Nebevî YÖntem eğitim, Yapılanma, Hareket
Yüklə 4,15 Mb. Pdf görüntüsü
|
Nebevî Yöntem 76
ayaklı, elbisesiz, fakir koyun çobanlarının yüksek bi- nalar yapmakta birbirleriyle yarıştıklarını görmendir” buyurdu. Sonra adam gitti. Ben bir süre bekledikten sonra Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem bana, “Ey Ömer! Soru
en iyi bilir” dedim. Allah Rasûlü, “O, Cebrail’di, size dini- nizi öğretmek için geldi” buyurdu. 37
Mesele, önemli olmasından dolayı, Cebrail’in bir adam suretinde gelip Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem ile -ken- dilerine dinlerini öğretmek için- şaşırtıcı bir diyaloğa girmesini gerektirmiştir. Din; İslâm, iman, ihsan ve kıyameti gözetlemek- tir. Allah’ın kullarından seçtiği kimseler aracılığıyla bu ümmet için sınırlarını belirlediği din, işte bütün bunların tamamıdır, kesinlikle bölünemez. İşte bu din bölünmez olduğu için burada tekrar ısrarla yo- kuşu aşmayı vurguluyoruz. Biz bu tabiri Yüce Allah’ın buyru- ğundan aldık. Bu yokuşun aşılması ise İslâm, iman ve ihsan basamaklarında yükselmekle olur. Buna göre, Allah’ın erlerinin bu özel anlamıyla Müslüman olmaları yeterli değildir. Hepsinin ayrıca mü’min olmaları da zorunludur. Fakat onların her biri de imanını tamamlamak için çalışmalıdır. İhsan mertebesine yükselmek ise temel bir husus- tur. O olmadan Yüce Allah ile ilişki gevşer ve gittikçe zayıflar. Şayet kulun Rabbine şevk ve özlemi zayıflayacak ve O’na ka- vuşma sevgisi azalacak olursa, münafıklığın aşağı doğru inen basamaklarına yuvarlanmaktan kurtuluş yoktur. 37
Müslim, Îmân 1; Ebu Davud, Sünne 17; Ahmed bin Hanbel, I, 27, 51, 52; İbn Hibbân, Sahîh, I, 389, 397. Dinin ve Imanın Yenilenmesi 77 “İhsan”ın kemal mertebelerine kabiliyet, kullar arasında farklılık arzeder. Kimileri, -hadiste belirtildiği gibi- ibadet ve cihad mahiyetindeki amellerini ve meslekî çalışmalarını örnek olacak düzeyde sapasağlam yapması şeklinde dile getirildiği gibi Allah’ın her şey için yazıp öngördüğü ihsan mertebelerini aşma istidadına sahip değildir. Fakat dile getirilen bu ihsan her mü’minden beklenir. Kullar arasında da ihsanın, her şeyi sağlam ve güzel yapmakla birlikte Yüce Allah’ın huzurunda devamlılık arzeden bir konum olması istenmiştir. Bunun için Allah’ın celal ve azameti hatırda tutulmalı, O’nun gözetimi al- tında olunduğu unutulmamalı ve O’nun emrine ve şeriatına bağlı olunması gerektiği, O’nun yüce zatına bakmak şevk ve arzusu, O’na kavuşmak ve yolunda ölmek sevgisi de hiçbir şekilde hatırdan çıkarılmamalıdır. Allah’ın velileri (dostları) derece derecedir. En büyük ve- lilik ise basiretlerin açılması ve insanlar arasında adaletle şa- hitlik yapmanın nuraniyetidir. Bu özel bir derece ve mertebe olup Allah, kulları arasından dilediği kimseleri bu dereceye seçer.
Fakat kapıda durmak ve Rabbinin huzurunda zilletle bo- yun eğmek kulların yapabilecekleri bir iştir. Bundan dolayı Allah’ın erlerinin kulluk kapısından ayrılmamak üzere kesin bir şekilde eğitilmeleri gerekir. Bu da Yüce Allah’ın emirle- rini bütün incelikleriyle yerine getirmek için tam bir tutkuya sahip olmakla, O’na yalvarıp yakarmakla ve dilin ve azaların zikir hâlinde, kalbin de uyanık olmasını sağlamakla olur. Ta ki mü’min, Rabbini zikreden ve her zaman, aralıksız O’nun huzurunda bekleyen bir kul hâline gelsin. İşte İslâmî kıyamın başarısı buna bağlıdır. Yüce Allah’ın huzurunda böyle bir du- ruş ise kıyamın özü, hedefi ve ruhudur.
Nebevî Yöntem 78 Bazı ilim adamlarımızın kemalden ve mirasçı olmaktan söz ettiklerini okuyoruz. Bazılarımızda kâmil anlamıyla miras- çılığın (Nebevî mirasa sahip olmanın) ilim tahsilinden ibaret olduğu izlenimi vardır. Allah’a yemin ederim ki, bu böyle de- ğildir. Özel anlamıyla kemâl ise ihsan makamlarına mirasçı ol- maktır. Bu ise özel, ilahî bir lütuftur. Kulun kazancının bunda bir katkısı yoktur. Onun bütün katkısı, ilim tahsilinin ve terbi- yenin zorunlu olması ile sınırlıdır. Her ikisi de Allah’ın kendile- rine nimet ihsan etmiş olduğu nebilerin, sıddıkların, şehitlerin ve salihlerin girdiği ilahî huzura yakın olma kapısından girme- ye hazırdır. Allah’ın erlerinin, namazda ve zikir zamanlarında Yüce Allah’ın bize istemeyi öğretmiş olduğu dualarla O’na yakar- maları gerekir. Bu ise O’nun bizi, kendilerine nimet ihsan et- miş olduğu kimselerin izlediği yol olan dosdoğru yola hidayet etmesidir. Sözlü yalvarıp yakarmamızla birlikte kalbimiz de ol- dukça mütevazı ve zilletini arz edecek hâlde olmalıdır. Allah’ın rahmetinin kapılarını istemeye gelince; O, rahmetini dilediği kimselere has kılar, dilediği kimseleri de dosdoğru yol üzerin- de yürütür. O, seni sevecek olursa sana istemeyi ilham eder.
IMANIN ŞUBELERI Buhârî, Müslim ve Sünen sahiplerinin Ebu Hureyre’den rivayet ettiklerine göre, Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem
ziyade vardır: “Bunun en yükseği ‘Lâ ilahe illallah’ sö- zünü söylemek, en aşağısı ise yoldan rahatsızlık veren şeyleri kaldırmaktır. Hayâ da imanın bir şubesidir.” 38
Bizler “Lâ ilahe illallah”ın, öncelikle çokça söylenmesi su- retiyle imanın en üst şubesi olduğunu görüyoruz. Bunu unut- mayalım. Çünkü bunun unutulması, o Rabbanî öğreticinin doğruluğunu ve beyanını hafife almış olduğumuz anlamına gelir. Allah’ın erlerini oluşturanların mü’min olmaları bir zorun- luluktur. Özel anlamıyla birlikte Müslüman olmaları yetmez, bununla birlikte, ayrıca ihsan mertebelerine doğru gerektiği gibi de yönelmeleri lazımdır. Daha önce gördüğümüz üzere tecdid (yenileme), es- kiyip yıpranmasından sonra imanı yenilemektir. Cebrail
Yüce Allah’ın her yüz sene başında göndereceği kimseler tara- fından yenilenen din olduğunu da gördük. Yine şunu gördük ki, Kur’ân-ı Kerîm özellikle mü’minlere hitap eder, Müslümanlara 38 Bk. Buhârî, Îmân 3; Müslim, Îmân 58. Yüklə 4,15 Mb. Dostları ilə paylaş:
|