«informasiyanın yayılması insanların kütləvi mənəvi ünsiyyətinin aynimaz hissəsidir; bu, bəşəriyyətin inkişafının
müəyyən
pilləsində meydana gəlmiş, bilavasitə şəxsiyyətlərarası ünsiyyəti tamamlamışdır.’
Kütləvi informasiya vasitələri öz təbiəti etibarilə bütün cəmiyyət miqyasında xəbərlərin və s. geniş və hərtərəfli
mübadiləsini həyata keçirmək üçün nəzərdə tutulmuşdur.
Sosioloji baxımdan əhəmiyyətli olan bir məsələyə də toxunmağa ehtiyac vardır. Kütləvi informasiya
vasitələrinə dair tədqiqatlar keçmiş Sovet İttifaqında 20-ci illərin ortalannda başlanmışdır. Bu tədqiqatların əsas
problematikası qəzetlərin, jumallann məzmun və formasının fəhlə və kəndli [258 - 259] kütlələrinin ehtiyaclarına,
tələbatlanna uyğunluğu məsələsi idi. Mətbuat auditoriyasının «sintetik» tədqiqatları (bu tədqiqatlan
həmin illərdə belə
adlandırırdılar) inkişaf edirdi. Bu tədqiqatlarda informasiya maraqlarının öyrənilməsi qəzet və jurnal oxucularının
sosial həyatının bütün amillərini nəzərə almaqla aparılırdı.
Mətbuatın sosiologiyası kütləvi informasiya vasitələri sosiologiyasmm ən inkişaf etmiş sahəsidir. Auditoriya,
jurnalist korpusu, materiallann məzmunu və ifadə formalan, mərkəzi və yerli mətbuatın qarşılıqlı təsiri və
münasibətləri və s. - bütün bunlar mətbuat sosiologiyasmm öyrənmə obyektinə daxildir.
Radio verilişləri sahəsində sosioloji tədqiqatlar hələ müharibədən əvvəlki dövrdə başlanmışdır. Lakin həmin
tədqiqatlar məhz müharibədən sonrakı dövrdə böyük vüsət almış və müntəzəm xarakter kəsb etmişdir. Radio
auditoriyası, müxtəlif regionlarda radio proqramlarının formalaşması spesifikası, ayn-ayn verilişlər tsikillərinin
populyarlığı və i.a. xüsusilə fəal surətdə öyrənilmişdir.
Keçmiş SSRİ-də televiziya verilişlərinin sosioloji baxımdan öyrənilməsi 60-cı illərin sonu - 70-ci illərin
əvvəlindən inkişaf etməyə başlamışdır. Televiziya verilişlərinin istehlakmm həcmi və istiqamətləri, televiziyanın
yayılmasının digər kütləvi informasiya vasitələrinə təsiri, televiziyanın mədəniyyətin istehlakında rolu və s. kimi
məsələlərin öyrənilməsi həyata keçirilmişdir.
Reklam kütləvi informasiya vasitələrinin fəaliyyəti ilə sıx bağlıdır. Nə və ya kim barəsində (bir qayda olaraq
şey, şəxs, təşkilat barəsində) məlumatların yayılmasını nəzərdə tutan reklam kütləvi diqqəti cəlb etmək məqsədi güdür.
Ticarət - iqtisadi və ideya-siyasi reklamları ayırd etmək olar. Reklamlann sosioloji baxımdan öyrənilməsi keçmiş
SSRİ-də 70-ci illərdən başlanmışdır. Reklama dair sosioloji tədqiqatlar əsasən istehlakçıya təsirin müxtəlif aspektlərini
öyrənməklə bağlı olmuşdur. Etiraf etməliyik ki, son illərdə kütləvi informasiya vasitələrində reklamlar xüsusilə geniş
yayılmışdır. Bazar münasibətləri və strukturları rəqabət mübarizəsinə, deməli, həm də reklama geniş meydan açır.
Oxucu, tamaşaçı, dinləyici auditoriyası öz rəngarəngliyi ilə seçilir. Bu, insanların sabit birliyi olub, onlann
informasiya maraqlarının və tələbatlannm, habelə həmin maraq və tələbatlann ödənilməsi formalan, üsullan və
kanallannm ümumiliyi əsasında təşəkkül tapır. Auditoriya informasiyamn mənbəyi və məzmunu ilə yanaşı insanlann
mənəvi ünsiyyətinin ən mühüm struktur ünsürlərindən biridir. Kütləvi auditoriyanın mahiyyəti ondadır ki, o,
ünsiyyət
prosesində insanlann öz aralannda və bütövlükdə cəmiyyətlə qarşılıqlı əlaqəsini əks etdirir.
Kütləvi auditoriya bir sıra kəmiyyət və keyfiyyət xarakteristikalanna malikdir. Auditoriyanın böyüklü5äi
(həcmi) sosial əhəmiyyətli göstəricidir, müəyyən informasiya mənbəyinin təsir miqyaslanm ifadə edən amildir.
İnformasiya mənbələri üçün daha geniş auditoriya
qazanmaq dövlətin, vətəndaşlarm müxtəlif ictimai təşkilatlannm və
birliklərinin informasiya-təbliğatçılıq fəaliyyətinin ən mühüm praktik nəticələrindən biridir.
Kütləvi auditoriyanın keyfiyyət xarakteristikasını müəyyən edən ən mühüm amillərdən biri təhsil səviyyəsidir.
Təhsil səviyyəsi bu və ya digər informasiya mənbəyinə xas olan auditoriyanın seçilməsinə birbaşa təsir göstərir; bu,
təklif edilən informasiyanın məzmununu başa düşməkdə və ondan istifadə etməkdə mühüm göstəricidir. Lakin təhsilin
universal, abstrakt xarakterli meyarlan yoxdur. O, bu və ya digər cəmiyyətin sosial şəraitində müxtəlifcür əks olunur.
Kütləvi auditoriya münasibətlərin dinamik strukturunu təcəssüm etdirir. Bu struktur həm məzmun, həm də
məkan-zaman parametrlərinə görə dəyişilir. Bununla əlaqədar olaraq, kütləvi informasiya vasitələri sosiologiyasında
auditoriyanın müxtəlif tipləri ayırd edilir. Məsələn, real və potensial auditoriya, müntəzəm və qeyri-müntəzəm
auditoriya, [260 a 261] məqsədli və qeyri-məqsədli auditoriya və s.
Adətən bütün tiplər üç səviyyədə təzahür edir:
a)
informasiya
mənbələri sistemi;
b)
ayrıca mənbə sistemi (məsələn, ancaq televiziya auditoriyası);
v) ayrıca kanal sistemi (məsələn, bu və ya digər qəzetin auditoriyası).^
Kütləvi informasiya vasitələri ictimai şüurun məqsədyönlü formalaşdırılması istiqamətində uğurlu addımlar
atılmasını təmin etmək üçün müasir ictimai şüurun xüsusiyyətlərini nəzərə almalıdırlar. Görkəmli sosioloq T. İ.
Zaslavskaya dörd başlıca xüsusiyyəti vurğulayır:
' Российская социологическая энциклопедия. Москва, 1998, с. 532.
^ Bu haqda ətraflı bax: Коробейников В. С. Редакция и аудитория: социологический анализ. Москва.,
1990, с. 441-443.
103
1)
ictimai şüurun bir sıra köhnəlmiş təsəvvürlərdən və ehkamlardan xilas ola
bilməməsi əhalinin müasir
sosial reallıqları qavranmasmı xeyli dərəcədə çətinləşdirir;
2)
əhalinin xeyli hissəsinin bərabərləşdirici sərvətlərə yönümü aktiv və səmərəli fəaliyyət sərvətlərinin
qərarlaşmasmı ləngidir;
3)
«sosial infantilizm» - bu, dövlətin «qeyri-məhdud» maddi və maliyyə ehtiyatlarına malik olması kimi
sadəlövh
inamda təzahür edir;
4)
regional, idarə, qrup eqoizminin güclü ifadə olunması istənilən sahədə təmas nöqtələrinin axtanlmasma,
ümummilli maraqlann daha dolğun reallaşdınimasma mane olur.'
Kütləvi informasiya vasitələri kütlələrin həyati maraqlarına toxunan məsələlərdə ictimai rəyə dərindən bələd
olmalı, bu halda ayrı-ayn regionlar, sahələr və qruplar üzrə konkret vəziyyətə nüfuz etməyi bacarmalı, ictimai rəyin
sağlam istiqamətdə formalaşmasına, öz təsir gücünü artırmasına kömək etməlidirlər.
' Социальные аринтиры обнавления: общество и человек. М., 1990, с. 441 - 442.
104