Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Altıncı hissə
www.vivo-book.com
503 çox çətinliklə, ləngər vura-vura addımlayırdı, amma bununla belə, pilləkənlərlə aĢağı enə bildi. Onların ardınca Brutusla mən, bacardığımız qədər cəld qapıdan keçdik və onun kilidini yenidən qıfılladıq. – Ġlahi, mən fikirləĢirəm ki, bizi... – deyə Brutus nəsə demək istəyəndə, mən onun qabırğalarına sərt bir dürtmə vuraraq onun sözünü kəsdim. – Onu demək lazım deyil, – mən dedim. – O, sağ-salamat öz kamerasına girməyincə, bu haqda heç düĢünməsən daha yaxĢı olar. – Hələ Persi ilə məĢğul olmalıyıq, – Harri dedi. Tağlı kərpic tunelin içində bizim səslərimiz əks-səda verirdi. – Biz onu razı salmayınca gecəni bitmiĢ hesab etmək olmaz. Sonra məlum olduğu kimi, bizim həmin gecəmizin sonuna hələ çox qalıbmıĢ.
Altıncı hissə CON KOFFĠ YAġIl MĠLDƏN KEÇĠR
www.vivo-book.com
504
Mən əlimdə atamın qələmi ilə Corciya Paynzın solariumunda oturmuĢdum və mənim üçün zaman məfhumu öz əhəmiyyətini itirmiĢdi. Mən xəyalən həmin dövrə, Harri və Brutus ilə birlikdə biz Con Koffini YaĢıl Mil blokundan qaçırıb Melinda Mursun yanına aparmıĢdıq ki, onun həyatını xilas edək. Mən özünü Ġkinci Billi Kid hesab edən Billi Uortonu necə narkoriklərlə yuxuya verdiyimiz və Persi Uetmora dəli köynəyi geyindirib onu necə dəhlizin sonundakı yumĢaq divarlı otağa salıb qapısını kilidlədiyimiz haqqında artıq yazmıĢdım. Mən bizim qəribə gecə səyahətimiz – həm dəhĢətli, həm də həyəcanverici – və səyahətin sonunda baĢ vermiĢ möcüzə haqqında da yazmıĢdım. Biz Con Koffinin yalnız bir ayağı qəbirdə olan deyil, bizə görə lap onun dibində olan bir qadını ölümün pəncələrindən necə xilas etdiyini öz gözlərimizlə görmüĢdük. Mən bu hekayəni yazdığım zaman Corciya Paynz qocalar evində, ətrafımda cərəyan edən həyatdan, demək olar ki, tamamilə bixəbər idim. Qocalar Ģam yeməyi üçün aĢağı enir, sonra da sitkomların axĢam dozasını qəbul etmək üçün istirahət mərkəzinə (hə buna gülə bilərsiniz) çəkilirdilər. Dostum Eleynin mənə buterbrod gətirdiyini və mən ona təĢəkkür edərək onu yediyimi, deyəsən, xatırlaya bilirəm, amma buterbrodu nə zaman gətirdiyini və onun www.vivo-book.com
505 içində nə olduğunu qətiyyən xatırlamıram. Mən, demək olar ki, bütün varlığımla 1932-ci ildə idim, o zaman biz öz buterbrodlarımızı arabasının üstünə Bibliyadan sitatlar yazılmıĢ qoca Tit-Tutdan alırdıq: soyuq donuz əti ilə buterbrodu beĢ sentə, mal əti ilə isə on sentə. Burada yaĢayan canlı meyitlər daha bir həssas və narahat yuxu gecəsinə hazırlaĢanda, ətrafdakı səs-küyün necə sakitləĢdiyini xatırlayıram. Mən Mikkinin – bəlkə də buranın ən yaxĢı sanitarı deyil, amma ən xeyirxahı olduğuna Ģübhə yoxdur – otaqları gəzərək dərman paylayarkən öz təmiz tenor səsi ilə “Qırmız Çay Vadisi” mahnısını oxuduğunu eĢitmiĢdim: “Deyirlər bu vadidən köçüb gedirsən... sənin parlaq gözlərinçün, təbəssümünçün, biz darıxacağıq...”. Bu mahnını eĢidəndə, yenə Melinda və möcüzənin baĢ verməsindən sonra, onun Con Koffiyə dedikləri haqqında düĢündüm. “Mən səni yuxumda görmüĢəm. Yuxumda gördüm ki, sən də mənim kimi qaranlıqda sərgərdan gəzirsən. Biz bir-birimizi tapdıq.” Corciya Paynzda hər yan sakitliyə qərq olmuĢdu, gecə yarısından keçsə də, mən hələ də yazmaqla məĢğul idim və Harrinin bizə, Con Koffini yaxalanmadan həbsxanaya çatdırsaq da, Persi ilə məsələni həll etməli olduğumuzu xatırlatdığı yerə çatmıĢdım. “Onunla məsələni yoluna qoymadan biz gecəni bitmiĢ hesab edə bilmərik” – Harri bizə təxminən belə demiĢdi. Həmin bu yerdə atamın qələmi ilə durmadan yazı yazdığım həmin uzun gün, nəhayət ki, bitmiĢdi. Mən qələmi yerə qoydum – bir
www.vivo-book.com
506 neçə saniyə keyimiĢ barmaqlarımı ovuĢdurub canlandırıncaya qədər, həmin vaxt mən belə düĢünmüĢdüm – və sonra baĢımı qollarımın üstünə qoyub gözlərimi yumdum ki, onlara bir balaca dinclik verim. Mən gözlərimi açıb baĢımı qaldıranda, solariumun pəncərəsindən səhər günəĢi içəri boylanırdı. Mən saatıma baxdım və gördüm ki, doqquza iĢləyib. Mən qoca əyyaĢ kimi baĢımı qollarımın üstünə qoyub təxminən altı saat yatmıĢdım. Mən üz-gözümü turĢudaraq ayağa qalxdım və qurumuĢ belimi cana gətirmək üçün gərnəĢdim və düĢündüm ki, mətbəxə enim və bir iki tikə qızardılmıĢ çörək də götürüb səhər gəzintisinə gedim, sonra masanın üstünə səpələnmiĢ vərəqlərə baxdım. Elə həmin andaca, səhər gəzintisini təxirə salmaq qərarına gəldim. Bəli, mənim görəcək iĢlərim vardı, amma onlar gözləyə də bilərdi və mən bu gün səhər Bred Dolan ilə siçan-piĢik oynamaq həvəsində deyildim. Gəzintiyə çıxmaq əvəzinə mən yazımı bitirə bilərdim. Bəzən bədəninizin və ağlınızın bütün etirazlarına baxmadan özünüzü baĢladığınız iĢi bitirməyə məcbur etmək daha yaxĢıdır. Bəzən bu bir iĢi bitirməyin yeganə üsulu olur. Həmin səhər mənim ən böyük arzumun, Con Koffinin xəyalətindən canımı qurtarmaq olduğunu yaxĢı xatırlayıram. – YaxĢı, – mən dedim. Daha bir mil, amma, əvvəlcə... Ġkinci mərtəbənin dəhlizinin sonundakı tualetə getdim. Mən orada dayanıb bədənimdəki artıq suyu boĢaldarkən, gözüm birdən
Yüklə 3,44 Mb. Dostları ilə paylaş:
|