shuning uchun nutqni siy qalashtirmaydi, odatdagi so‘zlar
bilan mushtarak
bo‘lgani uchun unga aniqlik kiritadi.
Shu ma'noda ba'zilarning e'tiroz bildirib, bunday so‘z ko‘llashni
tanqid
qilishlari va komediyalarda shoirlar ustidan kulishlari adolatdan emas. Katta
Evklid unli tovushlarni o‘z xohishimcha uzaytirishga ruxsat etsalar, she'r
yozish
uncha qiyin ish emas, deb shoirlarni tahqir qilgan edi. Bu
ifoda usulini tahqir etib,
u o‘zi topgan bo‘g‘inlarda she'rlar ham yozdi:
E
—
epixarni men Ma-arafon yo‘lida ko‘rdim
...
U
—
uning popu k guli me-yenga yoqmaydi
...
Har holda bunday ifoda usulidan beme'yor foydalanish kulgili, zero, xamma
vakt ifodaning turlarida meyor bo‘lishi lozim. Haqikatan metafora, noyob so‘zlar
va boshqa so
‘zlardan kulgi qo‘zg‘atish maqsadida, didsiz va ataylab foydalangan
kishi Evklidsek ta'sirchanlikka erishgan bo‘lur edi. Lekin (bu ifodalarning) o‘rinli
qo‘llanilishi butunlay boshqa masala. Epik poeziyada
vaznga solingan noyob
so‘zlar, metafora va ifodani
ng boshqa shakllarini ko‘p
ko‘llaniladigan so‘zlar bilan
almashtirib ko‘rgan har qanday kishi bizning so‘zlarimizning adolatli ekanligiga
ishonadi. Masalan, Esxilda xam, Evripidda ham yambda bitilgan bir xil she'rlar
bor. Ammo shu she'rdagi birgina ko‘p qo
‘llaniladigan so‘z o‘rniga noyob so‘z
almapggirib qo‘yilsa,
bir shoirning she'ri go‘zal, boshqasiniki dag‘al ko‘rinadi.
Esxil «Filoktet»ida:
Dostları ilə paylaş: