürdə yerləşən subnival (nival) qurşaqları.
27
Subalp zonasında bitmə şəraitindən asılı olaraq mezofil subalp çəmənləri,
bozqırlaşmış subalp çəmənləri, subalp bozqırları, alp qurşağında isə alçaqboylu
otlardan ibarət alp çəmənləri («xalıları») yayılmışdır. 3500 m-dən yuxarıda
subnival qurşağında torpaq yoxdur. Ərazi qayalıqlardan ibarətdir. Burada tək-tək
çiçəkli ot bitkiləri növlərinə təsadüf edilir. Regionun yüksək dağlıq zonasında,
meşə, xüsusilə subalp və alp qurşaqlarında qayalıqlar, uçqunlar, yarğanlar,
daşlıqlar geniş sahə tutur. Meşə və subalp qurşaqlarında ilkin bitki örtüyünün
yayılması qanunauyğunluqları insanın mənfi təsərrüfat fəaliyyətinin təsirinə məruz
qalaraq pozulmuş, növ tərkibləri dəyişilmiş (pisləşmiş), çox vaxt törəmə tipli bitki
qruplaşmaları ilə əvəz olunmuşdur.
Qeyd edildiyi kimi region ərazisində bitki örtüyü, o cümlədən meşələr
yüksəklik qurşaqlıq qanununa uyğun olaraq yayılmışdır. Regionun cənub
hissəsində Göyçay və Əlicançayları arasında və Qanıxçay hövzəsində geniş sahədə
ardıc və saqqız-ardıc meşələri vaıdır. Bizim dövrümüzə ardıc meşələri nisbətən
uzaq yerlərdə qalmışdır. Kəskiniyli və çoxmeyvəli ardıc növləri Bozdağın əsas
bitki növləri hesab olunub. Ardıc meşələri çox vaxt saqqız ağacla qarışıq meşəlik
ə
mələ gətirir. Şəki, Oğuz və Qəbələ rayonları ərazisində Qanıx-Həftəran vadisinə
birləşən Bozqu yaylarına əsasən şimal cəhətlərində iberiya palıdı üstünlük təşkil
edən pozulmuş meşə qalıqlarına təsadüf edilir. Böyük Qafqazın cənub yamacının
aşağı dağ meşə qurşağında sırf iberiya palıdı və qarışıq palıd-vələs meşələri, orta
dağ-meşə qurşağında fıstıq meşələri, yuxarı dağ-meşə qurşağında isə şərq palıdı,
Trautvetter ağcaqayını və tozağac meşələri yayılmışdır.
Regionun meşə təsərrüfatları ərazisində meşə ilə örtülü sahə 218047 hektar
(cədvəl 7), qoruqların ərazisində isə 30438 ha təşkil edir. Bu regionun ümumi
ə
razisinin 28,3 faizidir (meşəlik faizi). Ən yüksək meşəlik faizi Oğuz rayonunun
payına düşür. (37,6%).
Cədvəl 7
Meşə
təsərrüfatı
Ustünlük təşkil edən
ağac cinsi, ha-la
Digər
ağac
cinsləri
Meşə ilə
örtülü
sahə
Rayonun meşəlik
faizi
Fıstıq
Palıd
Vələs
Cəmi
Balakən
14486
1322
9366
25174
5256
30430
27,9
Zaqalala
19932
8562
10159
38653
5827
44480
29,0
Qax
7314
10010
3565
20889
8107
28996
29,3
Şə
ki
14175
5512
10349
30036
6724
36760
17,01
Oğuz
14150
11443
3807
29400
2503
31903
37,6
Qəbələ
15558
8714
8583
32855
12623
45478
23,01
Cəmi
85615
45563
45829
177007
41040
218047
28,3
Böyük Qafqazın cənub yamacının dağlıq hissəsində əsasən fıstıq (85,6 min
ha), palıd (45,6 min ha) və vələs (45,8 min ha) meşələri yayılmışdır. (81%). Digər
ağac cinslərindən ibarət meşəliklər (ağcaqayın, qarağac, tozağac, qoz, şabalıd,
dəmirqara, cökə, qaraçöhrə, Qafqaz xurması) və süni ağaclıqlar cəmi 19% təşkil
edir. Filizçay (Balakənçay) hövzəsində dəniz səthindən 800-1000 m yüksəklikdə