M. Deyç, S. Şikman
Konflikt: sosial-psixoloji perspektiv
Sosial-psixoloji yanaşma konfliktlərlə bağlı proseslərə nəzər salmaq və böyük
miqyaslı konfliktlərin təhlili üçün laborator tədqiqatların nəticələrindən istifadə
etmək imkanı verir. Son 25 il ərzində konfliktin sosial-psixoloji tədqiqi özünü əsasən
eksperimental oyunlar formasında büruzə verir. Tədqiqatçılar üç əsas məsələyə cavab
tapmağa çalışır: 1) konfliktin destruktiv və konstruktiv proseslərinin inkişafı şərtləri;
2) konfliktdə daha yaxşı strateciya və taktika; 3) razılaşmanın əldə edilməsi üçün
şərtlər.
Konfliktin konstruktiv və destruktiv yolları onun predmetinin
xüsusiyyətlərindən - ölçüsündən, sərtliyindən, mərkəzləşmiş olmasından, dicər
problemlərlə qarşılıqlı əlaqələrindən və dərk edilmə səviyyəsindən asılıdır. Konflikt:
1) rəqabət aparan qruplar böyüdükdə; 2) bu konflikt prinsiplər, hüquqlar və ya
şəxsiyyətlərlə bağlı olduqda; 3) konfliktin həlli əhəmiyyətli presedent təşkil etdikdə;
4) konflikt udma-uduzma (winloose) kimi qəbul edildikdə; 5) partiyaların baxış və
maraqları arasında əlaqə olmadıqda; 6) konflikt yaxşı müəyyən edilmədikdə,
qeyri-spesifik, qeyri-müəyyən olduqda cüclənir.
Sərtlik konfliktin predmetindən və ya partiyaların ona münasibətindən asılı ola
bilər. Partiyalar alternativləri nəzərdən keçirmək istəmədikdə, öz mövqelərini
dəyişmədikdə, mövqelərindən ceri çəkilməyi həqarət və şərəfsizlik hesab etdikdə
sərtlik artır.
Konfliktin məzmunu nə qədər tərəflərin özünü qiymətləndirməsinə, obrazına,
şərəf və nüfuzuna toxunarsa, o, bir o qədər mərkəzləşmiş olar və müvafiq olaraq
konfliktin intensivliyi artar. Bütün məsələlər ayrılıqda deyil birlikdə nəzərdən
keçirildikdə həll yolu tez tapılır.
Yatırılma və yerdəyişmə nəticəsində dərk edilməyən konflikt çətinliklə həll
edilə bilər, lakin onun dərk edilməsi, ondan qaçıldıqda avtomatik olaraq onun həllinə
cətirib çıxarmır. Qaçılma problemin dicər sahəyə
keçməsinə səbəb