Az
ərbaycan dili məsələləri
133
bu n
əticəyə gəlir ki, xalq ədəbiyyatı nümunələrində -
nağıllarda, dastanlarda, bayatılarda, laylalarda, oxşama-
larda v
ə xalq ədəbiyyatının başqa nümunələrində işlənən
onomastik vahidl
ər, xüsusilə antroponim və toponimlər ya
real, ya da
əfsanəvi planda işlənmişdir. Burada həm də
şifahi xalq ədəbiyyatında antroponimlərin
familiya növün-
d
ən istifadə olunmasından, onun şəxs adı, təxəllüs, ləqəb
v
ə ata adından sonra yaranmasından, qadın adlarına
hörm
ət mənasını ifadə edən “xanım” sözünün qoşulma-
sından, ikinci adqoyma, addəyişmə ənənəsinin mövcud-
luğundan, adların bir qrupunun təsviri məzmun daşıma-
sından, dini-əfsanəvi adlardan, toponimlərin müəyyən
üslubi keyfiyy
ətə malik olmasından və s. nümunələr
əsasında geniş və ətraflı danışılır.
Yazılı ədəbiyyatda işlənən onomastik vahidlərin
üslubi xüsusiyy
ətlərini tədqiq
edən müəllif bu qənaətə
g
əlir ki, sənətkarlar xüsusi adlardan iki istiqamətdə - xalq
t
ərəfindən yaranan və rəsmi dövlət sənədlərində əks
olunan real onomastik vahidl
ər və yazıçının öz yaradıcı-
lığının məhsulu olan poetik onomastik vahidlər kimi
istifad
ə edirlər. Müəllif yazılı ədəbiyyatımızın görkəmli
nümay
əndələrindən gətirdiyi nümunələr əsasında hər iki
formanın üslubi rolunu və yerini, sənətkarların onomastik
vahidl
ərindən – poetik onomastikadan
istifadə etmək
ustalığını və s. məsələləri aydın və səlis bir dillə izah
etmişdir.
İkinci fəsil “Onomastik vahidlərdən istifadə olunma-
sının məqam və formaları” adlanır. Bu fəsildə müəllif real
adlardan satirik v
ə yumoristik ifadə vasitəsi
kimi müxtəlif
formalarda istifad
ə olunmasından, toponimlərdən bədii
əsərlərdə təsvir olunan hadisənin konkret bir ərazidə baş
verdiyini göst
ərmək üçün, yazıçı təxəyyülünün məhsulu
Misir S
əfərov
134
olan süni toponiml
ərdən isə obrazlılıq, ekspressivlik,
ümumilik yaratmaq
üçün istifad
ə olunmasından, kosmo-
niml
ərdən bənzətmə, təşbeh, metafora və s. məqsədlərlə
istifad
ə edilməsindən, hidronimlərin üslubi rolundan
söhb
ət açır, tayfa və qəbilə adlarının – etnonimlərin bədii
m
ətnin tarixiliyini artırdığını göstərməklə yanaşı, onların
(etnoniml
ərin)
dil tarixi, etnoqrafiya, ədəbiyyatşünaslıq
v
ə s. elm sahələrinin öyrənilməsində əvəzsiz mənbə oldu-
ğunu faktlar əsasında sübut edir.
Poetik onomastikanın tədqiqat obyekti geniş və əha-
t
əlidir. Ayrı-ayrı yazıçı və şairlərin onomastik leksika-
sının tədqiqi bu problemlərin içərisində mühüm yer tutur.
Çünki bu yolla ayrı-ayrı sənətkarların fərdi yaradıcılıq
xüsusiyy
ətlərini müəyyənləşdirmək olar. İstər klassik,
ist
ərsə də müasir sənətkarlarımızdan heç birinin yaradı-
cılığında onomastik leksika indiyə kimi öyrənilməmişdir.
Professor A.Qurbanov Az
ərbaycan
dilçiliyində ilk dəfə
olaraq bu m
əsələnin şərhini vermişdir. Kitabın “Yazıçı
onomastikasının təhlilinə dair” adlanan üçüncü fəslində bu
m
əsələ XX əsr Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nüma-
y
əndələrindən biri olan Ə.Haqverdiyevin yaradıcılığı
əsasında yığcam və məzmunlu şəkildə izah edilmişdir.
Yazıçının əsərlərindən gətirilən nümanələr əsasında prob-
lemin elmi izahı verilmiş, bu sahədə aparılacaq elmi-
t
ədqiqat işləri fundamental tədqiq üçün düzgün istiqa-
m
ətləndirilmişdir.
1988
Az
ərbaycan dili məsələləri
135
DİLÇİLİYƏ DAİR DƏRSLİK
Sov.İKP-nin XXVII qurultayı və XIX Ümumittifaq
partiya konfransının qərarları ilə əlaqədar pedaqoji
institutların qarşısında çox mühüm vəzifələr qoyulmuşdur.
Son ill
ərdə qəbul olunmuş “Ali məktəbi daha da inkişaf
etdirm
ək və mütəxəssislər hazırlanmasının keyfiyyətini
yüks
əltmək haqqında”, “Ölkədə ali
və orta ixtisas təhsi-
linin yenid
ən qurulmasının əsas istiqamətləri” və “Ali
m
əktəblərdə elmi-tədqiqat işlərinin səmərəsini yüksəltmək
haqqında” qərarlarda ali məktəbin qarşısında duran bu
v
əzifələr ətraflı izah edilmiş, tədrisin yüksək elmi-meto-
dik s
əviyyədə aparılması, ali və yaradıcı müəllim kadrları
yetişdirilməsi istiqamətində görüləcək işlər sırasında
d
ərslik və dərs vəsaitlərinin hazırlanmasında ehtiyacın
öd
ənilməsi də vacib tələb kimi irəli sürülmüşdür. Pedaqoji
institutların filologiya fakültələrində tədris işini günün
t
ələbləri səviyyəsinə qaldırmaqda, tələbələrə dilin mən-
şəyi, yaranması tarixi, müxtəlif dilçilik nəzəriyyələri,
habel
ə dilçilik elminin obyekti, təşəkkülü, mövqeyi,
sah
ələri, şöbələri haqqında əhatəli bilik verməkdə “Ümumi
dilçilik” f
ənninin rolu böyükdür. Bu fənnin
tədrisi tələbə-
l
əri fizioloji biliklərlə dərindən təmin edir.
“Ümumi dilçilik” f
ənninin böyük idraki-praktik əhə-
miyy
ətini nəzərə alaraq, Azərbaycan SSR EA-nın müxbir
üzvü, prof.Afat Qurbanov “Ümumi dilçilik” d
ərsliyini iki
cildd
ə nəşrə hazırlamışdır. “Maarif” nəşriyyatı (1989-cu