145
Hər planet üçün nüvə mövcudluğu, o kütlənin mövcudiyyətinin
səbəbidir!
Günəşdə fəsillər mövcuddurmu?
Günəşdə - günəş nüvəsinə görə, fəsillər mövcud deyil, amma
nüvə temperaturunun, sabitlikdə, fərqlər həddi mövcuddur!
Çünki günəş nüvəsi temperatur həddi 6-12 dərəcə, müəyyən
vaxtlarda 14-dərəcəyədək fərqləndikdə (11 - tsikl) Günəş planeti
daxilindən "lava"- püskürmələri aktivliyi baş verməsinə səbəb olur.
Bütün nüvələr sabit temperatur həddi daşıyıcılarıdırlar.
Yer planetinin nüvəsi də, temperatur həddi daşıyıcısıdır!
Yer planeti nüvəsi ikili temperatur həddində olduğundan,
temperatur həddini bir bərabərliyə bölmə məcburiyyətindədir!
Yer planetinin, nüvə temperaturu 6-12 dərəcə arasındadır.
Günəş şüasının temperatur həddi 12-14 dərəcədir!
Yer planeti ilə "Qövs sinmasında"- (iki kürə arasındakı işıq
şüasının kürə əyrisi, dairəvilik modeli), temperatur həddi 40-60 dərəcə
C arasında (yer səthində) yer dərinliyində 4-8 dərəcə C dəyişə bilmir!
Qövs şüa sinması 60-dərəcə C temperaturu üstələyib,
100-dərəcə C çatmır.
Yaxud əksinə, iki qütbdə 100- dərəcə C soyuq həddini keçə
bilmir!
Bunlara səbəblər nədir?
Böyük Partlayışndan alınan hərarətin Soyuma Həddi 4-10 C
dərəcədə nizamlandı, bu "daxili mütləq"- temperatur həddini
müəyyənləşdirdi!
Kainat daxili temperatur həddi 4-10, dərəcə C-dir!
Maraqlıdır Zərrənin kütləsi var, temperatur həddi də,
mövcuddurmu?
Zərrələrin temperatur həddi 4-8 C dərəcədir!
Əgər ki, bütün yaranacaq kütlə və varlıqların müəyyən
edilməyən temperatur həddi mövcud olmasa idi, canlı yaranışı qeyri
formada, formalardan, görkəmlərdən çıxan olardı (bədheybət).
146
İnsan yaranışı da, bir zərrədən (bütün canlılar) yaranırsa, insanın
vücud temperaturu 36,5-37 dərəcə C. İki canın qarşılıqlı temperatur
həddi (8+8=16 dərəcə), ikili (İşıq və mühit) vücud daxili
temperaturdadır. Bu hal, Zərrə temperaturunun 4-dərəcə, mühitə düşmə
anı da, o mühit, o, lazım olan, ona uyğun olan məqamda, bağlılıq halıdır
ki, vücud daxili 8-dərəcə, ikinci vücud daxili 8-dərəcə halına çatma
momentində, qarşılıqlı axıcılıq anlarının nəticə momentidir. Bir Zərrə
ətrafından sonrakı mərhələdə - embrion, rüşeym halı yaranar. Bütün
hallara İşıq başlanğıcdır, ilkdir, 8-10 dərəcə həddindədir ki, o "daxili
mütləq" - Kainat temperatur həddinin təmsilçiliyinin daşıyıcısıdır!
Baxmayaraq ki, bədən temperaturunun bir "gizli hədd
temperaturu"- anilikdə 40-60, dərəcə C yüksəlir və anilikdə sönür. Bu
hal təyinata "təkan anı"- dəvamiyyət başlanğıcını təyinləşdirər (akt
zamanı).
Bütün planetlər mərkəzində, nüvə mövcudluğu mütləqdir!
Nüvələr - Ata, işıq daşıyıcısıdır! (kobud desək - Kişi funksiyası).
Planet - "Ma"- yaradıcı, vücud kütlədir!
Yə'ni, "Ma"- yaradıcı varlıq olsa da, bitki, heyvanat, insan,
kütlə, cisim və s. İşıq iştirakı olmadan, həyata artım, törəmə bəxş edə
bilmir!
Kişi - işıq təmsilçisi, qadın - "ma", yaradıcı vücud və varlığıdır!
Bütün başlanğıclar İşıq başlanğıcından başladığından, Kişi
(erkəy), Kainatın İlkin İşıq təmsilçisidir!
Qadın Ma, törədici, canlı bəxş edicidir! Onlar isə, temperatur
daşıyıcılarıdır!
O vücudlar varlığında, "daxili mütləq dəyişməz"-temperatur
daşıyıcıları olduqlarından, bir mərhələdə, temperaturun keçid
mərhələsində, bir Zərrədən törənəcək varlıq, törəməyə başlar!
Burada bəhs olunan, "temperatur" - haliyədə işlənən, temperatur
adlıqları olmayıb, "daxili mütləq, dəyişməz" - temperatur həddi nəzərdə
tutulur.
147
Bütun prosseslərdə, İşıq, Zərrə, Su, Temperatur hədləri aparıcıdırlar!
Bu mətn, böyük Elmi mövzudur!
Yer planetində su, hava
Hava, oksigen nədir?
O, suyun çox durulmuş, təmizlənmiş halıdır. Yer kürəsi su
əhatəsində sudadır, su içərisində sudadır.
Su olmasa hava olmur, hava olmasa canlıların var olması (bütün
varlıqlar canlıdır) olmur.
Yer kürəsi haləsi, su əhatəsində sudadır, su ilədir. Suyun
durulmuş halı (hava) kürəmizi sıxmır, sıxılmır kürə üçün çəki yaratmır.
Hava suyun çox durulmuş halı dedikdə, yerin dərin qatlarından su halı o
qədər təmizlənərək yüngülləşir ki, çəkisi yox, kütləsi yox halına çatır.
Baxaq bə`zi hallara. Hava qatı – rəngsiz, dadsız, iysiz və
şəffafdır. Su – rəngsiz, dadsız, iysiz və şəffafdır. Su ilə hava qatı biri-
birinin təkrarıdır, tamamlamasıdır, birliyidir. Yer kürəmizə nə qədər,
hansı qədərdə, hansı mərhələdə su miqdarı lazımdır? (çünki heç bir
“Varlıq” mövsümündə kənardan bizim planetə miqdarında su daşıyıb
tökmür). Belə olan halda, kürəmizdə dayanmayan, tükənməyən su
miqdarı haradandır və nəyin prosesi nəticəsidir?
Məsələ burasındadır ki, yer kürəsinin Nüvəsi mərkəzdə olmaqla,
kürəmizin var olmasını (həyatı) nizamlayandır. Yer kürəsi nüvəsinin
aktiv olması, yerin dərin qatlarının, faydalı qazıntıları, süxurları, layları
yetkinlik halını, kürə daxili nəmlik qədərini nizamlayaraq ilkin olan su
halını ayırır. Kürə daxili su ayrılmaları baş verməsə idi, faydalı
qazıntılar, laylar, süxurlar insanın yanacaq və istilikdən mə`mulatlar
hazırlaması da mümkünsüz olardı. Su ayrılmaları süxurları, qatları
yetkinləşdirir. Su miqdarı yer səthinə qalxmaqla ilkin su başlanğicı
alınır. O, su başlanğıcından, hava ayrılır.
148
İnsanlara və elmə mə`lum olan bir hal var, onu “Şimal parıltısı”,
“Qütb parıltısı” – kimi adlandırırlar. Qütblərdə həmin proses adətən
sentyabr - mart ayları arasında müşahidə olunur. Yer kürəsinin dərin
qatından ayrılan o kütlə, böyük təzyiqlə ayrılır və müxtəlif həndəsi
quruluş formaları biri-birini əvəzləyir. Onun hündürlüyü 100 km. çatır.
Amma o parıltı, (şimal, cənub) hər iki qütbdə müşahidə olunur.
Bu nədir, niyə bu, bu ərəfədə baş verir? Məsələ burasındadır ki,
həmin proses “Qütb parıltısı” parlaq olub, işıq zərrələrinin toplum
halında, səslə müşahidə olunur. Bu hal, kürə daxili Nüvənin işıq yayma
sür`əti tezliyinə mütənasiblik göstəricisidir, tezliyidir, səsidir. Gözlə
görünən, həmin görüntü, yağış vaxtı görünən “göy qurşağı” (yeddi
rəng) təmsilçisidir, qütb parıltısı zamanı görünən yeddi rəng burada da
suyun tərənnümçüsü olur. Görünən, səslə eşidilən, müşahidə olunan o
proses Suyun kürə daxilində son, təmamilə təmizlənmiş halı olub, kürə
səthinə ağ “maye” kimi ayrılır.
O, “durulmuş, təmizlənmiş” su qədəri, 16 km. radius
əhatəsindən başlamış yer səthinə sanki daşır, axır, qovuşur, əriyir, həll
olunur, yayılır, “ağ duman”a bənzəyir. Dəyişkən temperatur hədlərinə
görə hərəkət edir, küləyə, havaya çevrilib, hava qatını yaradır. Bütün
kürə boyu o axar təmiz su varlığı bərabər, tamamlanmış “Hava”-qatını
yaradır ki, bütün canlılar onun əhatəsində və ona möhtacdırlar. O proses
baş verməsə idi əgər, yer üzündə hava qatının mövcudluğu da təmamilə
mümkünsüz olardı (alova, tonqala diqqətlə baxdıqda sanki o, sudur
əriyən, sudur “yanan”, qütb parıltısının “təkrar” prosesinə bənzəyir.
Fərq ondadır ki, alovda, tonqalda rəng çalarları müşahidə olunur, suda,
buxarda rəng çalarları görünmür).
Yer kürəsi öz Nüvəsinə görə elə bir “canlı” orqanizmdir ki,
özü-özünün ardıcıllıq proseslərini nizamlayır. İnsan nəfəs aldıqca
(yay,qış) suyun daha da, təmizlənmiş halı əhatəsində olduğundan, insan
vücudunda 36,5˚-37˚ C hava (duru su) qatını ciyarları vasitəsi ilə,
tənzimləyir. Baxmayaraq ki, insan vücud temperaturu 36,5˚-37˚ C-dir o
hava temperaturu insan temperaturu ilə anilikdə bölüşür, uyğunlaşır.
Dostları ilə paylaş: |