yaxlitlik belgisi aloxida namoyon bo`luvchi ayrim alomatlarda
ifodalanuvchi
narsalarni predmet yoki jism tariqasida in’ikos qilish qobiliyatiga ega. Idrok
mazmuniga, tarkibiga kiruvchi har qanday hodisa, xoh verbal, xoh noverbal
tarzda ifodalanishidan qatьi nazar u predmet yoki jism sifatida gavdalanadi va
unga qiyos berilgan yaxlitligini namoyish etadi.
Psixologiya fanida idrok etilayotgan narsalarning fizik holati o`zgarsa ham,
lekin uning ko`z to`r pardasidagi obrazining o`zgarmasligi, nisbiy turg`unlik
ko`rsatuvchi qonun, eng muhim xususiyat konstantlik deyiladi. Doimiylik,
o`zgarmaslik uning asosiy belgilari hisoblanadi.
Idrok qilinishi zarur narsa va hodisalar muayyan tuzilishga yoki
strukturaga ega bo`lgandagina ularning tarkibiy qismlari, alomatlari to`g`risida
mulohaza yuritish mumkin bo`ladi, xolos. Xuddi shu sababdan, ularning hajmi,
fazoda egallagan o`rni, rangi, ichki mohiyati, ko`rinishi, vazni to`g`risida
muayyan tushunchaga ega bo`lish uchun idrok qilinadigan aniq tuzilishga,
ya’ni strukturaga ega bo`lishi lozim. Bilish jarayonini
taqozo etuvchi idrokning
muhim xususiyatlaridan biri, ya’ni bittasi uning tuzilishiga ega ekanligi, ya’ni
strukturaviyligidir. Ushbu xususiyatsiz idrokning mag`zi hisoblanmish
yaxlitlik hakida jonli mushohada bo`lishi mumkin emas, chunki struktura
qismlardan vujudga kelsa, alohidaliklar birikmasidan yaxlit tuzilma yaratiladi.
Yuqoridagi xususiyatlarning barchasi insonning yosh xususiyatlariga, aqliy
kamolotiga, tajribasiga, bilim saviyasiga bog`liqdir. Lekin to`g`ri (adekvat)
idrok qilish uchun ma’lum shart-sharoitlar muhayyo bo`lmog`i lozim: 1)
sub’ektning aks ettirishi zarur bo`lgan narsalar yuzasidan oldingi o`quvi,
tasavvurlarining ko`lami,
ularning kengligi, chuqurligi; 2) mazkur jism, fan,
voqelik, muammo o`rganilishi bilan bog`liq bo`lgan maqsad, maqsad qo`ya
olish; 3) pertseptiv faoliyatning faolligi, izchilligi va tanqidiy xususiyati; 4)
idrok qilish faoliyati tarkibiga kiruvchi faol xatti-harakatlarning saqlanishi,
ularning o`zaro uyg`unligi.
Muayyan sharoitda shaxs tomonidan idroq qilinadigan narsa
yoki jism idrokning ob’ekti deb ataladi. Idrok kilinadigan narsa uni o`rab
turgan
boshqa narsa, jism yoki hodisalarga nisbatan ob’ekt hisoblanib,
ob’ektning atrofdagilari esa fon deyiladi. Idrokning sifati ob’ektni fondan tez,
to`liq va aniq ajratib olish bilan belgilanadi.
Idrok qo`zg`atuvchilarining ayrim xususiyatlarini aks ettiruv-sezgilardan farq
qilib, narsani butunligicha, yaxlitligicha, uning hamma xususiyatlari bilan
birgalikda aks ettiradi. Shuning uchun idrok ayrim sezgilarning oddiy
yig`indisidan iboratdir, degan xulosa chiqarib bo`lmaydi. Idrok o`ziga xos
tuzilishga ega bo`lgan
hissiy bilishning
sifat jihatdan yangi, yuksakrok
bosqichidir.
Idrokning predmetliligi, yaxlitligi, ma’lum tartibda tuzilishi, konstantligi,
anglanganligi, predmetliligi, tanlovchanligi
uning eng muhim
xususiyatlaridandir.
Hozirgi zamon psixologiya fanining nazariy muammolari qatoriga insonni
77
inson tomonidan idroq qilish masalasini kiritish mumkin. Ilmiy manbalarning
taxliliga ko`ra, insonning ba’zi psixologik xususiyatlari, fazilatlari uning yuz
alomatlari va tana a’zolarining turli harakatlari yordamida aniqlanadi.
Insonning tashqi kiyofasining tuzilishi bo`yicha shaxs xarakteri xususiyatlari
va uning fazilatlariga oid ishonchli fikr bildirish o`zining uzoq tarixiga ega
bo`lsa-da, lekin
muammoning ilmiy negizi, uning mexanizmi hozirgi
davrdagina tadqik qilina boshlandi. Odamning tashqi qiyofasini taxlil etish
orqali uning ruhiy dunyosiga baho berish yuzasidan jahon psixologlari
tomonidan yaratilgan nazariyalar, to`plangan amaliy ma’lumotlar
umumlashtirilsa, quyidagi tasnifnomani yuzaga keltirish mumkin:
1.
Insonning tashqi qiyofasidagi har bir o`zgarish uning yaqqol shaxsiy
xususiyati bilan uzviy bog`liq ekanligini mavjudligi.
2.Insoning tashqi qiyofasidagi beixtiyor, tabiiy ko`rinishdagi maftunkorlik,
xushbichimlik shaxsning kechinmalari bilan uyg`unlashuvini e’tirof qilishga
qaratilgan yondashuv.
Idrok qilinayotgan inson muayyan masofada muomala va muloqotga
kirishuvchi shaxs tomonidan qay yo`sinda
qabul qilinsa, demak o`sha
odam to`g`risidagi taassurot bevosita, vaziyatga bog`liq, bo`ladi, chunki
yoqtirish yoki yoqtirmaslik, simpatiya, empatiya bir lahzalik idrok mahsulida
mujasssamlashishi mumkin.
3. Idrok qilinayotgan insonni tashqi ko`rinishining alomatlari iliq taassurot
va tasavvur uyg`otuvchi tanish odamning psixologik xususiyatlari notanish
kishiga o`xshashligi tufayli ixtiyorsiz ravishda unga qiyos beriladi. Oldin idrok
qilingan tanish insonning barcha fazilatlari va xislatlari tashqi qiyofa evaziga
notanish kishiga ko`chiriladi. Shunisi ajablanarliki, mazkur jarayonda na
manqiy tahlil, na uzviylik talqini ishtirok etadi.
Xuddi shu boisdan, bu tarzda
insonni inson tomonidan idrok qilish o`xshashlikka asoslanishini ta’kidlab
o`tish maqsadga muvofiq.
4.Insoning tashqi qiyofasini idrok qilish negizida uni u yoki b u ijtimoiy
guruxlarga, ya’ni toifalarga aloqadorligi to`g`risida muayyan qarorga kelinsa,
odamning shaxsiy sifatlarini baqolash xuddi shu nuqtai nazardan amalga
oshiriladi. Kishining tashqi ko`rinishiga nisbatan bunday yondashish ijtimoiy
kelib chiqishga asoslanuvchi o`xshatish deyiladi.
Bizningcha, insonni inson tomonidan idrok qilish jarayoni qat’iy ravishda
quyidagi bosqichlar orqali amalga oshishi mumkin.
- idrok qilinayotgan odamni idrok qiluvchi o`zining shaxsiy xislatlari bilan
qiyoslash
natijasida, uning mahsuli bo`yicha talqin qilinadi va tushuntiriladi;
bunday idrok qilish tarzida insonni inson tomonidan aks ettirish, o`xshatish,
unga taqlid qilish, undan ibrat olish uslublari orqali yuzaga keladi, ya’ni
identifikatsiya bosqichi bevosita amalga oshadi;
-idrok qilinayotgan shaxsning o`rniga idrok qiluvchi o`z xohishi bo`yicha
mulohaza yuritishi, uni tushunishga intilish o`z-o`zini anglash negizida
namoyon bo`ladi, ya’ni refleksiya bosqichi vujudga kelganligi to`g`risida
muayyan qarorga kelinadi;
-
o`zga kishilarning kechinmalari va his-tuyg`ulariga nisbatan hamdardlik
78