Qo’qon xonligi madaniyati

Angliya-Rossiya raqobati. XIX asrda yirik mustamlakachi davlatlar tomonidan 
Afiika, Osiyo, Amerika va Okeaniya mamlakatlarini bo’lib olish uchun kurash yanada 
kuchayadi. 
XIX asr o’rtalarida ikki yirik mustamlakachi imperiya - Buyuk Britaniya va Rossiya 
davlatlari manfaatlari Turkistonda to’qnashdi. Ikkala davlat bir-biridan yashirin ravishda 
O’rta Osiyoga kirish, xonliklardagi hukmron sulolalar bilan til topish yo’llarini qidirardi, 
shu maqsadda harbiy missiyalar yuborar edi. Angliya Hindiston tomondan, 
Rossiya qozoq cho’llari va Sibir tomondan harakat qilardi, o’zbek xonliklarini o’z 
ta’sir doirasiga olish, o’z manfaatlari yo’lida xonliklarning boyliklari, tabiiy resurslaridan 
foydalanish, o’z mustamlakasiga aylantirishga intilardi. Shu boisdan ingliz-rus raqobati 
kundan-kunga kuchayib bordi. 
Hindiston va Afg’oniston orqali o’zbek xonliklari bilan savdo-sotiq, diplomatik 

aloqalar olib borayotgan Buyuk Britaniya Rossiyaning Turkistonga kirib kelayotganidan 

xavfsiramoqda edi. Rossiyaning Turkistonni bosib olish rejalaridan xabardor bo’lgan 
Angliya hukumati Rossiya rejalarini barbod qilish podshoalarini ko’rdi. Ost-Indiya 
kompaniyasi tomonidan josuslik ma’lumotlari to’plash maqsadida yuborilgan 
E.K.Meyendorf 1824-yildayoq Buxoroda bo’lgan, ammo maqsadiga erishaolmay shu 
yerda halok bo’lgan edi. 1831-1833-yillarda mazkur kompaniya leytenanti Aleksandr 
Berns Hindistondan Afg’onistonga, undan Buxoroga go’yo sayyoh sifatida keladi. U 
yig’ilgan dalillar va shaxsiy kuzatuvlar asosida uch jildlik «Buxoroga sayohat» nomli 
kitob yozib, unda, jumladan: «O’zbeklar... mening kim ekanimni bilmaganlaridan barcha 
narsalar xususida, hukmdorlari siyosatidan tortib bozordagi ahvol haqida ham tortinmay 
so’zlashdilar», -deb yozadi. 
Angliya hukumati Buxoro, Xiva va Qo’qon xonliklarini Rossiyaga qarshi ittifoqqa 
uyushtirishga harakat qildi. 1841-1842-yillarda Angliya hukumati-mayor Konollini 
Xivaga, polkovnik Stoddartni Buxoroga maxsus missiya bilan yubordi. Ular Xiva xoni va 
Buxoro amiri huzurida bo’lib, Rossiya tajovuzidan saqlanish uchun uchchala Xonlik bir-
birlariga yordamlashishini, kuchlarni birlashtirishni, ittifoq tuzishni taklif qilib, rus 
qo’shinlariga qarshi kurashish uchun qo’shin bilan yordam berishga va’da qiladilar. Biroq 
ularning rasmiy hujjatlari bo’lmagani sababli amir Nasrullo ularni zindonga tashlatadi. 
Bularni qutqarish uchun Angliya tomonidan Turkiya homiyligida-mayor Volf Buxoroga 
yuboriladi, ammo uning 1843-1845-yillarda Buxorodagi urinishidan ham natija chiqmadi, 
zindondagilar qatl etiladi, Volfning o’zi zo’rg’a qochib qutiladi. Shuningdek, 1843-yilda 
Xivaga kelgan kapitan Ebbot ham Angliya manfaatlari yo’lida ishlagani ma’lum. 
Ingilizlarning O’rta Osiyoda jiddiyroq siyosat yuritishiga Afg’oniston xalaqit berardi. 
Shu boisdan inglizlar maxsus «afg’on siyosati»ni ishlab chiqib, Afg’oniston amirini 
bo’ysundirish, Hirot va Qandahorni inglizlar mulkiga aylantirish, ularda harbiy kuchlarni 
joylashtirishni rejalashtiradi. Shu maqsadda Angliya 1838-1842 va 1878-1880-yillarda 
Afg’onistonga ikki-marta bosqinchilik urushlari uyushtirdi. Biroq Afg’onistonni 
bo’ysundira olmadi. 
Ost-Hindiston kompaniyasi O’rta Osiyo bozorlariga kirish va egallab olish, bozorlarda 
ingliz tovarlarining Rossiya tovarlarini siqib chiqarishini ta’minlashga zo’r berdi. Bu 
borada ular hind va fors savdogarlaridan keng foydalandi. 
Buyuk Britaniyaning O’rta Osiyoga kirish va uni egallashga intilishi Rossiya 
imperiyasini tashvishga soldi. U xonliklarga bevosita chegaradosh bo’lganidan 
foydalanib, harbiy harakatlarni boshlab yubordi. 
Xonliklarning 
shimoliy-g’arbiy 
hududida 
Orenburg 
general-gubernatori 
V.A.Perovskiy katta qo’shin bilan hujumga shaylanib turardi. U 1834-yilda Kaspiy 
dengizi qirg’og’idagi Mang’ishloqda harbiy istehkom qurib, unga Novo- 
Aleksandrovskaya deb nom berdi. 1845-yilda Orenburg va Yoyiq, 1847-yilda 
Sirdaryoning Orol dengiziga qo’yilish joyida Raim (Oral) harbiy istehkomlari qurildi. 
Perovskiy qo’shinlari 1853-yilda Qo’qon xonligining strategik ahamiyatga molik bo’lgan 
Oqmasjid qal’asini bosib oladi va u yerda mustahkam o’rnashadi. 
Xonliklarning shimoliy-sharqiy tomonida esa G’arbiy Sibir general-gubernatori 
G.Gosford hujumga tayyorlanish uchun 1847-yilda Yettisuvdagi Ulutov yaqinida ikkita 
harbiy istehkom, 1848-yilda Qorabuloq qal’asini, 1854-yilda Olmati ovuli yonida Verniy 
istehkomini qurib, harbiy kuchlarni joylashtiradi. 1860-yilda Qo’qon xonligi hududiga 

qarashli harbiy istehkomlarga hujum qilib, To’qmoq, Pishpak va boshqa qal’alarni birin-

ketin bosib ola boshladi. 
Perovskiy va Gosfordlarning harbiy harakatlari amalda Rossiyaning O’rta Osiyoga 
e’lon qilinmagan bosqinchilik yurishining boshlanishi edi. 
Turkistonni bosib olish masalasi podshoh Aleksand II tomonidan 1859 va 1861-
yillarda o’tkazilgan saroy kengashida muhokama qilinadi va birinchi navbatda Qo’qon 
xonligini bir yoqlik qilish, unga qarshi harbiy harakatlarni boshlashga qaror qilinadi. O’rta 
Osiyo xususidagi raqobatda Rossiya ustunlik qildi. Angliya Rossiyaning harbiy kuch bilan 
O’rta Osiyoni egallashga qaratilgan harakatlarini to’xtatib qololmadi.