118
uzaq keçmişi ilə əlaqələndirməyi qarşısına məqsəd qoyan is-
lam oyanışına badalaq vurur.
Biz bu cür cəhdlərə qarşı ayıq-sayıq olmalı, pusqu qur-
malıyıq. Amma mən diqqəti sahibini öldürmüş ayının heka-
yəsinə yönəltmək istəyirəm
∗
. Dinimiz həm səmimi, həm də
nankor olan həmin “ayı”nın balalarının əlindən nələr çək-
məyib?! Bizim də başımıza yarımçıq tələbələrin ucbatından
azmı şey gəlib?! O “tələbə”lər ki, nə bildiklərində, nə də
bilmədiklərində Allahdan qorxurlar (yəni: bilsələr də danı-
şırlar, bilməsələr də)! Onlar istəyirlər ki, ümmət gerilik və
biabırçılıq (rüsvayçılıq) zülmətindən qurtulmasın.
*** *** ***
Mədəni saxtakarlıq islam ümmətinin həm keçmişdə, həm
də bugün düçar olduğu qara vəbadır. Elm əhli ona qarşı
cəbhə açmalı, onu heydən salıb, əsil üzünü aşkara çıxar-
malıdır. Bu saxtakarlığın kökünü tam kəsməliyik ki, ümmət
rahat nəfəs alıb ağ günə çıxsın. Əks halda, onun qalıqları
orada-burada gizlənib-qalar, qəflət sahiblərinin gözünə kül üf-
ləyib onları ovsunlayar. Odur ki, ədalətli alimlər ayıq-sayıq
olmalı, “müalicə”ni tam şəkildə aparmalıdırlar.
∗
Hekayədə deyilir ki, sahibi ayıya bir yaxşılıq edib onu düşdüyü tələ-
dən qurtarıbmış. Ayı da bu yaxşılığın əvəzini çıxmaq istəyir. Bir dəfə
sahibi yatdığı zaman alnına milçək qonur. Arı milçəyi hey qovsa da, mil-
çək əl çəkmir. Nəhayət, ayı milçəkdən biryollu xilas olmaq qərarına
gəlir. Milçək adamın alnına qonduqda ayı əlinə daş alıb onu öldürmək
istəyir.
Milçək uçur, daş adamın başını parçalayır –
tərcüməçinin qeydi.