17
lulun yarısı buxarlanana kimi qaynadıb, süzüb gündə 2 dəfə
yarım stəkan içilir.
Selen (Se) C və E vitaminləri ilə sıxı əlaqədardır. E
vitamini kimi Selen də antioksidləşdiricidir. Selen nuklein tur-
ş
ularının qoruyucusudur. Selen insan orqanizmini xarici mühi-
tin əlverişsiz şəraitinə müqavimətini artırır, orqanizmi virus-
lardan, onların törətdiyi xəstəliklərdən qoruyur. Selen ürək əzə-
ləsinin və qan damarlarının işi üçün vacibdir. Meksika və
Filippin həkimləri selendən müalicəvi məqsədlə istifadə edirlər.
Lakin selenin artıq miqdarı orqanizm üçün zərərlidir. Qarğıdalı,
pivə, çörək mayaları, sarımsaq selenlə zəngindir. 1970-ci ildə
bioloq Eldon P. Rivers müəyyən etmişdir ki, sarımsaq xərçəng
toxumalarının əmələ gəlməsini dayandırır. Bu isə sarımsaqda
olan fitonsid xassəli maddələrin və selenin olması ilə izah
edilir.
Sink (Zn). Bildiyimiz kimi insan orqanizmi P, Ca, Mg və
vitamin D olmadan yaşaya bilməz. Lakin sümüklərin inkişafı
üçün sink də lazımdır. Ca, P, Mg, F, silisium və sink sümüklə-
rin formalaşması üçün vacibdir. Sink çatışmadıqda orqanizmdə
epilepsiya əmələ gəlir. Qaraciyərdə toplanan A vitamini sinksiz
təsir edə bilməz. Əgər orqanizmdə sink çatışmırsa, nə qədər A
vitamini ilə zəngin olan qida qəbul etsən belə əhəmiyyəti
olmaz. Uşaqlarda sinkin çatışmazlığı iştahanın pis olması, bo-
yun inkişafdan qalması, tükün zəif çıxması, metal əşyaları
yalamaq istəyi meydana çıxarır.
Sink və spirtli içkilərin qəbulu problemi müasir dövrdə
ə
sas tədqiqat obyektidir. Çünki spirtli içkiyə qurşananların or-
qanizmində sink azalır. Sink yaraların sağalmasına kömək edir.
Lakin bu zaman tərkibində sink olan məlhəmlərdən deyil,
qidadan istifadə etmək lazımdır. Sinkin orqanizmdə çatışmazlı-
ğ
ı soyuqdəymə, revmatizm, artrit, tükün tökülməsi, dərinin qa-
ş
ınması, ekzema, qanazlığı və s. xəstəliklərin baş verməsinə və
onların müalicəsinin gecikməsinə səbəb olur.
18
Qidada sinkin normal olması insanın biliyinə (informasi-
yanı tez qavramasına), gözəlliyinə, dərinin normal vəziyyətinə
müsbət təsir göstərir. Uşaqların böyüməsi sinklə sıx əlaqədar-
dır. Oğlanların sinkə tələbatı qızlardan çoxdur. Xüsusən cinsi
yetişkənlik dövründə sinkə tələbat artır. Kişilərin prostatit vəzi-
lərinin xəstəliyi sinkin çatışmazlığı ilə əlaqədardır. Qadınlar ha-
miləliyə qarşı həblər qəbul etdikdə orqanizmdə sinkin azalma-
sına səbəb olur. Sinkin çatışmazlığı insanın qocalmasına bilava-
sitə təsir edir. nsan qocalır, yaşayır, lakin heç nə başa düşmür.
Göründüyü kimi, sinkin orqanizm üçün böyük fizioloji əhə-
miyyəti vardır.
Orqanizmin sinkə olan tələbatı nə qədərdir? 1963-cü ildə
ilk dəfə qeyd olunub ki, orta yaşlı insan gündə 10-15 mq sink
qəbul etməlidir. Lakin müasir dövrdə qeyd edilir ki, orqanizmə
bu miqdardan 2-3 dəfə çox sink lazımdır, 20 ildən, 50 ildən
sonra nə deyiləcək? Hələlik məlum deyil.
Sinkin miqdarı qida məhsullarında çox az olduğu üçün 1
kq-da mq-la müəyyən edilir. Sinkin miqdarına görə ərzaq
məhsullarını aşağıdakı kimi qruplaşdırmaq olar:
1.
Sink ən çox (130-202 mq/kq) buğda kəpəyində, cücər-
miş buğdada, günəbaxan və qabaq (boranı) toxumlarında var.
2.
30-85 mq/kq malın qaraciyərində və balıq ətində var.
3.
20-50 mq/kq vələmir və arpa ununda, yumurta sarı-
sında, kakaoda, qoz və fındıqda, noxudda, lobya və mərcimək-
də, quru mayada var.
4.
8-20 mq/kq taxıl bitkilərində, mayada, soğan və sarım-
saqda, təmizlənməmiş düyüdə, yumurtada var.
5.
2-8 mq/kq moruq, qara qarağat, xurma, bütün tərəvəz-
lərdə, süddə, çuğundur, pomidor, kartof, ağ kök, təmizlənmiş
düyü və digər məhsullarda var.
6.
0,25-0,31 mq/kq alma, limon, portağal, əncir, qreyp-
frut, göyərti tərəvəzlərdə, bal və digər məhsullarda var.
Cücərmiş buğdada sink, vitamin E və B qrupu vitamin-
ləri daha çoxdur. Həmçinin, cücərmiş buğdada dəmir, P, Mg,
19
selen, Ca və digər makro- və mikroelementlər vardır. Insan or-
qanizmində həmişə sinklə mis arasında rəqabət gedir. Ona görə
də sink çox qəbul etdikdə çalışmaq lazımdır ki, tərkibində
dəmir və mis olan təzə meyvə-tərəvəzlər də yeyilsin.
Mikroelementlərin miqdarca çoxluğu orqanizmə zəhərli
təsir göstərir. Bəzi yeyinti məhsullarının (konserv, qənnadı
məmulatı, sirkə və s.) keyfiyyəti yoxlandıqda, onlarda Zn, As,
Hg, Pb, Cu və Sn olub-olmaması müəyyənləşdirilir. Çünki bu
elementlər zəhərlidir. Məhsulun 1 kq-da 0,03 q mis, 0,4 q sink,
0,3 q qurğuşun və 0,01 q arsen olduqda o zərərli hesab edilir.
Standartlarda 1 kq məhsulda 5-10 mq-a qədər mis, 50
mq-a qədər sink və 200 mq qalay olmasına icazə verilir. Qurğu-
ş
un, civə və arsen duzlarının olmasına qəti yol verilmir.
Yeyinti məhsullarında mineral maddələrin olması ilə
yanaşı onların nisbəti də düzgün olmalıdır. Belə ki, kalsium və
fosforun nisbəti 1:1,5 nisbəti kimi olmalıdır. Fosforun artıq
miqdarı kalsium mənimsənilməsinə maneçilik edir. Minerallı
maddələrin yaxşı mənimsənilməsinə vitaminlər təsir edir. Mə-
sələn, kalsium yalnız D vitamininin iştirakı ilə yaxşı mənimsə-
nilir. Qida müxtəlif olduqda, orqanizm müxtəlif mineral mad-
dələrlə lazımi qədər təmin olunur.
Son illərin tədqiqatları göstərmişdir ki, bitki mənşəli
məhsullarda bir sıra radioaktiv və nadir torpaq elementləri
vardır. Bunlara ultramikroelementlər adı verilmişdir. Bu qrupa
Ra, U, Th, La, Ce, Sm, Ti və başqaları aiddir. Üzüm toxumla-
rının külündə 28x10
-4
% miqdarında uran vardır. Araxis ləpə-
sində 30-80 mq% titan, 10-50 mq% vannadium və 0,8-5,0 mq%
stronsium vardır. Zəfəranın külündə 1,7 mq% titan, 0,29 mq%
stronsium, Th və U isə izi tapılmışdır.
ri şəhərlərin artması, sənaye istehsalının və nəqliyyatın
sürətli inkişafı ətraf mühitin müxtəlif maddələrlə, o cümlədən
ağır metallarla, radioaktiv maddələrlə çirklənməsinə səbəb olur.
Biosferanın məişət və nəqliyyat tullantıları ilə çirklənməsi in-
san orqanizmi üçün zərərli maddələrin qida məhsullarının
20
tərkibində artmasına imkan yaradır. Bəzi elementlərin (ftor,
qurğuşun, qalay, mis, sink, arsen, civə, kadmium və s.) artıq
miqdarının orqanizm üçün zərərli olması artıq elmi ictimaiyyət-
lə yanaşı əhaliyə də vaxtaşırı dövri mətbuatda izah edilir. Lakin
bu elementlərin cüzi miqdarı insanın normal həyat fəaliyyəti
üçün vacibdir. Ona görə də ağır metalların ərzaq məhsulların-
dakı normadan artıq miqdarı zərərli hesab edilir.
Arsen elementi təmiz halda və yüksək qatılıqda zəhərli-
dir. Lakin arsen birləşmələri (arsen anhidridi, arsenitlər, arse-
natlar) güclü toksiki maddələr hesab edilir. Mis emal edən
zavodlar, boz daş kömür istifadə edən elektrik stansiyaları ətraf
mühiti arsenlə çirkləndirir. Nəticədə içməli suda, torpaqda, bit-
kilərdə arsenin miqdarı artır. Bu isə, öz növbəsində südün, ətin
və meyvə-tərəvəzin arsenlə çirklənməsinə səbəb olur. Ümum-
dünya səhiyyə təşkilatında müəyyən edilmişdir ki, gündə orqa-
nizmə qida məhsulları və digər mənbələrdən düşən arsenin
miqdarı insan bədəninin hər kq-na 0,05 mq-dan çox olmama-
lıdır.
Kadmium və onun duzları insan orqanizminə kəskin
toksiki təsir göstərir. 1 kq məhsulda 15 mq kadmium olduqda o,
toksiki məhsul hesab edilir. Bu elementin əsas mənbəyi turş
mühitdə kadmiumlu armaturun qida məhsulları ilə təmasda ol-
ması, fosforlu mineral gübrələri, kadmium ilə rənglənmiş plast-
mas qablar ola bilər. Bütün bunlar həm təzə və həm də konserv-
ləşdirilmiş ərzaq məhsullarında kadmiumun miqdarının art-
masına səbəb olur.
Civə asanlıqla, əsasən zəhərli olan üzvi və qeyri-üzvi
birləşmələr əmələ gətirir. Sərbəst civə və onun qeyri-üzvi bir-
ləşmələri qaraciyərə, böyrəyə və bağırsaq sisteminə təsir gös-
tərir. Metilcivə və digər alkil birləşmələr çox qorxuludur, orqa-
nizmdən uzun müddətə xaric olunur və mərkəzi əsəb sisteminə
təsir edir. Civə insan orqanizmində toplana bilir. Kənd təsərrü-
fatı məhsullarının civə ilə çirklənməsinə tərkibində civə olan
pestisidlər, dəniz məhsullarının çirklənməsinə isə sellüloz-kağız
Dostları ilə paylaş: |