Ramiz Dəniz
Yüklə 1,78 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- “Bakılı qız”
181 Bütün bu təqiblərə baxmayaraq rəssam qız hələ də özünə güvənərək, daha doğrusu öz xasiyyətinin əsiri olaraq, təbiət qoynunda tək olmağı xoşlayırdı. O, yaratdığı əsərin keyfiy- yətli olması üçün insanlardan uzaq olmağa çalışırdı. Elə indi də Gülnarə rəssamlıq ləvazimatlarını götürüb, həmişəki kimi nahar yeməyindən sonra meşənin canına düşdü. O, bu dəfə də seçdiyi məkana sadiq qalıb, ştativi pələmədən təxminən 180 metr sağ tərəfədə düz çayın sahilində qura- raq, şəkil çəkməyə başladı. Adəti üzrə qız 2 saat işləyəndən sonra 1 saatlıq istirahət edirdi. Bunun üçün Gülnarə bir örtük gətirib yerə sərirdi və onun üstündə uzanıb, bədəninin yorğunluğunu çıxarırdı. İstirahətindən səmərəli istifadə edən rəssam ətrafda heç kimin olmadığına əmin olub, rahatca yerdə uzandı. Ev yıxmaqda, adam şərləməkdə, kimisə başqasının gözündən salmaqda pərgar olan Akif qızın harada müvəq- qəti məskən saldığını izləyib, bu haqda Natiqə xəbər verdi. O, da öz növbəsində tərəddüd etmədən həmin istiqamətə yollandı. Balaca şəlalə istiqamətində meşəyə daxil olan Natiq istəmirdi ki, hər hansısa bir adam onunla burada və yaxud da çaya yaxın olan bir yerdə onunla üzləşsin. Lakin buna baxmayaraq pələmədən bir neçə metr aralıda üç nəfər turist onun qabağına çıxdı. Onlardan biri Ürfan idi. Ekzotik yerlərin vurğunu olan cavan oğlan əlindəki videokamera ilə 182 kanyon üzərində salınmış talvardan aşağıda daşan çayı lentə alırdı. Çəkiliş zamanı meşə istiqamətində tələsik hərəkət edən Natiq təsadüf nəticəsində kadra düşdü, lakin o, bu çəkilişdən xəbərsiz oldu. Ürfan yaxşı bilirdi ki, hərəkətlərini nəzarət altında saxlaya bilməyən oğlan harada olursa-olsun, Zemfira da onun yanında olurdu. Məhz bu səbəbdən o, yeni kadrlar əldə etmək üçün müğənnini burada gözləməyə başladı. Talvar arxada qalan kimi ambisioz oğlan, nəzərdə tutduğu planı həyata keçirmək üçün casuslar kimi hərəkət edirdi. Ağacların sıxlığı, enliyarpaqlı kolların hündürlüyü, təpələrin çoxluğu burada manevr etmək üçün çox əlverişli idi. Natiq yavaş-yavaş hərəkət edərək gəlib, Gülnarənin istirahət etdiyi yerə çıxdı. Təbiətin qoynunda özünü sərbəst hiss edən qız, yerdə uzanıb mürgüləyirdi. O, bu dəfə yuxuya getmişdi. Natiq ətrafına diqqətlə nəzər yetirib, cibindən qara torba çıxarır və səssiz halda arxadan qıza yaxınlaşır. İnadkar oğlan cəld hərəkəti ilə qışqırığın qarşısını almaq üçün əlindəki torbanı onun başına keçirdi. Lakin buna baxmaya- raq qız yerdə ola-ola qışqırmağa macal tapır və kəskin şəkildə Natiqə müqavimət göstərməyə başlayır. Bir qədər aralıda hansısa bir oğlan “Ey kimsən? Haradasan?” qışqıra- raq hay verir. Amma buna əhəmiyyət verməyən Natiq qızın 183 əynindəki köynəyi cırmağa cəhd göstərdi. Namusunu qoru- mağa çalışan Gülnarə oğlanın sinəsinə cırmaq atlb, oradan bir topa tük qopartdı. Ağrıya tab gətirməyən Natiq qızın boğazından tutaraq onu boğmağa başladı. Həqiqətdə isə belə bir üsul ilə o, qıza hədə-qorxu gəlməyə çalışırdı. Qızın müqaviməti zəifləyən zaman oğlan cibindəki mobil telefo- nu çıxarıb, orada olan zəngi səsləndirir. “Bakılı qız” mah- nısı eşidilən kimi Natiq telefonu söndürmədən, dərhal bura- dan uzaqlaşdı. O, elə sürətlə qaçdı ki, qız başından torbanı çıxaranda, yalnız uzaqda əynində göy rəngində idman paltarı olan bir oğlanın siluetini görməyə macal tapdı. Qızın əynindəki cırılmış köynəkdə qan ləkələri vardı. Bu, Natiqin cırmaq atılan bədənindən tökülmüş qan idi. Xədicə yaxşı bilirdi ki, Əliyusif hər nahardan sonra meşəyə gəzintiyə çıxır. Elə buna görə də, yola çıxmamış- dan əvvəl, ana oğluna onun qaldığı kottecə getməyini məsləhət bildi. Xədicə istəyirdi ki, Əliyusif məhz onun iştirakı ilə orada Gülnarə ilə rastlaşıb, səmimi şəkildə söhbət etsin. Bəlkə də həmin söhbətdən sonra onun qıza müəyyən bir bağlılığı yaranar. Amma buna baxmayaraq müxbir inadkarlıq göstərir və onun hörmətsiz hərəkəti ana- nın narazılığına səbəb oldu. Çünki Əliyusif damarlarında əsl ziyalı qanı axan qadının xoşuna gələn qız ilə daimi ünsiyyət qurmaqdan imtina etmişdi. 184 Nahar yeməyindən bir qədər ötəndən sonra Əliyusif idman çantasını götürüb, təbiətlə üzbəüz qalmaq üçün şəlalə istiqamətində gəzintiyə çıxır. O, müəyyən bir müddət camaatdan uzaq olmaq, özünü tənha hiss edərək həmin aləmin vahid övladına çevirilmək arzusunda idi. Həmin gəzintidən sonra o, özü üçün müvafiq qeydlər aparacaqdı. Əliyusif pələmənin yanından keçən zaman, orada Nurlan, Günay və Aydanla rastlaşdı. Müxbir onlarla bir yerdə pələmədə, söhbət edə-edə bir stəkan çay içib, ondan sonra yoluna davam etdi. Talvarda Ürfan onun qabağına çıxır. Yuxarıda qeyd edil- diyi kimi o, əlində videokamera həmin ərazini lentə alırdı. Talvarı arxada qoyan Əliyusif bir neçə yüz metr gedərək, şəlalə ilə üzləşir və yamacın üstünə qalxaraq, orada çəmə- nin üzərində əyləşir. Yamacdan tökülən çayın şırıltısı, əsən yarpaqların sürtünməsi, quşların nəğməsi, əlvan bitkilərin dalğa yaratması jurnalisti heyran etmişdi. Bəndə istəsə də, ən müasir kompüter texnologiyasının köməyi ilə, belə bir səhnə yarada bilməzdi. Əliyusifin fikirincə, məhz belə bir yerdə, vəhşı təbiətin qoynunda hər bir insan yaradıcı qüvvəsini hiss edə bilərdi. Bu məkanda bütün qayğı və problemlərdən uzaq olan Əliyusif, rahat nəfəs alaraq, öz-özünə elə qapanmışdı ki, yarım saata yaxın vaxtın necə keçdiyini hiss etmədi. Yüklə 1,78 Mb. Dostları ilə paylaş:
|