Penitensiar sistemdə vərəmə nəzarət üzrə Təlimat, 2013
97
Müalicənin ümumi müddəaları.
VM-nin
dərmanlara
davamlılıq tipi
AKV-in adi formalarının
müalicə rejimi
MSS və sümük-oynaq
sisteminin vərəminin müalicə
rejimi
Məlum deyil
3
I müalicə kateqoriyasına
müvafiq olaraq
2SHREZ/1HREZ/9HRE
Həssaslıq
saxlanılıb
Streptomisinə
qarşı
monodavamlılıq
II S müalicə kateqoriyasına
müvafiq olaraq
2KmHRZE/1HRZE/9HRE
Mono-/
polidavamlı
II H və ya II R müalicə
kateqoriyasına müvafiq olaraq
II H və ya II R müalicə
kateqoriyasına müvafiq olaraq
ÇDD/GDD
vərəmi
IV / IV a / IV G müalicə
kateqoriyasına müvafiq olaraq
IV / IV a / IV G müalicə
kateqoriyasına müvafiq olaraq
Ağciyərdən kənar lokalizasiyalı vərəmin müxtəlif formaları.
Vərəm limfadeniti
AKV formaları arasında vərəm limfadeniti ən çox təsadüf edən forma olub, bütün AKV
hadisələrinin 35%-ni təşkil edir. Boyun və körpücüküstü limfa vəziləri vərəm prosesinə daha
çox cəlb olunur, lakin, bunlarla yanaşı patoloji proses qasıq, qoltuqaltı, döş qəfəsi, mezenterial
və mediastinal limfa vəzilərini də əhatə edə bilir. Eləcə də bir neçə qrup limfa vəziləri eyni
vaxtda vərəm prosesinə cəlb oluna bilər. Adətən, xroniki böyümüş, bərkimiş və ağrısız limfa
vəziləri aşkar olunur. Zaman keçdikcə limfa vəzilərinin birləşmiş bərk kütlələri gözlə
görünməyə başlayır. İİV-ə yoluxmuş xəstələrdə adətən bu mərhələlərdə hərarətin yüksəlməsi,
gecə tərləmələri və çəkinin azalması müşahidə edilir. Xəstə yanaşı olaraq İİV infeksiyasına
yoluxarsa, zədələnmiş limfa vəzilərində VM-nin miqdarı kifayət qədər yüksək səviyyəyə çatır
ki, bu da punksion biopsiyanın diaqnostik effektivliyini artırır. Digər tərəfdən, bu, ART
fonunda immunitetin bərpa olunmasının iltihabi sindromu hesabına vərəm prosesinin
kəskinləşməsinə səbəb ola bilər. Adekvat kimyəvi terapiya aparılmazsa hiperplaziya olunmuş
limfa vəziləri yumşalmaya məruz qalır, bu zaman spontan olaraq içərisindən irinli eksudat xaric
olan fistula formalaşır.
Vərəm limfadenitinin diaqnostikasına dair tövsiyələr.
Zədənmiş nahiyənin: döş qəfəsi, baş, boyun, qarın boşluğunun və s. rentgenoqramı (KT və
MRT müayinəsinə üstünlük verilməklə);
NİAB vasitəsi ilə alınmış aspirasion materialın VM-nin aşkarlanması üçün bakterioskopik və
əkmə müayinəsi;
3
Müalicə əsnasında müsbət dinamika müşahidə olunmadığı hallarda müalicə rejiminə 3 2-
ci sıra VƏD əlavə edilməlidir.
Penitensiar sistemdə vərəmə nəzarət üzrə Təlimat, 2013
98
NİAB-ın nəticəsi mənfi olduqda böyümüş limfa vəzilərinin ekssizion biopsiyası
aparılmalıdır;
Bütün hallarda aşağıdakı müayinələr aparılmalıdır:
Sitoloji müayinə (epitelioid hüceyrələri, çoxnüvəli giqant Piroqov-Lanqhans
hüceyrələrini, kazeoz kütlələri, histiositləri aşkarlamaq məqsədi ilə);
Histoloji müayinə (kazeoz qranulyomalar);
VM-ni aşkar etmək üçün sentrafuqalaşma və lüminessent rəngləməyə üstünlük
verməklə aspirasion materialın mikroskopiyası;
VM-ni aşkarlamaq və onların dərmanlara həssaslığını təyin etmək məqsədi ilə
aspirasion materialın əkmə üsulu ilə müayinəsi;
Yuxarıda göstərilən üsullarla müayinə mənfi nəticə verərsə aparılan
müayinələrin həssaslığını artırmaq məqsədi ilə müayinənin PZR əsasında
molekulyar üsullar tədbiq edilməlidir.
Vərəm limfadenitinin müalicəsinə dair tövsiyələr.
Fəsadlaşmamış vərəm limfadenitinin müalicəsi üçün AKV-nin adi formalarında istifadə
olunan müalicə rejimi tövsiyə olunur: 2HREZ/4HRE.
Fəsadlaşmış vərəm limfadenitinin (bir neçə qrup limfa vəzilərinin vərəm prosesinə cəlb
olunması, fistulaların əmələ gəlməsi, assitlə fəsadlaşmış mezadenitlər) müalicəsində 8 aylıq
müalicə rejimi: 2SHREZ/1HREZ/5HRE tövsiyə olunur.
VM-nin DD aşkar olunduğu halda müvafiq müalicə rejimi təyin olunur.
Vərəm limfadeniti ilə yanaşı İİV infeksiyası müşahidə olunduğu hallarda antiretrovirus
preparatları ilə müalicə vərəm əleyhinə müalicə başlandıqdan 0,5-2 ay sonra təyin
edilməlidir.
Müvəffəqiyyətli müalicə fonunda hiperplaziya olunmuş limfa vəzilərinin ölçüsünün
böyüməsi və ya yeni hiperplaziyalaşmış limfa vəziləri müşahidə oluna bilər, bu, müvəqqəti
xarakter daşıyaraq ölmüş VM-yə orqanizmin verdiyi immun cavabla əlaqədardır. Belə
reaksiyalar İBİS-in formalaşması ilə əlaqədar olaraq İİV-ə yoluxmuş vərəmli xəstələrin
antiretrovirus preparatları ilə müalicəsi zamanı da müşahidə oluna bilər.
Vərəm plevriti
Vərəm plevriti vərəmli xəstələrin 5%-də təsadüf edilir. Bu klinik forma vərəmin həm
birincili, həm də ikincili formalarında müşahidə edilir. Adətən xəstəlik kəskin gedişatlı olub,
öskürəklə, plevral ağrılarla, hərarətlə və təngnəfəslik ilə müşayiət olunur. Rentgenoloji olaraq
plevra boşluğunda birtərəfli, müxtəlif səviyyəli maye aşkar edilir. 20% hallarda eyni zamanda
ağciyərlərdə infiltrativ dəyişikliklər və kavernalar müşahidə edilir. Birincili vərəm zamanı
həmçinin döş qəfəsi daxili limfa vəzilərinin böyüməsi də aşkar olunur. Əksər hallarda plevral
vərəqələrin 1 sm-dən artıq qalınlaşması müşahidə olunur. Xəstəliyin başlamasından 2 həftə
sonra plevral ekssudat limfositar xarakterli olur (90% hallarda limfositlər ümumi leykositlərin
50%-dən artığını təşkil edir). Plevral ekssudatda qlükozanın miqdarı adətən normadan aşağı,
pH isə turş reaksiyalı olur. Plevranın empiyemasından fərqli olaraq vərəm plevritinin adi
formalarında VM-ni mikroskopik müayinələrdə yalnız 5% hallarda, əkmə üsulu ilə isə 40%-
dən artıq olmayan hallarda aşkarlamaq mümkün olur. Kazeoz qranulyomaları aşkarlamaq
məqsədi ilə plevranın biopsiyası, turşuya davamlı bakteriyaların rənglənməsi və VM-nin əkmə
üsulu ilə aşkarlanması üsullarının kombinasiyasından ibarət müayinə 90% hallarda müsbət
nəticə verir. Tuberkulin sınaqları xəstələrin yalnız 2/3 hissəsində müsbət nəticə verir.
Limfositar mayedə ADA-nın səviyyəsinin artması (ADA>40U/L olduqda həssaslıq 92%,
spesifiklik 90%) və eləcə də İFN-qammanın səviyyəsinin artması (həssaslıq 89%, spesifiklik
97%) yüksək diaqnostik əhəmiyyət kəsb edir.
Plevranın vərəmi zamanı plevral ekssudat
müayinə olunarkən PZR-in həssaslığı 80%, spesifikliyi isə 100% səviyyəsində olur.
Dostları ilə paylaş: |