Radyo telev zyon s nema anab L m dali lat n amer ka
Yüklə 4,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
162 ama saf bir sertao almıştır (Bentes, 2003b: 126). Dünyanın Ortası ve Masalcılar Brezilya yapımı filmlerdir. Her iki filmde sertao bölgesinde geçer. Dünyanın Ortası’ nda yoksul bir aile yoksulluktan kurtulabilmek için sertaodan kaçmaya çalışmakta ve kendilerine bir aylık yetecek kazancı sağlamak için Brezilya içinde seyahat etmektedir. Masalcılar’da yoksulluk doğrudan göz önünde değilken, kırsal bir alanın hayatı gösterilir. Bu kırsal alanda yaşayan insanların hepsi yoksulluk içindedir. Güneşin Arkasında, Latitude Zero (Bolluk Sıfır, Toni Venturi, 2001) Ben, Sen, Onlar (Eu Tu Eles, Andrucha Waddington, Brezilya, 2000) gibi filmlerde sertao topraklarında geçer. Bu filmler Cinema Novo’ya benzer biçimde sertaonun yoksulluğuna odaklanırken, farklı olarak ve özellikle günümüzde geçen filmlerde çözüm üretmeye ya da sertaoyu anlamaya çalışılmaz. 1960’larda sosyal bölünmelerin ve çelişkilerin ortasında gösterilen sertaonun bu yapısı yeni sinemada gösterilmemektedir (Oricchio, 2003: 153). Yoksulluktan ve sertaodan kaçışın tek yolu olarak o bölgeden uzaklaşmak gerektiği vurgulanır. Cinema Novo’da sertaoda çözüm arayan insanlar, eşkıyalar, Mesih benzeri dinsel kişilikler yeni sinemada sertao dan kaçmaya çalışmaktadır. Salles’in ve zamandaşlarının sertaosu Cinema Novo ’ya göre daha romantik, daha fazla insani değerler vardır (Shaw, 2003: 169), ancak sertaonun sorunlarından uzaklaşılmaktadır. Sertaonun mistik ve dinsel yanı ise değişmemiştir (Bentes, 2003b: 126). Güneşin Arkasında, 19. yüzyılın sonlarında Brezilya’da geçer. Walter Salles, filmi, Arnavut yazar Ismail Kadare’nin romanından uyarlanmıştır. Bu filmde geleneklerden kaynaklanan bir baskı söz konusudur. Kan davası sonucu oluşan ve birçok insanın hayatını etkileyen bir durum vardır. Walter Salles, Arnavut bir yazarın eserinden senaryolaştırdığı filmiyle, dünyanın her 163 tarafında adetlerin benzer olduğunu vurgulamaya çalışsa da, Latin Amerika’da 19. yüzyıl hayatının bölgenin tamamında benzer olduğu söylenebilir. Arjantin Hikâyeleri ve Küçük Cennet Arjantin yapımı filmlerdir. Arjantin Hikâyeleri’nde Arjantin’in Patagonya bölgesinde yolculuğa çıkan insanların hikâyeleri anlatılırken, bölgenin geri kalmışlığı ve yoksulluğu gösterilmektedir Küçük Cennet’ de ise işsizlik sonrası kırsal alanlarda iş bulmaya çalışan Felix, kırsal alanda iş bulur ama kırsalın da başka gelenekleri vardır ve bu geleneklere uyum sağlayamayan Felix sonunda şehre döner ve çok geçmeden öldürülür. Avellaneda'nın Ayı , Anneyle Görüşmeler ve Başka Çıkış Var mı, Arjantin yapımı filmlerdir ve Arjantin’in yaşadığı ekonomik kriz sonrası orta sınıfın değişen yaşam koşullarını ele alırlar. Avellaneda'nın Ayı’nda bir spor kulübünü ayakta tutmaya çalışan ama bir yandan bireysel ekonomik problemlerle de uğraşmak zorunda kalan insanlar, kulübün spor salonunun satılmasına engel olamazlar. Anneyle Görüşmeler ’de işini kaybeden bir adamın burjuva yaşantısını devam ettirebilmek için annesinin oturduğu evi satma çabaları vardır. Başka Çıkış Var mı’da çalıştıkları demir yolu şirketi özelleştirildikten sonra, çalıştıkları istasyonları kapatılıp işsiz kalan bir grup işçinin sıkıntılı günleri anlatılır. şsiz kalan bu insanlar, yeni hayatlarında ne yapacaklarını bilemez. Bu insanlar, daha önce alıştıkları orta sınıf hayat koşullarını kaybetmeleri üzerine çeşitli yollara başvururlar. Bazıları yeni bir iş bulmaya çalışırken, aralarından intihar edenler ve şiddete başvurarak hırsızlık yapmaya çalışanlar da olacaktır. 164 3.5.3-) Şiddet-Gecekondu Filmleri Latin Amerika sinemasında gecekondular şiddet kültürü içinde ya da romantik bir şekilde müzik ve dans kültürü içinde gösterilirler (Bentes, 2003b: 129). Gecekondu ve şiddet ilişkisi Latin Amerika toplumunda ve sinemasında çok önemli bir yer tutmaktadır. Uzun yıllar boyunca gecekondular şiddetin, uyuşturucu trafiğinin merkezi olarak görülmüştür. Bu şiddet yoksulluktan ve toplumsal eşitsizliklerden doğmaktadır. Sinema eskiden beri şiddetin değişik biçimlerini perdeye yansıtmıştır, ama Latin Amerika sinemasında hiçbir zaman şiddetin sunumu 2000’li yıllardaki kadar yoğun olmamıştır. Latin Amerika sinemalarının bu konuya yönelmelerinin başında başarı kazanmış iki filmin etkisi büyüktür. Meksiko City’nin kenar mahallelerindeki hayatı ve suç dünyasını anlatan Paramparça Aşklar Köpekler ve Rio de Jeneiro’un favelalarındaki şiddet dünyasının 30 yıllık bir periyodunu anlatan Tanrıkent hem sanatsal açıdan çok başarılı bulunmuş ve uluslararası festivallerden birçok ödüller kazanmış hem de ticari açıdan çok başarılı olmuş filmlerdir. Bu filmlerin başarısı benzer hikâyeler anlatan filmlerin önünü açmıştır. Latin Amerika filmlerinde gecekondularda yaşayanlar eğitimsiz kişilerdir. Gecekonduda eğitim almak zordur. Bu filmlerde şehir merkezi ile gecekondu arasındaki farktan söz edilirken, şehir merkezleri daha düzenli, daha zengin gösterilir. Ancak merkezlere gidebilmek, orada yaşayabilmek gecekondulardakiler için çok zor, hatta imkânsızdır. yi bir hayata kavuşabilmek için gecekondudan ve büyük şehirden uzaklaşmak gerekmektedir. Bunun için gerekli maddi kaynaklara Yüklə 4,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|