70
mübarizəsində haqlı olduğunu isbat etmək üçün o xüsusidə bir
qədər izahata keçmək olar. Hamı bilir ki, o gün Azərbaycan
milli azadlıq şüarının rəsmi surətdə bir firqə namından irəli
çəkilməsini görülməmiş bir iş olduğu kimi, xalqı bu şüar
vasitəsilə toplayıb, böyük bir qədəm götürmək istəyən cəmiyyət
üçün öz-özlüyündə böyük bir əməl idi. Xoşbəxtxanə iş olduğu
kimi qüdrətinə dayanıb, meydana atılan milli azadlıq şüarları
düzgün və xalqın arzularına müvafiq şüarlarımız. Təbiidir ki,
müraciətnamənin qızıl xətt ilə yazılması lazım gələn aşağıdakı
cümlələri oxuyan bir azərbaycanlı onun ətrafında düşünməyə
bilməzdi. Haqq və həqqaniyyət (haqqlı) üzrə ürəkdən yazılan
bu səmimi cümlələr düşünən bir adam isə bitərəf qalamaz. Bəzi
qısa fikirli adamlar xəyal edirdilər ki, zorla od açmaq və cəngəl
gücü ilə bir xalqın dilini, xüsusiyyətini, adab və rüsumunu
ortadan aparmaq mümkündür bu xam xəyallılar səy edirdilər ki,
əş
xası vadar və məcbur etsinlər ki, hətta Azərbaycanın uzaq
kəndlərində belə az ana dilindən başqa bir dil bilməyən
kəndçilər üçün fars dilində danışsınlar. Bunlar təsəvvür edirlər
ki, ran xalqını aldatmaq üçün yaratdıqları milli vəhdət sözü
fəqət libasları və dilləri surətdə birləşdirmək vasitəsilə mümkün
olacaqdır. Bunlar bilmirlər ki, dilin rişəsi anaların sinəsindən və
xalqın adab və rüsumu olan olacaqlar başından qalxır. Nə qədər
analar dili və ocaqlar yanmaqdadır, bir xalqın dilini və
adabrüsumunu əvəz etmək mümkün olan iş deyildir. Milli
birlik o vaxt müyəssər ola bilər ki, xalqın hamısı öz
xüsusiyyətini və daxili azadlığını saxlamaqla tərəqqi edib, bir-
birilə musavi ola bilsin. Azərbaycan xalqı mərkəzin çürümüş və
kəsif ricalının siyasəti sayəsində özünün istedad və qabiliyyətnə
{bacarığına} baxmayaraq, hər azadlıq və ixtiyardan məhrum
edilmişdir. Onun oğullarının öz ana dilində təhsil etmək
imkanları olmamışdır. Həqiqətlə dolu olan yuxarıdakı cümlələr
daha möhkəm bir surətdə xalqa mənimsətmək məqsədilə
Azərbaycan tarixində müxtəsər surətdə dəlillər gətirib, bu
millətin öz azadlığı uğrunda uzun müddətdən bəri mübarizə
303
özünün əzm və iradəsi sayəsində almış, öz milli hökumətini
vücuda gətirmişdir.
Tehran əgər bu rəşid və qəhrəman milləti Ərfələr,
Dirəxşanilər və Vərəhramların hava və həvəslərinə qurban
vermək istəyir, buyursun bu kuy, bu da meydan. Fədai
dəstələrinin fəaliyyət və fədakarlığı olduqca maraqlı və
olduqca əhəmiyyətli bir məsələdir. Bəziləri bu işi çox sadə
hadisə hesab edirlər. Hətta firqə içərisində və firqə rəhbərləri
arasında da elə adamlar da var ki, (məsələn nehzəti özlərinin
və ya 5-3 nəfər bazar adamların nüfuz və etibarları əsasında
irəli getdiyinə qail idilər. Halbuki, nehzət sözdən əmələ və
xəyaldan həqiqətə yetirən kəndli və kəndlini təşkil edən firqə
kadrosu olmuşdur. Rəbi Kəbiri, Qulamyəhya, Məhəmmədivənd,
Mərəndli Kazım, Azadvətən, Qulamrza Cavidan, doktor
Cahanşahlu, Aram Zadəgan, Qulu Sübhi və qeyrilərini kəndlini
təşkil etmək, onu silahlandırmaq və onun vasitəsilə irticai
silahlı qüvvələri əzib və tarumar etmələri olmasaydı, on
qaranlıq günlərdə Şiri-Jiyanın (aslanın), bazar tülküləri həmin
21 Azər və ya 12 Şəhrivər günlərində özlərini nüfuzlu hesab
edən bu adamların dərisini boğazından çıxarardılar. Fədai
qüvvəsinə mən şəxsən böyük əhəmiyyət qail olduğundan, onun
quruluşunun (necə olduğunu və nə iş gördüyünün planını mən
şə
xsən öhdəmə götürdüm). Sarabda jandarmların mühasirəsi
Miyanada onların xəlisilah edilib, Təbrizə yola salınması,
Zəncanda, Mərənddə, Marağada, Miyandab və Sufiyanda
bilaxirə Meşkin və Urmiyyədə aparılan qanlı mübarizələr
vasitəsilə Azərbaycan xalqının sərnevişti təyin olunurdu. Mən
şə
xsən bu hərəkatı idarə etmək və böyük iftixarlı vəzifənin
məsuliyyətini hiss etdiyim üçün özümün təsəvürümə gələ
bilməyən bir tərzdə çalışıb, ağlıma belə gələ bilməyən bir
ə
ndazə də ehtiyat və tədbir üzrə hərəkət edirdim. Yuxarıda firqə
rəhbərliyinin işi sülh və saziş ilə aparılıb, irticaı ünsürlərin
ə
linə bəhanə verməmək üçün hər cür fədakarlığa hazır
olduğunu qeyd etmişdik. Eyni zamanda mürtəcelərin
Dostları ilə paylaş: |