175
qisminə aid toponimlərdən olduğu şübhəsizdir. Xal-xal yer
adını Xəl-xəl kimi tələffüz etmiş oğuzlar sonradan yurdun
adına sadəcə Xəl demişlər. “Xal-xal” heyvandarlıqla məşğul
olmuş qədim türklərə aid sözdür, heyvanatın saxlandığı yerə
xal-xal deyilib.
Quşçu mahalının Vərdəh kəndinin adı ilə əlaqəli açıqlamalar
Türkiyədəki Elazıq şəhəri ilə Xızının tarix baxımından çox sıx
bağlılığını göstərir. Beləki, Xızının Vərdəh kəndi Saraku dağın-
dan bir neçə kilometr şimal-qərbdədir, Ələz sözünün də Elaz
olduğunu qeyd etdik, Türkiyədəki Elazıq şəhərinin bir neçə
kilometrliyində olan Xızır (Hızır), Vərdək obaları Saru (sarılu)
adlanan oğuz qisminin yurdlarıdır. İraqda, kərküklərin yaşadığı
Qaratəpə yaxınlığında da Sarıliyyə (Sarayliyyə) adlı el vardır
(134). Xızıda Saraku dağının yaxınlığında Qalatəpə və Qara-
tanku dağları var. Elazıqdakı oğuz qisminin Qafqazdan Ana-
doluya gəlməsi ehtimal edilir. Sarılu oğuzlarının adını XIV
əsrdə yaşamış Məhəmməd Saru bəyin adı ilə bağlayırlar (134).
“Xızır” toponiminin Türkiyəyə Azərbaycan ərazisindən aparıl-
masına heç bir şübhə yoxdur. Deməli, sarulu oğuzları Xızıda
yaşamışlar və çox güman ki, monqol yürüşləri dövründə bu
oğuzların bir qismi köç edərək İrana, oradan da Anadoluya
getmişdir. Sarılu oğuzlarının XI əsrdə Xızıya gəlmiş Arslan
Yabqunun elatı adlandırılan oğuzlara aid edilməsi ən doğru
ehtimaldır. Lakin saru oğuzların iç-oğuz (işquz) tayfalarından
olan salur boyuna aid edilməsi (29, s. 324) onların da çox
qədim bir tarixə malik olduqlarını göstərir. Bu barədə bir qədər
sonra daha ətraflı danışacağıq. Saru adlanan elatın XI əsrin ilk
yarısında İraqdakı hərbi-siyasi fəaliyyətlərinə görə, həm də İraq
oğuzları adlandırılmasını bilirik. XI əsrdə İrandan, İraqdan
Diyarbəkirə, oradan da Xızıya gəlmiş bu elatın sarular adlanan
kiçik bir qismi Kərkük yaxınlığında qalmışdır. Digər qismi isə
əsas elatla Azərbaycana getmiş və 1044-cü və ya 1045-ci ildə
Xızıda məskunlaşmışdır. Fikrimizcə, bu ardıcıllıq Xızır – Xızı,
Saru-Saraku-Sarıliyyə, Vərdək-Vərdəh və Qaratəpə-Qalatəpə-
176
Qaratanku toponimlərinin bağlılığını izah edən ən doğru ardı-
cıllıqdır. Belə olduqda Sarulu oğuzlarının adını Məhəmməd
Saru bəyin adı ilə bağlamaq yanlışdır. Oğuzlarda qədimdən
saru-isalu, saru-musalu kimi tayfa adlarının olduğu məlumdur.
XIV əsrdə yaşamış Məhəmməd bəy məxsus olduğu Saru
tayfasının adını ünvan kimi qəbul etmişdir. Bunu təsdiqləyən
faktlardan biri də Məhəmməd Saru bəydən təxminən yüz il
əvvəl yaşamış Atabəy Müzəffərəddin Gökbörü (Bozqurd)
bəyin Saru adlı qalasının olmasıdır. Onun atasının adı Bəg-
Təgin, babasının adı Məhəmməd olmuşdur. Səlahəddin Əyyu-
binin kürəkəni olan Gök-börü bəy o dövrdəki səlib vuruşmala-
rının ən igid əmirlərindən biri olmuşdur. Tikdirdiyi ictimai
əsərlərlə və xalqa göstərdiyi şəfqət, yardımlarla onun adı-sanı
hər tərəfə yayılmışdı (29, s. 145). Saraku (sarı dağ), sarılu,
sarıliyyə toponim və etnonimləri saru-oğuz tayfasının adı ilə
əlaqəlidir. Vərdəh və Vərdək toponimləri – ver (vər) + dağ
(dəğ, dəh) – “verimli, bərəkətli dağ” deməkdir.
Barcuq da, Güneyqışlaq da vaxtilə böyük yaşayış məskənlə-
rindən olmuşlar. Bir mülahizəyə görə, Barcuq – Xəzərin şər-
qindəki qədim Barcuk şəhərinin adı ilə əlaqəli toponimdir.
Barcuk Turanın böyük oğlu Alp Ər Tonqanın şəhəri olmuşdur,
farslar ona Əfrasiyab demişlər. Massagetlərin (maskutların)
çarı igid Tomiris Alp Ər Tonqanın qızıdır. Digər bir mülahizə-
yə görə, kəndin adı 730-cu ildə baş vermiş hadisələrlə bağlıdır.
Bu ildə Xəzər xaqanının oğlu Bars bəy hücum edərək ərəb
qoşunlarını məğlubbiyyətə uğratmış və Ərdəbilə qədər Azər-
baycan ərazilərini ələ keçirmişdir. Mənbələrdə Bars bəyin adı
Bərcik, Bərcil və s. kimi də yazılmışdır (86, s. 94).
Xızı ərazisində ən hündür dağ Ata-dağ silsiləsinin Kolanı
dağıdır, hündürlüyü 2206,9 metrdir. Ata-dağ silsiləsi qapalı
dairə formasındadır, ortası dərə olduğuna görə, bu təbii divarlar
(dağlar) arasında olan dərəyə “Dibarı” (dib barı)-yəni “divar-
ların (dağların) yaratdığı dib (dərə)” demişlər. Bu sözü di barı,
yəni barıların, dağların arası kimi də açıqlamaq olar. Çar Rusi-
177
yası və sovetlər dövründə tərtib edilən (1942-ci ildə tərtib edil-
miş məxfi hərbi xəritə istisna olmaqla) bütün xəritələrdə Kolanı
dağının adı “Dübrar” kimi qeyd edilmişdir. Sonra isə “Dibrar”
sözü fars dilində “dü birar” və ya “dü bəradər”, yəni “iki
qardaş” kimi açıqlanmışdır. Halbuki dü, birar, bəradər ifadələri
də qədim türk dilindən fars dilinə keçmiş saysız-hesabsız söz-
lərdəndirlər. Qədim türk sözü olan və aralıq bildirən (iki
nəsnənin arası) di ifadəsi (dil, diş, diz, dirsək, divar, dilək və s.)
sonradan fars dilinə birbaşa say (iki) bildirən “dü” kimi
keçmişdir. Birar sözü – bir + ar (ər) – bir ər (burada “ikimiz bir
adamıq”), bəradər isə-bir + ad + ər (kişi, adam) – bir adlı, eyni
adlı adam, yəni “adaş” deməkdir və sonradan fars dilinə
“qardaş” anlamında qəbul edilmişdir. Ata-dağ silsiləsinin və
Kolanı dağının adının süni şəkildə dəyişdirilmə cəhdi də bu
gün yalnız istehzalı gülüş doğuran yüzlərlə saxtakarlıqdan
biridir. Nə üçün belə bir saxtakarlığa əl atılmışdır? Məhz ona
görə ki, “kolan” və ya “kolanı” sözü oğuz türklərinin Qayı
(Kayı) tayfasına məxsus toponimdir (29, s. 404). Qaya (Beşbar-
maq) ilə Kolanı arasında məsafə cəmi 40-45 kilometrdir.
“Qaya” və “Kolanı” sözləri birlikdə xalqa çox şeylər “danışa”
bilərdi. Beşbarmaq mahalı xız, çaruq, saruqlu (sarıoğlu), qədir-
li, əhmədli, əfşar və başqa oğuz tayfaları ilə yanaşı mənbələrdə
adı “qayı” və ya “kayı” kimi yazılan oğuz tayfasının da
yurdudur. Ümumiyyətlə, Türk tarixində Beşbarmaq qayanın
rolu yəhudi tarixində Sinay yarımadasındakı Tur dağının rolu
qədər əhəmiyyətlidir. İncildə, Quranda və qədim mənbələrdə
adı “Qaya”, “Xızır qayası”, “Musa qayası”, “Beşbarmaq”,
“Barmaq”, “Şirvan qayası”, “Şirokuz qayası” kimi yazılan bu
qaya nəinki Türk millətinin məskunlaşdığı ərazilərdə, ümumiy-
yətlə Avrasiyada ən məşhur qayadır. Bundan başqa, yazılı
mənbələrə görə bu qayanın yerləşdiyi ərazi, oğuz türklərinin ən
qədim məskənlərindən biri olmuşdur.
Xızı-Beşbarmaq mahalının adı Xızır peyğəmbərin adı ilə
bağlıdır. Belə ki, Sayad-Xızı həm Xızı-Beşbarmaq mahalının,
Dostları ilə paylaş: |