Б и б л и о гр а ф и й а
91
Öz
içindədir; Bakıyla Təbrizin arasındayam; Dəli; Dağların;
Qocalmır; Bəhanədir; Möcüzə dünya; Böl görüm; Dünyanın; Çöllə-
rin köksünə güllər əkildi; Doldur ürəyini sevinclə doldur; Eylədi;
Qocalıq; Bizik; Gedənim, gələnim; Ulu dünyanın; Bulud ötdü, hava
endi havaya; Hara yazım mən?; Nənəm - dedi, -göydən düşdü üç
alma; Bir tərəfdə; Səninlə hər görüş ilk görüşümdü; Dedim, qorxan
gözə çöp düşər, düşdü; Həmişə özüdür; Öz könül dünyama səyahə-
timdə; Heç demə; Çaşbaş fikirlərin qaranlığında; Küsəndə; Aman,
hey; Gözün olmasa; Hara gedir?; Yaylaqda; Əleykəsalam; Aşıq Əli;
Köhnə dərdlə mən; Elçiyəm; Çaşıb mənim kimi; Gen düşə;
Deyilmi?; Gün, batmaq üçün; Çox danışdıq haqqın qələbəsindən;
Səma sonsuz, ağıl məhdud; Vay halına; Qəsd edir İnsan; Yalan
hakim olub; Olammaz;
Cibi dolu, başı boşlara; Deyil; O qədər qorx-
muşam; İnam zirvəsinə; Tac olur; Haqqı yox; Yuxarı; Nisbilik; Söz
olub; Didərgin; Bu sevgi; Çayı keçəndə; Yoxuşdan çuxura; Bu
köhnə bazarın; Ozan oldum; Hara getsəm, dərd də mənim yanımda;
Xatalı dünya; Bu aləm məni; Elə, yerimdəcə; Gerçək günahkardır;
Bugün; Küsübdür; Haqqı; Nöqsandan da betərmiş; Məndən xəbər-
siz; Qorxuram; Nə qazanmışam?; Görməni; Axtarırsan; Dərd qovur
məni; Xalqa; Vətən dərdi; Həm nəvə, həm də baba dünya; Sən
dedin, mən dedim; Bilmirəm; Yetərmi?; Bu da bir həqiqət; Bəyən-
mədi; Yaşadıqca; Olmuşam; Bir gül ilə yaz açılmaz; Yarı xəzəl, yarı
yarpaq; İnsan
göydə ay kimidir; Oldu; Düz elədin; Bu dağlarda; Öz-
özünü aşmadır; Hər evin öz qibləsi var; Yalan dünya; Xeyirlə şər
arasında; Şeytanın barmağı; Döyüş; Dan olmuşam; Sığışmadı;
Yunus dədə; Bu qələmun; Borcludur; Amalı yox; Nə fərqi var?;
Körpü çaydan uzaq düşüb; Dədəsinin malı kimi; İnsan kimi saxla
məni; Mən aldanmaq istəyirəm; Söz; Bilə bildiyin qədər; Dədəm
oğlu; Bu torpaq üçün; İçim çölümə sığmır; “Mənimizi” “Bizləş-
dirək”; Gizlidir; Mənim şirin xəyalım; Baxmır; Daş yerində ağır
olur; Oyanırıq öləndə biz; Bulanır; Ucuz; Günəbaxan olmuşam;
Zaman mənim içimdədir; Dərd olub; Ömrün axşam çağında; Millə-
tim; Ağıla sərhəd; İlan – qartal; Bizi; Öyrətdikcə öyrənmişəm; Bax;
Ağıl başqa,
ürək başqa; Belə getsə; Gerçək öldürür, yalan yox;
Olur; Məndə biz; Balım yoxdur; Gətirər; Çiydim; Gedər olmaz;
Olmadım; Zamanca qürbətdəyəm; Sual; Ovu yox, dağı göstər;
Б я х т ий ар Ва щ аб з а д я
92
Olum haqsız, ölüm haqlı; Aldadırıq özümüzü; Təmənna var, tələb
yox; Dərdlərə dil almağa; Vaxtda bir uydurmadır; Olsa; Neyləmə-
li?; Gedişi var hər gəlişin; Oğul; Üz çevirsə qədər səndən; Alışmı-
şam dözümə; Sən güləndə; Layla; Yağma, yağış; Qov yuxumu,
sevgilim; Sən vaxtı neyləyirsən?; Qaşla gözün arasında; Gül;
Gecələr uzanaydı; Tar çalan oğlan; Uçur durmadan illər; Nədən
oldu; Gecələr bulaq başında; Daşlara yazdım; Xatirələr; Üşüyürsən;
Yüz bahar gəlsə də; Bu gecə; Min il danışmaq olar; Gecələr, ay
gecələr; Hər gün; Telefon telləri; Neçin?; Mümkünmü ayırmaq; Biri
sənsən, biri mən; Şirin arzular; Dodaqda gəz; Yadındamı?; Ağarma,
saçım, ağarma; Yar,
yara bağlar; Neylərəm; Nəğmələr; Kölgəm
qədər yaxınsan; Daim ucalaq biz; Nağıllar; Mən həmişə səninlə-
yəm; Gəl, diləyim, gəl; Alma ağacları çiçəkləyəndə; Qəlbi dolu
gecələr; Xəyalım; Ulduzlara salam; Dan ulduzu; Könlümün könlü;
Qüruru neyləyirsən?; Azərbaycan; Vətən torpağı; Həyat eşqi; El
arasında; Yaddaşım; Əlvida; İllər gəlib keçsə də; Əqrəblərin ucun-
da; Yaşamaq eşqi; Mən sevirəm; Biz; Qulağım cingildəyir; Kəpə-
nək; Durna qatarı; Gözəllər; Mən yandım, sən isindin; Bir payız
axşamı; Qızım; Bir baxışla; Ömür uzun, ömür qısa; Ana; Biz vətən-
çün doğulduq; İlahi; Sənsiz; Sənsizliyin içində; Yaşıma köks ötür-
düm; Qisas böyütsün səni; Amin, İlahi, amin; Azərbaycan-Türkiyə;
Böylə imiş fitrətimiz;
Mən gedirəm, yoxsa, ay?; İşıqla; Falçı; Yuxu-
luyam, yuxulu; Dərsə gedən Dilarəm; Savabımın yaşdaşıyam; Oxu
gözümdən mənim; Peşiman; Yox; Haqqa tapınmaq; Dənim
üyüdülmədi; Həyat yaşasın deyə; Hara gedir bu dünya?; Ömür
qatarı; Gözündə qəm görürəm; Yağ, ey yağış; Yana-yana buz
olmuşam; Qövsi-qüzeh hardadır?; Məni qaytar özümə; Var; Qəm
özü tapır məni; Mənim duam; Dedim,-dedi; Səkilər; Cümə günü;
Mənim ürəyimcəsən; Ey ana təbiət; Sən atdın yerə; Yarpaq; Qayıt;
Ay işığında; Şeirimin ahəngi; Gecikmiş məhəbbət; Sən olmasaydın;
Sakit gölə daş atdım; Heyf; Kupe sıxır məni, yata bilmirəm; Bir
salama dəymədi; Sahilə çıxmaq istəyirəm; Unutmaq istərəm; Qısqa-
nıram mən; Soruşma; Elə baxma; Hansımız yoxuq?; Eşqim; Gözün
dili; On dəqiqə sonra; Yox, düşmürəm, qalxıram; İşıq-qaranlıq;
Həsrət; Məktublar; Necə odsan bilmirəm; Sevə bilirəmsə; Ad günü;
Unutdurdun sən mənə; Özündən ayrıla bilməyəcəksən; Kədərim
Б и б л и о гр а ф и й а
93
özümündür; Təzədən; Nöqtəyə döndərərdim; Nəsənsən; Sənə
sözüm var; “Son görüş” poemasından; Ancaq;
Biz yenə də sözə
gəldik; Mən qürbətdə; Səfərə çıxmısan; Sənə məktub; Ay bəlalı
başımın bəlalı məcarası; Ağ gecələr; Azadlıq; Nəğmə olub; Həmişə
həsrətəm; Səfərə çıxmışıq; Ayrı düşək?; Həyat istəyirsən!; Yanında
olanda; Küçədə itirdim; Unudam gərək; Gör necə güclüsən; Evini-
zin kandarında; Elə bilirdim ki; Dəniz - Sahil; Ağrılar; Mən niyə
beləyəm; Mənzil axtarırkən arzularıma; Özüm-özümü dandım; Nə
məni anladın; Yarpaqlar tökülür; Bu ulu dünya; İltimas; Bu gün
dünənimə yad olmuşam mən; Nağıl istəyirəm; Məndən o tayda;
Nöqtələr; Bəm-zil; Nağıl gecəm; Kilid; Bir köntöy söz; Yarı
yuxulu; Nə mən, nə sən; Yaman darıxmışam; Darıxma ha; Durna
qatarı; Sevgi gileyi; Mən səndən qaçıram; Qazancım bumu?; Bir
bağlıca dəfinəydim; Yol işarəsi; Səni andıqca; Özün yanmalısan;
Yuxular, yuxular; Mən səni yaratdım; Unuda bilsən; Ağaca su
verdim; Təzələndik; Odum, közüm, gəl; Əl unutmur; “Gecə
serenadası”;
Bəlkə də; Sayğac; Hirsləndin, üzünü kimsə görməsin;
Nə zaman istəsəm; Yaxşı ki, dünyada; Səadət deyil; Bir payız gecə-
si; Ağ tük; Gündə zəng çaldım sənə; Yuxuma gəlmişdin; Ey qadın,
hardandır; Könlümdə, ruhumda yenə; Sənin baxışların; Yeddi söz;
Sən oluram mən; Zaman – məkan; Dərinsən, zirvəsən; Arzu darda
qaldı; Mənə iztirab ver; Qoy bir az yatım; Məlum həqiqəti gətirib
dilə; Səsin işığında; Sənə çatmaq üçün; Dərmanı dərd olan; Zərurət;
Kimdən öyrənim?; Bəhanə - gerçək; Təzədən yarat!; Mən necə
bəndəyəm; Əbədi bir ruhsan; Yəqin dünyada da var; Düşər;
Vaxt da
bir uydurmadır; Yox-yox; Yuxu; Heyrətdəyəm mən; Sən bir həzin
nəğməsən; Barışdıran; “Özünü ittiham” poemasından parçalar;
Tanıtma özünü; Ah!; Ümidini itirənin; Nədən; Döndüm; Qışın
oğlan çağı; Özüylə savaşı; Bu dünyadan o dünyaya yollar; Sənə
çatmaq üçün; Qınaq; Pərvaz olanda; Oyanmasın; Heyranın olsun!;
Düşə bilməz!; Vardır; Yenə bağlar o bağlardır; Ən ülvi, təmiz
duyğudur; Bu qədər saldı məni həsrət; Könlüm, niyə sən gözlərin
əsrarına uydun; Hikmətli sözün hər biri; “Gəl-gəl” - deyə hicrində;
Ağlar ürəyim; Nur atəşə, atəş göyə; Min kitab söz yazırıq; Daş
ürəklərdə; Dolmuş nə qədər istək ilə; De, bilirsənmi bir amalda
yanan kimdi; Məşuqəmə; Allah gücü bəxş etdi gözəllik; Özü heyrət,
Б я х т ий ар Ва щ аб з а д я
94
suyu şəfqət; Zülmətdə yanan; Usad Şəhriyara; Mənzil uzaqda, yol
dolaşıq; Yaranışdan bilirik;
Sən mənim ruhumun; Biz hər ikimiz;
Min qibləyə baş qoydum; Heç bilmədik, ey dost; Ələnib keçmişəm;
Dərk etmədiyim min cürə; Cənnət ola qürbət; Çağırır indi bütün
milləti; Alqış vətən yolunda; Ömrüm boyu mən qul kimi oldum; Bu
çökən zülmətə bax; Fərqlər yox olub; Dili lal gözləri kordur;
Zülmün sonu; Rəhm eylə özün sən; İnsan dediyin, heç demə; Uzaq
olduqca nədən; Mənim ey dərd adaşım; Gülüm; Möhtac.