6
həmcinsdir və məhsul və qiymətlər haqqında informasiyalar pulsuzdur. Lakin real
bazarlar mükə
mmə
l surə
tdə
rə
qabə
tli olmadığ
ından, hökumə
tin müdaxilə
si və
bə
zi
ş
eylərə düzəliş verməsi tələb olunur.
qtisadi qarşılıqlı fəaliyyətin abstrakt modelləri faydalı ola bilər, lakin nəzəri
abstraksiyalara normativ yüklü terminlərin, məsələn “mükəmməl” sözünün əlavə
edilməsi çox böyük ziyan vura bilər. Əgər bazarın müəyyən şəraiti “mükəmməl” rəqabət
kimi qiymətləndirilirsə, onda digər bir şey “qeyri-mükəmməl”dir və ehtimal olunur ki,
bazardan kənarda olan bir qurum tərəfindən təkmilləşdirilməlidir. Əslində “mükəmməl”
rəqabət sadəcə əqli modeldir və biz buradan, məsələn, resursların idarə edilməsində
mənfəətin rolu (onlar orta səviyyədən yüksək olduqda, rəqiblər təchizatı artırmaq,
qiymətləri salmaq və mənfəəti azaltmaq məqsədilə resursları dəyişəcəklər) və nağd pulu
saxlamaq ehtiyacının yaranmasında qeyri-müəyyənliyin rolu (informasiya pulsuz olsaydı,
hamı öz pulunu sərmayəyə yatırardı və yalnız yeni sərmayə yatırmaq lazım gəldikdə, onu
nağd formaya çevirərdi. Buradan belə nəticəyə gələ bilərik ki, pulun nağd şəkildə
mövcudluğu informasiyanın olmamasının nəticəsidir) kimi maraqlı faktları öyrənə
bilərik. “Mükəmməl” rəqabət bazarı necə inkişaf etdirmək üçün bələdçi deyil; o, rəqabət
şə
rtlərini real dünyadan təcrid edən bazar proseslərinin əqli modeli üçün seçilmiş zəif bir
termindir.
Dövləti bazarları “mükəmməl” səviyyəyə apara biləcək subyekt kimi təsəvvür etmək
üçün onun elə bir “kamil” demokratik siyasətin məhsulu olması vacibdir ki, burada
saysız-hesabsız seçicilər və namizədlər fərdi şəkildə siyasətə təsir edə bilməsin, bütün
siyasət yekcins və siyasətin qiymət və mənfəəti haqqındakı informasiyalar pulsuz olsun.
Lakin bu heç vaxt belə olmur.
Siyasi variantlar arasından seçmənin elmi metodu tələb edir ki, seçim həqiqətən əl çatan
variantların arasından aparılsın. Yuxarıda müəyyənləşdirilmiş üsullarla aparılan həm
siyasi, həm də bazar seçimləri heç vaxt “mükəmməl” olmayacaq, çünki seçim
“mükəmməl” deyil, yalnız real bazar proseslərinin və siyasi proseslərin müqayisəsi
ə
asında aparılmalıdır.
Həqiqi bazar öz iştirakçıları arasında informasiya təminatı və qarşılıqlı mənfəətli
ə
məkdaşlıq üçün xeyli üsullar yaradır. Bazarlar insanları, əməkdaşlıq formaları da daxil
olmaqla, informasiya əldə etmək üçün sistemlə təmin edir. Reklam, kredit büroları,
reputasiya, əmtəə birjaları, fond birjaları, sertifikatlaşdırma şuraları və digər bu kimi
təsisatlar bazarlar daxilində qarşılıqlı mənfəətli əməkdaşlıq yaratmaq məqsədinə xidmət
edir. Qeyri-kamil olduqlarına görə bazarlardan imtina etməkdənsə, insanların qeyri-
qənaətbəxş rifahını yaxşılaşdırmaq məqsədilə bazarlardan daha yaxşı istifadə üsullarını
aramalıyıq.
Nəhayət, rəqabət bazarın vəziyyəti kimi deyil, rəqabətli davranış prosesi kimi daha yaxşı
başa düşülər. Sahibkarlar digərləri ilə rəqabət aparmaq üçün azad surətdə bazara girə
bilirsə və istehlakçılar istehsalçıların arasında seçim etməkdə sərbəstdirsə, onda
istehlakçıların sifarişləri uğrunda istehsalçılar arasındakı rəqabət həmin müştərilərin
xeyrinə olan davranış tərzinə gətirib çıxarır.
7
6.
Bazarlar, ola bilər ki, ictimai (kollektiv) istehlak malları istehsal edə bilmir
Ə
gər mən alma yeyirəmsə, sən alma yeyə bilməzsən; almanın istehlakı sırf rəqabətli
prosesdir. Ə
gə
r mə
n kino göstə
rirə
msə
və
baş
qalarının baxmasını istə
mirə
msə
, pul
ödə
mə
yə
nlə
ri içə
ri almamaq üçün pul xə
rclə
yib hasar ucaltmalıyam. stehlakı rə
qabə
tsiz
olan və
istisnalığ
ı baha baş
a gə
lə
n bə
zi mə
hsullar bazarda istehsal oluna bilmir ki,
hamının onların baş
qaları tə
rə
fində
n istehsal olunmasını gözlə
mə
yə
meyli olur. Ə
gə
r sə
n
cihaz istehsal edirsə
nsə
, mə
n ancaq onu istehlak edirə
m və
onu istehsal etmə
yə
marağ
ım
olmur. Eyni ş
ey sə
nə
də
xasdır
.
Belə
mə
hsulların ictimailiyi onların yeganə
tə
chizat
vasitə
si olan dövlə
t tə
rə
fində
n tə
chizatını tə
lə
b edir. Belə
mə
hsullara yalnız müdafiə
və
hüquq sistemini tə
min edə
n mallar deyil, hə
m də
tə
hsil, nə
qliyyat və
sə
hiyyə
kimi digə
r
sahə
lə
r daxildir. Belə
mə
hsulların istehsalını heç vaxt bazara etibar etmə
k olmaz, çünki
pul ödə
mə
yə
nlə
r bunlardan müftə
xorcasına istifadə
edə
cə
klə
r və
hamı da belə
etmə
yə
çalış
dığ
ından, heç kim pul ödə
mə
yə
cə
k. Belə
liklə
, bu mə
hsulları ancaq dövlə
t istehsal
etmə
lidir.
Dövlət tərəfindən ictimai məhsulların istehsalı bəhanəsi ən çox sui-istifadə olunan
iqtisadi arqumentlərdəndir. Məhsulların istehlakının rəqabətli olub-olmaması adətən
məhsula yarandığı andan xas olan bir xüsusiyyət deyil, istehlakı rəqabətli edən əsas cəhət
istehlakçı qrupun say olçüsüdür. Üzgüçülük hovuzu iki nəfər üçün rəqabət obyekti
olmaya bilər, lakin iki yüz nəfər üçün əsl rəqabətdir. Yasaqlarla bağlı xərclər isə bütün
məhsullara, istər ictimai, istərsə də özəl, şamil olunur: əgər sənin mənim almalarımı
yeməyinin qarşısını almaq istəyirəmsə, nəsə etməliyəm, məsələn hasar çəkməliyəm.
stehlak üçün rəqabətli olmayan bəzi məhsullar, məsələn, peşəkar futbol oyunu (əgər sən
ona baxırsansa, bu o demək deyil ki, mən baxa bilmərəm) yalnız ona görə istehsal olunur
ki, sahibkarlar pul ödəməyənləri kənarlaşdırma vasitələrinə kapital qoyurlar.
Bəzi məhsulların bəhanə olunan ictimailiyi, məhsulların ayrılmaz əlaməti olmamaqdan
ə
lavə, həmin məhsulların istisnasız və hətta dəyərsiz əsasda belə mövcud olması üçün
verilmış siyasi qərarın bir xüsusiyyətidir. Əgər dövlət “azad yollar” (yəni pulsuz
nəqliyyat) istehsal edirsə, özəl müəssisələrin də bunu yaradacağını və rəqabət aparacağını
gözləmək çətindir. Lakin qeyd edək ki, “azad yollar” həqiqətdə heç də azad deyil, çünki
(həbsxana adlanan xüsusilə kəskin formalı qadağaya malik olan) vergilər hesabına
formalaşır və həmçinin qiymətləndirmənin olmaması qeyri-effektiv istifadənin (məsələn,
tıxacların olması) birinci şərtidir. Bu da öz növbəsində, nadir resursların (nəqliyyat
zamanı boş sahələr) öz yüksək dəyərinə uyğun istifadə olunması üçün təyinat
mexanizmlərinin olmamasını əks etdirir. Həqiqətən, bütün dünyada yolların odənişli
olması meyli var ki, bu da yolların dövlət təchizatı kimi ictimai məhsul arqumentinə aid
olmasını şübhə altına alır.
Bazarlarda təchizatı mümkünsüz hesab olunan bir çox məhsullar hal-hazırda elə bazar
mexanizmləri vasitəsilə təmin edilməkdədir. Mayaklardan tutmuş, təhsilə, ictimai
asayişin qorunmasına, nəqliyyata kimi bütün məhsullar bir daha göstərir ki, məhsulların
ictimai xüsusiyyətinə istinadən səslənən çağırışlar əsassızdır və yaxud çox şişirdilmişdir.