www.vivo-book.com
467
hindular kimi Harrinin tədbirli davranaraq özü ilə götürdüyü köhnə
adyallara bürünüb yük maĢınının kuzovunda oturduğumuz zaman
keçirdiyim hisləri təsvir edə biləcəyimi düĢünmürəm.
Daha doğrusu, bu özünü yolu itirmiĢ, itkin düĢmüĢ hiss
etməkdir: yolu səhv salaraq baĢqa, ona tanıĢ olmayan bir yerə gəlib
çıxdığını, buradakı niĢanların ona tanıĢ olmadığını və evinə qayıdacaq
yolu necə tapacağını bilmədiyini dərk etdiyi an balaca bir uĢağın
keçirdiyi dərin və kəskin ağrı hissi kimi. Mən gecənin bir aləmində
yanıma bir məhbusu alıb həbsxanadan çıxmıĢdım, özü də adi bir
məhbus ilə yox, iki balaca qızı qətlə yetirdiyinə görə edam edilməyə
məhkum edilmiĢ bir məhbus ilə. Əgər bizi yaxalasaydılar, onun
günahsız olduğunu düĢünməyimin heç bir əhəmiyyəti olmayacaqdı.
Biz hamımız həbs ediləcəkdik, elə Din Stanton da. Mən bir dəhĢətli
edama və bir də yanımda oturmuĢ bu natarazın bir qadının beynindəki
həkimlərin cərrahiyyə yolu ilə götürə bilmədiyi ĢiĢi sağalda biləcəyinə
inandığıma görə öz həyatımı riskə atmıĢdım. Lakin Conun səmadakı
ulduzlara tamaĢa etməsinə baxanda, mən birdən bütün dəhĢətilə dərk
etdim ki, onun bunu edə biləcəyinə daha inanmırdım, əgər nə vaxtsa
buna həqiqətən inanmıĢdımsa da. Mənim sidik yolları infeksiyam,
sağalandan bir müddət sonra bütün kəskin ağrılarda olduğu kimi (bir
dəfə mənim anam mənə demiĢdi ki, əgər qadın birinci uĢağını
doğarkən keçirdiyi ağrı-acıları olduğu kimi xatırlaya bilsəydi, ikinci
uĢağı doğmağa əsla razılaĢmazdı), indi çox uzaq və əhəmiyyətsiz
www.vivo-book.com
468
görünürdü. Mister Cinqlza gəlincə, Persinin onun üstünə basaraq
ölümcül əzdiyi ilə bağlı biz səhv etmiĢ ola bilməzdikmi? Yaxud da, bu
Con Koffi – ən azından onun hipnotik gücü olduğuna Ģübhə etmirəm –
bizi əslində görmədiyimiz bir Ģeyi gördüyümüzü düĢünməyə məcbur
etmiĢ ola bilməzdimi? Ġndi də Hal Mursla bağlı bu iĢ. Həmin gün
Mursun gözləmədiyi bir vaxtda onun kabinetinə daxil olanda, mən
əsən və ağlayan bir qoca ilə qarĢılaĢmıĢdım. Lakin mən düĢünmürəm
ki, həmin gün gördüyüm həbsxana rəisinin əsil siması idi. Məncə, əsl
Hal Murs bir dəfə onun üstünə bıçaqla hücum etmiĢ məhbusun biləyini
qıran, bir də edama kimin rəhbərlik etməsindən asılı olmayaraq,
Delakruanın beyninin onsuzda biĢəcəyini həyasızlıqla söyləyən adam
idi. Doğrudanmı mən inanırdım ki, Hal Murs səssizcə bir kənarda
duracaq və onun arvadını əlləri ilə toxunaraq sağaltması üçün ölümə
məhkum edilmiĢ uĢaq qatilini onun evinə soxmamıza icazə verəcək?
Biz yolla irəlilədikcə, mənim Ģübhələrim də xəstəlik kimi
güclənirdi. Mən bu etdiyimi nə üçün etdiyimi ya da baĢqalarını bu
axmaq gecə səfərinə mənimlə birlikdə getməyə nə üçün dilə
tutduğumu baĢa düĢə bilmirdim və daha inanmırdım ki, bu iĢdən
cəzasız qurtula bilərik, yaĢlı adamların dediyi kimi, it cənnətə düĢərsə,
biz də bu əməlimizdən qəzasız-bəlasız qurtula bilərik. Lakin mən
bütün bu düĢündüklərimi heç kimə demirdim, amma deyə də bilərdim.
Nə qədər ki, Mursun evinə çatmamıĢdıq, biz hələ vəziyyətə nəzarəti
tamamilə itirməmiĢdik. Nəsə – bəlkə də yanımda oturmuĢ bu
www.vivo-book.com
469
nəhəngdən ətrafa yayılan sevinc və coĢqunluq dalğaları – məni
maĢının kabinəsinin damını döyəcləyərək Harriyə maĢını geri
döndərməyi və nə qədər ki, gec deyil, həbsxanaya qayıtmağı əmr
etməkdən saxlayırdı.
Biz Ģosedən çıxaraq 5 nömrəli əyalət yoluna, oradan da Çimni
Ricə gedən yola keçəndə mənim ovqatım belə idi. Təxminən on beĢ
dəqiqə sonra, ulduzların önünü kəsən damın kölgəli siluetini görəndə,
baĢa düĢdüm ki, çatmıĢıq.
Harri transmissiya rıçaqını ikinci sürət ötürücüsündən birinciyə
saldı (məncə, bütün yol boyu o, rıçaqı yalnız bircə dəfə yüksək sürət
ötürücüsünə salmıĢdı). Mühərrik bütün maĢını silkələyərək tırtıldadı,
elə bil o da qarĢıda bizi gözləyən Ģeydən qorxurdu.
Harri maĢını Mursun evinə gedən çınqıl tökülmüĢ yola döndərdi
və maĢını həbsxana rəisinin qara “byuik”inin arxasında saxladı.
Önümüzdə, bizdən bir balaca sağ tərəfdə, məncə, “Keyp Kod”
adlandırılan üslubda tikilmiĢ səliqəli və gözəl bir ev ucalırdı. Bu
üslubda tikilmiĢ evlər bizim dağlıq yerlərdə bir qədər qəribə görünməli
idi, amma bu ev heç də belə görünmürdü. Ay çıxmıĢdı, onun hilalı bu
gün bir qədər daha toppuĢ idi və onun iĢığında gördüm ki, həmiĢə
səliqə-sahmanlı olan həyət, indi tamam baxımsız görünürdü. Bəlkə də,
bu görünüĢün əsas səbəbi yerə tökülən yarpaqların yığıĢdırılmaması
idi. Adətən, bununla Melinda məĢğul olurdu, amma bu payız
Melindanın yerə tökülmüĢ yarpaqlara nə sərf edəcək vaxtı, nə də gücü
www.vivo-book.com
470
qalmıĢdı və yəqin ki, o, yarpaqların tökülməsini bir də görə
bilməyəcəkdi. Acı həqiqət də elə bundan ibarət idi və mən də
yanımdakı kəmağılın bu vəziyyəti dəyiĢdirə biləcəyinə inandığıma
görə ağlımı itirmiĢ olmalıydım.
Bəlkə də özümüzü bu vəziyyətdən xilas etmək üçün hələ də vaxt
vardı. Mən ayağa qalxmaq istəyəndə çiynimə saldığım adyal sürüĢərək
düĢdü. Mən əyilib sürücü tərəfdən ĢüĢəni döyərək Harriyə buradan
rədd olub getmək lazım olduğunu demək istəyirdim ki...
Con Koffi öz nəhəng əli ilə mənim qolumdan tutdu və heç bir
qüvvə sərf etmirmiĢ kimi məni elə asanlıqla geriyə çəkib otuzdurdu ki,
elə bil yenicə gəzməyə baĢlamıĢ uĢaq idim.
– Ora bax, boss, – o, əlini evə tərəf uzadaraq dedi. – Orada
kimsə yatmır.
Mən onun göstərdiyi səmtə baxdım və elə bildim ürəyim düĢdü.
Arxa pəncərələrin birindən iĢıq gəlirdi. Yəqin ki, həmin otaqda
Melində öz gündüz və gecələrini keçirirdi. O, həyətə çıxıb yaxın
günlərdə baĢ vermiĢ tufandan sonra yerə tökülmüĢ yarpaqları
təmizləyə bilmədiyi kimi, yəqin pilləkənlərdən də istifadə edə
bilmirdi.
Onlar, təbii ki, bizim maĢınımızın gurultusunu eĢitmiĢdilər –
Harri Tervilligerin lənətə gəlmiĢ “Farmall” yük maĢını, onun
mühərriki heç bir səsboğucusu olmayan iĢlənmiĢ qaz borusu boyunca
Dostları ilə paylaş: |