Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi Toshkent — 2010

U n i choyshabga yotqizganlarida ayoz sukunati qo'ynida baralla xurrak
otgani eshitildi.
Zum o'tm ay, bu xurrakka boshqa tovushlar, hozirgina sillasi qurigan
o d a m d a n v o z k ech ib o 'z g a o 'lk a ortid an quvib borayotgan o c h
bo'rilarning uzoqdagi uvillashi qo'shilib ketdi.

---

IKKINCHI QISM
Birinchi bob
JANG
Odam larning ovozi bilan chanaga qo'shilgan itlar g ‘ingshiganini
eng a w a l eshitgan urg'ochi b o ‘ri birinchi bo'lib sillasi qurib gulxan
o'rtasida o'tirgan odam dan nari ketdi. N aqd o'ljani tashlab qochishga
ko'zlari qiymagan boshqa bo'rilar qulog'ini ding qilib atrofga quloq
soldi, keyin ular ham noiloj urg'ochi bo'ri ortidan ketishdi.
Eng oldinda bo'rilar to'dasining sardori — bahaybat kulrang bo'ri
yelib borardi.
Boshqa bo'rilar ilgarilab o'zib ketishga botinganda ularga tahdidona
irillab tirqiratgan ham , qor bosgan sayhonlikda hovliq m ay yo'rtib
borayotgan urg'ochi bo'ri ortidan ergashib borishga boshqalarni majbur
qilayotgan ham ana shu kulrang bo'ri edi. U rg'ochi bo'ri faqat bitta
o 'zin in g haq-huquqi bordek, uning yoniga o'tib oldi-da bu yog'iga
to'dadan aslo chetlashm adi. U tasodifan ilgarilab ketsa sardor irillab
unga tish qayramas, aksincha, unga xohish-rag'bati kuchli ekan shekilli,
har daqiqa u bilan y o n m a-yo n borishga tirishardi. U rg'ochi bo'riga bu
yoqm as va shunday lahzalarda yoniga yo'latm ay irillar, tishlarini taqillatar
edi. Hatto gohi-gohi kulrang bo'rini tishlab olishdan ham o'zini tiyolmay
qolardi. Shunday paytda Sardor zarracha g'azablanm as, balki o'sal
bo'lgan to'pori xotinbozga o'xshab kelishmagan alfozda o 'zin i chetga