104
sürece olumsuz ve olumlu olabileceği gibi, estetik ve felsefî-ideolojik de olabilecek bir
tepki olduğunu (varsaymayalım?)”, söylemek gerek.
248
Jameson’un düşüncesine baktığımızda en temel kavram olarak kapitalizm
karşımıza çıkar. Kapitalizm hem modern süreçte hem de postmodern süreçte varlığını
sürdürmesi bakımından ve iki dönem arasındaki kırılmayı anlamak açısından önemlidir.
Jameson’a göre kapitalizm, kendi içinde evrilerek geç kapitalizme varmıştır. Ona göre,
“kapitalizmde, her biri kendinden bir öncekinin diyalektik bir gelişimini oluşturan üç
temel an olmuştur. Bunlar, piyasa kapitalizmi, tekelci dönem ya da emperyalist safha ve
yanlış bir terimle “post-endüstriyel” olarak anılan, ancak daha doğru bir biçimde
çokuluslu kapitalizm olarak adlandırılması gereken içinde yaşadığımız dönemdir.”
249
Her evreye eşlik eden ya da her evrede ön plâna çıkan teknolojik ve kültürel
formlar vardır. Bu anlamda teknolojik göstergeler olarak ”buhar (piyasa), elektrik ve
otomobil (tekelci), bilgisayar ve nükleer güç (çokuluslu)…” gösterilirken, kültürel
açıdan bakıldığında “piyasa kapitalizmine Realizm, emperyalizme Modernizm karşılık
gelir.” Son evre olan üçüncü evreye karşılık gelen ise postmodern dönem ya da diğer bir
deyişle geç kapitalist dönem (çokuluslu kapitalizm), tüketim odaklıdır.
250
Kapitalizmin üçüncü ve son evresinde ortaya çıkan postmodernizmin yeni bir
ideoloji olduğunu belirten Jameson’a göre, postmodernizm toplumsal ve ekonomik
yaşamda değişimin gerçekleştiği bir süreç olarak değerlendirildiğinde kapitalizmdeki
yapısal ve kültürel mantık da anlaşılabilir. Hâlihazırda postmodernite açısından kültür,
“kendi içinde bir ürün olmuştur; Pazar, kendi kendisinin ikamesini gerçekleştirmekte ve
gerçek anlamda, kapsamına aldığı nesnelerin herhangi bir kadar metalaşmaktadır.”
Postmodern içinde kültürün metalaşması, postmodernitenin temel özelliklerinden olan
pastiş, parodi, öykünme aracılığıyla sağlanmaktadır “ya da daha iyi bir ifadeyle, diğer
biçemlerin taklidi ve özellikle öteki biçemlerin aşırı kullanımları ( aşırma, mannerisms)
ve biçemsel seğirme (twitches) ile ilişkilidir.”
251
Geç kapitalist dönemin küresel dünyasının çokuluslu şirketlerin egemenliğinde,
sınıf kavramı rafa kalkmış bir durumda bulunurken sömürü daha da derinleşerek
248
Jameson,
Biricik Modernite-Şimdinin Ontolojisi Üzerine İnceleme
, s.95
249
Fredric Jameson,
Postmodernizm- Ya Da Geç Kapitalizmin Kültürel Mantığı
, (Çev. N.Plümer-
A.Gölcü), Nirengi Kitap, Ankara 2011, s.76
250
Fredric,
Postmodernizm- Ya Da Geç Kapitalizmin Kültürel Mantığı
, s. 199.
251
Jameson Fredric,
Kültürel Dönemeç
, (Çev.: Kemal İnal), Dost
Kitabevi, Ankara 2005, s.15–16.
105
kendini dönüştürmüştür. Artık geç kapitalist evrede toplum(ve birey) tüketici bir
boyutta olup çoğulcu ya da bölük pörçük bir halde, piyasa kültürünün medya ve diğer
yönlendiriciler sayesinde sadece tüketim eylemlerinde, yani şeyleştiklerinde,
vardırlar.
252
Sonuçta Jameson’ın postmodern dönem kavramlaştırmasını kabul eden bir
düşünür olmasına karşın, Marksizmin kapitalizm eleştirisine yeni bir katkı/teori
geliştirmek amacındadır. Bu bağlamda, postmodernist tezleri savunan bir düşünür
olmayan Jameson, postmodernizmi kapitalizmin kültür mantığı ile eşleştirdiğinden,
postmodern süreçte ‘soncu’ anlayışa karşı hala modernist-sınıf temelli/Marksist- bir
eleştiri getirdiğini ileri sürebiliriz.
Dostları ilə paylaş: