www.vivo-book.com
479
yanına getsinlər! – Birdən nəsə sınan səs gəldi – bu stəkan ola bilərdi –
sonra isə Melindanın hıçqırıqları eĢidildi.
– Sadəcə, kömək etməyə, – deyə Con Koffi az qala pıçıltı ilə
təkrar edirdi. O, nə qadının ağlamasına, nə də onun yeddimərtəbəli
söyüĢlər söyməsinə fikir verirdi. – Sadəcə, kömək etməyə, boss,
vəssalam.
– Sən heç nə edə bilməzsən, – deyə Murs ona cavab verdi. –
Heç kim heç nə edə bilməz. – Mən bu səs tonunu əvvəllər haradasa
eĢitmiĢdim və bir an sonra, Con Koffinin mənim sidik infeksiyamı
sağaltdığı gecə onun kamerasına girərkən, özümün də belə danıĢdığımı
xatırladım. Hipnoz. “Sən öz iĢinlə məĢğul ol, mən də öz iĢimlə” – o
vaxt mən Delakruaya belə demiĢdim, amma mənim iĢimlə Koffi
məĢğul olmuĢdu, elə indi Hal Mursun iĢi ilə məĢğul olduğu kimi.
– Biz düĢünürük ki, o kömək edə bilər, – deyə Brutus dilləndi. –
Əgər buna əmin olmasaydıq, biz kollec tələbələri kimi gecənin bu
vaxtında boĢ-boĢuna bura qədər gəlib, sonra da geriyə qayıdaraq öz
iĢimizi, bəlkə də həyatımızı təhlükəyə atmazdıq.
Sadəcə, üç dəqiqə bundan əvvəl mən, elə Brutus özü də bunu
etməyə hazır idik. Lakin Con Koffi bütün oyunu bizim əlimizdən
alaraq öz üzərinə götürmüĢdü. O, Mursun yanından keçərək qapıdan
içəri daxil oldu, Murs onu saxlamaq üçün əlini havaya qaldırsa da,
bunu etmədi (onun əli Koffinin ombasına toxunaraq yenə yanına
düĢdü, mən əminəm ki, Koffi bu toxunuĢu heç hiss belə etmədi). Sonra
www.vivo-book.com
480
Koffi dəhlizdən qonaq otağına, oradan mətbəxə, sonra isə yenə o
tanınmaz qıĢqırığın eĢidildiyi yataq otağına keçdi.
– Rədd ol buradan! Hər kimsənsə, bura gəlmə! Əynimdə
paltarım yoxdu, çılpağam, məmələrim, hər Ģeyim çöldə qalıb!
Con tavandan asılmıĢ çilçırağa dəyməmək üçün bir azca belini
əyərək Melindanın qıĢqırığına məhəl qoymadan addımlayır, onun daz
baĢı iĢığın altında bərq vurur, qolları isə yoğun budaqlar kimi yanında
ora-bura yellənirdi. Bir an sonra biz də onun arxasınca içəri daxil
olduq: əvvəlcə mən, sonra Brutus ilə Hal yan-yana, ən sonda isə Harri.
Həmin an bir Ģeyi dəqiq anlamıĢdım: indi bizim əlimizdən heç nə
gəlməzdi, hər Ģey Con Koffidən asılı olacaqdı.
8
Çarpayının baĢlığına söykənərək oturmuĢ və bərəlmiĢ gözlərini
ona yaxınlaĢan nəhəngə zilləyərək baxan qadın, mənim iyirmi il
tanıdığım Melinda Mursa qətiyyən bənzəmirdi, bu qadın hətta
Delakruanın edamından bir neçə gün öncə siyarət elədiyimiz Melinda
Mursa da bənzəmirdi. Çarpayısına söykənmiĢ bu qadın Hellouin
www.vivo-book.com
481
gecəsi cadugər qarı paltarı geyinmiĢ xəstə uĢağa bənzəyirdi. Onun
külrəngli dərisinin qırıĢları sallanırdı. Onun sağ gözünün ətrafındakı
dərisi elə qırıĢmıĢdı ki, elə bil kiməsə göz vurmağa çalıĢırdı. Onun
ağzı da sağ tərəfdən əyilmiĢdi, saralmıĢ üst köpək diĢi onun rəngi
qaralmıĢ alt dodağının üstündən bayıra çıxırdı. Saçları seyrək duman
kimi onun baĢını əhatəyə almıĢdı. Otaqdan elə üfunət iyi gəlirdi ki, hər
Ģey qaydasında olanda, bizim bədənimiz ondan ədəb qaydaları
çərçivəsində azad olur. Onun çarpayısının yanındakı gecə vazası
yarıyadək sidik və hansısa kəskin pis qoxulu, iyrənc sarı kütlə ilə
dolu idi. Və bir anlıq mən ümidsizliyə qapılaraq təlaĢla düĢündüm ki,
biz yəqin çox gecikmiĢik. Çünki cəmi bir neçə gün bundan əvvəl onu
tanımaq olurdu: xəstə olsa da, bizim tanıdığımız Melinda idi. Həmin
gündən bu yana onun baĢındakı ĢiĢ öz mövqeyini möhkəmləndirmək
üçün yəqin qorxunc bir sürətlə inkiĢaf edibmiĢ. Hətta Con Koffinin
ona kömək edə biləcəyinə daha inanmırdım.
Con Koffi yataq otağına girəndə, Melindanın üzündə qorxu və
dəhĢətli bir ifadə vardı. Elə bil ki, onun içində nəsə xəstənin əzablarını
yüngülləĢdirə biləcək və həmin Ģeyi kökündən qoparıb ata biləcək, ən
azından, siz zəlini qoparmaq istədikdə, üstünə duz səpdiyiniz kimi,
onun üstünə duz səpəcək həkimi tanımıĢdı. Mənə diqqətlə qulaq asın:
mən Melli Mursun içinə cin girdiyini demək istəmirəm, mən bunun
belə olmadığını bilirəm. Onu da bilirəm ki, həmin gecə mənim qədər
gərgin bir vəziyyətdə olmuĢ birisinin keçirdiyi hislər Ģübhə altına alına
www.vivo-book.com
482
bilər. Lakin onu da deməliyəm ki, cinli versiyasının ehtimalını da heç
vaxt tam Ģəkildə hesabdan kənara atmamıĢam. Onun gözlərində nəsə
vardı, sizi əmin edirəm ki, nəsə qorxuya bənzər bir Ģey vardı. Bu
məsələdə mənə etibar edə bilərsiniz, çünki bu hissi mən insanların
gözlərində çox görmüĢəm və baĢqa heç nə ilə qarıĢıq sala bilmərəm.
Mənim gördüyüm hər nə idisə, çox tez bir zamanda öz yerini
ağılla, düĢüncə ilə dərk olunmayan marağa verərək qeyb olub getdi.
Melindanın idbar ağzı gülümsəməyə çalıĢırmıĢ kimi titrədi.
– Ah, necə də böyükdür! – deyə o qıĢqırdı, sanki qıĢqıran
angina – boğaz gəlməsi xəstəliyinə tutulmuĢ balaca qız idi. O, üzü
kimi rəngi avazımıĢ əllərini yorğanın altından çıxartdı və dizlərinə
yaxın bir-birinin üstünə qoydu. – Hə, Ģalvarını çıxart görüm! Bütün
həyatım boyu zənci Ģeyi haqqında eĢitmiĢəm, amma bir dəfə olsun
görməmiĢəm!
Mənim arxamda dayanmıĢ Murs ümidsiz bir halda inildədi
Con Koffi bütün bunlara heç bir əhəmiyyət vermədi. Sanki
Melindanı müĢahidə edirmiĢ kimi bir müddət dayanıb baxandan sonra,
o, birlampalı torĢerin iĢıqlandırdığı çarpayıya yaxınlaĢdı. Lampa
Mellinin gecə köynəyinin boğazındakı krujevaya qədər yuxarı
dartılmıĢ yorğanın üstünə parlaq iĢıq dairəsi salırdı. Çarpayının
arxasında, kölgədə mən artırmadan içəri gətirilmiĢ bir Ģezlonq –
uzanıb dincəlmək üçün xüsusi kürsü gördüm. Mellinin öz əlləri ilə
yaxĢı günlərdə toxuduğu yun Ģalın bir ucu Ģezlonqun üzərində, bir ucu
Dostları ilə paylaş: |