General Əli ağa Şıxlinski və silahdaşları
278
banlayır. Səbri tükənən atam zəhlə tökən xoruza zarafatla: “Ay
xoruz, – deyir, – sən də komsomol kimi nə qışqır-bağır salmı-
san”. Xırdaca bir daş atıb xoruzu qovur. Bir azdan evə qayıdan
atamı yarıyoldan qaytarıb orqana apardılar. Sorğu-suala tutdu-
lar və günahlandırdılar ki, sən nə haqla komsomolu təhqir
etmisən. Onu Sibirə sürgün etdilər. Atam o gedən oldu. O gündən
mən “xalq düşməni”nin qızı və “xalq düşməni”nin həyat yoldaşı
oldum. İki ay sonra bizə xəbər verdilər ki, atanız türmədə ürək
partlamasından vəfat etdi.
* * *
İyirminci ildə rusca dərc olunan “Kommunist” qəzeti gene-
rallarımızın və ziyalılarımızın təqib olunması barədə kifayət
qədər yazılar verib. Azərbaycan bolşeviklər partiyasının orqanı
olan bu qəzetin səhifələrini vərəqləyəndə Azərbaycan və onun
övladları haqqında ürəkaçan heç nəyə rast gəlmirsən. Əgər iyir-
minci ilə qədər Azərbaycan tarixindən bixəbər olan adam bu
qəzeti vərəqləsə, istər-istəməz düşünər ki, bu xalqda ziyalı yox
imiş, bu xalq quldur, sərgərdan, əksinqilabçı, rüşvətxor və oğru
imiş.
Yeni bolşevik hökuməti Azərbaycanda özünü möhkəmlətmək
üçün XI Ordunun gücü ilə hər cür alçaqlığa əl atıb. Evləri
müsadirə, ziyalıları həbs edib, güllələyib, qəddar və vəhşi hərə-
kət lərini həyata keçirib.
Qəzetin 1920-ci il 29 iyun tarixli nömrəsində oxuyuruq:
“Gəncə Quberniyasının Fövqəladə Komissiyası elan edir:
Gəncə Quberniyasının Fövqəladə Komissiyası aşağıda adı
çəkilən ailələri girov saxlayır: Qacarlar, Kazımbəyovlar, Şıxlin-
ski lər, Xanxoyskilər ailəsini və Gəncədə iki yüzə yaxın görkəmli
burjuaziya sinfindən olan şəxsləri.
Əgər bunlardan kimsə üsyan qaldırmaqda, ya da sui-qəsddə
yaxalanarsa, həmin şəxs dərhal sorğu-sualsız güllələnəcəkdir”.
“Kommunist” qəzetinin 1920-ci il 30 iyun tarixli nömrəsində
yazılır: “Gəncə. İyunun 28-də Tiflisdən gələn yoldaşlar xəbər
Şəmistan Nəzirli
279
verirlər ki, Azərbaycan əksinqilabçılarının hamısı Tiflisin küçə-
lərində veyllənirlər. Hazırda Rəfiyevlər ailəsinin hamısı, general
Cavad bəy Şıxlinski, Teymur bəy Novruzov və bütün Şamxor
bəyləri də oradadırlar.
Nəsib bəy Yusifbəyov Konstantinopola gedib. Tiflisdə belə
bir şayiə də gəzir ki, Gəncə üsyanındakı uğursuz təşkilatçılığına
görə Xan Xoyski müsavatçılar tərəfindən qətlə yetirilib
1
. Həm də
xəbər verilir ki, Gürcüstanda sovet qoşunları ilə toqquşmada Za-
qatala dairəsindəki gürcü əsgərləri onlara güllə atmaqdan imti-
na ediblər. Ona görə ki, güllələnən zabitlərin yeddi nəfəri gürcü
olub”.
“Kommunist” qəzeti, 6 iyun 1920-ci il tarixli nömrəsində:
“General Şıxlinski həbs olundu. Gəncə, 3 iyul. Məşhur əksin-
qi labçı və Gəncə üsyanının təşkilatçısı general Cavad bəy Şıx-
linski cinayət axtarış idarəsinin milis rəisi tərəfindən həbs oluna-
raq Tiflisdəki xüsusi dəstənin sərəncamına verilmişdir.
Gürcülər həbs olunan general Cavad bəy Şıxlinskini ona görə
günahlandırırlar ki, o, Azərbaycan Respublikasına gələn gündən
(1918-20-ci illər nəzərdə tutulur – Ş.N.) gürcü zabitlərini zorla
hərbi işə cəlb etmişdir.
Axırıncı cümlə tamamilə yalan və iftiradır. Əvvəla, tam
məsuliyyətlə demək olar ki, “gürcü zabitləri zorla hərbi işə cəlb
edilmişdir” sözləri gürcü və Azərbaycan xalqı arasında təfriqə,
iğtişaş salmaq naminə işlədilmişdir. İkincisi, heç vaxt 1918-1920-
ci illərdə gürcülər zorla Azərbaycan ordusuna çağrılmamışlar.
Əksinə, onlar könüllü olaraq Azərbaycan Milli Ordusunda
xidmət etmişlər. Hazırda Respublika Mərkəzi Dövlət Arxivində
saxlanan sənədlər arasında onlarca gürcü əsgər və zabitlərinin
bizim orduda könüllü qulluq etmək haqqında ərizə və raportları
1
Əslində Azərbaycan Respublikasının Xarici işlər naziri Fətəli xan
Xoyski 1920-ci il iyunun 19-da bolşeviklərin muzdla tutduğu erməni qatili
Aram Yevkanyan və Misak Qriqoryan tərəfindən Tiflisdə arxadan atdıqla-
rı güllə ilə öldürülmüşdü – Ş.N.
General Əli ağa Şıxlinski və silahdaşları
280
saxlanılır. Onların arasında yüksək rütbəlilər də var: Azərbaycan
hərbiyyə məktəbinin rəisi, general-mayor Konstantin Davudo-
viç Çxeidze, 1919-cu ildə birinci süvari diviziyasının Qərargah
rəisi Amaşukelli, general-kvartirmeyster V.D.Karqaleteli, gene-
ral knyaz Makayev, general-mayor Aleksandr Purselidze və baş-
qaları.
Hətta V.D.Karqaleteli 1920-ci il martın 20-də bizim ordudakı
nümunəvi hərbi xidmətinə görə 167 nömrəli əmrlə general-ma-
yor rütbəsi ilə təltif olunmuşdur.
O dövrün tarixçisi Cahangir Zeynaloğlu “Müxtəsər Azər-
baycan tarixi” kitabında mart hadisəsindən danışanda gürcü pi-
yada bölüyünün təmənnasız köməyini unutmur. O yazır: “O,
Tiflisdəki Mavərayi-Qafqaz hökumətinin lütf və mərhəmətilə
müsəlman ordusu adı altında ancaq kiçik bir dəstə təşkil edib,
düşmən qarşısına, Kürdəmirə göndərildi. Dəstə birinci tatar
(Azərbaycan – Ş.N.) süvari alayı ilə yenidən təşkil edilmiş ikinci
süvari alayı, bir gürcü piyada bölüyü və bir Gəncə topçu batare-
yasından ibarət idi. Gürcü bölüyü Bakı məsələsində gürcülərin
müsəlmanlar ilə birlikdə hərəkət etmələrinə bir əlamət və
müsəlmanlara kömək olaraq göndərilmiş idi”.
O vaxtkı Azərbaycan-Gürcüstan münasibətlərindən onlarca
belə fakt söyləmək mümkündür. Lakin yeni gələn bolşevik
hökumətinin general Cavad bəy Şıxlinski və gürcü zabitləri
barədə yazdığı fakt isə iki millət arasında suyu bulandırmaqdan
başqa bir şey deyil.
Rusca “Kommunist” qəzetinin bundan sonrakı nömrələrində
nə general Cavad bəy Şıxlinski, nə də Teymur bəy Novruzovun
haqqında heç bir məlumat verilmir. Bundan sonra Cavad və Tey-
mur bəylərə əli çatmayan bolşeviklər Azərbaycanı tərk etməyən
hərbçi oğullarımızın tutatutuna başlayıblar.
Qəzet 19 iyul 1920-ci il tarixli nömrəsində yazır:
“Azərbaycan Sovet Sosialist Respublikasının İnqilabi Səhra
Məhkəməsi iyulun 17-də general-qubernator Teymur bəy Məlik
Dostları ilə paylaş: |