Çevrilmiş morfostruktura relyef ilə geoloji struktur arasında əks münasibət
olan sahələr aid edilir.Bu halda müsbət struktura yer səthində mənfi relyef forması
və bunun əksinə olaraq,mənfi struktura relyefin müsbət orması uyğun
gəlir.Məsələn,antiklinal strukturun oxu üzrə dərin çay dərəsi əmələ gəldikdə,yaxud
sinklinal struktur ətraflardan ucalan dağ əmələ gətirdikdə,relyef ilə sturktur
arasında tam əkslik yaranır.
Endogen qüvvələrin yaratdığı ən böyük relyef formalarını .P.Gerasimov g e
o t e k t u r a (materiklər,okean çökəkləri,orogen qurşaqları),onu təşkil edən ayrı-
ayrı böyük tektonik relyef formalarını isə m o r f o s t r u k t u r (Alp,Qafqaz
dağları,Qara dəniz çökəkliyi və s.) morfostrukturların üzərində ekzogen amillərin
fəaliyyəti
ilə
yaranan
formalrı
isə
morfoskulptura
(çay
dərəsi,yarğan,barxan,gətirmə konusu və i.a.) adlandırır.
O.K.Leontyev geotektura anlayışı əvəzinə p l a n e t a r m o r f o s t r u k t u
r anlayışını irəli sürür.Morfostruktur həcmindən asılı olaraq bir sıra dərəcələrə
ayrılır
(I,II,III
və
s.).Ən
kiçik
morfostruktur
bölünməz
olub,tək
antiklinal,monoklinal,braxiform,yaxud sinklinal qırışığa,kiçik qırılma strukturuna
müvafiq gəlir.
Relyefin morfostruktur təhlili zamanı geoloji strukturla yer səthi relyefinin
münasibəti hərtərəfli və dəqiq öyrənilməlidir.
Melikov Behruz
MÜHAZ RƏ
5
TEKTON K HƏ
RƏ
KƏ
TLƏ
R N RELYEF
Ə
MƏLƏ GƏLMƏS NDƏ ROLU
Yer qabığı relyefinin əmələ gəlməsində endogen tektonik hərəkətlərin rolu
böyükdür.Tektonik hərəkətlər nəticəsində dənizlərdə,göllərdə və quruda əmələ
gələn və əksər hallarda üfüqi vəziyyətdə yatan çöküntü qatlarının normal yatım
şə
raiti pozulur və müxtəlif geoloji strukturlar əmələ gəlir.
Tektonik hərəkətlərin aktivliyi və xarakteri cəhətdən platformalar və
geosinklinallar bir-birindən kəskin fərqlənir.Tektonik hərəkətlər platformalarda
geoloji vaxt etibarı ilə özünü olduqca zəif (qalxma və enmə amplitudu az
olur),geosinklinal sahələrdə isə daha aktiv göstərir.Burada qalxma və enmə
amplitudu qısa geoloji vaxtda böyük həddə çatır.
Tektonik hərəkətlər platforma və geosinklinallarda relyefin formalaşmasına
və inkişafına müxtəlif şəkildə təsir göstərir.Bu vəziyyət geoloji vaxt keçdikcə
dəyişir,yəni daha qədim geoloji dövrlərdə geosinklinal rejimə malik olan sahələr
sonralar platformaya çevrilir.Yer qabığının geotektonik inkişafı mürəkkəb olduğu
kimi,onu relyefi də çox mürəkkəbdir və bunun başlıca səbəbi ayrı-ayrı sahələrdə
tektonik hərəkətlərin xarakterinin (qırışıqlı, faylı, üfüqi və şaquli hərəkətlər),
davamlılığının və sürətinin müxtəlif olmasıdır.
Yer səthində olan böyük geomofoloji vahidlər (dağlar, yaylalar, silsilələr,
çökəklər və hətta düzənliklər) bilavasitə tektonik hərəkətlər nəticəsində əmələ
gəlmişdir.
Yer qabığı daimi hərəkətdədir.Bu hərəkətin istiqaməti və sürəti öz
müxtəlifliyini relyefdə əks etdirir.Buna görə yer qabığı relyefinin əsas formalarını
ə
mələ gətirən tektonik amilə heç vaxt passiv bir amil kimi baxmaq omaz.Lakin bu
məsələyə tektonik hərəkətlərin əmələ gətirdiyi strukturların relyefdə özünü nə
dərəcədə əks etdirməsi nöqteyi-nəzərindən yanaşdıqda o bir qədər mürəkkəbləşir.
Yer qabığında qədim geoloji eralarda baş vermiş tektonik hərəkətlərin əmələ
gətirdiyi strukturlar və bunlara müvafiq olan relyefin böyük formaları sonrakı
Melikov Behruz
eralarda xarici amillər tərəfindən tamamilə dəyişilmişdir.Məsələn,kaledon və
hersin dağ əmələgəlmə mərhələlərində yaranmış yüksək dağlar hazırda peneplen
şə
klində,yaxud təpəlik şəklində qalmışdır.Bir çox yerlərdə isə onların yerində
böyük abraziya düzənlikləri və ovalıqlar yerləşir.
Neotektonik mərhələdə yenidən fəallaşan kaledon və hersin qırışıqlığı
sahələrində yalnız faylı (qaymalı) dağ silsilələri və qraben tipli dağarası,dağdaxili
çökəklər yaranmışdır.Bunların hər ikisi öz morfoloji quruluşuna görə cavan qırışıq
və qırışıq-faylı hərəkətlərin yaratdığı formalardan fərqlənir.
Tektonik hərəkətlərin üç əsas tipi ayrılır:şaquli rəqsi hərəkətlər,qırışıq əmələ
gətirən və qırılma əmələ gətirən (faylı) hərəkətlər.Neogen və dördüncü dövrdə baş
verən tektonik hərəkətlərin məcmu neotektonik hərəkətlər kimi ayrılır.
Ş a q u l i r ə q s i (epeyrogenik) hərəkətlərin relyef əmələ gəməsində
olduqca böyük rolu vardır. Bu növ hərəkətlər istiqamətinə (qalxma,enmə),
miqyasına (yayılma sahəsinə görə) görə müxtəlif olur və çox müxtəlif miqyasda
relyef formaları əmələ gətirir.
Ən yüksək dərəcəli şaquli hərəkətlər böyük strukturların sərhəddindən asılı
olmayaraq,Yer qabığının çox geniş sahələrini əhatə etməklə,relyefin ən böyük
formalarını (materikləri,okean çökəkliklərini) yaradır.Adətən müxtəlif istiqmətli
ş
aquli hərəkətlərin hakim olduğu birinci dərəcəli planetar relyef formaları,Yer
qabığının xassəsinə görə bir-birindən kəskin fərqlənir.
kinci dərəcəli şaquli hərəkətlər platforma və geosinklinal qurşaqlarda
yerləşən iri müsbət və mənfi relyef formalarını əmələ gətirir.Platformalardakı
antekliz-yüksəklilər və sineklizlər-çökəklər,geosinklinal qurşaqlarda yerləşən dağ
sistemlərinin və böyük dağarası çökəklərin,yaylaların yaranmasını bu hərəkətlərlə
izah edirlər.
Üçüncü dərəcəli şaquli hərəkətlərin yayıldığı sahə nisbətən kiçik olur.Bu
hərəkətlər nəticəsində qırışıq-faylı və stolvari-faylı dağlar və çökəklər
yaranır.Qeyd etmək lazımdır ki,son zamanlar qırışıq-faylı və faylı dağlıq
qurşaqların əmələ gəlməsini tektonik hərəkətlərin tamamilə başqa növü ilə
ə
laqələndirirlər.Bu litosfer tavalarının üfüqi yerdəyişməsi (hərəkəti) nəticəsində
Melikov Behruz