Moderniteden postmoderniteye uzanan bir köPRÜ: zygmunt bauman



Yüklə 2,44 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə64/164
tarix07.04.2022
ölçüsü2,44 Mb.
#85154
1   ...   60   61   62   63   64   65   66   67   ...   164
669ab9e9ff32c2ca0f9a3c70aa28a6a8(1)

2.8.2. Geç Kapitalizm 
Postmodernizmin  toplumsal  anlamda  bir  kırılmanın  yaşandığı  döneme  denk 
geldiğini  kabul  eden  Fredric  Jameson,  Marksist  referansları  dikkate  alarak  onun,  yeni 
bir  tür  kültürel  egemenlik  biçimi  ve  aynı  zamanda  kapitalizmin  yeni  sosyo-ekonomik 
çerçevesini  oluşturan  geç  kapitalizmin  kültürel  mantığı  şeklinde  belirler.  Jameson’un 
düşüncesi  Ernest  Mandel’in Marx’ı  güncelleştirdiği ‘Geç Kapitalizm’ adlı çalışmasına 
dayanır.  Bu  haliyle  postmoderniteye  bir  gerçeklik  kazandırdığını  ileri  sürebileceğimiz 
Jameson, yeni bir teorik perspektifle dönemin krokisini çıkarmaya çalışır.
246
 
Öncelikle  Jameson’un  moderniteye  bakışına  göz  atarsak,  ona  göre  modernite, 
çoğunlukla  teknolojik  ve  dolayısıyla  ilerlemeci  bir  görünümde  olup  toplum  açısından 
kökensel olarak Aydınlanma ve Fransız Devrimine  yaslanırken, modern birey bazında 
bakıldığında Descartes’in öznesine dayanabileceğimizi söyler.
247
 Jameson, bu bağlamda 
modern ve onun türevi kavramların içeriklerini bir sorudaki cevabında gösterir: “Neden 
modernitenin  basitçe  yeni  bir  tarihsel  durum,  modernizasyonun,  onun  aracılığı  ile  bu 
tarihsel  duruma  ulaştığımız  süreç  ve  modernizmin  de,  aynı  şekilde,  bu  durum  ve  bu 
                                                           
244
 G. Ritzer, & J. Stepnisky, 
Çağdaş Sosyoloji Kuramları ve Klasik Kökenleri
, (Çev.: I. Ertuna Howison), 
De Ki Yayınları, Ankara 2013, s.193 
245
 Sim, 
Postmodern Düşüncenin Eleştirel Sözlüğü
, s.220. 
246
 Douglas  Kellner, 
Toplumsal  Teori  Olarak  Postmodernizm:  Bazı  Meydan  Okumlar  ve  Sorunlar

(3.baskı),  Küçük,  Mehmet(Der.),  “Modernite  Versus  Postmodernite”,  Vadi  Yayınları,  Ankara,  2000,  ss 
367–404; Sim, 
Postmodern Düşüncenin Eleştirel, 
s.300. 
247
 Fredric  Jameson, 
Biricik  Modernite-Şimdinin  Ontolojisi  Üzerine  İnceleme
,  (Çev.:  Sami  Oğuz),  Epos 
Yayınları, Ankara 2004, ss.13–44 


104 
 
sürece olumsuz ve olumlu olabileceği gibi, estetik ve felsefî-ideolojik de olabilecek bir 
tepki olduğunu (varsaymayalım?)”, söylemek gerek.
248
 
Jameson’un  düşüncesine  baktığımızda  en  temel  kavram  olarak  kapitalizm 
karşımıza çıkar.  Kapitalizm  hem  modern süreçte hem  de postmodern süreçte varlığını 
sürdürmesi bakımından ve iki dönem arasındaki kırılmayı anlamak açısından önemlidir. 
Jameson’a göre kapitalizm, kendi içinde evrilerek geç kapitalizme varmıştır. Ona göre, 
“kapitalizmde,  her  biri  kendinden  bir  öncekinin  diyalektik  bir  gelişimini  oluşturan  üç 
temel an olmuştur. Bunlar, piyasa kapitalizmi, tekelci dönem ya da emperyalist safha ve 
yanlış  bir  terimle  “post-endüstriyel”  olarak  anılan,  ancak  daha  doğru  bir  biçimde 
çokuluslu kapitalizm olarak adlandırılması gereken içinde yaşadığımız dönemdir.”
249
 
Her  evreye  eşlik  eden  ya  da  her  evrede  ön  plâna  çıkan  teknolojik  ve  kültürel 
formlar  vardır.  Bu  anlamda  teknolojik  göstergeler  olarak  ”buhar  (piyasa),  elektrik  ve 
otomobil  (tekelci),  bilgisayar  ve  nükleer  güç  (çokuluslu)…”  gösterilirken,  kültürel 
açıdan bakıldığında “piyasa kapitalizmine Realizm, emperyalizme Modernizm karşılık 
gelir.” Son evre olan üçüncü evreye karşılık gelen ise postmodern dönem ya da diğer bir 
deyişle geç kapitalist dönem (çokuluslu kapitalizm), tüketim odaklıdır.
250
 
Kapitalizmin  üçüncü  ve  son  evresinde  ortaya  çıkan  postmodernizmin  yeni  bir 
ideoloji  olduğunu  belirten  Jameson’a  göre,  postmodernizm  toplumsal  ve  ekonomik 
yaşamda  değişimin  gerçekleştiği  bir  süreç  olarak  değerlendirildiğinde  kapitalizmdeki 
yapısal ve kültürel mantık da anlaşılabilir.  Hâlihazırda postmodernite açısından kültür, 
“kendi içinde bir ürün olmuştur; Pazar, kendi kendisinin ikamesini gerçekleştirmekte ve 
gerçek  anlamda,  kapsamına  aldığı  nesnelerin  herhangi  bir  kadar  metalaşmaktadır.” 
Postmodern  içinde  kültürün  metalaşması,  postmodernitenin  temel  özelliklerinden  olan 
pastiş, parodi, öykünme aracılığıyla sağlanmaktadır “ya da daha iyi bir ifadeyle, diğer 
biçemlerin taklidi ve özellikle öteki biçemlerin aşırı kullanımları ( aşırma, mannerisms) 
ve biçemsel seğirme (twitches) ile ilişkilidir.”
251
 
Geç  kapitalist  dönemin  küresel  dünyasının  çokuluslu  şirketlerin  egemenliğinde, 
sınıf  kavramı  rafa  kalkmış  bir  durumda  bulunurken  sömürü  daha  da  derinleşerek 
                                                           
248
 Jameson, 
Biricik Modernite-Şimdinin Ontolojisi Üzerine İnceleme
, s.95 
249
 Fredric  Jameson, 
Postmodernizm-  Ya  Da  Geç  Kapitalizmin  Kültürel  Mantığı
,  (Çev.  N.Plümer-
A.Gölcü), Nirengi Kitap, Ankara 2011, s.76 
250
 Fredric, 
Postmodernizm- Ya Da Geç Kapitalizmin Kültürel Mantığı
, s. 199. 
251
 Jameson Fredric, 
Kültürel Dönemeç
, (Çev.: Kemal İnal), Dost Kitabevi, Ankara 2005, s.15–16. 


105 
 
kendini  dönüştürmüştür.  Artık  geç  kapitalist  evrede  toplum(ve  birey)  tüketici  bir 
boyutta olup çoğulcu ya da bölük pörçük bir halde,  piyasa kültürünün medya ve diğer 
yönlendiriciler  sayesinde  sadece  tüketim  eylemlerinde,  yani  şeyleştiklerinde, 
vardırlar.
252
 Sonuçta Jameson’ın  postmodern dönem  kavramlaştırmasını kabul  eden bir 
düşünür  olmasına  karşın,  Marksizmin  kapitalizm  eleştirisine  yeni  bir  katkı/teori 
geliştirmek  amacındadır.  Bu  bağlamda,  postmodernist  tezleri  savunan  bir  düşünür 
olmayan  Jameson,  postmodernizmi  kapitalizmin  kültür  mantığı  ile  eşleştirdiğinden, 
postmodern  süreçte  ‘soncu’  anlayışa  karşı  hala  modernist-sınıf  temelli/Marksist-  bir 
eleştiri getirdiğini ileri sürebiliriz. 

Yüklə 2,44 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   60   61   62   63   64   65   66   67   ...   164




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə