166
Cədvəl 6.4.
1984‐cü ilin sonuna qədər fəaliyyətdə olan Atom Elektrik Stansiyaları və
onlara dair göstəricilər
Ölkə
Enerji
bloklarının
sayı
Ümumi
gücü,
MBt
Ölkə
Enerji
bloklarının
sayı
Ümumi
gücü,
MBt
ABŞ
85
68867
ADR
5
1694
Fransa
41
32993
Bolqarıstan
4
1632
SSRİ
46
22997
İtaliya
3
1273
Yaponiya
31
21751
Çexoslovakiya
3
1194
AFR
19
16133
Hindistan
5
1020
Böyük
Britaniya
37
9564
Argentina
2
935
Kanada
16
9521
CAR
1
921
İsveç
10
7355
Macarıstan
2
820
İspaniya
7
4690
Yüqoslaviya
1
632
Belçika
6
3474
Braziliya
1
626
İsveçrə
5
2882
Niderland
2
508
Finlandiya
4
2310
Pakistan
1
125
Cənubi
Koreya
3
1790
Cədvəldəki rəqəmlər Atom Enerjisi üzrə Beynəlxalq Agentliyin (AEBA‐nın )
1984‐ cü il Hesabatından götürülmüşdür.
Qeyd:
МАГАТЭ
*
(Международная Агенства по Атомной Энергетике)
azərbaycanca AEBA (Atom Enerjisi üzrə Beynəlxalq Agentlik ) adlanır.
Bu sahədə müəyyən bir anlaşma əldə etmək məqsədilə ARTEK istilik‐nüvə
tsklinin hər bir mərhələsi üçün hipotetik model qurğuların parametrlərini işləyib
hazırlamışdır. Model qurğuları tipik konstruksiya elementlərinə və orta sıxlıqlı tipik
coğrafi rayonda yerləşmə parametrlərinə malik olmuşdur. ARTEK həmçinin də mövcud
olan bütün nüvə qurğularında sızmalara dair nəticələr əldə etmiş və istehsal olunan hər
Qiqavatt ‐ il elektrik enerjisinə düşən orta sızma kəmiyyətini müəyyən etmişdir. Bu cür
yanaşma atom enerjisi üzrə proqramın realizə olunması zamanı ətraf mühitin
çirklənməsinə dair nəticələri proqnozlaşdırmağa da kömək edir.
Məlum olduğu kimi, uran filizinin təxminən yarısı açıq üsulla, yarısı isə şaxta
üsulu ilə çıxarılır. Çıxarılmış filiz çox da uzaqda olmayan zənginləşdirmə fabriklərinə
aparılır. Bu zaman həm filiz yatağı, həm də zənginləşdirmə fabriki ətraf mühitin
çirklənmə mənbəyi rolunu oynayır. Çox böyük olmayan zaman intervalında
çirklənmənin, əsasən, filiz çıxarılması ilə bağlı olmasını qəbul etmək olar.
Zənginləşdirmə fabriklərinə gəldikdə isə onlar uzun müddətli çirklənmə problemi
yaradırlar. Belə ki, filiz emalı zamanı külli miqdarda tullantı yaranır. 1990‐cı ilə qədər
fəaliyyətdə olan zənginləşdirmə fabriklərinin yaxınlığında (bunlar, əsasən Şimali
167
Amerikadadır) 120 mln. ton ‐a qədər tullantı toplanmışdır. Əsrin sonunda isə bu
rəqəm 500 mln. ton ‐a çatmışdır (Барсуков О.А., Барсуков К.А., 2003).
Bu tullantılar, aydındır ki, milyon illər ərzində radioaktiv olaraq, qalacaqdır.
Beləliklə, dediklərimizdən aydın olur ki, tullantılar əhalinin atom energetikası ilə
əlaqədar əsas, ən başlıcası isə uzun müddətli şüalanma mənbələridir.
Qeyd edək ki, tullantıların yaratdığı şüalanmanı əhəmiyyətli dərəcədə azaltmaq
mümkündür. Bunun üçün tullantıların səthini asfaltlamaq və yaxud da polivinilxloridlə
örtmək lazımdır. Aydındır ki, örtük vaxtaşırı təzələnməlidir. Zənginləşdirici fabrikə daxil
olan uran konsentratı növbəti emala və təmizlənməyə məruz qalır və xüsusi zavodlarda
nüvə yanacağına çevrilir. Emalın bu mərhələsində qaz və maye halında radioaktiv
tullantılar əmələ gəlir. Bu mərhələdə şüalanma dozası, istilik ‐ nüvə tsiklinin digər
mərhələləri ilə müqayisədə, dəfələrlə az olur.
Emal olunmuş nüvə yanacağı son mərhələdə nüvə reaktorunda istifadə üçün
hazırlanır.
Energetik reaktorların əsas beş növünün olması məlumdur. Bunlara yüksək
təzyiqli su reaktorları (Pressurised Water Reactor, PWR), ABŞ ‐ da işlənib‐hazırlanmış
və hal‐hazırda ən geniş yayılmış qaynayan sulu reaktorlar (Boiling Water Reactor,
BWR), Böyük Britaniyada və Fransada işlənib ‐ hazırlanmış və həmin ölkələrdə istifadə
olunan qazla soyudulan reaktorlar, Kanadada geniş istifadə olunan və ağır su ilə işləyən
reaktorlar və nəhayət keçmis SSRİ ölkələrində istismar edilən su‐qrafit kanallı
reaktorları misal göstərmək olar. Bu, beş növ reaktorlardan başqa, Avropada və keçmiş
SSRİ ölkələrində növbəti nəsil reaktorları təmsil edən, sürətli neytronlarla işləyən dörd
reaktor da vardır.
Müxtəlif reaktorlarda əmələ gələn radioaktiv tullantıların miqdarı geniş
intervalda dəyişir. Belə fərqlənmə təkcə müxtəlif tip reaktorlara və yaxud da müxtəlif
konstruksiyalı eyni tip reaktorlara deyil, həmçinin də eyni konstruksiyalı iki müxtəlif
reaktora da aiddir. Tullantılar, eyni bir reaktor üçün də belə, müxtəlif illərdə kəskin
fərqlənə bilir. Bunun səbəbi cari təmir işlərinin həcminin müxtəlif olmasıdır. Məlum
olduğu kimi, təmir müddəti ərzində tullantılar daha çox olur.
Son illər AES ‐lərin gücünün artmasına baxmayaraq, nüvə reaktorlarından xaric
olunan tullantıların miqdarında azalma tendensiyası müşahidə olunur. Bunun səbəbi
texniki səmərələşdirici tədbirlərin həyata keçirilməsi və daha ciddi radiasiya
təhlükəsizliyi qaydalarının tətbiq olunmasıdır.
Dünya miqyasında AES ‐lərdə istifadə olunan nüvə yanacağının ~10% ‐i uran və
plutoniumun ayrılması və onun təkrar istifadəsi üçün emala göndərilir (НКДАР ООН,
1982). Hal ‐ hazırda sənaye miqyasında bu cür emalla məşğul olan üç zavod vardır.
Bunlar Markul və La ‐ Aqada (Fransa), Uindskeyldə (Böyük Britaniya) yerləşir.
Bunlardan ən “təmizi” Markuldakı zavod hesab olunur. Bu zavodun çirkab suları Ron
çayına axdığından ona ciddi nəzarət vardır. Digər iki zavodun tullantıları isə dənizə
axıdılır. Uindskeyldəki zavod çox böyük çirklənmə mənbəyidir. Bu zavoddan radioaktiv
maddələrin çox hissəsi ətraf mühitə emal nəticəsində deyil, emala qədər nüvə
yanacağının saxlanıldığı qabların korroziyası nəticəsində atılır.
Dostları ilə paylaş: |