Orta Əsrlərdə Yaşamış azərbaycanli aliMLƏR



Yüklə 4,41 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə172/187
tarix21.06.2018
ölçüsü4,41 Mb.
#49862
1   ...   168   169   170   171   172   173   174   175   ...   187

mövcuddur  və  Qahirədə,  Misir  Milli  kitabxanasında  saxlanılır.  Bu  əsərin  Türkiyədəki 

iki  əlyazma  nüsxəsindən  biri  Çorum  Həsən  paşa  İHK,  digəri  isə  Konya  BYEK-də 

mühafizə  edilir.  Konyadakı  nüsxəni  h.  983-cü  ildə  (1575)  Zeynəddin  ibn  Ağacan 

Naxçıvani adlı şəxs istinsəx edilmişdir. Şeyx Əbdüləziz Uşnuhi həmçinin ‚əl-İlhaq‛ və 

‚Kifayə fi’l-Fiqh‛ adlı bir əsərlərin də müəllifi idi. İbnü’s-Səlah Şəhrəzuri ölüm tarixini 

qeyd etməsə də onun Uşnuhda vəfat etdiyini yazmışdır. Ömər Rza alimin h. 550-ci ildə 

(1155) vəfat etdiyini qeyd etmişdir

1785


.  

 

Şeyxü’l-İslam Tacəddin Mahmud ibn Həddad ibn Əbu Bəkr ibn Yusif Uşnuhi 

Şafi’i  məzhəbinə  mənsub  fəqih  və  fütuvvət  şeyxi  idi.  XII  əsrin  əvvəllərində 

Azərbaycanın Uşnuh şəhərində anadan olmuş və ilk təhsilini vətənində almışdı. Daha 

sonra Əfqanıstanın Herat şəhərinə getmişdi. Heratda şeyx Şəmsəddin Muhəmməd ibn 

Əbdülməlik  Deyləmi  ilə  tanış  olaraq  onun  müridi  olmuşdu.  Şeyx  Tacəddin  Uşnuhi 

məşhur  fütuvvət  şeyxi  Şihabəddin  Ömər  Sührəvərdinin  (öl.  1234)  yaxın  dostlarından 

idi.  Alim  ‚Kitab  Qayətü’l-İmkan  fi  Dirayətü’l-Məkan‛  adlı  əsərin  müəllifi  idi.    Şeyx 

Tacəddin  Uşnuhi  həm  də  istedadlı  şair  idi  və  farsca  gözəl  şerlər  yazırdı.  Səid  Nəfisi 

onun ‚Tacinamə‛ adlı şe’rlər kitabının olduğunu qeyd etmişdir. Şeyx Tacəddin Uşnuhi 

XIII  əsrin  ikinci  yarısında  Heratda  vəfat  etmiş,  burada  şeyx  Məcdəddin  Talibinin 

məzarının yanda dəfn edilmişdi

1786


.  

 

Əbü’l-Abbas Əhməd ibn Musa ibn Cəvseyn Uşnuhi 

Şafi’i məzhəbinə mənsub mühəddis və fəqih idi. H. 450-ci ildə (1058) anadan olmuşdu. 

Bağdada  köçmüş  və  burada  yaşamışdı.  Əbu  Sə’d  əl-Mütəvəllinin

1787

  tələbəsi  olmuş, 



ondan  şafi’i  fiqhini  öyrənmişdi.  Əbu  Cə’fər  Muhəmməd  ibn  Əhməd  əl-Nəccari  və 

Əbü’l-Qənaim  əd-Dəqqaq  kimi  mühəddislərdən  hədis  dinləmişdi.  Əbu  Bəkr  əl-

Mübarək və Əbü’l-Qasım Zakir ibn Kamil əl-Xəffaf kimi alimlər onun tələbəsi olmuş və 

                                                 

1785

 ŞƏHRƏZURİ, Təbəqati’l-Füqəhai’ş-Şafi’iyyə, C. I, s. 550; KƏHHALƏ, Mu’cəmü’l-Müəllifin, C. II, s. 164. 



1786

 NƏFİSİ, Tarixi-Nəzm və Nəsr, C. II, s. 750. 

1787

 Əbu Sə’d Əbdürrəhman ibn Mə’mun ibn Əli əl-Mütəvəlli (öl. 1085) yaşadığı dövrün tanınmış şafi’i alimlərindən 



idi.  Şeyx  Əbu  İshaq  Şirazinin  (öl.  1083)  ölümündən  sonra  Bağdad  Nizamiyyə  mədrəsəsinin  baş  müdərrisi,  rektoru 

olmuşdu. ‚Tətimmə‛ onun fiqhə dair qələmə aldığı əsər idi.  




ondan  hədis  dinləmişdilər.  Əbü’l-Abbas  Uşnuhi  salehliyi  və  fəziləti  ilə  tanınmış  alim 

idi. H. 515-ci ilin zilhiccə ayında (fevral 1122) vəfat etmişdi

1788

.  


 

Mənsur ibn Ətiq ibn Mənsur Uşnuhi 

Müfəssir  idi.  Əbu  Bəkr  Übeydullah  ibn  Cami,  Səid  ibn  Hüseyn  ər-Ravəndi,  Əbü’l-

Qasım  Fəzl  ibn  Abdullah  ibnü’l-Mühib  kimi  alimlərin  tələbəsi  olmuşdu.  Tarixçi  İbn 

Əsakirin qeydlərindən Mənsur Uşnuhinin Qur’anın təfsirinə dair əsərin müəllifi olduğu 

anlaşılır.  İbn  Əsakir  onun  Qur’ani-Kərimin  İsra  surəsi  110-cu  ayəsini  təfsir  edərkən 

Abdullah  ibn  Abbasın  (ا)  fikrini  əsas  götürdüyünü  qeyd  etmişdi.  İbn  Abbas  (ا)  bu 

ayənin enmə səbəbi haqqında belə demişdi:  

Bu ayə Allah Rəsulunun (م) (hicrətdən əvvəl, İslamın ilk illərində) Məkkədə əshabı ilə 

birlikdə gizli namaz qıldığı vaxtlarda nazil olmuşdu. Allah Rəsulu (م) əshabına namaz 

qıldırıb  Qur’an  oxuyarkən  səsini  qaldırırdı.  Qüreyş  müşrikləri  onu  eşidəndə  Qur’anı, 

onu endirəni və endiriləni söyürdülər. Bundan sonra bu ayə nazil oldu: ‚(Ey Rəsulum) 

Namaz qılarkən səsini nə çox qaldır, nə də çox alçalt. Bunun (bu ikisinin) arasında orta 

bir  yol  tut!‛  .  Allah  öz  elçisinə  ‚namazdakı  Qur’an  oxunuşlarında,  müşriklər  eşidib 

Qur’anı  söyməsinlər  deyə,  səsini  çox  yüksəltmə,  əshabın  da  sənin  Qur’an  oxumağını 

dinləməkdən məhrum olmasınlar deyə səsini çox alçaltma. Bu ikisinin arasında bir yol 

tut‛ deyə bəyan etdi

1789

.   


 

Şeyx Təqiyəddin Əbu’t-Təqi Saleh ibn Muxtar ibn Saleh ibn Əbü’l-Fəvaris Uşnuhi 

Mühəddis  idi.  Şeyx  İbn  Əbdüddaim,  Şəmsəddin  Muhəmməd  ibnü’l-Kamal 

Əbdürrəhim  və  Fəxrəddin  Əbü’l-Həsən  Əli  ibn  Əhməd  ibnü’l-Buxari  kimi  dövrün 

məşhur  mühəddislərinin  tələbəsi  olmuş,  onlardan  hədis  dərsləri  almışdı.  Muhəmməd 

ibn Əbdülhadi və İbrahim  ibn Xəlildən  şafi’i fiqhini öyrənmiş və bu alimlərdən  icazət 

(diplom)  almışdı.  Şeyx  Təqiyəddin  Saleh  Uşnuhi  hədis  elminə  dair  bir  sıra  əsərlərin 

                                                 

1788


 SÜBKİ, Təbəqatü’ş-Şafi’iyyə əl-Kübra, C. VI, s. 35; ƏSNƏVİ, Təbəqatu’ş-Şafi’iyyə, C. I, s. 58; SƏFƏDİ, Vafi bi’l-Vəfayat

C. VIII, s. 129. Səlahəddin Səfədi onun babasının adını ‚Huşeyn‛ kimi qeyd etmişdir.  

1789

 İBN ƏSAKİR, Mu’cəmü’ş-Şüyux, s. 301-302. Bu ayənin təfsiri üçün bax: TƏBƏRİ,  Camiü’l-Bəyan, C. V, s. 326-328; 



BUXARİ, Səhih, Təfsirü’l-Qur’an, Nr. 27; MÜSLİM, Səhih, əs-Səlat, Nr. 17; TİRMİZİ, Sünən, 48/3146. (  لاٝ يذلاصت هٜعذ لاٝ

اٜت دكافذ).  




müəllifi  idi.  Onun  tələbələri  arasından  tanınmış  mühəddislər  çıxmışdı.  Alim  h.  738-ci 

ilin  cəmaziələvvəl  ayında  (dekabr  1337)  Qahirədə  vəfat  etmiş  və  bu  şəhərin  Qirafə 

səmtindəki qəbristanda dəfn edilmişdi

1790


.  

 

Qütbəddin Əbu Muhəmməd Əmiri ibn Bəxtiyar Uşnuhi 

Mühəddis  idi.  İraqın  Ərbil  şəhərində  yaşamışdı.  Yaşadığı  dövrün  tanınmış  şafi’i 

alimlərindən  biri  idi.  Abdullah  ibn  Əhməd  ibn  Muhəmməd  Məvsilidən  hədis 

dinləmişdi. Alim h. 614-cü ilin cəmadiəlaxir ayında (sentyabr 1217) təqribən 70 yaşında 

vəfat etmişdi

1791

.  


 

Əbu Nəsr Nueym ibn Əhməd ibn Muhəmməd ibn Əla Varsani 

Mühəddis idi. Fəqih Əbu Bəkr Muhəmməd ibn Həfsuyənin tələbəsi olmuş, ondan hədis 

dərsləri almışdı. Əbu Nəsr Nueym Varsani h. 345-ci (956) ildə İranın Cürcan şəhərində 

hədis dərsləri vermişdir

1792

. Ölüm tarixi məlum deyil.  



 

Əbü’l-Fərəc Əbdülvahid ibn Bəkr ibn Muhəmməd Varsani 

Mühəddis  idi.  Hədis  dinləmək  üçün  çox  səyahət  etmişdi.  Dəməşqdə  Cuməh  ibnü’l-

Qasım,  Muhəmməd  ibn  Abdullah  ibn  Cə’fər  ər-Razi,  Yəhya  ibn  Abdullah  əz-Zəccac, 

Əbu  Bəkr  Əhməd  ibn  Abdullah  ibn  Əbu  Dücanə,  Əbü’l-Qasım  ibn  Əbi’l-Əqəb, 

Muhəmməd ibn Harun ibn Şueyb, Əbu Yə’la Abdullah ibn Əbi Kərimə əs-Səydavi, Əbu 

Bəkr  Muhəmməd  ibn  Davud  əd-Duqqi,  Mənsur  ibn  Əhməd  əl-Hərəvi  kimi 

mühəddislərdən hədis dinləmiş və nəql etmişdi. 

Həmzə ibn Yusif əs-Səhmi, Müzəffər ibn Əhməd əl-Fəqih, Əbü’l-Həsən Əbdülvahid ibn 

Şah,  Əbu  Əhməd  Əbhəri,  Əbu  Sə’d  əl-Maleyni,  Əbu  Əbdürrəhman  əs-Süləmi,  Əbu 

Muhəmməd  Həsən  ibn  İsmayıl  Ğəssani  ondan  hədis  dinləmişdilər.  Əbü’l-Fərəc 

Əbdülvahid Varsani tanınmış mühəddis Əhməd ibn Mənsur Şirazinin yaxın dostu idi. 

                                                 

1790

 İBN RAFİ’, əl-Vəfayat, s. 10. 



1791

 SÜBKİ, Təbəqatü’ş-Şafi’iyyə əl-Kübra, C. VIII, s.70. 

1792

 SƏM’ANİ, Kitabü’l-Ənsab, C. IV, s.467. 




Yüklə 4,41 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   168   169   170   171   172   173   174   175   ...   187




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə