162
ÖZGÜR YILMAZ
mamlayan 10 Şubat 1848 ve 14 Ağustos 1848 tarihli iki ayrıntılı rapor hazır-
layarak elçiliğe gönderdi. Raporlardan ilki “
Rusya’nın Osmanlı Tebaasını
Kendi Tarafına Çekerek Rus Tebaası Yapmak İçin Kullandığı Yöntemler ve
Bunun Hayati Sonuçlarını Engellemek İçin Alınması Muhtemel Tedbirler”
başlığını taşımaktaydı.
79
Yukarıda değindiğimiz gibi bölgedeki Rus politikaları açısından 1828-
1829 Osmanlı-Rus Savaşı ve savaş sonunda ortaya çıkan manzara önemli bir
dönüm noktası teşkil etmişti. Barrère’ye göre bu savaş bölge için tam bir fe-
laket olmuş ve yaşanan sorunların kaynağını teşkil etmişti. Savaş sırasında
Rusların Gümüşhane’ye kadar ilerlediklerini; ancak ellerinde sahile ulaşıp İs-
tanbul’a kadar gitme veya Anadolu’nun iç kısımlarına kadar ilerleme imkânı
varken geri çekildiklerini belirten Barrère’ye göre Rusların Edirne Antlaşması
ile bu kazanımlarından vazgeçmelerinin nedeni, işgalleri altındaki bölgedeki
Hristiyan nüfusu beraberinde götürmeleri ve arkalarında harabe halinde bir
eyalet bırakmalarıydı. Konsolosa göre bu göç Ruslara Anadolu’nun kapılarını
açacak entrika sürecinin ilk merhalesiydi.
80
Öyle ki savaşı sona erdiren Edirne
Antlaşması’nın 13. maddesine göre savaş sırasında ülkesini terk ederek Os-
manlı veya Rus tarafına iltica edenler affediliyor ve istedikleri tarafa geçmek
için 18 aylık bir mühlet tanınıyordu.
81
Bu sürenin sona ermesiyle iltica eden-
lerin nihai milliyetleri belli olacaktı. Ancak Barrère, Rusya’nın bu maddeye
karşın kendi tarafına çektiği reayayı bırakmak istemediğini belirterek ve bunu
da uluslararası hukukun ihlali olarak değerlendirmekteydi. Her şeye rağmen
önemli bir miktar Ermeni Rus idaresinden kaçarak eski topraklarına döndü.
Bu sayede Barrère’ye göre “Türk Ermenistanı” olarak nitelediği Doğu Ana-
dolu’da kayda önemli bir Ermeni nüfus ortaya çıkmıştı.
82
Ancak Rusya’nın
bölgedeki Ermenilere yönelik politikaları sadece savaş ve sonrası ile sınırlı
79
AMAE, CADC, CPC, Turquie, Erzeroum, III, Barrère’den Bakanlığa, Erzurum, 10 Şu-
bat 1848.
80
AMAE, CADC, CPC, Turquie, Erzeroum, III, Barrère’den Bakanlığa, Erzurum, 10 Şu-
bat 1848.
81
Turan, a.g.m., s. 142.
82
Barrere Ermeni nüfusa dair oldukça yüksek rakamlar verir. Buna göre Erzurum Eyaleti
200 bin, Kürdistan 600 bin ve Anadolu’nun değişik değişik eyaletlerindeki Ermenilerin birkaç
milyona ulaştığını belirtmektedir. AMAE, CADC, CPC, Turquie, Erzeroum, III, Barrère’den
Bakanlığa, Erzurum, 10 Şubat 1848.
1828-1829 OSMANLI-RUS SAVAŞI SONRASI RUSYA’NIN
DOĞU ANADOLU’DAKİ FAALİYETLERİNE DAİR BAZI
TESPİTLER
163
değildi. Hatta ilkine göre daha etkili olan süreç, savaş sonrasında Osmanlı top-
raklarında kalan reayanın Rusya tarafına göçürülmesi süreciydi.
83
Rusya’nın
en temel amacı Osmanlı tebaası Ermenileri planlı bir şekilde Rus tabiiyetine
almaktı. Rusya bunu gerçekleştirmek için iki yöntem kullanıyordu:
84
1. Üç yıl içinde Ermenileri kendi tabiiyetine almak için ticaret yapmak
maksadı ile Rus tarafına gidenleri kullanıyor ve daha sonra bunların ailelerini
de Rus tarafına çekip Rus himayesine alarak Rus tabiiyetine alıyordu. Ancak
Rus tarafı aynı hakkı Osmanlı Devleti’nin kullanmasını tanımıyordu. Eskiden
Osmanlı tabiiyetinde olup da Rus tabiiyetine geçen ve Osmanlı topraklarında
ikamet eden Ermenilerin tekrar Osmanlı tabiiyetine girmelerine müsaade et-
miyordu. Erzurum’daki Rus konsolosu böyle bir durumda hemen müdahale
ediyor ve bir şekilde bu hakkı kullanmak isteyenler tekrar Rus tarafına gönde-
riyordu. Rusya bu iş için binlerce bahane uyduruyor ve Osmanlı tarafının ge-
rekli önlemleri almadığı bir ortamda eskiden Osmanlı tabiiyetinde olan Erme-
niler, Osmanlı tarafında ikamet etseler de Rus tabiiyetinden çıkmaya cesaret
edemiyorlardı. Bu şekilde Rusya tarafından gelecek herhangi bir mali veya
dini bir baskı siyasetinden de kurtulmuş oluyorlardı.
2. Barrère’nin bu noktada işaret ettiği ikinci husus ise Osmanlı ve Rus
tebaası esnaf ve zanaatkârların durumuydu. Rusya’nın kendi himayesindeki
Ermenileri Osmanlı ülkesinde ikamete zorlaması Osmanlı tebaası esnaf için
tam bir felaketti. Buna göre Rus tebaası olan Ermeni esnaf ve zanaatkârlar
Şubat 1846 Osmanlı-Rus Ticaret Antlaşması’na aykırı bir biçimde Osmanlı
idaresindeki bölgede mesleklerini icra etmeye devam ediyorlardı. Oysaki ant-
laşmanın 6. maddesi “esnaflık ve sanatkârlık” hakkının sadece Osmanlı teba-
asına tanındığını ortaya koymaktaydı.
85
Barrère’ye göre Rus himayesinde olan
Ermeniler bölgede yaklaşık olarak beş yüz dükkân sahibiydi. Bu hakka sahip
olmak isteyen Osmanlı tebaası Ermeniler bir şekilde Rus topraklarına geç-
mekte, burada Rus himayesine girerek bu himayenin kendilerine sağladıkları
avantajlardan istifade etmek üzere eski memleketlerine, Osmanlı ülkesine
83
Özcan, , a.g.e., s. 171.
84
AMAE, CADC, CPC, Turquie, Erzeroum, III, Barrère’den Bakanlığa, Erzurum, 10 Şu-
bat 1848.
85
Mübahat S. Kütükoğlu, Balta Limanı’na Giden Yol Osmanlı-İngiliz İktisadi
Münâsebetleri (1580-1850), TTK, Ankara, 2013, s. 228.