52
Azərbaycanca çox roşan (aydın) yazılmışdır. Çap işi yuxarıda
dediyim kimi müşkül idi. 12 Şəhrivərdən ibarət olan böyük
müraciətnaməni bir gündə Təbriz mətbəələrində 15 min
nüsxədə çap etmək təqribən qeyri-mümkün nəzərə gəlirdi. Bu
cəhətdən 24 saat tamam şəxsən çapxanada qalmağa məcbur
oldum. Hətta Elmiyyə çapxanasının sahbi öz çapxanasının adını
qeyd
etməyə
hazır
olmadığından
firqəmizin
ciddi
müəssisələrindən olan Ittilaat çapxanasının müdiri Həzən Zəfəri
məsuliyyəti boynuna alıb öz çapxanasının adı ilə intişar vermək
şə
rti ilə ona razılaşdırdı. Mümkündür ki, bu cüziyyatı təfsil
(mükəmməl)
üzrə
şə
rh
vermək
bəzi
oxucuları
maraqlandırmasın, lakin mənim zənnimcə bütün dünyaya səs
salan böyük bir işin başlanğıc şəraitini {məxsusən cavan
demokratlara} bilmək lazımdır təcrübə isbat etmişdir ki, kiçik
bir iştibah nəticəsində böyük bir iş pozula bilər. Kiçik bir
fədakarlığının böyük bir xətəri rəf edilməsi də təcrübədə az
görülməmişdir.
11 şəhrivər gecəsi bəyannaməni çap edərkən mənim 3 gün
yuxusuz qaldığıma görə taqət gətirməyib, işçilərin nahar mizi
üstündə yatmağın onların ruhiyyəsində dərin təsir buraxmışdır.
2 saatdan artıq davam etməyəm bu istirahətdən sonra
mürəttiblər (tərtibçi) və sair çapxana işçilərinin ruhiyyəsində
böyük təğyirat hiss etməyə başladım. Onlar tamamilə başqa
adamlar kimi nəzərə gəlirdilər. Çapxananın qaranlıq kif (basmış
lampası) sanki işıqlanıb, fəaliyyət ilə dolmuşdur. Yuxudan
oyandığım zaman hənuz sadə tanışlığımız belə olmayan
kargərlər məni təbəssümlə qarşılayıb, işi bir neçə saata
qurtarmağa hazır olduqlarını söylədilər. 2 saat bundan qabaq
böyük məbləğ müqavilində belə yuxusuz qalmağa razılaşmayan
cavan işçilər isə kamali-meyl və rəğbətlə onlara tapşırdığları
vəzifəni əncam (əməl) verməyə söz verdilər. Mətbəənin
səhifəbəndi Hüseyn Ağa Səlimül-nəfs mən oyanar-oyanmaz 4
saat sonraya vəd etdiyi ikinci səhifəni ikinci təshih (düzəliş)
üçün mizin (masanın) üstünə qoyub dedi: indi mən inanıram ki,
321
...... kənd istehkamatına getdim. Bütün gecəni döyüşdən sonra
oranı ələ gətirdik. Onları oradan qovduq. Qara Putambuşaniyə
kəndlərindən keçib, Oriyad mahalı, Pərilər və Həsənabad,
Qaradaş kəndlərində şədid surətdə vuruşduq. Sonra Oriyad
mahalının əmniyyətin təmin etdik. Bütün cəngəllərdə xanlar və
məmurxan elatlarına qalib gəldik. Zəncan alınandan sonra
Qulamyəhya
tərəfindən
sonra
Zəncana
çağırıldım.
Qulamyəhyadan tapşırıq alıb, Məhəmmədqulu Ramtin ilə
Oriyada qayıdıb, atlı suvarilər dəstəmizlə Ənkuran xanı
Qulamhüseynxan Bəhadirinin üstünə getdik. Gecə ilə böyük
vuruşma oldu. Ənkurani əlimizə keçirdik. Orada iki gün
qaldıqdan sonra post təyin edib, özümüz Xəmsə mahalında olan
Duz kəndinə hərəkət etdik. Düşmənin dəstəsi Çayırlıda
olmağına görə qışın ağır qarlı vaxtlarında gecə ilə Çayırlıya
tərəf getdik. O vaxt bütün qoşuna özüm başçılıq edirdim.
Gecəni böyük atışmadan sonra düşməni məğlub edərək,
Çayırlını da əlimizə keçirtdik. Orada bir neçə gün qalıb, o
mahalın bütün əmniyyətin bərqərar etdik. Sonradan düşmənlər
Qoltuq kəndində olduğuna görə ora hərəkət etdik. Onlar bizim
ordunu almağımızı bilib, oradan Seyidabad kəndinə
qaçmışdılar. Biz də bir başa onları təqib edərək, Seyidabada
getdik. Orada iki gecə-gündüz vuruşub,axırda düşmən davam
gətirməyib, Yayın kəndinə tərəf qaçdılar. Yayın kəndində olan
Qızılüzən Çayının körpüsü Həmədan-Bicar yolunun keçid
körpüsü idi. Biz də yoldaş Qulamın əmrinə görə oraya getdik.
Sultan Məmurxan və onun köməkçi xanları ilə qoşunları orada
idi. Orada böyük vuruşmadan sonra qəflətən gecə həmlə
etdiyimiz Mahmudxan öz qalan dəstəsi ilə Bicar mahalına
getdilər. Biz orada Mahmudxandan aldığımız anbarı açıb,
yeşiklərlə dolu gülləri gördük. Güllərin qutularının üstü Ingilis
dövlətinin nizanları ilə yazılmışdır. Tüfənglərdə 11 açılan və 5
açılan, 3 Tirbar və bir qədər avtomatlardan ibarət idi. Körpü
çox əhəmiyyətli olduğundan yoldaş Qulamın əmrinə görə mən
öz dəstəmdən bir qədərin Seyidabada göndərib, qalanları ilə
320
onların hamısını Ağa Məhəmmədivənd buraxdı. Bu sözdən
sonra sərhəng Zəriv qorxudan tərlədi. Dedim: “Tərləmə, ancaq
bunu bil millət qadirdir ki, sizin bu kardon dəstgahınızı ani
vahidə pozsun”. Bilaxirə O, vəziyyəti belə gördükdə yazılı
şə
kildə sərhəng Mənzuriyə yazdı ki, sərbazxananı təhvil versin.
Beləliklə siyahı üzrə sərbazxana təhvil alındı. Təqribən 1000
ə
dəd tüfəng, 72 ədəd yüngül avtomat, 15 ədəd ağır avtomat,
280 min güllə, 72 top, telefon və başqa əşya və təchizatı təhvil
aldıq. Bununla da Ərdəbil və onun ətrafında olan xalqın mal,
can və namusunu ayaqlar altına alan qəddar və mürtəce dövlət
məmurlarından təmizlənib, qüdrəti demokrat firqəsinin
rəhbərliyi ilə təşkil tapan Milli Hökumətin ixtiyarına keçdi.
Miyana fədai başçılarından Məmiqulu Sadiqinin xatirəsi Mən
Məmiqulu Sadiqi azər ayının 10-da 1324-cü ildə (1 dekabr
1945) Mərkəzi Komitə tərəfindən Təbrizə çağırılıb, orada
tapşırıq aldıqdan sonra Qulamyəhya yoldaşa müraciət edərək,
Ə
nsari və Məhəmmədəli Ramtin ilə birlikdə Miyanaya
qayıtdım. Mərkəzi Komitənin tapşırığına görə Miyana,
Gərmrud kəndlilərini toplayıb, onları fədai dəstələrinə
yazılmağa dəvət etdik. Sonra fəal fədailəri çağırıb, onlara
azərin 14-də (5 dekabr) silah payladıqdan sonra qiyam etdik.
Mürtəce dövlətin jandarmlarını məğlub edib, Gərmrud mahalını
öz əlimizə aldıq. Yoldaş Qulamyəhyanın tapşırığına görə 120
nəfər
götürüb,
Qaflankuh
körpüsünün
ş
ah
Abbas
karvansarasında məskən etdik. 28 gün orada qalıb, bütün oranın
ə
mniyyətini təmin elədim. Yenidən yoldaş Qulamyəhyanın
çağırışına əsasən Miyanaya gəldim. Orada mənə 350 nəfər
fədai verdilər. Sultan Mahmudxan ki, Kəlucə kəndində idi,
onların qarşısına getməyə məmur oldum. Bu işlə məşğul
olduğum günlərdə Cəbrailxanın Qızılı kəndində fədai dəstələri
ilə vuruşmasından xəbər tutdum. Təcili öz dəstəm ilə onların
köməyinə getdim. Oranı təsərrüf edib, onları tuduqdan sonra
qayıdıb, öz postumuz Kəlucə kəndinə gəldim. Yenə bir neçə
gündən sonra Qulamyəhyadan əmr alıb Əli Sərabi ilə birlikdə
53
sizin işiniz müvəffəqiyyətlə qabağa gedəcəkdir. Çünki ona
möhkəm inamla yapışdınız, maddiyyat və istirahər fikrində
olmadığınızı miz üstündə yatmağınız mənə isbat etdi. Dediyimi
isbat etmək üçün özümdə müraciətnaməni imza etdim. Bu
tarixi müraciətnamənin axırıncı imzası həmin çapxana kargəri
Səlimül-nəfs imzasıdır. Onun sadə və birğərzanə (qərəzsiz) bir
surətdə zəhmətə ürəkdən qiymət verməsi məni fövqəladə
ümüdvar etdi. Ona görə də bütün nehzət zamanı da hər bir işdə
zəhmətə qatlaşıb, işçilər üçün nümunə olmağı hərgiz (heç vaxt)
yadımdan çıxarmadım. Bu kiçik hadisə hesab edilsə də mənim
ə
qidəmcə Azərbaycan tarixində qeyd edilməsi bir həqiqətdir.
Necə ki, dedik kiçik hadisələr bəzən çox böyük hadisələrin
müqəddəmə və səbəbi ola bilər. Mövzudan xaric olsa da,
burada “Əmir Teymur Kurkani (Topal Teymurun) qarışqadan
ibrət almasını qeyd etmək lazımdır. Böyük fateh güya birinci
dəfə Süxtə məğlub olub, yəs və bicarə halda tək və tənha
xaraba bir divara təkiyə etdiyi halda, bir qarışıqadan ağzında
özündən belə yekə buğdanı divardan çıxarmaq üçün dəfələrlə
çıxıb-düşdüyünü və nəhayət öz məqsədinə nail olduğunu görüb
ibrət, alır. Min ümüd və himmətlə işə başlayıb, bildiyimiz kimi
böyük nailiyyatlar əldə edərək, vaxtının ən məhşur, ən qüdrətli
simalarını kəsb edir”. Isfəhanda əfqanlıların xalqını qətl
etdikləri zamanda qoca bir arvadın bir iddə isfəhanlının edam
üçün qoyun kimi qətlgaha göndərilmələrini sərzəniş etməsi
xalqı ayağa qaldırıb, qəsbkarlarların oradan qovulmasına səbəb
olduğu tarixdə görülən kiçik bir hadisədir ki, ondan böyük bir
nəticə əldə edilmişdir. Demək bizim firqəni təşkil edərkən, tək-
tək adamlarla görüşüb, imza toplayıb və müraciətnaməmizi
yuxarıdakı şəraitdə çap etməyimiz, zahirdə kiçik bir iş olsa da,
böyük bir işin müqəddəməsi olmaq üzrə tarixdə iri xətt ilə səbt
edilməlidir. Qoy gələcək nəsl bilsin ki, hər işin müqəddəməsi
ə
vvəlcə kiçik və əhəmiyyətsiz nəzərə gələ bilər. Elə kiçik ki,
hətta insan ona məşğul olmağı belə özünə tənəzzül hesab edər.
Vəli himmət istiqamət iman və əqidə üzrə başlanan iş tez ya
Dostları ilə paylaş: |