66
olmağa və müqəddəs milli mübarizədə şirkət etməyə çağırır.
Bu firqənin qapıları oğrular və xainlərdən başqa ümum
Azərbaycan xalqının üzünə açıqdır. Hər kəs bizim şüarlarımızı
və məqsədlərimizi qəbul edərsə, çox tezliklə özünü firqə
təşkilatına üzv yazdırmalıdır, Azərbaycanın və ümum ranın
azadlıq ələmdarının (bayraqdan) sırasına daxil olmalıdır.
Bizim şüarlarımız bunlardır
1. ranın istiqlal və tamimiyyətini saxlamaqla bərabər,
Azərbaycan xalqına daxili azadlıq və mədəni muxtariyyət
verilməlidir ki, edə bilsin özünün fərhəngi yolunda və
Azərbaycanın abadlaşması və tərəqqisi üçün ümum adilanə
qanunlarını gözləməklə bərabər, öz sərneveştini təyin etsin.
2. Bu mənzuri (nəzəri) həyata keşirmək üçün çox tezliklə
ə
yalət və vilayət əncümənlərini intixab edib işə başlamalıdır.
Bu əncümənlər fərhəng, behdaşət və iqtisad sahəsində fəaliyyət
göstərməklə bərabər, qanuni-əsası mocibincə tamam dövlət
işçilərinin əməliyyatını təftiş edib, onların təğyir (dəyişmək) və
təbdilində (əvəzləndirməsində) izhari-nəzər edəcəkdir.
3. Azərbaycanın ibtidai məktəblərində üç klasa qədər dərslər
fəqət Azərbaycan dilində aparılmalı və üç klasdan yuxarı dövlət
dili olmaq üzrə fars dili də Azərbaycan dili ilə yanaşı tədris
edilməlidir. Azərbaycanda milli darülfünün (universitetin)
təşkili Demokrat Firqəsinin əsas məqsədlərindəndir.
4. Azərbaycan Demokrat Firqəsi sənaye və fabriklərin
genişlənməsinə ciddi çalışacaq və səy edəcək ki, mövcud
fabrikləri təkmil etməklə işzisliyi rəf etmək, əl və maşın
sənayeni genişləndirmək üçün vəsilələr (vəsait) yaradıb, təzə
fabriklər da vücudə gətirsin.
5. Ticarətin genişlənməsi Azərbaycan Demokrat Firqəsi çox
lazımlı və ciddi məsələlərdən hesab edir. Bu günə qədər ticarət
307
Ayrı-ayrı fədai dəstələrinin fəaliyyətindən nümunə üçün
sərhəng Məhəmmədivənd, sərhəng Aram, Məmiqulu Sadiqi,
mayor Mirəbulfəzl Haşiminin öz dəstələri həqqinda yazıb mənə
göndərdikləri xatirələri buraya zəmimə edirəm.
Sərhəng Aram Zadəganın xatirəsi Müttəfiqlərin qoşunları
rana daxil olandan sonra ranın bütün qoşun təşkilatları
dağıldı. Bu zamanda ran xalqı mövqedən istifadə edib, öz atiyə
(gələcək) azadlığı üçün düşünməyə başladı. Məxsusən kənd
camaatı jandarmların və sərbazların töküb, getdiyi silahı ələ
keçirtdik. Xalq gələcəyi düşünüb, bəzən ran ofiser və
sərbazlarından pul ilə tüfəng və sair silah da almaqdan geri
durmurdu. Bu vasitə ilə camaatın əlinə çoxlu silah keçdi.
Kürdlər və azərbaycanlılar Təbrizdən aldıqları silahları şəkər,
çay və sair ticarət malları olan sandıqların içərisində aparırdılar.
Şə
hrivər hadisəsindən bir neçə ay sonra Kürdüstan və
Azərbaycanın kəndlərində silah adi bir şey oldu. Hər kəs hər
qiymətə olur-olsun evində silah saxlamağa çalışdı. Bu günlərdə
ran hökuməti müttəfiqlər ilə düzəlişib, yenidən fəaliyyətə
girdi. Jandarmlar iş başına gəlib, maliklərin köməyi ilə
kəndlilərə əziyyət verməyə başladılar. Maliyyat, cərimə, vergi
və zülm çoxaldı. Ofiserlər öz satdıqları tüfəngləri əhalidən
yığmağa başladılar. Bu mövqedə kəndlilərdən bəzi iddələr
ayrılıb, dövlət əleyhinə bəzi yerlərdə mübarizəyə girişdilər.
Məsələn Hüseynqulu xan bir iddə azadixah cavanlardan
toplayıb, jandarmların cinayətkarlığının qarşısında mübarizəyə
başladı. Neçə ay onun mübarizəsi davam etdi. Nəhayət dövlət
məmurları namərdliklə aldadıb, onu tutaraq zindana saldı.
Naçar onun ətrafinda olan azadixahlar dağılmağa başladı.......
Hüseynqulu xanın mübarizəsindən sonra Marağa ətrafında
mücahir və şahsevən adlanan 300 ailəni jandarmlar xəli-silah
etmək istədilər. Bir ay vuruşmadan sonra onları məğlub
etməkdən məyus olub, Marağa maliklərindən, Cəmşid
sfəndiyari, Səməd ftixari, Əliəşrəf Səmsammüs-səltənə və
qeyrilərindən kömək istədilər. Bu kömək vasitəsilə şiddətli
306
bəhanə tapıb, firqə təşkilatını da ortadan aparardılar. ən doğru,
ə
n düzgün fikir ətrafdan başlayıb, tədric ilə şəhərə
yaxınlaşmaqdan
ibarət
idi”.Azərbaycanın
ə
n
mühüm
hissələrində saxlanılan jandarm və qoşun hissələri bizə bu
imkanı verməz, Tehran ilə müstəqim əlaqədə olan dövlət
məmurları isə müstəqim və qeyri müstəqim (dolayı) yollarla ilə
öz qüdrətlərini artırıb, bizim tədric ilə toplamaqda olduğumuz
qüvvəni ciddi qədəm götürməyə qoymazdılar.
Fəramüş edilməməlidir ki, bizim təşkil etdiyimiz fədai
dəstələri və onların rəhbərləri hələ hərbi təcrübəyə malik
adamlar deyildilər. Onların müharibə görmədən əvvəl
münəzzəm qoşun ilə rubəru etmək olmazdı. Bundan əlavə
şə
hərin qoşun əlində olması özü-özlüyündə böyük qüdrət
mənbəyi idi. Orada olan nəqliyyat, ərzaq, libas və sair
məlzumatdan (lazımı əşya) sərtib Dirəxşani ilə Vərəhram geniş
dairədə istifadə edə bilərdi. Bir də firqə təşkilatı məxsusən
mərkəzi komitə şəhərdə olduğu halda, fədailərin şəhərə hücum
edərək dövlət qüvvələri ilə vuruşmağı, onların tamamilə
ortadan getməsinə səbəb ola bilərdi. Bu və başqa səbəbləri
nəzərə alaraq biz o gün o yoldaşların təkliflərini rədd etdik.
Bizim nəqşəmiz bu iş üçün fövqüladə sadə bir nəqşə idi.
Yerlərdə olan dövlət qüvvələrini tək-tək xəli-silah edib,
təmizləməklə Təbriz, Urmiyyə, Ərdəbil və Miyandab kimi
mühüm (əskəri) məntəqələri bir-birindən ayırıb, mühasirəyə
salmaq, sonra şədid bir zərbə ilə onları ləğv edib, ortadan
çıxartmaq. Bu nəqşə olduqca əməli bir nəqşə idi. Biz onu icra
edərkən, ictimai işlərimizi yaddan çıxarmamışdıq. Xalq
konqrəsi, milli məclis seçkiləri kimi böyük siyasi və dövləti
işləri hamısı istər mərkəz, istər isə ayrı şəhərlərdə bu nəqşə ilə
uyğunlaşmış hər iki nəqşənin icrası üçün dəqiq gün və saatlar
təyin olunmuşdur.
Məndən “fədai qüvvəsinin müvəfəqiyəti nədən irəli gəldi?”
deyə, soruşan olsa- “fəqət firqə rəhbərliyinin tənzim etdiyi
nəqəşənin dəqiq surətdə gözlənilməsi” söz ilə cavab verərəm.
67
yollarının bağlı qalması çoxlu kəndçilərin, məxsusən
bağdarların və xırda maliklərin sərvətlərinin əllərindən
çıxmasına və onların dilənçiliyə düşməsinə səbəb olmuşdu.
Bunun qabağını almaq məqsədilə Demokrat Firqəsi bazar
tapmaq və Azərbaycan əmtəələrinin xaricə çıxarılması üçün
tranzit yolların axtarmaq üçün ciddi iqdam etməyi və bu vəsilə
ilə ümumi sərvətin nöqsanının qabağını almağı nəzərdə
tutmuşdur.
6. Demokrat Firqəsinin əsas məqsədlərindən biri də
Azərbaycan şəhərlərinin abadlaşmasıdır. Bu məqsədə çatmaq
üçün səy edəcəkdir. Çox tezliklə şəhər əncümənlərinin qanuni
təğyir tapıb, şəhər əhalisinin müstəqil bir surətdə şəhərin
abadlığına çalışıb, onları abrumənd (mədəni) və müasir hala
salmağa imkan verilsin. Məxsusən Təbriz şəhərinin su dan
təmin edilməsi Azərbaycan Demokrat Firqəsinin qəti mühüm
bir məsələlərindəndir.
7. Azərbaycan Demokrat Firqəsinin müəssisləri gözəl bilirlər
ki, məmləkətin sərvət tolid yaratmaq edicisi və iqtisadi qüvvəsi
kəndçılərin qüvvətli qoludur. Ona görə bu firqə edə bilməz ki,
kəndçılər arasında vücuda gələn hərəkatı nəzərə almasın. Buna
görə də firqə səy edəcək ki, kəndçilərin ehtiyac ların təmin
etmək üçün əsas qədəmlər götürülsün. Məxsusənkəndçi ilə
ə
rbabların arasında müəyyən bir hüdud təyin etmək və bəzi
ə
rbablar tərəfindən ixtar edilmiş qeyri qanuni vergilərin
qabağını almaq Demokrat Firqəsinin vəzifələrindəndir. Firqə
səy edəcək bu məsələ elə bir surətdə həll edilsin ki, həm
kəndçılər razı qalsın və həm də maliklər özlərinin gələcəyindən
itminan (inam) hasil edib, rəğbətlə kəndlərinin və öz
məmləkətlərinin abadlığına çalışsınlar. Xalisə (dövlət) yerlərin
və Azərbaycanı tərk edib, qaçan və Azərbaycan xalqının
zəhmətlərinin məhsulunu Tehran və sair şəhərlərdə sərf edən
ə
rbabların yerləri əgər tezliklə Azərbaycana müraciət
etməsələr, Demokrat Firqəsinin əqidəsində görə qeyd-şərtsiz
olaraq kəndçilərin ixtiyarına verilməlidir. Biz özlərinin eyş və
Dostları ilə paylaş: |