- Bilirsən, ürəyim yaman dolu idi. Damşdım səninlə bir, az ürəyim
yüngülləşdi. Əşşi, dünən maqnitofon almışam. Səsimizi yazmışıq. D a buna
neçə dəfə qulaq asarlar? Beş dəfə, on dəfə, yüz dəfə... Hər q o - naq gələndə
təzədən qurulur. Eyni sözlər, ibarələr, gülüşlər. M əni dəhşət basdı. Mənə elə
gəldi ki, bu elə mənim həyatımın rəmzidir. Dəyişməz, durğun, donub qalmış.
İndi də dəhşətlə fıkirləşirəm ki, sa - bah yenə qulaq asacaqlar. Adam istəyir
lap başım götürüb qaçsın.
Daha niyə qaçırsan, ondansa yazını poz.
Pozum?
Hə. Nədi, bu ağlına gəlməmişdi?
İnamrsan ki, yox? Ağlıma hardansa bir fıkir düşmüşdü ki, yazı-lana
pozu yoxdur.
Hər ikisi güldü.
Yox, əzizim, maqnitofon yazısını pozmaq çox asandır. Hansı
markadır maqnitofonun?
Yauza.
Hə, mənimki də ondandır. Dördüncü düyməni bas, vəssalam.
Pozulsun getsin.
Ay sağ ol. Əməlli-başlı başıma ağıl qoydun. Deməli, dördüncü
düymə. Çox sağ ol.
- Sən də sağ ol, - əsnədi, - həlolik...
Dayan, dayan. Yaxşı, axı əsas məsolo yaddan çıxdı.
Hansı məsələ?
Sənin gözlərinin rəngi.
Güldü.
Gözlərim elo rəngdədir ki, heç bir sözə, tərifə sığışmaz: Gərək özün
görəsən. Sabah işdo baxarsan.
Sabah yox, bu gün... Eşidirson, tramvaylar başladı işləməyə.
Bizim küçodən tramvay keçmir. Oy, babamın babası, - əsnədi, -
doğrudan a, səhərdir. Dan yeri sökülür. Düz deyirmiş Füzuli: “Var
sübh . Gedim heç olmasa bir az yatını, yoxsa işdə mənim sifətimə ba-xıb
qorxarsınız.
~
Q°y
görok əşi, istoyirson sonə kompliment deyim?
De də, nə olar ki? Hansı qadın komplimentdən imtina edər?
Deyim do... sən çox gözol, çox yaxşı, çox ağıllı qızsan. Bu gccə-ki
söhbətimizi mon heç vaxt unutmaram. İndi sən də axırda mono bir
söz de ki, gedim yaxşı yuxu görüm. Yoxsa elə biməzmun yuxular
görürəm ki...
Qoy sənə öz yuxumu danışım, son do onu gör.
Danış.
Bu yuxunu tez-tez görürəm. Eyni bir yuxunu. Bayaq sən zəng
eləyəndə də görürdüm. Görürəm ki, dəniz sahilindəyəm. Aydm, işıq-lı bir
giindür. Sahil bomboşdur. Bircə mənəm. Təpo-tənha. Dəniz gö-mgöydür.
Uzaqda, lap uzaqda, üfüq xətti tərəfdo ağ bir liman görünür və bu ağ
limanda qıpqırmızı gomilər dayanıb.
- Əcəb yuxudur. Çox sağ ol, əzizim. Gecən, yox, səhərin xeyrə
qalsın. Bağışla məni.
- Sən də sağ ol. Dördüncü düymə, unutma.
Dəstəyi asdı. Papiros yandırdı. Bir müddət telefonun yanmdaca oturdu,
sonra səs, hənirti eşidib otağa keçdi. Pəncərələrdən süzülən həlo solğun
səhor işığında balaca Nərgizin cizgiləri daha da məsum görünürdü. Səs do
onun səsiydi. Nərgiz yuxuda damşırdı: turac, qırqo-vul, kəklik, sora
göyərçin. Nemət bir müddət qızının başı üstündə da-yandı. Onun indi
gördüyü yuxusunu təsəvvüründə canlandırmağa ça-lışdı. Buludsuz göy,
yaşıl budaqlar, qanadlı quşlar. Nərgiz ycnə do ad-da-budda sözlər deyirdi:
toyuq, xoruz, sora bülbül, sora...
Dördüncü düymə. Nemot cəld o biri otağa keçdi. Maqnitofona ya-
naşdı. Dördüncü düymo, vossalam. Nə Alyagilin iki dofo böyi'ık maq-
nitofonu qalacaq, no Süroyyanın dolaşıq cümlolori, no Karmcnin is-
tehzası. No do “bir do mon görsom ki...”
Hamı yatıb. Pozsan, gorək indi pozasan. Bilsolor qoymayacaqlar.
Onlara izah da cdo bihnəyocoyoın. Özüm özümə izah cdib aydınlaşdı-
ra bilınodiyim bir şeyi onlara necə izah edəcəm?
Maqnitofonu işo saldı. Qızdırdı. Sonra dördüncü düymoni basdı.
Vossalam,
dcdi. Burda bir elə hikmot yox imiş.
Lcnti torsino
fırladıb qulaq asmağa başladı. Sükutu, sossizliyi
dinlədi. Xoşlandı.
Basınq tramvayın konduktoru bürkü yay giinünün
gecosi adamsız reyslorin
seyrok sorinliyindən xoşlanan kimi.
Vossalam,
deyo təkrar etdi. - Qurtardı. Nöqtə.
Küçodon tramvay keçdi. Nargin tərəfdən golon gominin uzaq fit sosi
cşidildi.
Nemət maqnitofonu söndürüb öz otağına qayıtdı. Soyunub yerinə girdi.
Yuxuladı.
Yuxu gördü.
Gördü ki, böyük bir dənizin sahilindədir. Sahil bomboşdur. Dəniz
uzandıqca uzanır.
Sahil sapsarıdır. Sarı qumlar.
Dəniz gömgöydür. Ləpəsiz.
Ancaq birdən gördü ki, dənizin, göy dənizin lap, lap uzağında nə isə ağ
bir şey görünür: ağ liman.
Ağ... Ağ...
Ağappaq. Və bu ağ limanda qırmızı gəmilər dayamb. Qırmızı...
Qırmızı...
Qıpqırmızı...
1 9 6 5
B a k ı - K is lo v o d s k
evin, ftİÄwicyv
(Roman)
A
B irinci fəsil
Bıı vüsu/a yıı.xıı jlıvali deınək ıniiınkiiıı idi,
Əgər olsaydı yu.xıı dideyi-giıyaniınizə*.
...amma qofılcən sükııt çökdü. Yuxunun seyrok toranlığı içindo Zaur,
hətta bir qodər tooccübləndi do. Axı neco oldu ki, böyük otelin bütün hay-
küyü, yad, özgədilli danışıqların hənirtisi, haradansa, çox uzaqlardan
eşidilon musiqi sədaları (saksafon, royal, zərb alotləri ça-lırdılar), liftin
horəkəti-bütün başqa səslər - qəfılcən qeyb oldu vo bütün bu tanış səslərlo
birlikdə okeanın da uğultusu kəsildi...
Gecəyarıdan keçmişdi. Vaxt codvoli, adamların yatıb-durma mə-
qamları bütün dünyada təqribon cyni cürdür və bu codvəlin hökırıü in-
sanların icad etdiklori maşınların, mexanizmlorin, alətlorin sosloriylo
bərabər təbiotin möhtoşəm xilqəti - okeanın da səsini qısmışdı elə bil.
Yuxunun yapışqantok çiriş horrasında (buraların havası kimiydi bu
horra) çapalayıb ayıqlığa çıxınağa cəhd edorkən Zaur düşüniırdü: yo-qin,
Firongiz otağın pəncorosini öıtüb, vəssalam: səskeçirmoz ponco-rəlor
dişarıdakı bütiin soslori, küyləri, danışıq-hənirtilori eşidilmoz-ləşdirib,
Zaurun yarıyuxulu-yarıoyaq şüurundan kənaredib.
Elodir ki, var, qu dcson qulaq tutulan cingiltili sükutdan sonra otaq hom
do qaranlığa qorq oldu; Firongiz poncoroni bağlayıb işığı da ke-çirtdi. Zaur
örtülü göz qapaqları arasından qaranhğııı müxlolif moıiıo-lolorini duyurdu
ovvolco otaq alaqaranlıq oldu - vannanııı açıq qapı-sından kvadrat şoklindo
işıq şüloyi düşürdü döşomoyo. Qapı bağhınan-dan sonra otağa giiclo
sczilon otir kimi - gcco çırağımn zoif şölosi yayıldı. Firongiz bu çırağı da
söndürdü vo o zaman otraf qaranlıq için-do holl oldu.
Zaur ağır-ağır göz qapaqlarını qaldırdı, otağın qatran kimi qatı qa-
ranlığında bir an gcrçoklik hissini itirdi bilmodi haradır bııra, harda-dır
ö/.ü? Ancaq bir an. Bir an sonra gözlori zil qaranlıqda hcç noyi sc-çib
ayırmasa da artıq harda olduğunu doqiq dork edirdi bilirdi ki, bıı otaq otelin
nömrosidir, indi gccodir vo uzun mosafolordon, ııçuşdan, horokotdon,
müxtolif yad lövholordon calaq olunmuş gcco-giindiiz bi-tib, ömrünii ycni
bir gcco-gündüzo tohvil vcrib. Bu tohvil-toslim do-
1
F.p iq rallar F iiz u lin in “ L c y li vo M o c n u ıı”undan vo “ D iv an " ın d a n alınm ı^dır.
Dostları ilə paylaş: |