90
Qayınatamı oyatdım, hələ ehtirasının Ģiddəti
keçməmiĢ Hasanın niyyətini cin qorxuları və
fəryadlarım arasında atasına agah elədim. Mənim
ayıq-sayıq yatmağım və ipə-sapa yatmayan cin
söhbətlərimin içində ağlı baĢında olan qoca iyrənc
həqiqəti, oğlunun sərxoĢ olduğunu, digər oğlunun
ikiuĢaqlı arvadına ədəbsizcəsinə yaxınlaĢdığını
bildi. Səhərə qədər yatmayacağımı, cinə qarĢı
oğullarımla qapının ağzında oturub gözləyəcəyimi
deyəndə səsini çıxarmadı. Səhər xəstə atama
baxmaq üçün uzun müddətə oğullarımla birgə ata
evinə qayıdacağımı deyəndə yenildiyini qəbul
elədi. Ərimin satmayıb savaĢlardan mənə qənimət
gətirdiyi zəngli macar saatını, ən çılğın ərəb atının
damarından düzəldilmiĢ qamçını, uĢaqların savaĢ
oyunları oynayanda daĢlarından istifadə elədikləri
Təbrizdə düzəldilmiĢ Ģətrənc dəstini, satılmaması
üçün çox dava elədiyim, Naxçıvan savaĢından
qənimət gətirilmiĢ gümüĢ Ģamdanları ailə həyatımın
niĢanələri kimi götürüb ata evinə qayıtdım.
Ġtkin düĢən ərimin evindən çıxıb getməyim,
gözlədiyim kimi, Hasanın mənə olan inadkar,
hörmətsiz eĢqini çarəsiz, amma hörmətəlayiq
yanğıya çevirdi. Atasının ona tərəf çıxmayacağını
bildiyindən məni təhdid eləmək əvəzinə, o,
künclərində quĢların, gözüyaĢlı Ģirlərin və məhzun
ceyranların çəkildiyi eĢq məktubları yollamağa
91
baĢladı. Əgər bir nəqqaĢ və Ģair ruhlu dostu yazıb
rəsm eləməyibsə, Hasanla eyni dam altında
yaĢayanda bələd ola bilmədiyim zəngin xəyal
aləmini göstərən həmin məktubları son vaxtlarda
dönə-dönə oxuduğumu sizdən gizlətməyəcəyəm.
Son məktublarında Hasan məni ev iĢlərinə kölə
eləməyəcəyini, çünki çox pul qazandığını yazırdı.
Onun təmkinli, Ģirin və zarafatcıl dili, uĢaqların
bitib-tükənməz
davalarıyla
istəkləri,
atamın
Ģikayətləri baĢımı qazana döndərdiyinə görə
pəncərəmin pərdəsini sanki dərindən nəfəs almaq
üçün dünyaya geniĢ açmıĢdım.
Xeyriyyə axĢam süfrəsini açmazdan qabaq
atama Ərəbistandan gətirilən ən yaxĢı xurma
çiçəyindən ilıq Ģərbət düzəltdim, içinə bir qaĢıq bal
qoyub azacıq limon suyuyla qarıĢdırdım. Səssizcə
yanına girib, həmiĢə «Kitab-ur Ruh»u oxuyan vaxt
istədiyi kimi, özümü bildirib-eləmədən ruh təki
qabağına qoydum.
«Qar yağırmı?» – deyə elə kədərli və cılız
səslə soruĢdu ki, bu qarın yazıq atamın həyatında
görəcəyi sonuncu qar olduğunu dərhal baĢa
düĢdüm.
93
10. MƏN AĞACAM
Mən ağacam, çox tənhayam. YağıĢ yağdıqca
ağlayıram. Allah rizası üçün, bu danıĢacaqlarıma
qulaq verin. Qəhvələrinizi için, yuxunuz qaçsın,
gözləriniz açılsın, mənə cin kimi baxın və sizə niyə
tənha olduğumu söyləyim.
1. Ustad məddahın arxasında ağac rəsmi
olmasını, cilasız qalın kağızda necə gəldi rəsm
edildiyimi deyirdilər. Doğrudur. Ġndi yanımda nə
baĢqa zərif ağaclar, nə yeddiyarpaqlı çöl otları, nə
bəzən Ģeytana və insana oxĢayan qat-qat tutqun
qayalar, nə də göydə qıvrım-qıvrım Çin buludları
var. Bir yer, bir göy, bir mən, bir də üfüq xətti var.
Amma hekayəm daha qarıĢıqdı.
2. Bir ağac kimi, illah da kitabın parçası
olmağım Ģərt deyil. Amma ağac rəsmi təki hər
hansı kitabın səhifəsi olmamağıma görə kefim
pozulur. Bir kitabda bir Ģey göstərmirəmsə, mənə
elə gəlir ki, bütpərəstlər və kafirlərsayaq rəsmim
divardan asılıb, mənə səcdə edilib, sitayiĢ olunacaq.
Ərzurumlu xocanın tərəfdarları eĢitməsinlər,
94
bununla gizlincə öyünürəm, sonra da abırla çox
qorxuram.
3. Tənhalığımın əsl səbəbisə hansı hekayənin
parçası olduğumu mənim də bilməməyimdi.
Bir hekayənin parçası olacaqdım, amma
orаdan yarpaq kimi düĢdüm. Onu danıĢım:
AĞACDAN DÜŞMÜŞ YARPAQ KİMİ
HEKAYƏMDƏN DÜŞMƏYİM BARƏDƏ
ƏHVALAT
Həm Osmanlının baĢ düĢməni, həm də cahanın
ən naxıĢsevər padĢahı olan Əcəm Ģahı Təhmasib
bundan qırx il əvvəl ağlını itirməyə baĢlayanda, hər
Ģeydən qabaq, əyləncədən, eyĢ-iĢrətdən, musiqidən,
Ģeirdən, naxıĢdan – bunların hamısından soyudu.
Qəhvəni də atan kimi beyni dayandı, sallaqsifət,
kədərli
qocaların
təkidləriylə
Osmanlının
əsgərindən uzaq olsun deyə paytaxtını o zaman
Əcəm mülkü olan Təbrizdən Qəzvinə köçürdü.
Daha da yaĢlaĢanda bir gün cin vurmasıyla böhrana
düĢüb, Ģəraba, uĢaqbazlığa və nəqĢ eləməyə
tövbələr tövbəsi dedi ki, bu, uca Ģahın qəhvə
zövqündən sonra ağıl-kamalını da itirdiyinin gözəl
isbatıdır.
Beləcə, iyirmi ildən bəri Təbrizdə cahanın ən
böyük möcüzələrini yaradan möcüzə əlli cildçilər,
Dostları ilə paylaş: |