Xotimati Qissasi Al-Rabg`uziy
O`sh bitdim bu kitobni,ey eranlar er bo`zi,
Bir yil ichra kechti aning yoyi qish yozu kuzi.
Uyqu buzdum, o`zum uzdum, soz'ni tuzdum tun-la man,
Erta qo`ptum, xoma urdum, emgandim tun-kunduzi.
Bog` qo`pordim tol yig`ochliq yosh yapurg`oq ol chechak,
Yemishi hikmat, fazoyil oyati axbor yulduzi.
Qon qurittim, jon quvortim, kon chiqardim tosh qazib,
Sof qizil oltun sochiqlab bezadim bu yer yuzi.
Xotirim bikrin ektim parda ichra tugmatek,
Kizladim tekmalardin tegmasun teb yot ko`zi.
Ko`rki ortti kunda yetti ko`z quloqqacha quvub,
To`nadim turluk tavordin Rum, Xitoy atlas, chuzi.
Mohir eran mehri tushti mehrini bergan telim,
Mehri birla qoldi solim, yo`q enginda to`g to`zi.
Borib iztim Nosuriddin To`qbug`abek tapug`ig`a,
Tilayurmu, tilamasmu belguluk bilsun o`zi.
Oyati axbor asli aning, o`zining oti "Qasis",
Bosh azoqg`a tegru boqsang tub yalovochlar so`zlari.
Bu murassa' javhar aro Mustafo yolg`uztek,
Eshlari to`rt, ikki o`g`lon, xotun erdi to`quzi.
Avvali Odam Atomiz, oxiri xotami Rasul,
Bu tuzuk birla tuzuldi anbiyo mursal to`zi.
To`rtagu otlig` sahoba, ikki sihr, ikki xotin,
So`ngra maqtal zikri birla to`ldi qissa to`g`uzi.
Yetti yuz o`n erdi yilg`akim bitildi bu kitob,
Tug`mish erdi ul o`g`urda hut sa'odat yulduzi.
Kun tug`ardin kun botarg`a koshki tegi so`zlarim,
Eshitgandin duo qo`ldum miskin Nosir Rabg`uziy
Foydalanilgan adabiyotlar:
www.ref.uz
www.google.uz
“Adabiyot” 6-sinf uchun
“Adabiyot” akademik litsey va kasb-hunar kollejlari uchun
Dostları ilə paylaş: |