32
1. Formal
2. Qeyri – formal
Ə
sasında ciddi riyazi nəzəriyyənin durduğu formal modellərdən fərqli olaraq
qeyri – formal modellər belə nəzəriyyəyə əsaslanmırlar. Hər bir qeyri – formal
model konkret predmet oblastı üçün nəzərdə tutulduğundan formal modellərə xas
olan universallığa malik deyil. Süni intellekt sistemlərində əsas əməliyyat sayılan
məntiqi nəticə formal sistemlərdə sərt aksiomatik qaydalara tabe olduğu üçün ciddi
və dəqiqdir. Qeyri – formal sistemlərdə isə, nəticə daha çox onun dəqiqliyinə görə
cavab verən tədqiqatçının özü tərəfindən müəyyənləşdirilir.
Biliklərin təqdim olunmasının hər bir metoduna biliklərin təsvirinin
müəyyən üsulu xasdır:
1. Məntiqi model. Bu modelin əsasında formal sistem durur və
M = {T, R, A, V} şəklində verilir.
T müxtəlif təbiətli baza elementləri ( məsələn, məhdud söz lüğəti, uşaqlar
üçün kostruktor ( hər hansı tikilini yaratmaq üçün uşaq oyuncağı ) ) çoxluğudur. T
çoxluğu üçün bu və ya digər sərbəst elementin bu çoxluğa aid olub – olmadığını
müəyyənləşdirə bilən hər hansı üsulun olması vacibdir. Belə yoxlama üçün
istənilən üsul seçilə bilər, lakin o, müəyyən sayda sonlu addımlardan sonra x
elementinin T çoxluğuna aidliyi ilə bağlı suala mənfi və ya müsbət bir cavab
verməlidir. Bu üsulu P(T) ilə işarə edək.
R sintaktik qaydalar çoxluğudur. Onların köməyi ilə T elementlərindən
sintaktik doğru məcmular yaradırlar. Məsələn, məhdud lüğətin sözlərindən
sintaktik ifadələr düzəldilir, uşaq konstruktorunun detallarından yeni
konstruksiyalar qurulur. P(R) üsulunun vasitəsilə müəyyən sayda sonlu
addımlardan sonra X məcmusunun sintaktik cəhətdən doğru olub – olmaması
sualına cavab tapılır. Sintaktik cəhətdən doğru olan məcmular çoxluğundan A
çoxluğu ayrılır. Bu çoxluğun elementləri aksiom adlanır. Formal sistemi təşkil
edən başqa çoxluqlar üçün olduğu kimi, A çoxluğu üçün də istənilən məcmunun
bura aid edilə bilməsi sualına cavab verən P(A) üsulu olmalıdır.
33
V nəticə alma qaydaları çoxluğudur. Onları A elementlərinə tətbiq etməklə
yeni, sintaktik cəhətdən doğru məcmuları əldə etmək mümkündür ki, bunlara da V
çoxluğunun qaydalarını yenidən tətbiq etmək olar. Bu yolla verilmiş formal
sistemin yekun (nəticə) məcmular çoxluğu formalaşır. Əgər istənilən sintaktik
cəhətdən doğru məcmuların yekun (nəticə) olub – olmamasını müəyyənləşdirməyə
qadir olan hər hansı P(V) üsulu vardırsa, onda müvafiq formal sistem həlledilən
adlanır. Bu da onu göstərir ki, məhz nəticə alma qaydaları formal sistemin daha
mürəkkəb tərkib hissəsidir. Biliklər bazasına kənardan daxil edilmiş bütün
informasiya vahidləri A çoxluğunu əmələ gətirir, nəticə alma qaydalarının
köməyilə isə, onlardan yeni biliklər “istehsal olunur”. Başqa sözlərlə, formal
sistem verilmiş biliklər sistemində yekunlar ( nəticələr ) çoxluğunu əmələ gətirən
yeni bilikləri yaradan generator kimi çıxış edir. Məntiqi modellərin bu xüsusiyyəti
onları biliklər bazasında istifadə üçün cəlbedici edir. O, bazada yalnız A
çoxluğunu yaradan biliklərin saxlanmasına icazə verir, digər biliklər isə, onlardan
nəticə alma qaydalarına əsasən alınır.
2. Şəbəkə modeli.
Şə
bəkə modelini formal olaraq H = {I, C
1
, C
2
,...,C
n
, Q } şəklində vermək
olar. Burada :
I – informasiya vahidlərinin məcmusudur;
C
1
, C
2
,...,C
n
–informasiya vahidləri arasında əlaqə növləri çoxluğudur.
Q – I çoxluğuna daxil olan informasiya vahidləri arasındakı ( əlaqə növləri
çoxluğuna aid ) əlaqələri əks etdirir.
Modeldə istifadə olunan əlaqə növlərindən asılı olaraq, təsnifləşdirici
şə
bəkələri, funksional şəbəkələri və ssenariləri bir – birindən fərqləndirilər.
Təsnifləşdirici şəbəkələrdə strukturlaşdırma əlaqələrindən istifadə olunur. Belə
şə
bəkələr biliklər bazasına daxil olan informasiya vahidləri arasında müxtəlif
ierarxik münasibətləri yaratmağa imkan verir. Funksional şəbəkələr funksional
münasibətlərin mövcudluğu ilə xarakterizə olunur. Onları çox zaman hesablayıcı
modellər də adlandırırlar. Belə ki, onlar bir qrup informasiya vahidlərinin
hesablanması üsulunu digərləri vasitəsilə təsvir edirlər.
34
Predmet oblastının tipik vəziyyətini (situasiyasını) müəyyən edən qarşılıqlı
ə
laqəli faktların standart ardıcıllığının formalizə edilmiş təsviri ssenari adlanır.
Ssenarilərdə səbəbiyyət, eləcə də, “üsul – nəticə”, “alət – fəaliyyət” və s.
ə
laqələrindən istifadə olunur. Əgər şəbəkə modelində müxtəlif növ əlaqələrə yol
verilirsə, onu semantik şəbəkə adlandırırlar.
3. Məhsul modeli.
Bu növ modellərdə məntiqi və şəbəkə modellərinin bəzi elementlərindən
istifadə olunur. Məntiqi modellərdən burada “məhsul” adlandırılan nəticə alma
qaydaları, şəbəkə modellərdən isə, biliklərin semantik şəbəkə şəklində təsviri
ideyası mənimsənilmişdir. Şəbəkə təsvirinin fraqmentlərinə nəticə alma
qaydalarının tətbiqi nəticəsində fraqmentlərin dəyişməsi hesabına semantik
şə
bəkənin (genişlənmə və lazımsız fraqmentlərin kənarlaşdırılması şəklində)
transformasiyası baş verir. Məntiqi modellər üçün xarakterik olan məntiqi
nəticənin əvəzində məhsul modellərində “biliklər əsasında nəticələr” meydana
çıxır. Məhsul modelindən istifadə zamanı ümumi halda, hər hansı bir cümlə
(təklif) nümunə kimi qəbul edilir və ona uyğun olaraq biliklər bazasında axtarış
aparılır. Burada informasiyanın işlənməsi iki üsulla aparıla bilər. Birinci üsulu
“məlumatlardan məqsədə” strategiyası da adlandırmaq olar. Bu zaman məsələnin
həlli ilkin vəziyyətdən məqsədə doğru istiqamətlənir. kinci üsul “generasiya”
üsulu adlanır. Bu fərziyyənin irəli sürülməsi və onun yoxlanması ( məqsəddən
məlumatlara strategiyası ) ilə həyata keçirilir. Hər bir məhsul qaydası biliklərin
sərbəst elementidir. Ayrı – ayrı məhsul qaydaları yalnız işlədilən məlumatlar axını
vasitəsilə bir – biri ilə əlaqələndirilir.
4. Freym modeli.
Freym dedikdə, mücərrəd surət (obraz) və şərait (situasiya) başa düşülür.
Freym modeli insan yaddaşının və onun şüurunun texnoloji modelinin vahid
nəzəriyyə şəklində sistemləşdirilməsindən ibarətdir. Modellərin başqa növlərindən
fərqli olaraq freym modellərində informasiya vahidləri protofreym adlanan sərt
struktura malikdir. Freym ixtiyari konseptual obyektin təqdim edilməsi üçün
Dostları ilə paylaş: |