39
Sərdudda Əbubəkr üzərində qələbə çaldı və 1410-cu ildə Təbriz şəhəri paytaxt olmaqla Qaraqoyunlu dövlətinin
əsasını qoydu. Azərbaycanın cənub torpaqlarında möhkəmlənə bilmiş Qaraqoyunlu hökmdarı Ağqoyunlu
birliyinin getdikcə güclənməsini böyük təhlükə hesab edirdi. Bu bəyliyi zəiflətməyə çalışırdı. Mardin şəhərinə
yiyələnmək uğrundakı mübarizənin gedişində Qaraqoyunlu-Ağqoyunlu münasibətləri yenidən kəskinləşdi. Qara
Yusifin teymuri şahzadəsi Əbubəkrə qarşı mübarizə aparmasından istifadə edən Ağqoyunlu Qara Yülük
Osman öz qüvvələrini Mardin üzərinə yönəltdi. 1409-cu ilin baharında Muş düzündə bu xəbəri almış Qara Yusif
Amid şəhəri ətrafına gələrək Ağqoyunlu Qara Yülük Osmanı məğlubiyyətə uğratdı və onu qaçmağa məcbur
etdi
33
. Beləliklə, tərəflər arasındakı növbəti
[94-95]
münaqişə də qaraqoyunluların qələbəsi ilə başa çatdı. Türk
tarixçiləri Qaraqoyunlu-Ağqoyunlu münasibətlərini araşdırarkən daha çox tərəflər arasındakı hərbi
toqquşmalara geniş yer vermişlər. Onlar bu toqquşmaların səbəbini izah etməkdən çəkinmişlər. 1411-ci ildə
ikinci dəfə Amid şəhəri önünə gəlmiş Qara Yusif şəhərin ətrafını talan etmiş və Ərqani qalası ətrafında Qara
Yülük Osmanla şiddətli döyüşə girmişdi. Bu döyüşdə də Ağqoyunlu hökmdarı məğlub olmuşdu
34
. Faruq Sümer
qeyd edir ki, Ağqoyunlu hökmdarı mə'ruz qaldığı məğlubiyyətlərə baxmayaraq, özünü Qaraqoyunlu hökmdarı
qarşısında qorxudulmuş kimi göstərmirdi
35
. Bu onunla bağlı idi ki, Ağqoyunluları yalnız Cağatay hökmdarı
Şahrux deyil, habelə Məmlük sultanı da müdafıə edirdi.
Qara Yusif Teymuri hakimləri məğlub etdi, Cəlayiri Sultan Əhmədi məğlubiyyətə uğratdı, Azərbaycana
hakim oldu. O, teymurilərin təhlükəli qonşusuna çevrildi. O dövrdə Şahrux da hökmdarı olduğu Teymurilər
dövlətinin hüdudlarını qonşu ölkələr hesabına genişləndirməyə cəhd edirdi
36
. Əcəm İraqının Teymurilər
dövlətinə birləşdirilməsi Qaraqoyunlu dövləti üçün təhlükə törədirdi. Ağqoyunlu hökmdarı Qara
Yülük Osman
da Qaraqoyunlu dövlətinin torpaqlarını elə keçirmək iddiasandan əl çəkməmişdi və hər vasitə ilə
onun vəziyyətini ağırlaşdırmağa çalışırdı. O, teymurilərlə ən'ənəvi dostluq əlaqələrini bərpa etdi. Qara
Osman qatı düşməni olan Qara Yusifə qarşı mübarizədə Şahruxun himayəsindən istifadə etmək istəyirdi
37
. Qara
Osmanın Şahruxu Qara Yusifə və sultan I Mehmedə qarşı müharibəyə təhrik etmək üçün göndərdiyi məktub da
bunu sübut edir. Məktubda deyilirdi: «Biz özümüzün az miqdarda olan qoşunumuzla Azərbaycan və
Rum hakimlərindən qorxub çəkinmirik. Sizin gəlişinizi gözləyirik. Qara Yusif Türkmanın qüdrət və mətanəti
onun sizin qullamlarınızın birinə qarşı (yə'ni Qara Osmana-T.N.) çıxması üçün kifayət qədər deyildir. Təkcə
Qara Yusif deyil, həmçinin Rum və Şam da sizin hücumunuzla alınar. Bütün Anadolu bəyləri ilə Bizans,
Trabzon Rum imperatorları, Gürcü məlikləri,
[95-96]
Şirvan, Gilan, Luristan hakimləri sizin fərmanınıza baş
əyməyə hazırdır«.
38
Ağqoyunlu Qara Osmanın Şahruxa göndərdiyi məktub Qara Yusif tərəfindən ələ keçirildi.
O, Ağqoyunlu hökmdarının gizli niyyətindən xəbər tutmuş və ona qarşı qəti tədbirlər görməyə məcbur olmuşdu.
1417-ci ildə Qara Yusif Ağqoyunlu Qara Osman üzərində qələbə çalmış və tərəflər arasında sülh müqaviləsi
bağlanmışdı. Sülh müqaviləsinə görə, Qara Osman Mardinin şimal-şərqindəki Sağur qalasını Qara Yusifə təslim
etmiş və əvəzində 1 mln dirhəm pul, 100 at və dəvə almışdı
39
. Lakin tərəflər arasındakı sabit münasibətlər uzun
çəkməmişdi. 1418-ci ilin may ayında Qara Osman Şahruxun təhriki ilə sülh müqaviləsini pozmuş və Mardin
üzərinə hücuma keçmişdi. Bu xəbəri eşidən Qara Yusif Qara Osman üzərinə yürüş etdi və onu Amid ətrafında
məğlub edə bildi. Qara Osman Hələb torpaqlarına qaçdı. Onu tə'qib edən Qara Yusif Ağqoyunlu hökmdarını
1418-ci ilin 20 sentyabrında Fərat çayının sağ sahilində Mərc Dabıkda ağır məğlubiyyətə uğratdı və Qara
Osman Hələb şəhərinə qaçmaqla xilas ola bildi.
40
Bundan sonra qaraqoyunlularla ağqoyunlular arasındakı münasibətlər daha gərgin məcrada davam
etmişdi. 1420-ci ildə Qara Yusifin Ərzincandakı əmiri Pir Ömər Qara Osmanın oğlu, Kəmax qalasının hakimi
Yaqubun üzərinə hücum etdi. Yaqub məğlub edildi və əsir alınaraq Təbrizə göndərildi
41
. M.Seyfəddini eyni
qaynaqdan istifadə etməsinə baxmayaraq, bu hadisənin 1418-ci ildə baş verdiyini qeyd edir
42
. Lakin tezliklə
Ağqoyunlu hökmdarı Qara Osman bütün qüvvələrini topladı. Ərzincan əmiri Pir Ömərdən intiqam almaq və
onun Qara Yusifin göndərdiyi qüvvələrlə birləşməsinə imkan verməmək üçün Topğan vadisində düşmənə
hücum etdi. Baş vermiş döyüşdə Pir Ömər məğlub oldu, onun oğlanları, yaxınlarından 24 nəfər əsir düşdü və o,
Qara Osman tərəfindən öldürüldü
43
.
Qara Yusif Şahruxun Azərbaycana yürüş xəbərini aldığı üçün düşmən üzərinə nəzərdə tutduğu yürüşü
tə'xirə salmışdı. Şahruxun Azərbaycana yürüşünü və Qara Yusifin ölüm xəbərini
[96-97]
eşidən Ağqoyunlu
Qara Osman yaranmış vəziyyətdən faydalanaraq öz ərazilərini genişləndirmək qərarına gəldi. O, Mardin
şəhəri üzərinə hücum etdi, lakin öz məqsədinə nail ola bilmədi. 1421-ci ilin mart-aprel aylarında
Qaraqoyunlu İskəndərlə Ağqoyunlu Qara Osman arasında Şeyx kəndi yaxınlığında baş vermiş şiddətli
döyüşdə Qara Osman ağır məğlubiyyətə uğradı.
44
Qaraqoyunlu İskəndər bu döyüş haqqında Osmanlı
sultanı I Mehmed Qaziyə məktubunda yazırdı: «...Qəflətən Özbək əmirlərinin yazdığı bir məktubu aparan
casusu ələ keçirtdim. Mə'lum oldu ki, Qara Osman qədim ədavəti təzələyərək özbəklərin ittifaqı ilə bizə pusqu
qurmaq və beləliklə zərər yetirməklə məşğuldur... mən də bir casus yollayıb, öyrəndim ki, Osman... bizə
tərəf gəlməkdədir... Biz on min süvari ilə ona gecə basqın etdik. Düşmənin...20 mindən çox adamı qırıldı».
Onun Təvaçisi Əhməd bəyin başını Cəmşid Ağa Əfşarla sizə göndərdim ki, qədim dostluğumuzu və səmimi
məhəbbətimizi unutmayasınız«
45
.» Lakin Ağqoyunlu hökmdarı bu məğlubiyyətə baxmayaraq, öz
düşmənindən intiqam almaq məqsədi ilə Şahruxun yardımından faydalanmaq üçün onu qaraqoyunlularla qəti