Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
90 – Qorxmadığını haradan bilirsən? – Bir dəfə də gəlmiĢdi. Persi də onu görüb. Billi isə ona “Paroxod Billi” adını verib. Bu sözləri eĢidəndə Persi qəribə tərzdə fınxırdı, amma heç nə demədi. O, dəyənəyi indi daha sürətlə əlinə vururdu. – Bir ora bax! – Din dedi. Siçan artıq masaya lap yaxınlaĢmıĢdı. – Mənə maraqlıdır, bəlkə o, yenə keçən dəfəki kimi edəcək?! Siçan sanki ata qatilinin iyindən xoĢu gəlmirmiĢ kimi, Prezidentdən bir xeyli aralı keçərək yaxınlaĢdı. O, iki boĢ kameranı yoxladı, hətta üstündə döĢək olmayan çarpayılardan birinin altına girib nəyisə iylədi və yenə YaĢıl Milə döndü. Persi isə öz dəyənəyini əlinə döyəcləyə-döyəcləyə sakitcə yerində dayanmıĢdı, sanki geri qayıtdığına görə siçana yaxĢıca dərs vermək istəyirdi. – UĢaqlar, nə yaxĢı ki, bu siçanı Qoca Qığılcımın qucağına oturtmalı deyilsiniz, – Bill təbii bir maraqla dedi. – Yoxsa onun pəncələrini bağlamaq və baĢına dəbilqəni geyindirmək üçün xeyli əziyyət çəkməli olardınız. Persi yenə də bir söz demədi, amma əlindəki dəyənəyi barmaqlarının arasında siqar kimi astaca sıxdı. Siçan, keçən dəfəki kimi, yenə masadan təxminən bir metr aralıda dayandı, barmaqlıqlar arxasındakı məhbus kimi, gözlərini Dinə zillədi. O, gözlərini döndərib bir anlıq Billə baxandan sonra nəzərlərini www.vivo-book.com
91 ondan ayırıb yenə diqqətini Dinə yönəltdi. Elə bil Persini heç görmürdü. – Necə də cəsurdur, balaca Ģeytan. Mən bunu ona verməliyəm, – deyəndən sonra Billi səsini bir balaca ucaltdı: – Ey! Ey! Paroxod Billi! Siçan yerində azca qımıldandı və qulaqlarını tərpətdi, amma heç hara qaçmadı və hətta qaçmaq istədiyinin iĢarəsini belə vermədi. – Ġndi buna tamaĢa elə, – deyərək Din Brutusun siçana necə buterbrod tikəsi verdiyini xatırladı. – Bilmirəm, o bunu edəcək, ya yox... O, quru Ritz peçenyesindən bir tikə qoparıb düz siçanın önünə atdı. Siçan öz iti və qara gözləri ilə narıncı tikəyə, sadəcə, baxdı. O, tikəni iyləyəndə nazik uzun bığları hərəkətə gəldi. Sonra pəncələrini uzadıb quru peçenye tikəsini götürdü, yerə oturaraq yeməyə baĢladı. – BaĢıma xeyir! – Bill ucadan dedi. – Lap məhəllə keĢiĢinin Ģənbə günündə yediyi kimi yeyir, tamam səliqə ilə. – Amma o mənə qarpız yeyən zəncini xatırladır, – Persi istehza ilə dedi, lakin nəzarətçilərdən heç kim onun dediklərinə əhəmiyyət vermədi. BaĢçı ilə Prezident də onun dediklərini qulaqardına vurdu. Siçan isə quru peçenyeni yeyib bitirdikdən sonra da öz məharətli quyruğu ilə müvazinətini saxlayırmıĢ kimi gözlərini masadan çəkməyərək tərpənmədən yerində oturmuĢdu.
www.vivo-book.com
92 – Ver, mən də yoxlayım. – deyərək Bill quru peçenyedən bir tikə qopardı, masanın üstündən irəli əyildi və tikəni ehtiyatla siçanın önünə atdı. Siçan tikəyə yaxınlaĢıb onu iynəsə də, toxunmadı. – Hə.., – Bill dedi. – Deyəsən, daha ac deyil. – Heç də yox, – Din dilləndi. – O, sənin müvəqqəti iĢçi olduğunu bilir, əsl səbəb budur. – Müvəqqəti? Mən? Buna sözünüz varmı?! Mən burada ən azı Harri Tervilliger qədər iĢləmiĢəm. Bəlkə də ondan da artıq! – Özündən çıxma, köhnə dost, özündən çıxma, – Din gülümsəyərək dedi. – Bax və gör ki, mən düz deyirəm, ya yox, – deyərək, daha bir quru peçenye tikəsini siçanın önünə atdı. Siçan heç tərəddüd etmədən məhz Dinin atdığı tikəni götürüb yeməyə baĢladı, Billin ona verdiyi yeməyə isə heç gözünün ucu ilə də baxmadı. Siçan peçenye tikəsindən heç bir-iki diĢlək almağa fürsət tapmamıĢ, Persi əlindəki dəyənəyi nizə atırmıĢ kimi onun üstünə tolazladı. Siçanın balaca hədəf olduğunu deməyə ehtiyac yoxdur, amma o balaca Ģeytanın da cəldliyini qeyd etmək lazımdır, çünki Persinin zərbəsi elə dəqiq alınmıĢdı ki, əgər siçan vaxtında ildırım sürəti ilə ondan yayınmasaydı, dəyənək baĢını parça-parça edəcəkdi. O, eynilə insan kimi yerə əyildi və peçenye tikəsini yerə saldı. Ağır ağac dəyənək onun baĢı və belinə elə yaxından keçdi ki, siçanın peysərindəki tükləri pırtlaĢdırdı (Dinin dediyinə görə, doğrusu, mən də onun yalançısıyam və heç özüm də onun dediklərinə bir elə
www.vivo-book.com
93 inanmıram). Dəyənək yaĢıl linoliuma çırpılandan sonra səkərək boĢ kameranın barmaqlıqlarına tərəf uçdu. Siçan bu hücumun səhvən olub- olmadığını aydınlaĢdırmaq üçün heç gözləmədi; baĢqa yerdə vacib bir iĢinin olduğunu xatırlayıbmıĢ kimi, qəfildən geri dönərək sürətlə dəhliz boyu karser kamerasına tərəf qaçmağa baĢladı. Persi hikkəsindən bağırdı – öz istəyinə nə qədər yaxınlaĢmıĢ olduğunu dərk edirdi axı – və yenidən siçanın arxasınca götürüldü. Bill Doc onun qolundan tutdu, böyük ehtimalla o bunu sövq-təbii hisslərinin diktəsi ilə etmiĢdi. Lakin Persi onun əlindən çıxa bildi. Yenə də, Dinin dediklərin inansaq, məhz elə bu bir anlıq gecikmə Paroxod Billinin həyatını xilas etmiĢdi, axı o, siçana çox yaxınlaĢmıĢdı. Persi siçanı sadəcə öldürmək yox, əzib suyunu çıxarmaq istəyirdi. Ona görə də siçanın arxasınca iri, biçimsiz sıçrayıĢlarla, lap maral kimi, qara, “padoĢ” iĢ ayaqqabılarını döĢəməyə bərk-bərk vura-vura qaçırdı. Siçan dəhlizdə bir neçə ziqzaq vuraraq Persinin son iki sıçrayıĢından güclə canını qurtardı. O, son dəfə “salamat qal, yad adam” – deyirmiĢ kimi uzun quyruğunu havada yelləyərək kameranın qapısının arxasında gözdən itdi. – Sənin ananı! – Persi söyərək əlini qeyzlə qapıya çırpdı. Sonra karser kamerasına girib bu təqibi davam etdirmək üçün öz açarlarının arasında lazım olan açarı axtarmağa baĢladı. Din dəhlizlə onun arxasınca getdi. Lakin bilərəkdən tələsmirdi ki, əsəblərini sakitləĢdirməyə, özünü ələ almağa vaxtı olsun. Sonralar
Yüklə 3,44 Mb. Dostları ilə paylaş:
|