99
əsərlər qələmə almağa başlamışdır. Avropa elmi-mədəni mü-
hiti, şərqşünaslıq sahəsində dünya şöhrətli alimlərdən aldığı
təhsil və Ş.C.Əfqani kimi reformalar tərəfdarı olan şəxsiy-
yətlərlə ünsiyyət onun gələcək fəaliyyəti üçün geniş perspek-
tivlər açmışdır. O, bu dövr yazılarında pantürkizmdən çox,
islami dəyərləri önə çıxarmağa üstünlük vermiş və əsasən
islamın tənəzzülünə səbəb olan amilləri araşdırmışdır. Eyni
zamanda, islamiyyətlə hüquqi-demokratik idarə üsulunun
uzlaşa biləcəyi düşüncəsinin parlaq təbliğatçısı kimi fəa-
liyyət göstərmişdir.
Qeyd edilməlidir ki, ilk vaxtlar Ə.Ağaoğlunun yeniləşmə
hərəkatına dair irəli sürdüyü təkliflər üzdə birbaşa siyasi
xarakter daşımırdı. Çünki, ortada, təkliflərinin konkret bir
siyasi proq
ramla dəstəkləndiyini təsdiqləyən elə bir fakt
yoxdur (119
, s. 46). O, islam aləmindəki problemlərin həlli
yollarının siyasi deyil, daha çox mədəniyyət məsələləri ilə
bağlı olduğu fikrini israrla müdafiə edir və bu xüsusda
əsasən bir neçə amilin önə çıxarılmasını zəruri sayırdı. İslam
cəmiyyətinin mövcud vəziyyətdən çıxış yolunu qadının
ictimai-
sosial vəziyyətinin yaxşılaşdırılması ilə, dil və əlif-
b
anın islahıyla məhdudlaşdırması da bu yanaşmanın göstəri-
cisidir və bu da məhz ilk dəfə “İslama görə və islamiyyətdə
qadın” və daha çox “İslam və Axund” adı ilə tanınmış
“İslam, Axund və Hatifülqeyb” əsərlərində, eləcə də onlarla
məqaləsində öz əksini tapmaqdadır.
Ə.Ağaoğlu ictimai nöqsanların səbəblərini dinin “özün-
dən” çox, dinlə birlikdə ictimai həyata əngəl olan sosial
amillərdə axtarır və mövzuya dinşünas kimi deyil, daha çox
sosioloq
kimi yana
şır. İslam aləminin tənəzzülünü dinin
təməllərinə bağlamaması, ona bir sıra yönlərdən haqq qazan-
dırmaqdadır. Bu mövzudakı təhlillərində o, islam dininin
mövcud vəziyyətini xristianlığın vaxtilə yaşadığı analoji
proseslə müqayisəli şəkildə araşdırır və tənəzzülün dinin
101
larda d
a istifadə edir, amma islam dinini müzakirə edərkən
müntəzəm müraciət etdiyi bir yoldur) (131, s. 216-217).
Ə.Ağaoğlu tərəqqiyə meylli olması baxımından islam
dininin mahiyyətinin müsbət olduğunu göstərməyə (həm
müsəlmanlara, həm müsəlman olmayanlara) çalışarkən belə,
islahatçı islamçıların mənimsədikləri görüşlərlə müqayisədə
tam fərqli bir yanaşma nümayiş etdirir. Bunu Fahri Sakal və
Holly Shissler kimi tədqiqatçılar da təsdiqləməkdədirlər.
Məsələn, Fahri Sakalın fikrincə, Ə.Ağaoğlunun
islam dini ilə
bağlı yazıları ümumi olaraq dövrün siyasi və mədəni hadisə-
lərini şərh edərkən verdiyi örnəklərdir. “Yoxsa islamla bağlı
doğrudan yazı yazmamışdır. Qadınların, əlifbanın, mədrəsə-
lərin vəziyyəti, islam aləminin geriləməsi, xilafətin səltənətə
dönüb istibdadın islamı əzməsi və s. kimi mövzulara həsr
edilən yazıları, əslində bütünlüklə dövrün hadisələrini daha
yaxşı şərh etmək üçündür” (130, s. 132-133).
Ə.Ağaoğlu qadınların vəziyyətini müzakirə edərkən
əsasən aşağıdakı terminlərdən istifadə edir: “haqq”, “ədalət”,
“insan ol
maq”, “fərdləşmək”. O, mövzu ilə bağlı problem-
lərin müzakirəsinə fiziki inkişaf və fiziki azadlıq kimi “təbii”
haqlarla başlayır, mədəni və hüquqi haqlarla davam edir.
Bunlar mülkiyyət, mədəni həyat və təşkilatlanma sahəsin-
dəki azadlıqlardır. İlk növbədə, qadınların əxlaqi varlıqlar
olaraq tanınmasını, yəni hüquqi baxımdan tam mənası ilə
fərd olaraq tanınmalarını tələb edir. Ə.Ağaoğlu, ərəblərin
gözün
də qadınların dəyərini artıran, onların fərd olaraq
tanınmalarını təmin edən Həzrəti Məhəmmədin dövründən
bu günə kimi mühafizə edilən bir çox hədis və ənənənin
olduğunu xatırladır.
Qadınlar, əlifba və tərbiyə haqqında söylədiyi hər şey
Ə.Ağaoğlunun tam olaraq nə ilə maraqlandığını ortaya qo-
yur. İslam dünyasının tənəzzül səbəblərindən biri kimi hesab
etdi
yi qadın və ailə məsələsinin həlli ilə müsəlmanların