Ov. Bkkiston kkspl blikasi

Va (SC [H]) - "haqiqat", "adolat". Garchi o'z manfaatlariga rioya qilish gunoh bo'lmasa-da, adolatli odam unga ergashadi va bu to'g'ri. Va o'zaro munosabatlarga asoslanib: shunday qilib, ota-onangiz sizni katta qilgani uchun minnatdorchilik bildirish adolatli. Ren sifatini muvozanatlashtiradi va olijanob kishiga kerakli qat'iylik va qat'iylikni beradi. Va egoizmga qarshi. "Asil odam izlaydi, kambag'al esa foyda qidiradi." Fazilat Va keyinchalik metall bilan bog'langan.
Li (JL [IS]) - so'zma-so'z "odat", "marosim", "marosim". Odatlarga sodiqlik, marosimlarga rioya qilish, masalan, ota-onalarga hurmat. Umuman olganda, Li bu jamiyat asoslarini saqlashga qaratilgan har qanday faoliyatdir. Belgi - olov. "Ritual" so'zi tegishli "xitoy" atamasining yagona ruscha ekvivalenti emas, uni "qoidalar", "marosimlar", "odob-axloq qoidalari", "marosim" yoki aniqrog'i "odat" deb taqima qilish mumkin. O'zining eng umumiy shaklida, marosim ijtimoiy munosib xulq-atvoming o’ziga xos normalari va naqshlarini anglatadi. Buni ijtimoiy mexanizmni moylashning bir turi sifatida talqin qilish mumkin.
Ji (H?) - umumiy aql, ehtiyotkorlik, "donolik", ehtiyotkorlik - o'z harakatlarining oqibatlarini hisoblash qobiliyati, kelajakda ularga qarash. Sifatni va muvozanatni saqlaydi, qaysarlikni oldini oladi. Ji ahmoqlikka qarshi turadi. Konfutsiylikdagi Tsi suv elementi bilan bog'liq edi.
Xin (fa) - samimiylik, "yaxshi niyat", qulaylik va halollik. Xin Li ni muvozanatlashtiradi, ikkiyuzlamachilikni oldini oladi. Moviy er elementiga mos keladi.
XVII asr o'rtalarida G’arbiy Evropada xitoyliklar va umuman sharqiy ekzotizm uchun moda paydo bo'ldi. Ushbu moda xitoy falsafasini o’zlashtirishga urinishlar bilan birga kelgan, bu haqda ba'zan

23

yuqori va hayratlanarli ohanglarda gapirib o'tilgan. Masalan, ingliz Robert Boyl xitoylar va hindularni yunonlar va rimliklarga qiyoslagan.

1687 yilda Konfutsiyning "Lun Yuya" ning lotincha taijimasi nashr etildi. Taijima Iezuit olimlaridan bir guruhi tomonidan tayyorlangan. Bu vaqtda, iezuitlaming Xitoyda ko'plab topshiriqlari bo'lgan. Nashriyotchilardan biri Filipp Coupe Mishel ismli suvga cho'mgan xitoylik bir yigit bilan birga Evropaga qaytib keldi. Ushbu mehmonning 1684 yilda Xitoydan Versalga tashrifi Evropadagi xitoy madaniyatiga qo'shimcha ravishda qiziqish uyg'otdi.
Xitoyning eng taniqli yezuit olimlaridan biri Matteo Richchi xitoylik diniy ta'limot va xristianlik o'rtasida kontseptual bog'liqlikni topishga urinib ko'rdi. Ehtimol, uning tadqiqot dasturi Evrosentrizmdan aziyat chekkan (manba 2316 kun ko'rsatilmagan), ammo tadqiqotchi Xitoy xristian qadriyatlarining bir qismi bo'lmasdan muvaffaqiyatli rivojlanishi mumkin degan fikrdan voz kechishga tayyor emas edi. Shu bilan birga, Ricchi "KonfUtsiy - xitoy-xristian sintezining kalitidir" deb aytdi (manba 2316 kun ko’rsatilmagan). Bundan tashqari, u har qanday dinda uning asoschisi bo'lishi kerak, u birinchi vahiyni olgan yoki u kelgan, shuning uchun u Konfutsiyni "Konfutsiy dini" ning asoschisi deb atagan.
Frantsuz faylasufi Nikolas Malbranch 1706 yilda nashr etilgan "Xristian mutafakkirining xitoylar bilan suhbati" kitobida konfutsiylik bilan polemikaga olib keldi. Malbransh o'z kitobida xristian falsafasining ahamiyati shundan iboratki, u ham intellektual madaniyatga, ham dinning qadriyatlariga asoslanadi.
Gotfrid Vilgelm Leybnits ham ko'p vaqtlarini Konfutsiy ta'limotlariga bag'ishlagan. Xususan, u Konfutsiy, Aflotun va Xristian falsafasining falsafiy qarashlarini taqqoslab, Konfutsiyning birinchi tamoyili "Li" Sabab Tabiatning asosidir, degan xulosaga keldi. Ma'rifatning eng nufuzli faylasuflaridan biri bo'lgan Leybnits metafizikasining izdoshi va ommalashtiruvchisi Kristian fon Volf o'z ustozidan xitoy madaniyati va xususan konfutsiy diniga hurmat bilan munosabatda bo'lgan. Xitoy madaniyatini boshqa xalqlardan ajralgan, inert va rivojlanmagan deb tanqid qilgan taniqli nemis tarixchisi Ioxan

24

Gotfrid Xerder Konfutsiy haqida ko'p narsalami осЫЬ beradi. Uning fikricha, Konfutsiy axloqi butun dunyodan va ma'naviy va madaniy taraqqiyotdan uzoqda bo'lgan qullami tug'ishga qodir.

Konfutsiychilikda kishilaming yuqori va quyi tabaqalarga ajratishda ularning boyligi yoki ijtimoiy kelib chiqishi asosiy rol o’ynamaydi, bunda yuksak ahloqiy fazilatning xizmati katta, deyiladi. Biroq bu hukmron va qaram tabaqalarga ajratisb butunlay inkor etiladi, degan gap emas. Konfutsiyning fikricha tabaqalarga ajratish tartibi eski an’analarga asoslanishi va u davlat tomonidan boshqarilishi lozim. Nomlarning to’g’rilanishi, Chjen-min siyosati bo’yicha hamma narsa va hodisalar o’z ismiga mos kelishi kerak. Ana shunda hamma o’z huquqi va majburiyatini biladi.
Eramizning boshida konfutsiychilikka diniy g’oyalar kiritildi va u diniy ta’limot sifatida talqin qilina boshlandi. Konfutsiyning qabri yoniga ko’plab ibodatxonalar qurildi, unga qurbonliklar qilina boshlandi. Shu tariqa Konfutsiy xudo darajasiga ko’tarila boshlandi. XX asr boshlariga kelib KonfUtsiy sharafiga qurilgan ibodatxonalar soni ko’paya bordi.
Konfutsiychilikda oliy ilohiy kuch osmon hisoblanib, Xitoy hukmroni esa xudolar bilan insonlar o ’rtasidagi vositachi, osmon o’g’li deb talqin qilindi. Xitoy imperator-larini hatto xudo darajasiga ko’tarishgan. Konfutsiychilikda ajdodlar ruhiga sig’inish muhim o ’rin egallaydi. Shu boisdan qurbonlik qilish, tug’ilish, oila qurish, daft» qilish va boshqa marosimlar g’oyat tantanali bajariladi. Bu marosimlar davlat xokimlari, oila yoki urug’ boshliqlari tomonidan boshqariladi.
Konfutsiychilikda qohinlar bo’lmagan dastlabki davrlarda hech qanday muayyan ta’limot ham bo’lmagan.
Konfutsiychilikning hamma asosiy qonunlari 13 ta kitobda, sharhi esa 40 jildda bayon qilingan. Bulaming eng ahamiyatli qismi 9 ta kitobdan iborat. Bular: “Sishu” (To’rt kitob) va “Tszin” (Besh kitob). Bu qonunlar ham “muqaddas” xalq donishmandlari manbai hisoblanadi.
Konfutsiychilik tarafdorlari diniy kitoblardagi ta’limotga qat’iy rioya qiladilar va bu ta’limot mavjud tuzumning engilmasligini targ’ib qilganligi uchun Xitoy feodalizmining asosiy mafkurasi bo’lib qoladi.

25

DAOSIZM

Daosizm barqaror diniy tashkilotda II asrda vujudga kelgan, ammo ko'plab dalillar Daoizm ancha oldinroq, har holda, miloddan awalgi V- III asrlarda paydo bo'lganligini ko'rsatadi. O'rta asrlarda faol qo'llanilgan ta'limot elementlarini tayyorlagan an'analar allaqachon mavjud edi. Daoizmning asosiy manbalari Chu qirolligi va Xitoyning janubidagi boshqa "varvar" davlatlaming mistik va shamanistik kultlari, Qi qirolligida rivojlangan o'lmaslik va sehrli amaliyot va shimoliy Xitoyning falsafiy an'analari edi.
Miloddan awalgi II asming boshlarida Lao Tszining siymosi xudoga aylantirilmoqda, xudolar va jinlaming murakkab ierarxiyasi ishlab chiqilmoqda, folbinlar paydo bo'lib, unda yovuz ruhlami "haydab chiqarish" marosimlari bo'lib o'tmoqda. Daosizm panteoniga Osmon

26
xudosi, oliy xudo va imperatorlarning otasi ("osmon o'g'illari") sifatida tanilgan Jasper Lord (Shang-di) rahbarlik qildi; undan keyin Lao Tzu va dunyoning yaratuvchisi - Pan Gu.

Diniy daoizmning bezaklari marhum Xan sulolasi hukmronligi davrida ro'y berdi: Chjan Daolin (34-156) Sichuan provinsiyasida beshta guruchli lampalar maktabini (keyinchalik-Samoviy ustozlar) tashkil etdi va uning birinchi patriarxiga aylandi. II asming ikkinchi yarmida, Daoizmning mashhurligining asosiy sharti 184-204 yillari Sariq ro’mollilaming qo'zg'oloni edi: Uchinchi samoviy ustoz Chjan Lu Taichning birinchi teokratik davlatiga aylangan Sanchuan tog'lariga tutashgan Xanchjong (Shaanxi viloyati) hududini o’z nazoratiga olishga muvaffaq bo'ldi. Daoist davlat 215 yilda Cao tomonidan mag'lubiyatga uchradi va mavjud bo'lishni to'xtatdi, ammo Cao ustozlik imtiyozlariga ega bo'ldi va hovliga jalb qilindi, bu esa maktabni butun hududga, shu jumladan, shimoliy Xitoyni tanitdi.