dəyişməmişdisə Səfiyəddin Muhəmməd Urməvi sələfin minhəcinə deyil, təsəvvüf
əhlinə yaxınlığı ilə tanınan kəlam alimi idi. Bununla belə Zəhəbinin verdiyi məlumatın
da doğru olma ehtimalı az deyil. Səfiyəddin Urməvinin sonradan sələfi-salihin
mənhəcini mənimsəmiş olması mümkündür. Çünki Şəmsəddin Zəhəbi Səfiyəddin
Urməvini şəxsən tanıyırdı, onun müasiri idi və onlar eyni şəhərdə, Dəməşqdə
yaşamışdılar. Hətta Zəhəbi Səfiyəddin Urməvinin dəfn mərasimində də iştirak etmişdi.
Səfiyəddin Urməvi h. 29 səfər 715-ci ildə (3 iyun 1315) Dəməşqdə, Zahiriyyə
mədrəsəsində vəfat etmişdi
1779
.
Qazi İzzəddin Urməvi
Qazi İzzəddin Urməvi Anadolu Səlcuqlu sultanı Qiyasəddin III Keyxosrovun (1266-
1284) hakimiyyəti dövründə, 1266-cı ildə Sivas şəhəri qaziliyinə təyin edilmişdi. Qazi
İzzəddin Urməvi fiqh və kəlam elmləri sahəsində öz dövrünün tanınmış alimlərindən
idi
1780
. O, Sivas qaziliyindən əvvəl Ağsaray şəhərində öz adı ilə tanınan mədrəsənin
müdərrisi idi. Bu mədrəsə sonralar Osmanlı imperatorluğunun hakimiyyəti illərində də
fəaliyyət göstərmişdi
1781
.
Misir Məmlüklü sultanı Rüknəddin Zahir Bəybars (1260-1277) bəzi Səlcuqlu dövlət
məmurlarının təşviqi ilə Anadolunu moğol işğalından xilas etmək üçün 1276-cı ildə
Anadolu səfərinə başlamış, 15 aprel 1277-cü ildə Əlbistan ovalığında baş verən döyüş
Rüknəddin Bəybarsın ordusunun qələbəsi ilə başa çatmışdı. Todaun noyan və Toku
ağanın əmrindəki 10 min nəfərlik moğol ordusunun 6700-ü məhv edilmiş, geri qalanı
əsir götürülmüşdü. Bu Əyn-Cəlut döyüşündən (3 sentyabr 1260) sonra Misir
Məmlüklərinin moğollar üzərindəki ikinci böyük qələbəsi idi. Lakin başda vəzir
Muinəddin Süleyman olmaqla bəzi Səlcuqlu dövlət məmurlarının qətiyyətsizliyi və
səbatsızlıqları ucbatından Məmlüklü ordusu Anadoluda möhkəmlənə bilməyərək geri,
Suriyaya qayıtmışdı. Elxanlı hökmdarı Abaqa xan Misir Məmlüklüləri ilə əməkdaşlıqda
şübhəli bilinən bir çox Səlcuqlu dövlət məmurunu, o cümlədən qazi İzzəddin Urməvini
1779
İBN KƏSİR,
Bidayə və’n-Nihayə, C. XIV, s. 75-76; İBNü’l-İMAD,
Şəzəratü’z-Zəhəb, C. VI, s. 600.
1780
AQSARAYİ,
Müsamərətü’l-Əxbar, s. 90
1781
UZLUK,
Fatih Devrinde Karaman Eyaleti Vakıfları Fihristi, s. 43.
1277-ci ildə
edam etdirmişdi
1782
. Bu hadisə ilə əlaqəli edam edilənlərin arasında
digər bir
azərbaycanlı alim Qarahisar (Afyon) qazisi Tacəddin Xoyi də var idi.
Əbu Cə’fər Muhəmməd ibn Həfs Uşnuhi
Mühəddis idi. Həyatı haqqında ətraflı məlumata rast gəlinməmişdir. Tanınmış tarixçi
və mühəddis, ‚Tarixi-Buxara‛ əsərinin müəllifi Əbu Abdullah Muhəmməd ibn Əhməd
əl-Qəncar əl-Buxari (948-1019) Əbu Cə’fər Uşnuhinin tələbəsi olmuş, ondan hədis
dinləmişdi
1783
. Alimin ölüm tarixi məlum deyil. Əbu Abdullah əl-Qəncarın ustadı və
müasiri olduğunu nəzərə alaraq Əbu Cə’fər Uşnuhinin X əsrdə yaşadığını təxmin
etmək olar.
Şeyx Əbü’l-Fəzl Əbdüləziz ibn Əli ibn Əbdüləziz ibn Hüseyn Uşnuhi
Şafi’i məzhəbinə mənsub fəqih və mühəddis idi. Bağdadda təhsil almış, şeyxülislam
Əbu İshaq İbrahim Şirazinin tələbəsi olmuş, ondan şafi’i fiqhini öyrənmişdi. Hədis
dinləmək məqsədiylə səyahət etmiş, bir çox mühəddislərlə yanaşı Əbu Cə’fər ibn
Məsləmədən də hədis dərsləri almışdı. Səyahətini başa vurduqdan sonra Bağdada
getmişdi. Bir müddət Bağdadda yaşadıqdan sonra Azərbaycana qayıtmış, vətənində
tədris və tədqiqatla məşğul olmuşdu. Fəzl ibn Muhəmməd ən-Nəvqani ondan hədis
dinləmişdi. Əbü’l-Fəzl Əbdüləziz Uşnuhi çox ibadət edən, zahid insan idi. O, İslam
vərəsəlik hüququna dair ‚əl-Uşnuhiyyə fi’l-Fəraiz‛ adlı əsər qələmə almışdı
1784
. Bu əsər
daha çox ‚Fəraizü’l-Uşnuhiyyə‛ adı ilə tanınmışdı. Cəmaləddin Əsnəvi onun öz
vətənində vəfat etdiyini yazsa da ölüm tarixini qeyd etməmişdir. Alimin ‚əl-Uşnuhiyyə
fi’l-Fəraiz‛ adlı əsərinin öz dəsti xətti ilə h. 505-ci ildə (1111) yazılmış nüsxəsi
1782
Hüseyn ibn Muhəmməd İBN BİBİ, Əxbari-Səlacuqe-Rum, (Nşr. M.C.Məşkur), s. 317, Tehran 1971. İbn Bibinin
əsərini tədqiq və nəşr etmiş Muhəmməd Cavad Məşkur Sivas qazisi İzzəddin Urməvi ilə Anadolu Səlcuqlu sultanı
İzzəddin II Keykavusun vəziri qazi İzzəddin Muhəmmədi eyni şəxs hesab edərək kitabın fihristində də bu şəkildə
qeyd etmişdi. Halbuki Vəzir qazi İzzəddin Muhəmməd 14 oktyabr 1256-cı ildə Ağsaray yaxınlığındakı Sultanxanı
döyüşündə Səlcuqlu ordusunun moğollara məğlub olmasından sonra Baycu noyanın əmri ilə, əsir düşmüş 14
Səlcuqlu dövlət xadimi ilə birlikdə, edam edilmişdi. Sivas qazisi İzzəddin Urməvi isə, yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi,
1277-ci ildə qətlə yetirilmişdi. Vəzir İzzəddin Muhəmmədlə bağlı ətraflı məlumat üçün bax: Mikayıl BAYRAM,
‚Selçuklu Veziri Kadı İzzeddin Tarafından Düzenlenen bir Vakıf-Name‛, Ata Dergisi, S. 8, Konya 1997, ss. 48-49.
1783
SƏM’ANİ,
Kitabü’l-Ənsab, C. I, s. 116.
1784
ƏSNƏVİ,
Təbəqatu’ş-Şafi’iyyə, C. I, s. 58; YAQUT əl-HƏMƏVİ,
Mu’cəmü’l-Büldan, C. I, s. 135; SÜBKİ,
Təbəqatü’ş-
Şafi’iyyə əl-Kübra, C. VII, s. 94; İBN XƏLLİKAN,
Vəfayatü’l-Əyan, C. VI, s. 148.