36
AZƏRBAYCANLILARIN MİLLİ MƏNLİYİNİN FORMALAŞMASININ
TARİXİ MƏRHƏLƏLƏRİ
Sevdagül Əliyeva
Dünyada hər bir xalq özünün milli-mədəni dəyərləri, mənəvi baxışları, milli
ideologiyaları ilə fərqlənir. Milli-mədəni dəvyərlər hər bir xalqın mənliyinin mənəvi
ifadəsi olmaqla yanaşı onun yarandığı gündən bu günədək daşıdığı fərqliliyin
kodudur.
Hər hansı bir etnosu müəyyən edən amillər: onun ərazisi, dili, məişət və
mədəniyyət birliyi, mənşəyi və ən başlıcası isə öz-özünü dərkdir. Özünü dərk edən
allahını da dərk edər deyirlər. Özünü tanımayan, özünə hörmət etməyən şəxs (millət)
digərinə hörmət edə bilməz. Elmdə müəyyən edilmişdir müxtəlif əcdadlardan
yaranmayan ətnos yoxdur. Etnogenez biosferdə baş verən bir prosesdir. Bu prosesə
coğrafi, sosial, siyasi, texniki və digət müxtəlif amillər təsir edir. Etnogenezin dina-
mikası passionar təkanla baş versə proses özu hiss olunmayacaq dərəcədə ləng gedir.
Tarix boyu baş verən xalqların köçü, müharibələr, təbii fəlakətlər, ekoloji hadisə və
proseslər qəbilə və etnosların bir-birinə qarışmasına, bir çox xalqların yox olması və
digərlərinin yaranmasına dillərin və mədəniyyətlərin transformasiyası və yeniləş-
məsinə səbəb olmuşdur [10].
Əlverişli təbii şəraitinə görə Azərbaycan çox qədim zamanlardan insanların
məskən saldığı ərazı olmuşdur. Qədim azərbaycan əhalisi əkinçilik, maldarlıq,
müxtəlif sənət sahələri ilə məşğul olmuş tarixə düşmüş zəngin maddi mədəniyyət
nümunələri yaratmışdır. Əslində ərazi həm etnosun yaşadığı yer, həm də klassik
dövlət atributlarindan biridir. Azərbaycan xalqı, eyni zamanda dünyanın ən qədim
dövlətçilik ənənələrinə malik olan xalqdır. Ən qədim azərbaycan dövlət qurumları
Quti, Lullubi Şərq dövlətçiliyi tarixində dərin iz qoymuşdur. Sonralar dövlətçilik
mədəniyyəti təşəkkülünü, müxtəlif adlı, müxtəlif sülalələrin, müxtəlif işğalçılara
uyğun dövrlərdə inkişaf etmişdir. Ərazimizdə yaranan Manna dövləti həm qədim-
liyinə həm də təkamül dərəcəsinə görə fərqlənir. E. ə. VIII-VII əsrlərdə Mannanın
Şimalında məskunlaşmış Kimmer-İskit tayfaları da bu ərazidə xalqın təşəkkülü pro-
sesində iştirak etmişdilər. [1] Bu dövrdə bütün ərazini əhatə edən vahid görüş, tək
allahlılıq yox idi, hələ ki, Tanrıçılıq başqa dini görüşləri sıxışdırıb aradan qaldıra
bilməmişdi.
Makedoniyalı İskəndərin ölümündən sonra ölkəmizin cənub torpaqlarında
Atropatena, şimalında isə Albaniya dövlətlərində xalqın formalaşmasının növbəti
mərhələsi təmin edildı. Ölkə ərazisində yaşayan çoxu türk dilli olan müxtəlif etnoslar
dövlətin həyatında mühüm rol oynamışlar.
Qədim Azərbaycan ərazisinin sakinləri əsasən türkdilli etnoslardan ibarət olsa
da, onlar Şimaldan Qafqaz, cənubdan isə farsdilli tayfalarla qonşuluqda yaşamişlar.
Dövrün əsas dini görüşləri: Zərdüştlük, atəşpərəstlik, Günəşə, Aya, Göyə Ulduzlara,
Torpağa, Suya sitayiş davam edir, Albaniyanın bəzi qərbi dağlıq bğlgələrində xri-
stianlıq yayaiılmışdı.
37
“Kitabi-Dədə Qorqud” dastanı azərbaycan xaslqının təşəkkül tarıxını əks et-
dirərək, ərazidə yaşayan Qafqaz xalqları haqqında məlumat verməmişdir. Bunu hə-
min xalqların regionda əhəmiyyətli siyasi mövqe tutmaması ilə izah etmək olar. [4]
Atropatena və Albaniya dövlətlərində feodal münasibətlərinin bərqərar olma-
ğa və azərbaycan xalqının formalaşmağa başlaması ərazinin Sasanilərin əsarəti altına
düşməsi dövrünə təsadüf etdi. Azərbaycan xalqı və ümumxalq azərbaycan dili III-V
əsrlərdə formalaşır. Azərbaycan xalqının kimliyinə ilk fars ünsürünün təsiri də elə
bu dövrdən başlamışdır. Sasanilərin işgal olunan ərazilərə farsdilli tayfaları köçürmə
siyasəti gəlmələrin öz dillərini qismən saxlamaqla assimilyasiyaya uğramasına
gətirib çıxardı.
Ərəblərin hücümu yeni bir dövrün başlanğıcı oldu. İslam dinin yayılması, ərəb
dilli tayfaların bu ərazilərə köçürülməsi, yerli azərbaycan türkcəsinə ərəb kəlmə-
lərinin qarışmasına, bir sıra yeni adətlərin formalaşmasına təsir göstərsə də turk do-
minantlığı sasani dönəmində olduğu kimi yenə öz varlığını qorudu. [18] Vahid din
azərbaycan xalqının formalaşmasının başa çatmasına şərait yaratdı. Ərəb istilasından
sora ölkə ərazisində yaranmış olan müstəqil feodal dovlətləri: Sacilər, Salarilər,
Rəvvadilər, Şəddadilər, Şirvanşahlar, Atabəylər Azərbaycanın ayrı-ayrı regionla-
rında bir-biirini əvəz edən və eyni zamanda mövcud olmuş dövlətlər etnoslarin ço-
xunun mənşə birliyi eyni olan xalqın, mədəniyyət və məişət birliyinin formalaş-
masına şərait yaratmışdır.
Uzun əsrlər boyu azərbaycan türklərinin qoruyub saxladığı dil, fars və ərəb
ünsürləri ilə zənginləşsə də onun bərpasına ehtiyac yox idi. Türkdilli tayfaların ya-
ratdığı Qaraqoyunlu və Ağqoyunlu dövlətlərinin turk dilini rəsmi dövlət dilinə çevir-
mək imkanı olmadı. Bununla belə, dövlət və yazı dili fars və ərəb dili olduğu dövr-
lərdə sadə xalq öz türkcəsində danışmağı davam etmişdir. Azərbaycan türkcəsinin
rəsmi dövlət dili və saray əyanları ilə yanaşı ədiblərinin də danışıb - yazdığı dilə
çevrilməsi Səfəvilər dövlətinin dövründə mümkün olmuşdu.
A. Oleari Azərbaycan Səfəvilər dövlətinin paytaxtının isfahana köçürülmə-
sindən sonra da xarici qonaqların qəbulunda sarayda Azərbaycan dilinin işləndiyini
göstərir [6, 176]. Alman alimi E. Kempfer Azərbaycan dili haqqında məlumat ve-
rərək yazır ki, “ Səfəvilər sülaləsinin ana dili olan türk danışığı İran sarayında geniş
iyayılmış dildir. Türk dili saraydan tutmuş yüksək rütbəli və mötəbər şəxslərin evlə-
rinə kimi yayılmış və nəticədə elə olmuşdur ki, şahın hörmətini qazanmaq istəyən
hər kəs bu dildə danışır” [6, 176]. M. Membre Azərbaycan türklərinin mərasimləri
barədə verdiyi qiymətli məlumatlar əhalinin milli kimliyinə aydınlıq gətirir. O, Nov-
ruz bayramından beş həftə əvvəl, fevral ayının ortalarında keçirilən Xızır Nəbi bay-
ramı və bayram günlərində keçirilən müxtəlif oyunlar arasında Çovqan oyunu, toy
və yas adətlərindən yazır. Mərasimlərdə bilavasitə özü iştirak edən əslən Venesiyalı
olan Mikel Membrenin nəticələri ondan ibarətdir islamın təsirinə baxmayaraq, məra-
simlər qədim türk adət-ənənələri əsasında keçirilirdi[8, 84, 85]. Azərbaycançılığın
güclənməsi eyni zamanda Səfəvilərin sufilik dünyagörüşünün inkişafı və Şiəliyin
yayaılması ilə bir dövrə təsadüf etmişdir. Azərbaycan xalqının milli mənliyində fars
təsirinin uzunmüddətli davamı da elə şiəliyin hələ də millətin mənəviyyatının bir
hissə olmasından irəli gəlir.