mövcuddur. Lakin birmənalı olaraq «Tarazlı inkişaf» dedikdə, elə bir inkişaf nəzərdə
tutulur ki, müasir dövrdə insanların tələbatları ödənilsin və eyni zamanda gələcək
nəsillərin öz tələbatlarını ödəmək imkanı da tohlükə altında qalmasın. Əslində bu
fıkir iki anlayışı özündə ehtiva edir: tələbat və məhdudiyyət. Təxmini də olsa tarazlı
inkişafın bütün anlayışları indiki və gələcək nəsillərin mənafeyini (marağını) nəzərdə
tutur. Lakin bu gün də dünyanın bir çox alimləri tarazIı inkişaf anlayışının
mahiyyətini dəqiq müəyyən etmək üçün axtarışlar apanrlar. Məsələn, hal-hazırda
ə
halinin artımı, bios-ferin dayanıqlı astanası və s. haqqında vahid bir fıkir yoxdur.
Bəzi alimlər hesab edirlər ki, noosferin inkişafı üçün Yer kürəsində 2,5-3,0 milyard
nəfərdən çox adam olmamalıdır. Digər alimlər tərəfındən tarazlı inkişaf üçün
aşağıdakı göstəricilər təklif olunur: təmiz texnologiyaların tətbiqedilmə səviyyəsi,
istehlak olunan və ixrac edilən təmiz məhsulun səviyyəsi, kapitalların toplu
ehtiyatlarının keyfıyyəti, strukturu və s.
Tarazlı inkişafı daha dəqiq araşdırmaq üçün «zəif» və «güclü» sabitlik
anlayışlarından istifadə edilir. Əgər iqtisadi inkişaf ehtiyatların tükənməsinə səbəb
olursa, onda gələcək nəsillər üçün konpensasiya nəzərdə tutulmalıdır. Yəni əsas
kapital digər formada başqa bir kapitalla - istehsalat, bəşəri və ya təbii kapitalın hər
hansı bir forması ilə əvəz (ifadə) olunmalıdır.
Ş
.Göyçaylı və T. smayılova görə (2006) tarazlı inkişaf o vaxt olar ki, təbii
kapital tükəndikcə bərpa olunsun və ya süni surətdə yaradılmış kapitalla əvəz edilsin,
lakin azalmasm. Başqa sözlə, bəşəriyyət təbii kapitalın üzərinə gələn hər hansı bir
faizlə yaşamalı və gələcək nəsillər qarşısında borclu qalmamaqdır. Tarazlı inkişaf
konsepsiyası 3 əsas məqsədin vahid bir sistemdə birləşməsi sayəsində meydana
çıxmışdır: iqtisadi, sosial, ekoloji. Bu sistemlərin bir-biri ilə qarşılıqh əlaqəsi tarazlı
inkişafın vəzifələrini müəyyənləşdirir.
МЮВЗУ 2.
ТЯБИЯТДЯН ИСТИФАДЯНИН ИДАРЯ ЕДИЛМЯСИНИН ЩЦГУГИ
АСПЕКТЛЯРИ.
PLAN:
1. Təbiətdən istifadə hüququnun anlayışı və növləri. Тябиятдян истифадянин идаря
едилмяси хцсусиййятляри вя истигамятляри.
2. Тябиятдян истифадянин тянзимялнмясиндя дювлятин ясасландыьы норматив-щцгуги
актлар, онларын мязмуну.
3. Тябии ещтийатлар, онларын юйрянилмяси вя онлардан истифадянин щцгуги
тянзимлянмяси.
4. Тбиятдян истифадянин идаря едилмясинин дювлят органлары системи. Тябиятдян
истифадя сащясиндя дювлят органларынын функсийалары вя вязифяляри.
5. Тябиятдян истифадя сащясиндя дювлятин сийасятинин щугуги ясаслары вя онун
реаллашдырылмасынын ясас истигамятляри. «Еколоэийа вя Тябии Сярвятляр Nазирлийи»
онун фяалиййятинин щцгуги ясаслары.
Təbiətdən istifadə hüququnun anlayışı və növləri
Müasir dövrdə dünyanın bütün hüquqi dövlətlərində insanın təbii ehtiyatlardan
öz tələbatı üçün istifadə etməsi hüquq normalan vasitəsi ilə tənzimlənir. Təbii
ehtiyatlardan istifadə üzrə münasibətləri tənzimləyən normalar sistemi təbiətdən
istifadə hüququ adlanır. Belə normalar əsasən təbii ehtiyatlar haqqında
qanunvericilikdə, yəni torpaq, Yerin təki, su, meşə, heyvanlar aləmi və s. haqqmda
qanunvericilikdə təsbit olun-muşdur. Ətraf mühitin mühafızəsi haqqmda doktrinada
təbiətdən istifadənin bir sıra növləri fərqləndirilir. Bu zaman təsnifat müxtəlif
meyarlara əsasən aparılır. Təsnifat üçün ən ümumi meyar təbiət obyekti hesab olunur.
Buna uyğun olaraq, təbiət-dən istifadə hüququ aşağıdakı növlərə bölünür:
-
torpaqdan istifadə hüququ;
-
Yerin təkindən istifadə hüququ;
-
sulardan istifadə hüququ;
meşələrdən və meşə fonduna daxil olmayan bitkilərdən istifadə hüququ;
- heyvanlar aləmindən istifadə hüququ.
Təbiət obyektinə görə ən ümumi təsnifatdan sonra hər bir obyektdən istifadənin
məqsədli təyinatma görə də təsnifat aparılır ki, bu, digərləri içərisində əsas təsnifat
hesab olunur. Təbiətdən istifadənin məqsədli təyinatma görə növləri, təbii ehtiyatm
özü-nəməxsusluğu və ictimai tələbatlan ödəməsi nəzərə almmaqla, təbii ehtiyatlar
haqqmda qanunvericiliklə müəyyən olunur.
Təbiətdən istifadə - gələcək nəsillərin ehtiyacını nəzərə almaqla, cəmiyyətin
sosial-iqtisadi tələblərini ödəmək məqsədilə ətraf mühitin ekoloji tarazhğmm
pozulmasma yol veril-mədən təbii resurslardan səmərəli və qənaətlə istifadə edilmə
demokdir.
Təbiətdən istifadə, insan və təbii ehtiyatlar arasındakı iqtisadi münasibətləri
özündə əks etdirir.
Təbiətdən istifadə dedikdə, insanın ətraf mühitin ekoloji, iqtisadi, mədəni və
sağlamlaşdırıcı xüsusiyyətlərindən istifadəsi başa düşülür. Təbiətdən istifadə iki cür
olur: ümumi və xüsusi.
Ümumi istifadə zamanı heç bir xüsusi razılıq (icazə) tələb olunmur. Yaşamaq
hüququ olan hər bir şəxs atmosfer havasından, sudan, müalicə-sağlamlıq və s. təbii
toləbatlannı kim-sədən icazə almadan həyata keçirir. Çünki bu onun təbii (humanitar)
hüququdur.
Xüsusi istifadə zamanı təbii sərvətlər istehsalı prosesinə daxil edilir və fiziki,
hüquqi şəxslərin səlahiyyətli dövlət orqanlarından icazə alrnrr. Bu cür istifadə
məqsədli xarakter daşıyıb torpaq, yeraltı sərvətlər, meşə, su, heyvanlar aləmi (vəhşi
fauna) və atmosfer havasından istifadə deməkdir.
Qanunvericiliyə görə təbii ehtiyatların (resurslann) ümumi və fərqdi istifadəsi
ola bilər.
Təbiətdən ümumi istifadə əhalinin həyatının zəruri tələbatının ödənilməsi üçün
vətəndaşların və təşkilatların təbii resurslardan ödənişsiz istifadə etməsi şərti ilə
həyata keçirilir. Qanunvericilikdə nəzərdə tutulduğu hallarda, təbiətdən istifadəyə
məhdudiyyətlər qoyulmasına yol verilir.
Təbiətdən fərdi istifadə zamanı təbii resurslar istifadəçilərə qanunla müəyyən
Dostları ilə paylaş: |