Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
463 qaranlıqdan qətiyyən qorxmurdu. O, kiĢinin öz üzünü qadının döĢlərinə sürtərək onların eniĢ və yoxuĢlarını oxĢadığı kimi, öz hisləri ilə sanki gecəni oxĢayırdı. – Buradan dönməliyik, – deyə Harri astadan mırıldandı. Balaca bir yol – dar, torpaq, orta hissəsini ot-ələf basmıĢ – sağ tərəfə burulurdu. Biz həmin yola burularaq təxminən dörd yüz metr getməli olduq. Brutus yenə deyinməyə baĢlamıĢdı ki, Harri dayandı, sonra yolun sol tərəfinə keçdi və həmin yerdən sınmıĢ Ģam ağacının budaqlarını təmizləməyə baĢladı. Brutus ilə Con da ona qoĢuldular, mən onlara yardım etməyə macal tapmamıĢ, onlar “Farmall” yük maĢınının əzilmiĢ burnunu ağac budaqlarında təmizləyərək açdılar və maĢının üst torlu faraları böcək gözləri kimi bizə baxırdı. – Mən mümkün olduqca ehtiyatlı davranmaq istədim, – deyə Harri küskün tərzdə Brutusa izah eləməyə çalıĢdı. – Bəlkə də sənin üçün, Brutus Hovell, bu gülməli gələ bilər, amma mən dindar bir ailədə böyümüĢəm, mənim kuzenlərim elə mömindilər ki, xristianları Ģirə çevirə bilərlər və əgər məni belə iĢlərlə məĢğul olarkən yaxalasalar... – Hər Ģey qaydasındadır, deyə Brutus onun sözünü kəsdi. – Mən, sadəcə, narahat oluram, əsəblərimə hakim ola bilmirəm, vəssalam. – Elə mən də, – Harri soyuq bir tərzdə dedi. – Ġndi baxaq görək bu köhnə dəmir qalığı iĢə düĢəcək, ya yox...
www.vivo-book.com
464 O, hələ də dodaqaltı nəsə mırıldaya-mırıldaya maĢının kapotunun ətrafında dolandı və həmin an Brutus mənə göz vurdu. Koffi üçün, deyəsən, biz artıq yox idik. O, baĢını yuxarı qaldırmıĢdı və elə bil səmaya səpələnmiĢ ulduzların iĢığını içinə çəkirdi. – Ġstəyirsənsə, mən onunla arxada gedərəm, – deyə Brutus mənə təklif etdi. Bizim arxamızda “Farmall”ın starterinin mırıltısı eĢidildi, bu səs soyuq qıĢda yuxudan oyadılmıĢ qoca itin mırıltısını xatırladırdı. Sonra isə mühərrik xırıldayaraq cana gəldi. Harri bir dəfə qaz pedalına basandan sonra ayağını pedaldan çəkib mühərrikin qızmasını gözləməyə baĢladı. – Bizim ikimizin də yük maĢınının arxasına minməyimizə ehtiyac yoxdur. – Sən qabağda otur, – mən dedim. – Geri qayıdanda, sən onunla gələ bilərsən. Əlbəttə, əgər bizi həbsxana maĢınının kuzovunda geriyə gətirməli olmasalar. – Belə Ģeylər danıĢma, – deyə qəlbən kədərlənmiĢ Brutus az qala qıĢqırdı. Elə bil bizi yaxaladıqları təqdirdə, bu hərəkətimizin nəticələrinin bizim üçün nə qədər ciddi ola biləcəyini yalnız indi baĢa düĢmüĢdü. Allah xatirinə, Pol! – Hə tərpən, – mən dedim, – kabinəyə min. O mənim əmrimi yerinə yetirdi. Con Koffini xəyallar aləmindən heç olmasa bir anlıq yerə endirmək üçün mən onun qolundan dartdım və sonra onu maĢının ətrafından dolandırıb kuzovun arxa tərəfinə www.vivo-book.com
465 apardım. Harri kuzovun dirəklərinə brezent örtük çəkmiĢdi ki, qarĢıdan gələn maĢınlar kuzovun içini görə bilməsin. – Hə, hoppan görüm, dostum, – mən dedim. – Ġndi yola düĢürük? – Hə, yola düĢürük. – YaxĢı, – deyərək o gülümsədi. Onun təbəssümü xoĢ və sevimli idi, bəlkə də ona görə ki, onun baĢı dərin fikirlər ilə məĢğul deyildi. O, kuzova dırmaĢdı. Onun ardınca da mən. Sonra kuzovun ön tərəfinə getdim və kabinənin damını əlim ilə döyəclədim. Harri transmissiya rıçaqını birinci sürət ötürücüsünə saldı və yük maĢını silkələnə-silkələnə, ləngər vura-vura öz sığınacağından çıxaraq hərəkətə baĢladı. Con Koffi kuzovun düz ortasında ayaqılarını aralı qoyaraq dayanmıĢdı. O, baĢını yuxarı qaldırıb yenə səmadakı ulduzlara tamaĢa edirdi, hətta Harri Ģoseyə çıxandan sonra üzümüzə vuran güclü külək də onun vecinə deyildi. – Ora bax, boss, – Con Koffi əli ilə gecənin qaranlığında səmanı göstərərək öz qalın və vəcddən əsən təntənəli səsi ilə qıĢqırdı. – Bu, Kassidir – yelləncək kresloda oturmuĢ ledi! O, haqlı idi. Yanımızdan sürətlə ötüb keçən ağacların budaqlarının arasından səmada düzülmüĢ ulduzların sırasında onu mən də görə bilirdim. Lakin o, yelləncək kresloda oturmuĢ ledi deyəndə, mən Kassiopeya haqqında yox, Melinda Murs haqqında düĢünürdüm.
www.vivo-book.com
466 – Mən onu görürəm, Con, – deyərək mən onun qolundan çəkdim. Amma sən indi yerə oturmalısan, yaxĢımı? O, kürəyini kabinənin divarına söykəyərək oturdu, amma gözlərini bir an belə səmadan çəkmədi. Onun üzündə hədsiz xoĢbəxtlik ifadəsi vardı. “Farmall” yük maĢının keçəlləĢmiĢ təkərlərinin hər dövrəsi ilə biz YaĢıl Mildən getdikcə uzaqlaĢırdıq və Con Koffinin gözlərindən aramsız axan və bitib-tükənmək bilməyən yaĢlar, müvəqqəti də olsa da, dayanmıĢdı.
7
Hal Mursun Çimni Ricdə yerləĢən evinə qədər təxminən qırx kilometr olardı və Harri Tervilligernin yavaĢ və sınıq-salxaq fermer yük maĢınında bu yol bizim bir saatdan artıq vaxtımızı aldı. Bu, müdhiĢ bir səfər idi və indi bu səfərin bütün xırda təfərrüatlarının – hər bir yoxuĢ, hər bir döngə, hər bir çala, qarĢıdan yük maĢınları gələrkən qorxduğumuz anlar (bu iki dəfə olmuĢdu) – yaddaĢıma həkk olunduğunu fikirləĢdiyimə baxmayaraq, Con Koffi ilə birlikdə
Yüklə 3,44 Mb. Dostları ilə paylaş:
|