Plan wynikowy z wymaganiami edukacyjnymi przedmiotu etyka w zakresie podstawowym dla szkół ponadgimnazjalnych

6. Niełatwo jest mówić o dobru

42. Normatywno –prawne aspekty obyczajów. 43. Norma moralna. 44. Etyka ogólna – wybrane aspekty. 45. Etyka szczegółowa – wybrane aspekty .	Uczeń: Rozumie znaczenie pojęć dobro i zło w kontekście rozważań o moralności. Rozumie pojęcia norma, obyczaj, moralność, etyka, amoralizm. Dostrzega związek moralności z nakazami i zakazami. Rozumie, na czym polega rozwój moralny. Dostrzega jego rolę w życiu jednostki.	Uczeń: Rozumie znaczenie pojęć dobro i zło w kontekście rozważań o moralności. Zna pojęcia norma, obyczaj, moralność, etyka, amoralizm. Dostrzega związek moralności z nakazami i zakazami. Wie, na czym polega rozwój moralny. Dostrzega jego rolę w życiu jednostki. Dostrzega różnicę między etyką normatywną a opisową.	Uczeń: Wyjaśnia znaczenie pojęć dobro i zło w kontekście rozważań o moralności. Wyjaśnia pojęcia norma, obyczaj, moralność, etyka, amoralizm. Trafnie interpretuje wskazane przykłady ilustrujące te pojęcia. Dostrzega związek moralności z nakazami i zakazami. Wskazuje czynniki wpływające na rozwój moralny i wyjaśnia jego znaczenie oraz rolę. Objaśnia przedmiot rozważań etyki normatywnej i opisowej. Zna pojęcia psychologia i socjologia moralności.		Uczeń: Wyjaśnia znaczenie pojęć dobro i zło w kontekście rozważań o moralności. Definiuje pojęcia norma, obyczaj, moralność, etyka, amoralizm. Przytacza i omawia przykłady ilustrujące te pojęcia. Wskazuje wartości chronione i cenione w przykładach prezentujących obyczaj. Dostrzega związek moralności z nakazami i zakazami. Objaśnia przedmiot rozważań etyki normatywnej i opisowej. Wyjaśnia pojęcia psychologia i socjologia moralności. Wskazuje czynniki wpływające na rozwój moralny i wyjaśnia jego znaczenie i rolę. Prezentuje poglądy, stawiając tezy i argumentując. Z uwagą słucha wypowiedzi innych osób.	Uczeń: Wyjaśnia znaczenie pojęć dobro i zło w kontekście rozważań o moralności. Definiuje pojęcia norma, obyczaj, moralność, etyka, amoralizm. Przytacza i omawia przykłady ilustrujące te pojęcia. Wskazuje wartości chronione i cenione w przykładach prezentujących obyczaj. Dostrzega związek moralności z nakazami i zakazami. Objaśnia przedmiot rozważań etyki normatywnej i opisowej. Wyjaśnia pojęcia psychologia i socjologia moralności. Wskazuje czynniki wpływające na rozwój moralny i wyjaśnia jego znaczenie i rolę. Prezentuje poglądy, stawiając tezy i argumentując. Z uwagą słucha wypowiedzi innych osób. Ponadto uczeń w swoich rozważaniach wykorzystuje informacje i wnioski z lektury dodatkowych tekstów z dziedziny etyki.
46. Ocenianie w wypowiedziach językowych.	Uczeń: Zna pojęcie podmiotu moralnego oraz warunki, jakie muszą być spełnione, aby wiedza podmiotu moralnego na temat wartości i norm moralnych przekładała się na właściwe działanie. Rozumie, czym się różnią zdania opisujące od oceniających oraz osądzających. Dostrzega cechę wartościowania wypowiedzi. Zna kryterium rozróżnienia ocen językowych (oceny praktyczne i moralne).	Uczeń: Zna pojęcie podmiotu moralnego oraz warunki, jakie muszą być spełnione, aby wiedza podmiotu moralnego na temat wartości i norm moralnych przekładała się na właściwe działanie. Rozumie, czym się różnią zdania opisujące od oceniających oraz osądzających. Dostrzega cechę wartościowania wypowiedzi. Zna kryterium rozróżnienia ocen językowych (oceny praktyczne i moralne). Rozumie, na czym polega subiektywny charakter oceniania. Wie, jakie warunki należy wziąć pod uwagę, dokonując osądu moralnego. Omawia wpływ pozytywnej i negatywnej oceny na działanie.	Uczeń: Zna pojęcie podmiotu moralnego. Określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby wiedza podmiotu moralnego na temat wartości i norm moralnych przekładała się na właściwe działanie. Omawia przykłady zdań opisujących, oceniających, osądzających. Dostrzega cechę wartościowania wypowiedzi. Wśród ocen językowych wskazuje oceny praktyczne i moralne. Wyjaśnia, na czym polega subiektywny charakter oceniania i jego konsekwencje. Objaśnia warunki, jakie należy wziąć pod uwagę, dokonując osądu moralnego. Omawia wpływ pozytywnej i negatywnej oceny na działanie. Wyróżnia i analizuje różne typy sądów moralnych.		Uczeń: Zna pojęcie podmiotu moralnego. Określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby wiedza podmiotu moralnego na temat wartości i norm moralnych przekładała się na właściwe działanie. Wskazuje i omawia przykłady zdań opisujących, oceniających, osądzających. Dostrzega cechę wartościowania wypowiedzi. Wśród ocen językowych wskazuje oceny praktyczne i moralne. Wyjaśnia, na czym polega subiektywny charakter oceniania i jego konsekwencje. Objaśnia warunki, jakie należy wziąć pod uwagę, dokonując osądu moralnego. Omawia wpływ pozytywnej i negatywnej oceny na działanie. Wyróżnia i analizuje różne typy sądów moralnych. Analizuje własną postawę i swoje wypowiedzi w kontekście omawianych zagadnień.	Uczeń: Zna pojęcie podmiotu moralnego. Określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby wiedza podmiotu moralnego na temat wartości i norm moralnych przekładała się na właściwe działanie. Wskazuje i omawia przykłady zdań opisujących, oceniających, osądzających. Dostrzega cechę wartościowania wypowiedzi. Wśród ocen językowych wskazuje oceny praktyczne i moralne. Wyjaśnia, na czym polega subiektywny charakter oceniania i jego konsekwencje. Objaśnia warunki, jakie należy wziąć pod uwagę, dokonując osądu moralnego. Omawia wpływ pozytywnej i negatywnej oceny na działanie. Wyróżnia i analizuje różne typy sądów moralnych. Analizuje własną postawę i swoje wypowiedzi w kontekście omawianych zagadnień. Prezentuje poglądy, stawiając tezy i argumentując. Z uwagą słucha wypowiedzi innych osób. Ponadto uczeń w swoich rozważaniach wykorzystuje informacje i wnioski z lektury dodatkowych tekstów z dziedziny etyki.
47. „Co to wszystko znaczy?” – spór o realność powinności moralnej.	Uczeń: Zna pytania metaetyczne. Rozumie znaczenie słów wartość i dobro w różnych kontekstach. Dostrzega różnicę między stwierdzeniami zawierającymi przekonania moralne a wypowiedzeniami wyrażającymi pewność prezentowanych poglądów. Zna różne sposoby uzasadniania moralnego, zwłaszcza manipulację. Rozumie, z czego wynikają pytania o rację dobra (obiektywność zakazów i nakazów moralnych, wartość logiczna prawdy lub fałszu).	Uczeń: Zna pytania metaetyczne. Rozumie znaczenie słów wartość i dobro w różnych kontekstach. Dostrzega różnicę między stwierdzeniami zawierającymi przekonania moralne a wypowiedzeniami wyrażającymi pewność prezentowanych poglądów. Zna różne sposoby uzasadniania moralnego, zwłaszcza manipulację. Rozumie, z czego wynikają pytania o rację dobra (obiektywność zakazów i nakazów moralnych, wartość logiczna prawdy lub fałszu). Rozumie argumenty przemawiające za przyjęciem założenia o obiektywności powinności moralnej i przeciw niemu.	Uczeń: Rozpoznaje pytania metaetyczne. Stosuje słowa wartość i dobro w różnych kontekstach. Wskazuje stwierdzenia zawierające przekonania moralne oraz wypowiedzenia wyrażające pewność prezentowanych poglądów. Omawia różne sposoby uzasadniania moralnego, zwracając szczególną uwagę na manipulację. Wyjaśnia istotę pytań o rację dobra (obiektywność zakazów i nakazów moralnych, wartość logiczna prawdy lub fałszu). Wypowiada się na temat argumentów przemawiających za przyjęciem założenia o obiektywności powinności moralnej i przeciw niemu. Zna pojęcia kognitywizm i nonkognitywizm etyczny oraz naturalizm metaetyczny i antynaturalizm metaetyczny		Uczeń: Formułuje pytania metaetyczne. Stosuje słowa wartość i dobro w różnych kontekstach. Podaje przykłady stwierdzeń zawierających przekonania moralne oraz wypowiedzeń wyrażających pewność prezentowanych poglądów. Podaje przykłady różnych sposobów uzasadniania moralnego. Omawiając je, zwraca szczególną uwagę na manipulację. Interpretuje pytania o rację dobra (obiektywność zakazów i nakazów moralnych, wartość logiczna prawdy lub fałszu). Wskazuje argumenty przemawiające za słusznością przekonania o obiektywności powinności moralnej i przeciw niej. Wyjaśnia pojęcia kognitywizm i nonkognitywizm etyczny oraz naturalizm metaetyczny i antynaturalizm metaetyczny. Uzasadniania ich znaczenie w odniesieniu do rzeczywistości.	Uczeń: Formułuje pytania metaetyczne. Stosuje słowa wartość i dobro w różnych kontekstach. Podaje przykłady stwierdzeń zawierających przekonania moralne oraz wypowiedzeń wyrażających pewność prezentowanych poglądów. Podaje przykłady różnych sposobów uzasadniania moralnego. Omawiając je, zwraca szczególną uwagę na manipulację. Interpretuje pytania o rację dobra (obiektywność zakazów i nakazów moralnych, wartość logiczna prawdy lub fałszu). Wskazuje argumenty przemawiające za słusznością przekonania o obiektywności powinności moralnej i przeciw niej. Wyjaśnia pojęcia kognitywizm i nonkognitywizm etyczny oraz naturalizm metaetyczny i antynaturalizm metaetyczny Uzasadniania ich znaczenie w odniesieniu do rzeczywistości. Dostrzega związek między możliwością wiedzy o dobru i złu a wychowaniem moralnym.
7. Normy moralne a rozwój człowieka
48. Normy moralne a rozwój człowieka. 49. Struktura i rodzaje norm moralnych.	Uczeń: Rozumie rolę kształtowania podmiotowości moralnej w kontekście rozwoju osobowości. Odczytuje ewokatywny charakter wskazanych zdań. Zna definicję normy. Zapoznaje się z przykładami norm obyczajowych, prawnych, moralnych. Dostrzega związek między normą a wartością (w tym zaspokajaniem istotnych potrzeb). Rozważa powody przestrzegania norm moralnych (nawyk, „intelektualna identyfikacja”, strach przed sankcjami). Rozumie rolę, jaką odgrywają normy moralne w życiu społecznym.	Uczeń: Rozumie rolę kształtowania podmiotowości moralnej w kontekście rozwoju osobowości. Odczytuje ewokatywny charakter wskazanych zdań. Zna definicję normy. Rozróżnia normy obyczajowe, prawne, moralne. Wyróżnia normy moralne spośród norm postępowania. Wyjaśnia rolę, jaką odgrywają normy moralne w życiu społecznym. Zna pojęcia etyka heteronomiczna i etyka autonomiczna. Rozważa powody przestrzegania norm moralnych (nawyk, „intelektualna identyfikacja”, strach przed sankcjami). Rozumie związek między normą a wartością (w tym zaspokajaniem istotnych potrzeb). Zna dwa znaczenia obowiązywania normy moralnej, odróżnia normy etyczne i teleologiczne.	Uczeń: Wyjaśnia rolę kształtowania podmiotowości moralnej w kontekście rozwoju osobowości. Wskazuje zdania o charakterze ewokatywnym. Definiuje normę. Wskazuje przykłady norm obyczajowych, prawnych, moralnych. Wyróżnia normy moralne spośród norm postępowania. Wyjaśnia rolę, jaką odgrywają normy moralne w życiu społecznym. Zna pojęcia etyka heteronomiczna i etyka autonomiczna. Rozważa powody przestrzegania norm moralnych (nawyk, „intelektualna identyfikacja”, strach przed sankcjami). Rozumie związek między normą a wartością (w tym zaspokajaniem istotnych potrzeb). Zna dwa znaczenia obowiązywania normy moralnej, odróżnia normy etyczne i teleologiczne. Dostrzega związek prawa i moralności. Zna kryteria podziału norm moralnych. Rozumie konieczność znajomości i praktycznego hierarchizowania norm moralnych w życiu.		Uczeń: Wyjaśnia rolę kształtowania podmiotowości moralnej w kontekście rozwoju osobowości. Podaje przykłady zdań o charakterze ewokatywnym. Definiuje normę. Podaje przykłady norm obyczajowych, prawnych, moralnych. Wyróżnia normy moralne spośród norm postępowania. Wyjaśnia rolę, jaką odgrywają normy moralne w życiu społecznym. Rozróżnia poglądy na temat pochodzenia norm moralnych zawarte w etyce heteronomicznej i autonomicznej. Omawia powody przestrzegania norm moralnych (nawyk, „intelektualna identyfikacja”, strach przed sankcjami). Rozumie oraz ilustruje przykładami związek między normą a wartością (w tym zaspokajaniem istotnych potrzeb). Zna dwa znaczenia obowiązywania normy moralnej, odróżnia normy tetyczne i teleologiczne. Dostrzega związek prawa i moralności. Zna klasyfikację i kryteria podziału norm moralnych. Omawia konieczność znajomości i praktycznego hierarchizowania norm moralnych w życiu. Wyjaśnia pojęcie etyka zawodowa.	Uczeń: Wyjaśnia rolę kształtowania podmiotowości moralnej w kontekście rozwoju osobowości. Podaje przykłady zdań o charakterze ewokatywnym. Definiuje normę. Podaje przykłady norm obyczajowych, prawnych, moralnych. Wyróżnia normy moralne spośród norm postępowania. Wyjaśnia rolę, jaką odgrywają normy moralne w życiu społecznym. Rozróżnia poglądy na temat pochodzenia norm moralnych zawarte w etyce heteronomicznej i autonomicznej. Omawia powody przestrzegania norm moralnych (nawyk, „intelektualna identyfikacja”, strach przed sankcjami). Rozumie oraz ilustruje przykładami związek między normą a wartością (w tym zaspokajaniem istotnych potrzeb). Zna dwa znaczenia obowiązywania normy moralnej, odróżnia normy tetyczne i teleologiczne. Dostrzega związek prawa i moralności. Zna klasyfikację i kryteria podziału norm moralnych. Omawia konieczność znajomości i praktycznego hierarchizowania norm moralnych w życiu. Wyjaśnia pojęcie etyka zawodowa. Uzasadnia jej cel. Wskazuje i omawia przykład kodeksu etyki zawodowej. Zna i interpretuje Dekalog.
50. Rozwój moralny a rozwój emocjonalny człowieka. 51. „Czyny moralne a czyny niemoralne”.	Uczeń: Zastanawia się nad sformułowaniem: rozwój moralny jako integralna część rozwoju psychicznego. Zna składniki rozwoju moralnego (poznawczy i behawioralny). Rozumie, na czym polega rozwinięta moralność. Zapoznaje się z etapami rozwoju moralnego. Rozpoznaje zjawiska niedorozwoju moralnego, demoralizacji i upadku moralnego – we wskazanych przykładach.	Uczeń: Rozumie sformułowanie: rozwój moralny jako integralna część rozwoju psychicznego. Zna składniki rozwoju moralnego (poznawczy i behawioralny). W podanych przykładach wskazuje różne składniki rozwiniętej moralności. Zapoznaje się z etapami rozwoju moralnego. Wie, czego dotyczy spór na temat uwarunkowań rozwoju moralnego. Rozpoznaje zjawiska niedorozwoju moralnego, demoralizacji i upadku moralnego – we wskazanych przykładach. Rozumie wartość uczuć dla rozwoju moralnego.	Uczeń: Wyjaśnia sformułowanie: rozwój moralny jako integralna część rozwoju psychicznego. Wyróżnia składniki rozwoju moralnego (poznawczy i behawioralny). W podanych przykładach wskazuje różne składniki rozwiniętej moralności. Zna etapy rozwoju moralnego. Rozumie istotę sporu na temat uwarunkowań rozwoju moralnego. Objaśnia zjawiska niedorozwoju moralnego, demoralizacji i upadku moralnego – we wskazanych przykładach. Wyjaśnia wartość uczuć dla rozwoju moralnego.		Uczeń: Wyjaśnia sformułowanie: rozwój moralny jako integralna część rozwoju psychicznego. Wyróżnia składniki rozwoju moralnego (poznawczy i behawioralny). Podaje przykłady różnych składników rozwiniętej moralności. Omawia etapy rozwoju moralnego. Wyjaśnia spór na temat uwarunkowań rozwoju moralnego. Podaje przykłady i interpretuje zjawiska niedorozwoju moralnego, demoralizacji i upadku moralnego. Wyjaśnia wartość uczuć dla rozwoju moralnego. Dokonuje autorefleksji w kontekście omawianych zagadnień.	Uczeń: Wyjaśnia sformułowanie: rozwój moralny jako integralna część rozwoju psychicznego. Wyróżnia składniki rozwoju moralnego (poznawczy i behawioralny). Podaje przykłady różnych składników rozwiniętej moralności. Omawia etapy rozwoju moralnego. Wyjaśnia spór na temat uwarunkowań rozwoju moralnego. Podaje przykłady i interpretuje zjawiska niedorozwoju moralnego, demoralizacji i upadku moralnego. Wyjaśnia wartość uczuć dla rozwoju moralnego. Dokonuje autorefleksji w kontekście omawianych zagadnień. Prezentuje własne poglądy, stawiając tezy i argumentując je.
Dział II AKTYWNE CZYTANIE DZIEDZICTWA ETYKI 8. W pogoni za „cnotą”
52. „Bezmyślnym życiem żyć człowiekowi nie warto” – w pogoni za cnotą.	Uczeń: Zna pytania wyróżniające filozofię spośród innych dziedzin nauki. Rozumie, na czym polega praktyczny charakter etyki. Zna stanowisko Protagorasa i zasadę homo-mensura. Rozumie pojęcie relatywizm w etyce.	Uczeń: Odróżnia pytania charakterystyczne dla filozofii od pytań wyróżniających inne dziedziny nauki. Rozumie, na czym polega praktyczny charakter etyki. Zna stanowisko Protagorasa i zasadę homo-mensura. Potrafi wyjaśnić pojęcie relatywizm w etyce. Zna argumenty przemawiające za słusznością stanowiska prezentowanego przez sofistów i przeciwko niemu.	Uczeń: Wskazuje cechy filozofii, wskazuje pytania wyróżniające filozofię spośród innych dziedzin nauki. Dostrzega praktyczny charakter etyki. Omawia stanowisko Protagorasa. Wyjaśnia zasadę homo-mensura. Zna poglądy Gorgiasza. Objaśnia pojęcie relatywizm w etyce. Formułuje argumenty przemawiające za słusznością stanowiska prezentowanego przez sofistów i przeciwko niemu. Interpretuje stanowisko sofistów w kontekście współczesnej rzeczywistości.		Uczeń: Wskazuje cechy filozofii, stawia pytania wyróżniające filozofię spośród innych dziedzin nauki. Zwraca uwagę na praktyczny charakter etyki. Omawia stanowisko Protagorasa oraz Gorgiasza. Wyjaśnia zasadę homo-mensura. Charakteryzuje relatywizm w teorii poznania i w etyce. Formułuje argumenty przemawiające za słusznością stanowiska prezentowanego przez sofistów i przeciwko niemu. Interpretuje stanowisko sofistów w kontekście współczesnej rzeczywistości. Przewiduje konsekwencje wynikające z realizacji założeń relatywizmu w sferze etycznej.	Uczeń: Wskazuje cechy filozofii, stawia pytania wyróżniające filozofię spośród innych dziedzin nauki. Zwraca uwagę na praktyczny charakter etyki. Omawia stanowisko Protagorasa oraz Gorgiasza. Wyjaśnia zasadę homo-mensura. Charakteryzuje relatywizm w teorii poznania i w etyce. Formułuje argumenty przemawiające za słusznością stanowiska prezentowanego przez sofistów i przeciwko niemu. Interpretuje stanowisko sofistów w kontekście współczesnej rzeczywistości. Przewiduje konsekwencje wynikające z realizacji założeń relatywizmu w sferze etycznej. Prezentuje własne poglądy, stawiając tezy i argumentując.
53. W pogoni za cnotą – Sokrates.	Uczeń: Omawia życie i postawę Sokratesa. Rozumie, na czym polega intuicyjne rozpoznawanie dobra. Rozumie pojęcie rachunek sumienia. Zna poglądy Sokratesa dotyczące istoty człowieka i celu działania. Rozumie troskę filozofa o dobro człowieka w kontekście dobra duszy.	Uczeń: Omawia życie i postawę Sokratesa. Rozważa przykłady na intuicyjne rozpoznawanie dobra. Rozumie pojęcie rachunek sumienia. Zna poglądy Sokratesa dotyczące istoty człowieka i celu działania. Dostrzega troskę filozofa o dobro człowieka w kontekście dobra duszy. Zna pojęcia cnota (arete) i daimonion..	Uczeń: Omawia życie i postawę Sokratesa. Rozważa przykłady intuicyjnego rozpoznawania dobra. Wyjaśnia pojęcie rachunek sumienia. Omawia poglądy Sokratesa dotyczące istoty człowieka i celu działania. Dowodzi troski filozofa o dobro człowieka w kontekście dobra duszy. Objaśnia pojęcia cnota (arete) i daimonion. Analizuje rolę i wartość rozumu i wiedzy w działaniu.		Uczeń: Omawia życie i postawę Sokratesa. Wskazuje i omawia przykłady intuicyjnego rozpoznawania dobra. Definiuje pojęcie rachunek sumienia. Omawia oraz interpretuje poglądy Sokratesa dotyczące istoty człowieka i celu działania. Dowodzi troski filozofa o dobro człowieka w kontekście dobra duszy. Definiuje i wyjaśnia pojęcia cnota (arete) i daimonion. Analizuje rolę i wartość rozumu i wiedzy w działaniu. Definiuje i interpretuje pojęcie intelektualizm etyczny.	Uczeń: Omawia życie i postawę Sokratesa. Wskazuje i omawia przykłady intuicyjnego rozpoznawania dobra. Definiuje pojęcie rachunek sumienia. Omawia oraz interpretuje poglądy Sokratesa dotyczące istoty człowieka i celu działania. Dowodzi troski filozofa o dobro człowieka w kontekście dobra duszy. Definiuje i wyjaśnia pojęcia cnota (arete), daimonion. Analizuje rolę i wartość rozumu i wiedzy w działaniu. Definiuje i interpretuje pojęcie intelektualizm etyczny. Formułuje argumenty przemawiające za słusznością tego stanowiska i przeciwko niej.
54. „Platon, czyli idee w życiu codziennym”.	Uczeń: Zna najistotniejsze informacje dotyczące życia i dzieła Platona. Zna pojęcia: monizm oraz dualizm ontologiczny (w opisie bytu i człowieka). Rozumie koncepcję idei i koncepcję duszy. Identyfikuje cnoty mądrość, odwagę, umiarkowanie i sprawiedliwość w życiu codziennym.	Uczeń: Zna najistotniejsze informacje dotyczące życia i dzieła Platona. Rozumie metaforę z Diogenesa Laertiosa (sen Sokratesa). Identyfikuje pojęcia: monizm oraz dualizm ontologiczny (w opisie bytu i człowieka). Zna koncepcję idei i koncepcję duszy. Identyfikuje cnoty: mądrość, odwagę, umiarkowanie i sprawiedliwość w życiu codziennym. Rozumie platońską koncepcję miłości pojmowanej jako przyciąganie człowieka przez to, co wyższe (idealne). Zna mit jaskini.	Uczeń: Omawia życie i dzieło Platona. Interpretuje metaforę z Diogenesa Laertiosa (sen Sokratesa). Objaśnia pojęcia: monizm oraz dualizm ontologiczny (w opisie bytu i człowieka). Dostrzega nowatorskie ujęcie opisu świata dokonanego przez Platona. Omawia koncepcję idei i koncepcję duszy. Wskazuje cechy idei. Podaje przykłady postrzegania świata poprzez idee w życiu codziennym. Omawia cnoty: mądrość, odwagę, umiarkowanie i sprawiedliwość. Wykorzystuje sformułowania cnót platońskich w odniesieniu do współczesnej rzeczywistości.		Uczeń: Omawia życie i dzieło Platona. Interpretuje metaforę z Diogenesa Laertiosa (sen Sokratesa). Wyjaśnia pojęcia: monizm oraz dualizm ontologiczny (w opisie bytu i człowieka). Wskazuje nowatorskie ujęcie opisu świata dokonanego przez Platona. Omawia koncepcję idei i koncepcję duszy. Wskazuje cechy idei. Podaje przykłady idei matematycznych i moralnych. Wskazuje przykłady postrzegania świata poprzez idee w życiu codziennym. Wyszczególnia i interpretuje cnoty: mądrość, odwagę, umiarkowanie i sprawiedliwość. Wyjaśnia intelektualistyczny charakter etyki Platona. Wykorzystuje sformułowania cnót platońskich w odniesieniu do współczesnej rzeczywistości. Interpretuje miłość pojmowaną jako przyciąganie człowieka przez to, co wyższe (idealne).	Uczeń: Omawia życie i dzieło Platona. Interpretuje metaforę z Diogenesa Laertiosa (sen Sokratesa). Wyjaśnia pojęcia: monizm oraz dualizm ontologiczny (w opisie bytu i człowieka). Wskazuje nowatorskie ujęcie opisu świata dokonanego przez Platona. Omawia koncepcję idei i koncepcję duszy. Wskazuje cechy idei. Podaje przykłady idei matematycznych i moralnych. Wskazuje przykłady postrzegania świata poprzez idee w życiu codziennym. Wyszczególnia i interpretuje cnoty: mądrość, odwagę, umiarkowanie i sprawiedliwość. Wyjaśnia intelektualistyczny charakter etyki Platona. Wykorzystuje sformułowania cnót platońskich w odniesieniu do współczesnej rzeczywistości. Interpretuje miłość pojmowaną jako przyciąganie człowieka przez to, co wyższe (idealne). Analizuje fragmenty Państwa i Uczty w kontekście omawianych zagadnień.